ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

Την καθιερωμένη πια απογευματινή πεζοπορία πριν το δεκαπενταύγουστο στην ιστορική Μονή της Παναγίας Φανερωμένης, πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Τρίτη 13 Αυγούστου.

Ομαδική πριν την τελευταία ανηφόρα και καθώς φάνηκε στον κεντρικό λόφο ίσια πάνω η Μονή σφηνωμένη μες στον βράχο στα 540 μέτρα, ανάμεσα στην Παχιά Άμμο και το Καλό Χωριό, ατενίζοντας τα βόρεια παράλια!

Έναρξη πεζοπορίας από το κοσμοπολίτικο Βούλισμα

Δεκαοκτώ άτομα έδωσαν το παρόν δίπλα στην κοσμοπολίτικη παραλία «Βούλισμα» στο Ίστρον Καλού Χωριού, απ’ όπου πάντα ξεκινάμε. Η θέα της περίφημης παραλίας με τα τουρκουάζ νερά, καθώς ακολουθούμε το μονοπάτι πάνω απ’ τις ακτές, είναι μαγευτική, αλλά το πλήθος των παρκαρισμένων αυτοκινήτων, των λουόμενων και η «θάλασσα» από ομπρέλες λειτουργεί αποτρεπτικά. Η καλύτερη εποχή να τη χαρείς, άμα είσαι ντόπιος,  είναι την άνοιξη και το φθινόπωρο, όταν επικεντρώνεσαι κυρίως στην ομορφιά της χωρίς διασπαστικές παρεμβολές! Σύντομα περνάμε απέναντι -τολμηρό εγχείρημα να διασχίσεις τον ΒΟΑΚ τέτοια εποχή. Κι αρχίζει η ανηφόρα…

Παραλία "Βούλισμα", από τις πιο δημοφιλείς στην Ελλάδα, μεσούντος του Αυγούστου "βουλιάζει" από τουρίστες. Από εδώ θα γίνει η έναρξή της πεζοπορίας μας. Το να βρεις πάρκινγκ στην περιοχή τέτοια εποχή, η πρώτη δοκιμασία που καλείσαι να ξεπεράσεις!

Η φυσική ομορφιά της περιοχής παραμένει ωστόσο αξεπέραστη!

Η πορεία: «Τρεις ανηφόρες και τρεις στάσεις»

«Τρεις ανηφόρες - τρεις στάσεις» μας θυμίζει ο Λεωνίδας, αρχηγός μας χρόνια τώρα. Πρώτη ανηφόρα σε τσιμεντόδρομο ανάμεσα από βίλες, με ωραία θέα στις ακτές και τον καλοκαιρινό ήλιο να σε τσουρουφλίζει! Πρώτη στάση στο παλιό πηγάδι με την χειροκίνητη αντλία. «Δεν έχει νερό φέτος», λέει ο Γιάννης. Λογικό! Και πού να το ‘βρει; Στη συνέχεα από μονοπάτια κατηφορίζουμε στην πίσω πλευρά του λόφου. Τουλάχιστον περπατάμε στη σκιά τώρα. Δεύτερη στάση στον πάτο του φαραγγιού για να πάρουμε δύναμη. Δεύτερη ανηφόρα στον λόφο με τις καλλιέργειες της εταιρείας «Βιο-άρωμα». Αχνοφαίνεται η Μονή ψηλά πάνω στο βουνό σφηνωμένη στα βράχια και μπορούμε τουλάχιστον να βλέπουμε την πρόοδό μας. Τρίτη στάση στο  γνωστό στεγασμένο πηγάδι δίπλα σε ερείπια αγροικιών, για να πάρουμε δύναμη.

Πολύ καλά σηματοδοτημένο το μονοπάτι με φρέσκια βαφή προς εξυπηρέτηση των προσκυνητών!

Παιχνίδια με τις σκιές στον απογευματινό ήλιο, για να ξεγελάσουμε τη ζέστη και την κούραση!

Ωραία διαδρομή μακριά από τα πολύβουα παράλια. Να κι η Μονή που φάνηκε στο βουνό!

Ατενίζοντάς την αναθαρρεύεις κι έχεις πια ένα στόχο καθώς ανηφορίζεις. Εδώ θα ποζάρει και το παπάκι μας!

