Showing posts with label κορυφή Τσίβης. Show all posts
Showing posts with label κορυφή Τσίβης. Show all posts

Sunday 30 October 2022

ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΤΣΙΒΗΣ

 

ΑΝΑΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΤΣΙΒΗΣ

Την Κυριακή 30 Οκτωβρίου αντί της προγραμματισμένης πεζοπορίας από τις Τάπες στο Καθαρό, ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου πραγματοποίησε εναλλακτική διαδρομή ανεβαίνοντας στην κορυφή της Τσίβης, που δεσπόζει πάνω από τον Άγιο Νικόλαο. 8 πεζοπόροι ξεκίνησαν με όρεξη το πρωί της Κυριακής από το γνωστό σημείο συνάντησης, αλλά λόγω της χαμηλής συμμετοχής δεν ήταν δυνατή η ναύλωση λεωφορείου, που απαιτούσε η πρώτη διαδρομή. Έτσι μετά από σύντομη σύσκεψη το πρωί της ίδιας μέρας, πάρθηκε η τελική απόφαση.

 

 

Πήραμε λοιπόν με αυτοκίνητα τον στριφογυριστό δρόμο ως το οροπέδιο του Καθαρού. Ο δρόμος μέχρι το Αβδελιακό είναι σε σχετικά καλή κατάσταση, παρά το χιόνι που τον καλύπτει κάθε χρόνο. Λίγο μετά τις ταβέρνες του οικισμού, ξεκινά δύσβατος χωματόδρομος, ως τη θέση "Κλέφτη βρύση". Αφήνουμε λοιπόν τα επιβατικά και ανέβουμε στο φορτηγάκι του αρχηγού μας, Τάσου Τσινάρη, για να συνεχίσουμε.

 

Στην πορεία, βρίσκουμε πάνω στον δρόμο άλλη μία πηγή και γεμίζουμε τα μπουκάλια μας με φρέσκο νερό. Τα μετόχια της διαδρομής με φύλακες τα τσοπανόσκυλα τους, μας υποδέχονται καθώς αφήνουμε πίσω το πολύχρωμο οροπέδιο του Καθαρού με τις κόκκινες και κίτρινες φθινοπωρινές του αποχρώσεις.

  

 




Μετά από μερικές στροφές στον χωματόδρομο, φτάνουμε στου Κλέφτη την Βρύση, οπού χωρίς να χάσουμε χρόνο, ετοιμάζουμε μπαστούνια για να μας στηρίξουν στην πορεία, οπότε και ξεκινάμε με κατεύθυνση βόρεια.

 

Δεν περνά λίγη ώρα και ακούμε στην απέναντι πλαγιά τον βοσκό της περιοχής που βροντοφώναζε τα ζωντανά του. "Για την Τσίβη πάτε?" μας λέει. "Ναι", του απαντάμε. "Από δω να πάτε γιατί αλλιώς θα δυσκολευτείτε", μας λέει. "Να 'σαι καλά" του απαντάμε και συνεχίζουμε παράλληλα το ανέβασμα μας. Μετά από λίγο, να σου και το λυκόσκυλο του, που μας μύρισε ψάχνοντας την περιοχή. Φτάνουμε στο πρώτο ξέφωτο που κάτω από τον πρίνο έχει στηθεί μια πρόχειρη μάντρα.

 

 

Ανάμεσα στους θάμνους και την πέτρα, οι κρόκοι και τα κολχικά έχουν ξεπροβάλλει και μαζεύουν τις πρωινές αχτίδες του ήλιου.

Στη συνέχεια πήραμε την ανηφορική μας πορεία μέσα από συστάδες πρίνων. Η φύση έχει αρχίσει να φοράει τα φθινοπωρινά της και μας ανταμείβει με εναλλαγές από χρώματα στα φύλλα των σφένταμων.


