ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΟΞΑ

Την Τρίτη 29 Αυγούστου 2023 πραγματοποίησε ο Σύλλογός μας μια όμορφη πεζοπορία στον λόφο της Οξάς, πάνω απ' τα Λενικά, προκειμένου να θαυμάσει το αυγουστιάτικο φεγγάρι και τη θέα στον κόλπο του Μεραμπέλου. 

Ομαδική με το ηλιοβασίλεμα, λίγοι και καλοί και εξαιρετικοί φωτογράφοι όλοι τους!
Επίσης μόνο άντρες!!!

Βιντεάκι στο fb από τον Γιάννη: https://www.facebook.com/photopagalos/videos/1416781528875550?idorvanity=588468201282923 

Δείτε λεπτομέρειες της πεζοπορίας, όπως τις περιέγραψε ο αρχηγός, Λεωνίδας Κλώντζας στην εφημερίδα Ανατολή:

"Μοναδικής ομορφιάς η δύση του ηλίου και η ανατολή του φεγγαριού από την Οξά"

"Σήμερα Πέμπτη, 31 Αυγούστου θα θαυμάσουμε το ολόγιομο φεγγάρι του Αυγούστου, δεύτερη φορά μέσα στον ίδιο μήνα. Η πρώτη πανσέληνος ήταν την 1^η Αυγούστου".

¡ Φέτος ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου πραγματοποίησε ανάβαση στην Οξά, το απόγευμα της Τρίτης 29 Αυγούστου, δύο ημέρες πριν την πανσέληνο. Αυτή τη φορά η προσέγγιση έγινε όχι από το Καλό Λάκκο, αλλά από τη δυτική πλευρά, των Λενικών (Ατσιμπραγά).

¡Περάσαμε δίπλα από τη μοναχική παλιά αγροικία «του Μακράκη», στην είσοδο της οποίας σώζονται χαράγματα με πλοιάρια και επιγραφή, που την τοποθετούν 80 χρόνια πριν. Συνεχίζουμε την ανηφορική πορεία μας ανάμεσα στα ανθισμένα θυμάρια, ώσπου φτάνουμε στο διάσελο της Οξάς. Απ’ εδώ έχουμε μια πρώτη θαυμάσια εικόνα του μαγευτικού Κόρφου, της Ελούντας και της Κολοκύθας με τη Σπιναλόγκα στο βάθος. Πιο ανατολικά το Γλαρονήσι. 

Καλή σηματοδότηση από τη ΔΑΟΑΝ

Αυτές τις εικόνες τις θαυμάζουμε συνεχώς τη διάρκεια της μίας ώρας που διήρκεσε η ανάβαση… ακόμα πιο εντυπωσιακές όσο ανεβαίνουμε. Στη συνέχεια ακολουθήσαμε το μονοπάτι που είναι πολύ καλά σηματοδοτημένο από την ΔΑΕΑΝ,

¡Μετά από μία αρκετά ανηφορική πορεία μιας ώρας φτάσαμε στην κορυφή της Οξάς, στο πιο βορειοδυτικό σημείο της, περιμένοντας τη δύση του ηλίου. Ο ήλιος πέφτει σιγά-σιγά, μεταβάλλοντας τα χρώματα του τοπίου γύρω μας. Είχαμε την τύχη να βλέπουμε συγχρόνως και τα δυο ουράνια σώματα. Την ίδια στιγμή που «χάναμε» τον ήλιο, βλέπαμε τη σελήνη να ανατέλλει. Ισάξιας ομορφιάς εικόνες!

¡Στη συνέχεια πορευτήκαμε ανατολικά του λόφου περπατώντας παράλληλα με το αρχαίο φρουριακό τείχος, -ο χώρος λειτούργησε ως ακρόπολη του Ολούντος- ανάμεσα από τα ξερά άνθη των γαϊδουράγκαθων. Όσο προχωράμε ανοίγονται μπροστά μας άλλες θαυμάσιες εικόνες, της πόλης του Αγίου Νικολάου και των Αγίων Πάντων. Περάσαμε δίπλα από αρκετές δεξαμενές νερού, μέχρι το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. Ό,τι βλέπουμε γύρω μας συνδέεται κυρίως με τα πρώιμα βυζαντινά χρόνια και τον κίνδυνο από τους Σαρακηνούς πειρατές. Πιθανότατα εγκαταλείφθηκε μετά το 10^ο αιώνα.