Ανάποδη ομαδική - η τελευταία τρελή ιδέα του Γιάννη!

Κατόπιν ανεβαίνουμε αργά το μονοπάτι (φρεσκο-σηματοδοτημένο από τις υπηρεσίες του Δήμου ειδικά για τους προσκυνητές) για την τελευταία ανηφόρα, δύσκολη σαν ..τάμα, που σου θυμίζει τον προσκυνηματικό χαρακτήρα της πεζοπορίας. Πλούσια η φύση, πεύκα και χαμοκυπάρισσα μοσκοβολάνε. Στην απέναντι πλευρά ο ήλιος δύει και βάφει το τοπίο στα χρώματα της φωτιάς. Ο κόλπος του Μεραμπέλλου κι η πόλη του Αγίου Νικολάου στολίζονται με τα βραδινά τους φώτα. Οι ψαλμωδίες απ’ τη Μονή που ακούγονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα σου λένε να κάνεις υπομονή κι όπου να ‘ναι φτάνεις!

Ξεμυτίζουν οι πρώτες ασκελετούρες!

Ενώ το αγριοκυπάρισσο (juniperus phoinicea) επικρατεί στο μονοπάτι

Όπως επίσης και τα πεύκα

Αυτά τα δύο είδη καθώς και τα σκίνα αρωματίζουν τη διαδρομή!

Εξαιρετικό το ηλιοβασίλεμα στους απεναντι λόφους

Που βάφει στα κόκκινα όλο τον κόλπο του Μεραμπέλλου

Τελευταία μέτρα πριν το μοναστήρι με τη συνοδεία του φεγγαριού, που έχει ανατείλει και το συντρόφευμα των ψαλμωδιών

Στη Μονή Φανερωμένης

Μόλις κάνεις το τελευταίο βήμα που σε φέρνει έξω απ’ το προαύλιο της Μονής, μετά από 2,5 ώρες παραμονής στη φύση, ένα μικρό σοκ το παθαίνεις, είν’ αλήθεια, με τα φώτα από τα πρόχειρα μαγαζάκια των πλανόδιων εμπόρων και τη βαβούρα των γεννητριών. Πολλοί και οι προσκυνητές από όλα τα σημεία της Κρήτης, όπως διακρίνουμε στα νούμερα των αυτοκινήτων. Κόρνες και συνωστισμός. Ένα μικρό καλοκαιρινό πανηγυράκι. Στο κάτω προαύλιο της Μονής πλήθος κόσμου κατεβαίνει, καθώς ο εσπερινός μόλις έχει τελειώσει. Στο πάνω όμως, αυτό με την ωραία θέα στο πέλαγος και την πολύ-φωτογραφημένη καμπάνα του, επικρατεί –ευτυχώς- ηρεμία. Ο καθένας μας ανάβει με κατάνυξη το ταπεινό κεράκι του στον σπηλαιώδη ναό. Στο νου του μυστική προσευχή …γι’ αυτούς που έφυγαν, γι’ αυτούς που ήρθαν, για παρηγοριά, ευτυχία, αγάπη, υγεία.. Μια σύντομη, αλλά ευεργετική ενδοσκόπηση, πριν επιστρέψεις στον θορυβώδη Αύγουστο εκεί κάτω.

Θέα από το προαύλιο της Μονής

Μονή Παναγίας Φανερωμένης σφηνωμένη μες στα βράχια, Αντρική Μονή κάποτε. Ανοικοδομήθηκε μάλλον τέλη 16ου - αρχές 17ου αιώνα σε θέση οχυρή. Χώρος όπου βρήκαν κατά την παράδοση προστασία αρκετοί τοπικοί ήρωες κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.

Δημοφιλής θρησκευτικός προορισμός καθ' όλη τη διάρκεια του δεκαπενταύγουστου 

Κεντρική είσοδος

Η αυλή ιδωμένη από μέσα

Ένα κεράκι στη χάρη της

Η πηγή μέσα στο ιερό σπήλαιο από όπου βγαίνει αγίασμα. Ο ναός γενικά είναι σπηλαιώδης και η μετατροπή του σε εκκλησία έγινε κατά την Ενετοκρατία. Ο γνωστός θρύλος της εικόνας που εμφανίσθηκε (φανερώθηκε) τυχαία υπάρχει κι εδώ όπως και σ' άλλες εκκλησίες.