Όσο ανεβαίνουμε η βλάστηση χαμηλώνει και επικρατεί ο βράχος και η χαμηλή θαμνώδης βλάστηση, από λιγοστά κατσοπρίνια, σμιλεμένα απ' τον αέρα και τα κατσίκια.
 
 

Πλησιάζοντας την κορυφή, το τοπίο, μας θυμίζει σεληνιακό τοπίο δικαιολογώντας την ονομασία του βουνού, αφού 'τσίβη' σημαίνει 'φαλακρή', χωρίς δέντρα. Εδώ κι εκεί ανάμεσα στα βράχια ξεμυτίζει λίγο χορτάρι και τα φθινοπωρινά αγριολούλουδα και οι πρώτες ίριδες.

Οι γύπες της περιοχής φέρνουν βόλτες πάνω απ' τα κεφάλια μας και μας εποπτεύουν από απόσταση. Τελικά φτάνουμε στην κορυφή της Τσίβης στα 1.664 μέτρα, μετά από περίπου δυο ώρες πεζοπορία.

Η Τσίβη είναι η έκτη κορυφή της Δίκτης σε υψόμετρο, 500 μέτρα χαμηλότερα από την πρώτη, που είναι το Σπαθί! Βρίσκεται ανατολικά του οροπεδίου Λασιθίου και βόρεια απ' αυτό του Καθαρού.

Από την κορυφή της η θέα είναι εντυπωσιακή, αν ο καιρός είναι καλός κι η ατμόσφαιρα διαυγής. Είμαστε τυχεροί: Ο καιρός σήμερα είναι ιδανικός ούτε πολύ κρύο ούτε πολλή ζέστη, ηλιοφάνεια, που μας επιτρέπει να δούμε από τον Άγιο Νικόλαο και τον κόλπο του Μιραμπέλλου ως τα Σητειακά βουνά και το οροπέδιο Λασιθίου στo βάθος, καθώς και τα δύο κρητικά πελάγη, βόρειο και νότιο.


 

Μαζί με την θέα, ξεκουραζόμαστε λίγο στην κορυφή και μοιραζόμαστε ένα ποτηράκι ρακή και τα λιγοστά φαγώσιμα.

 

Κατόπιν παίρνουμε τον ίδιο δρόμο για την επιστροφή συναντώντας ουκ ολίγα κατσίκια που περιφέρονται γύρω μας και μας κοιτάζουν που και που περίεργα. Φτάνοντας πίσω στο Καθαρό αναπληρώσαμε τις δυνάμεις με τοπικούς μεζέδες, μαθαίνοντας για την συλλογή χαρουπιού και κράταιγου.

 

 

Συνολικά περπατήσαμε 9 χιλιόμετρα με υψομετρική διαφορά 438 μέτρα σε περίπου 4 ώρες. Ευχαριστούμε θερμά τον αρχηγό μας, Τάσο Τσινάρη, δεινό γνώστη της περιοχής κι ευχόμαστε να μας οδηγήσει και σε άλλες πεζοπορίες στην περιοχή της Δίκτης.

 

ΑΡΧΗΓΟΣ: Τάσος Τσινάρης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων, Γιώργος Αρναουτάκης, Νίκος Μουρτζάκης

BINTEO: Παναγιώτης Ευδαίμων, Νίκος Μουρτζάκης

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων

ΚΕΙΜΕΝΟ: Μαρία Μετζογιαννάκη, Γιώργος Αρναουτάκης

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ:  Γιώργος Αρναουτάκης

 

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ


Powered by Wikiloc

Monday 18 October 2021

ΑΝΑΒΑΣΗ στην κορυφή ΤΣΙΒΗ, της Δικτης

Στην κορυφή ‘Τσίβη’ της Δίκτης ανηφόρισε η ομάδα του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου, την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021. Μοιραστήκαμε μια 5ωρη απαιτητική πεζοπορία και απολαύσαμε την μοναδική θέα από τα 1.664μ, ακολουθώντας διαδρομή με αφετηρία και τερματισμό στη θέση ‘Δάμακας’ στο οροπέδιο Καθαρού.