Αρχαίο τείχος

Βυζαντινή δεξαμενή

Απ' το εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής

Ζωοδόχος Πηγή

Λόφος της Οξάς

Παλιό πηγάδι

Πυροβολείο

¡ Πολύ προσεκτικά πήραμε το δρόμο της επιστροφής, χρησιμοποιώντας τους φακούς, αλλά είχαμε και τη βοήθεια του φεγγαριού. Μερικές φορές μια κατάβαση είναι πιο κουραστική και επίπονη από μία ανάβαση. Φτάνουμε τελικά όλοι ασφαλείς στ’ αυτοκίνητά μας, αφού περπατήσαμε συνολικά 5 χλμ. με υψομετρική διαφορά 300 περίπου μέτρα σε τρεις ώρες. «Και του χρόνου!».

 

Και η πρώτη ασκελοτούρα της χρονιάς στη διαδρομή:

Πλησιάζοντας τη κορυφή της Οξάς αντικρίσαμε τις πρώτες ασκελοτούρες της χρονιάς. Είναι η πρώτη «ζωή» της φύσης εν όψει του επερχόμενου χειμώνα. Οι ασκελοτούρες δεν χρειάζονται βροχή για να αρχίσουν να μεγαλώνουν και είναι εντυπωσιακά και πανέμορφα τα λουλούδια τους, μέσα σ’ αυτήν την ξερή φύση του καλοκαιριού. Από το ύψος των φυτών και το άνοιγμα των λουλουδιών υπολογίζω ότι οι πρώτες ασκελοτούρες θα «φάνηκαν» γύρω στις 15 Αυγούστου. Έχω δει ακόμα πιο νωρίς, τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου, κοντά στην Παναγία Φανερωμένη.

Γαϊδουράγκαθα κι ασκελοτούρες, τα 'φυτά' της πεζοπορίας

¡Ο Μανώλης Πιτυκάκης αναφέρει ότι οι γεωργοί αποκαλούν την ασκελοτούρα το «πρώτο φύτρο τσή γης» γιατί βλαστάνει πολύ πρώιμα. Από την πρόοδό του υπολογίζουν και την επιτυχία των σπαρτών. Επειδή “σκελώνει”, δηλαδή γύρω από τον κεντρικό βολβό βγάζει ένα σωρό άλλους μικρότερους, θεωρείται γουρλούδικο και γι’ αυτό στα χωριά ξεριζώνουν μιαν ασκελοτούρα και την κρεμάνε την Πρωτοχρονιά στο ανώφλι της πόρτας, όπου παραμένει όλον το χρόνο, για να “σκελώσει” και το σπαρτό τους.>

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Λεωνίδας Κλώντζας,  Παναγιώτης Ευδαίμων, John Kasiolas

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:  Λεωνίδας Κλώντζας

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ 

ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ

Την καθιερωμένη απογευματινή πεζοπορία προς τη Μονή Παναγίας Φανερωμένης* διοργάνωσε  και φέτος ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου  για τους φίλους και τα μέλη του Συλλόγου, την Παρασκευή 11 Αυγούστου.  

Ξεκινήσαμε λοιπόν  νωρίς το απόγευμα από το Ίστρον του Καλού Χωριού, πολύ κοντά στην πολυσύχναστη παραλία Βούλισμα, και για λίγο περπατάμε πάνω απ’ την αφρισμένη θάλασσα, καθώς ο καιρός είναι  δροσερός για την εποχή: αρκετός αέρας και συννεφάκια. Στη συνέχεια παίρνουμε πορεία ανηφορική από χωματόδρομο, που περνάει από εξοχικά σπίτια. Πάνω που αρχίζουμε να κουραζόμαστε, ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει χαρίζοντας μας μια προσωρινή ανακούφιση, καθώς κατεβαίνουμε απλά βαθύτερα, για να ακολουθήσει η επίπονη τελική ανηφόρα ως τη Μονή, γεγονός που κρύβει κι ένα συμβολισμό, όπως και να το κάνουμε!

Ξεκινάμε από την παραλία Βούλισμα του Καλού Χωριού

Ανηφορίζουμε το δειλινό αρχικά από αγροτικό δρόμο

Στη συνέχεια κατηφορίζουμε στην καταπράσινη κοιλάδα

Φαίνεται το μοναστήρι φωλιασμένο στην πλαγιά

Περπατάμε σε τοπίο κατάφυτο με πεύκα, κυπαρίσσια, ελιές, αρωματικούς θάμνους και κάπου εκεί ψηλά διακρίνεται κάποτε, κάτασπρο το φημισμένο μοναστήρι, φωλιασμένο σαν κάστρο στην απότομη βουνοπλαγιά της Δίκτης στα 540 μέτρα. Η θέα του προκαλεί δέος και θαυμασμό, όσο και το απότομο ανηφορικό μονοπάτι, που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φτάσουμε ως εκεί. Σιγά-σιγά όμως η χαρούμενη παρέα μας με συζητήσεις και καλή διάθεση τα καταφέρνει. Μας ξεκουράζει κι η πανοραμική θέα του κόλπου του Μεραμπέλλου, που ανοίγεται μπροστά μας, καθώς ανεβαίνουμε, και το ατμοσφαιρικό ηλιοβασίλεμα πίσω απ’ τα σύννεφα, που τυλίγει με γλυκά χρώματα το τοπίο. Χωρίς να το καταλάβουμε σε ένα σήκωμα του κεφαλιού βλέπουμε το μοναστήρι να κρέμεται από πάνω μας.