Τρώγοντας λαίμαργα τον άρτο, που σου προσφέρεται, -μα είναι πάντα τόσο νόστιμος ή σου άνοιξε την όρεξη η διαδρομή;- ανταλλάσεις ευχές με τους συνοδοιπόρους σου, πριν τους χάσεις μες στη νύχτα, καθώς ο καθένας αποχωρεί, όπως έχει κανονίσει. Ιδιαίτερος ο αποχαιρετισμός στον αρχηγό μας, Λεωνίδα Κλώντζα, που έχει συνδέσει το όνομά του παραδοσιακά με αυτή τη διαδρομή –όπως και με τόσες άλλες, όπως και με την ιστορία του συλλόγου μας γενικότερα. «Να ‘μαστε καλά και του χρόνου να το ξανακάνουμε», λέει στον καθένα μας. Και του Χρόνου, λοιπόν! Και «Χρόνια πολλά» σε όλον τον κόσμο!

Η νύχτα πέφτει στον κόλπο του Μεραμπέλλου

Ο αρχηγός μας, Λεωνίδας Κλώντζας έχει συνδέσει το όνομά του με αυτή τη διαδρομή, καθώς και με όλη την ιστορία του Συλλόγου γενικότερα. Ας είναι καλά να μας οδηγεί για πολλά χρόνια ακόμα! 

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας,

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Λεωνίδας Κλώντζας, Μαρία Μετζογιαννάκη, 

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Μαρία Μετζογιαννάκη

 

ΒΙΝΤΕΟ: -------

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ: --------

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ 

ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ

Την καθιερωμένη απογευματινή πεζοπορία προς τη Μονή Παναγίας Φανερωμένης* διοργάνωσε  και φέτος ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου  για τους φίλους και τα μέλη του Συλλόγου, την Παρασκευή 11 Αυγούστου.  

Ξεκινήσαμε λοιπόν  νωρίς το απόγευμα από το Ίστρον του Καλού Χωριού, πολύ κοντά στην πολυσύχναστη παραλία Βούλισμα, και για λίγο περπατάμε πάνω απ’ την αφρισμένη θάλασσα, καθώς ο καιρός είναι  δροσερός για την εποχή: αρκετός αέρας και συννεφάκια. Στη συνέχεια παίρνουμε πορεία ανηφορική από χωματόδρομο, που περνάει από εξοχικά σπίτια. Πάνω που αρχίζουμε να κουραζόμαστε, ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει χαρίζοντας μας μια προσωρινή ανακούφιση, καθώς κατεβαίνουμε απλά βαθύτερα, για να ακολουθήσει η επίπονη τελική ανηφόρα ως τη Μονή, γεγονός που κρύβει κι ένα συμβολισμό, όπως και να το κάνουμε!

Ξεκινάμε από την παραλία Βούλισμα του Καλού Χωριού

Ανηφορίζουμε το δειλινό αρχικά από αγροτικό δρόμο

Στη συνέχεια κατηφορίζουμε στην καταπράσινη κοιλάδα

Φαίνεται το μοναστήρι φωλιασμένο στην πλαγιά

Περπατάμε σε τοπίο κατάφυτο με πεύκα, κυπαρίσσια, ελιές, αρωματικούς θάμνους και κάπου εκεί ψηλά διακρίνεται κάποτε, κάτασπρο το φημισμένο μοναστήρι, φωλιασμένο σαν κάστρο στην απότομη βουνοπλαγιά της Δίκτης στα 540 μέτρα. Η θέα του προκαλεί δέος και θαυμασμό, όσο και το απότομο ανηφορικό μονοπάτι, που πρέπει να ακολουθήσουμε για να φτάσουμε ως εκεί. Σιγά-σιγά όμως η χαρούμενη παρέα μας με συζητήσεις και καλή διάθεση τα καταφέρνει. Μας ξεκουράζει κι η πανοραμική θέα του κόλπου του Μεραμπέλλου, που ανοίγεται μπροστά μας, καθώς ανεβαίνουμε, και το ατμοσφαιρικό ηλιοβασίλεμα πίσω απ’ τα σύννεφα, που τυλίγει με γλυκά χρώματα το τοπίο. Χωρίς να το καταλάβουμε σε ένα σήκωμα του κεφαλιού βλέπουμε το μοναστήρι να κρέμεται από πάνω μας.