Νωρίς το πρωί της Κυριακής, με φθινοπωρινό καιρό, πήραμε τον δρόμο που οδηγεί από το κεφαλοχώρι της Κριστάς προς το οροπέδιο Καθαρού. Ξεκινήσαμε την πεζοπορία ακολουθώντας το φιδογυριστό μονοπάτι που ξεκινά κοντά στην άσφαλτο, με θέα προς την πόλη του Αγίου Νικολάου και τις τριγύρω λοφοπλαγιές. 

Επιλέγουμε την πιο ‘περπατημένη’ διαδρομή προς την κορυφή, ακολουθώντας Β.Δ κατεύθυνση. Βαδίζουμε αρχικά πάνω στο παλιό μονοπάτι, που σε αλλοτινούς καιρούς ήταν η οδική αρτηρία που ένωνε το οροπέδιο Καθαρού με τις Τάπες. Περπατάμε ανάμεσα σε πρίνους, σφεντάμια και αζίλακες που σχηματίζουν ένα μικρό δάσος, απόληξη του κυπαρισσόδασους που ξεκινά λίγο χαμηλότερα, ενώ τα πρώτα φθινοπωριάτικα αγριολούλουδα ξετρυπώνουν δειλά ανάμεσα σε πέτρες και ξερά αγριόχορτα. Διασχίζουμε την ανατολική πλαγιά του βουνού, ακολουθώντας μονοπάτι με ήπια υψομετρική διαφορά, για μισή ώρα περίπου.





Αφήνουμε πίσω μας την καταπράσινη ρεματιά και φτάνουμε στην στάνη-μιτάτο του Μπρόκου. Το εγκαταλειμμένο πετρόκτιστο κτίσμα, χαρακτηριστικό δείγμα λαϊκής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, παραμένει απομεινάρι της αγροτοκτηνοτροφικής εκμετάλλευσης της περιοχής σε περασμένες δεκαετίες. Κάνουμε μια πρώτη στάση για ξεκούραση, καθώς το μονοπάτι σταματά εδώ και η διαδρομή προς την κορυφή είναι πιο δύσκολη, με απότομη ανηφορική κλίση. 


Για 45 λεπτά περίπου σκαρφαλώνουμε στο πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής, χωρίς ευδιάκριτο μονοπάτι, πάνω σε ανώμαλο έδαφος, με τις πέτρες να κυλούν κάτω από τα πόδια μας και να δυσκολεύουν το βάδισμα μας. Ακολουθούμε ελεύθερη πορεία, ανάμεσα σε πανύψηλους και με εντυπωσιακά σχήματα πρίνους και σταματούμε για λίγες ανάσες στο πρώτο επίπεδο έδαφος που συναντούμε. Από το σημείο αυτό και μέχρι την κορυφή ανηφορικά τμήματα της λοφοπλαγιάς εναλλάσσονται με στενά επίπεδα κομμάτια. ΄Οσο ανεβαίνουμε ψηλότερα οι πρίνοι λιγοστεύουν, παραχωρώντας την θέση τους σε ρείκια και θυμάρια. Σύντομα ακόμη και οι ξεραμένοι από τις καλοκαιρινές ζέστες θάμνοι εξαφανίζονται. Το ορεινό τοπίο που μας περιβάλλει είναι άδενδρο, αφιλόξενο, άγριο. Μόνο πέτρες και βράχια σμιλευμένα από τον αέρα και τα χιόνια σκεπάζουν την βουνοπλαγιά. Μέχρι την κορυφή το βουνό "φαλακραίνει", δικαιολογώντας την ονομασία του (τσιβή=φαλακρή, γυμνή, χωρίς δένδρα και βλάστηση). Αντικρίζουμε ήδη την κορυφή σκεπασμένη με πυκνά σύννεφα. Μετά από συνεχή ανηφορική πορεία δύο περίπου ωρών κατακτούμε την κορυφή και με μεγάλη χαρά διαπιστώνουμε ότι τα σύννεφα έχουν απρόσμενα σκορπίσει. 