Σχεδόν φτάσαμε

Μαγευτική η θέα από τόσο ψηλά

Ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια του ως τον εξώστη μπροστά από την ιερή σπηλιά, όπου κατά την παράδοση "φανερώθηκε" η εικόνα της Θεοτόκου σε ένα βοσκό και έτσι το μοναστήρι ονομάστηκε Παναγία Φανερωμένη. Μοιραζόμαστε την κατανυκτική ατμόσφαιρα με το πλήθος πιστών, που έχουν προσέλθει από πολλές περιοχές του νομού, αρκετοί σε παρέες με τα πόδια! Στο τέλος μοιραζόμαστε τον άρτο, ανταλλάσσουμε ευχές κι αποχωρούμε είτε με συγγενικά πρόσωπα, που έχουν έρθει να μας παραλάβουν, είτε κάνοντας ωτοστόπ στους πάντα φιλόξενους προσκυνητές!

Για μια ακόμα φορά το ιερό καθήκον, όπως επιτάσσει η παράδοση χρόνων, επιτεύχθηκε. Διανύσαμε με αρχηγό, τον Πρόεδρο του Συλλόγου μας, Λεωνίδα Κλώντζα, μια απόσταση 5,5 περίπου χιλιομέτρων σε δυόμισι ώρες με υψομετρική διαφορά 550 μέτρα. Με το καλό και του χρόνου. Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο.

*Η Μονή Φανερωμένης ή Παναγία Γουρνιών βρίσκεται κοντά στο μινωικό οικισμό στα Γουρνιά, Β.Δ της Παχειάς ΄Αμμου και 24 χλμ νότια του Αγίου Νικολάου. Είναι ανδρική μονή, με δίκλιτη εκκλησία, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στη Ζωοδόχο Πηγή. Το καθολικό της Μονής είναι κτισμένο μέσα σε μια σπηλιά. Το ιερό επικοινωνεί με δεύτερο σπήλαιο, από το οποίο ρέει νερό που χρησιμοποιείται ως αγίασμα. Σύμφωνα με την παράδοση μέσα στο σπήλαιο "φανερώθηκε" η εικόνα της Θεοτόκου σε ένα βοσκό και έτσι το μοναστήρι ονομάστηκε Παναγία Φανερωμένη. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Ανατολικής Κρήτης και ιδιαίτερα την περίοδο του δεκαπενταύγουστου, οπότε καθημερινά συρρέει πλήθος πιστών, πολλοί από τους οποίους ανεβαίνουν με τα πόδια. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς ιδρύθηκε το μοναστήρι, όμως σύμφωνα με τις ιστορικές ενδείξεις ιδρύθηκε κατά τη νεοβυζαντινή περίοδο, δηλ. πριν από την κατάληψη της Κρήτης από τους Ενετούς. Η οχυρή θέση και η φρουριακή μορφή του μοναστηριού επιβεβαιώνει τον αμυντικό χαρακτήρα της  μονής απέναντι στις συχνές επιδρομές πειρατών στα παράλια της Κρήτης. Τα κτίσματα έχουν τέτοια διάταξη, ώστε οι εξωτερικοί τους τοίχοι να σχηματίζουν τείχος. Πάνω από την κύρια είσοδο υπήρχε η "ζεματίστρα", μια τρύπα από την οποία έριχναν καυτό λάδι ή λιωμένο μολύβι στους εχθρούς. Στην κορυφή διασώζονται  πολεμίστρες και επάλξεις, ενώ μέσα στο φρουριακό συγκρότημα υπήρχε αρτοποιείο και αποθήκες τροφίμων. Όμως πέρα από τον θρησκευτικό χαρακτήρα, σημαντικός είναι και ο ιστορικός ρόλος της μονής, καθώς πίσω από τα τείχη της κατέφευγαν οι Κρήτες επαναστάτες, στα δύσκολα χρόνια της ενετικής και τουρκικής υποδούλωσης. Και φυσικά η εξαιρετική της θέση προσφέρει πανοραμική θέα και εποπτεία στην γύρω περιοχή και το πέλαγος.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Λεωνίδας Κλώντζας, Γιώργος Αρναουτάκης, 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

Powered by Wikiloc