Η κορυφή ‘Τσίβη’ (1.664μ) είναι η έκτη σε υψομετρική σειρά κορυφή της Δίκτης μετά τις κορυφές Σπαθί, Αφέντης Χριστός, Λάζαρος, Ψαρή Μαδάρα και Σκαφιδαρά. Βρίσκεται λιγότερο από 500μ χαμηλότερα από την ψηλότερη κορυφή (Σπαθί 2.148μ), ανατολικά του οροπεδίου Λασιθίου και βόρεια του οροπεδίου Καθαρού και δεσπόζει πάνω από τον Άγιο Νικόλαο. Από την κουφή η θέα είναι εντυπωσιακή: προς τα ανατολικά Άγιος Νικόλαος, κόλπος Μιραμπέλλου, Σητειακά βουνά, προς τα δυτικά οροπέδιο Λασιθίου και Ψηλορείτης, βόρεια και νότια τα δυο πέλαγα της Κρήτης. Όταν η ατμόσφαιρα είναι διαυγής διακρίνονται ακόμη και οι  ακατοίκητες νησίδες 'Διονυσάδες'  (ανοικτά της Σητείας) και η Κάρπαθος!



Χαλαρώνουμε μετά την κουραστική ανάβαση, θαυμάζοντας την άγρια ομορφιά του βουνίσιου τοπίου και  απολαμβάνουμε την ανεμπόδιστη θέα προς το βόρειο και το νότιο Κρητικό πέλαγος και προς τα οροπέδια Καθαρού και Λασιθίου. Η ματιά μας πλανιέται αχόρταγα, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι της Κρήτης απλώνεται κάτω από τα πόδια μας. Σύμμαχος μας και οι ιδανικές καιρικές συνθήκες, που μας επιτρέπουν να μείνουμε αρκετή ώρα στην -συνήθως ανεμοδαρμένη- κορυφή και να απολαύσουμε το μοναδικό υπερθέαμα που καμιά φωτογραφία δεν καταφέρνει  να αποτυπώσει.








Γεμάτοι όμορφες εικόνες και με την ικανοποίηση που χαρίζει η κατάκτηση κάθε στόχου, ξεκινάμε για την επιστροφή ακολουθώντας την ίδια πορεία μέχρι την αφετηρία. Στην διαδρομή μας συντροφεύουν τα κουδούνια από τα αιγοπρόβατα που βόσκουν σκορπισμένα στις γύρω βουνοπλαγιές. Ξεχωρίζουμε ένα νεογέννητο, μαύρο αρνάκι, μόλις 2-3 ημερών, σκαρφαλωμένο πάνω σε ένα βράχο. Μοιάζει κατατρομαγμένο, καθώς έχει χάσει την μάνα του και δεν αντιδρά σε καμμιά μας προσπάθεια να το βοηθήσουμε. 

Συνεχίζουμε την  πορεία επιστροφής στο γνώριμο ορεινό τοπίο. Συχνά σταματούμε να θαυμάσουμε τα φθινοπωρινά αγριολούλουδα, που έχουν ήδη ξεπεταχτεί μετά τις τελευταίες βροχές. Ξεχωρίζουμε ανάμεσα τους το κρητικό κολχικό (Colchicum Cretense) ένα σπάνιο ενδημικό είδος της Κρήτης.

Καταλήγουμε στην αφετηρία μετά από 5 ώρες, έχοντας διανύσει 7,5χλμ πάνω στα λασιθιώτικα βουνά, καλύπτοντας υψομετρική διαφορά ανάβασης/κατάβασης 629μ. 

ΑΡΧΗΓΟΣ:   Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  Γιάννης Πάγκαλος, Λεωνίδας Κλώντζας

ΒΙΝΤΕΟ:  Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ: Γιάννης Πάγκαλος   

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:  Ελένη Λάμπρου

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ

Powered by Wikiloc