Σχεδόν φτάσαμε

Μαγευτική η θέα από τόσο ψηλά

Ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια του ως τον εξώστη μπροστά από την ιερή σπηλιά, όπου κατά την παράδοση "φανερώθηκε" η εικόνα της Θεοτόκου σε ένα βοσκό και έτσι το μοναστήρι ονομάστηκε Παναγία Φανερωμένη. Μοιραζόμαστε την κατανυκτική ατμόσφαιρα με το πλήθος πιστών, που έχουν προσέλθει από πολλές περιοχές του νομού, αρκετοί σε παρέες με τα πόδια! Στο τέλος μοιραζόμαστε τον άρτο, ανταλλάσσουμε ευχές κι αποχωρούμε είτε με συγγενικά πρόσωπα, που έχουν έρθει να μας παραλάβουν, είτε κάνοντας ωτοστόπ στους πάντα φιλόξενους προσκυνητές!

Για μια ακόμα φορά το ιερό καθήκον, όπως επιτάσσει η παράδοση χρόνων, επιτεύχθηκε. Διανύσαμε με αρχηγό, τον Πρόεδρο του Συλλόγου μας, Λεωνίδα Κλώντζα, μια απόσταση 5,5 περίπου χιλιομέτρων σε δυόμισι ώρες με υψομετρική διαφορά 550 μέτρα. Με το καλό και του χρόνου. Χρόνια πολλά σε όλο τον κόσμο.

*Η Μονή Φανερωμένης ή Παναγία Γουρνιών βρίσκεται κοντά στο μινωικό οικισμό στα Γουρνιά, Β.Δ της Παχειάς ΄Αμμου και 24 χλμ νότια του Αγίου Νικολάου. Είναι ανδρική μονή, με δίκλιτη εκκλησία, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στη Ζωοδόχο Πηγή. Το καθολικό της Μονής είναι κτισμένο μέσα σε μια σπηλιά. Το ιερό επικοινωνεί με δεύτερο σπήλαιο, από το οποίο ρέει νερό που χρησιμοποιείται ως αγίασμα. Σύμφωνα με την παράδοση μέσα στο σπήλαιο "φανερώθηκε" η εικόνα της Θεοτόκου σε ένα βοσκό και έτσι το μοναστήρι ονομάστηκε Παναγία Φανερωμένη. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Ανατολικής Κρήτης και ιδιαίτερα την περίοδο του δεκαπενταύγουστου, οπότε καθημερινά συρρέει πλήθος πιστών, πολλοί από τους οποίους ανεβαίνουν με τα πόδια. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς ιδρύθηκε το μοναστήρι, όμως σύμφωνα με τις ιστορικές ενδείξεις ιδρύθηκε κατά τη νεοβυζαντινή περίοδο, δηλ. πριν από την κατάληψη της Κρήτης από τους Ενετούς. Η οχυρή θέση και η φρουριακή μορφή του μοναστηριού επιβεβαιώνει τον αμυντικό χαρακτήρα της  μονής απέναντι στις συχνές επιδρομές πειρατών στα παράλια της Κρήτης. Τα κτίσματα έχουν τέτοια διάταξη, ώστε οι εξωτερικοί τους τοίχοι να σχηματίζουν τείχος. Πάνω από την κύρια είσοδο υπήρχε η "ζεματίστρα", μια τρύπα από την οποία έριχναν καυτό λάδι ή λιωμένο μολύβι στους εχθρούς. Στην κορυφή διασώζονται  πολεμίστρες και επάλξεις, ενώ μέσα στο φρουριακό συγκρότημα υπήρχε αρτοποιείο και αποθήκες τροφίμων. Όμως πέρα από τον θρησκευτικό χαρακτήρα, σημαντικός είναι και ο ιστορικός ρόλος της μονής, καθώς πίσω από τα τείχη της κατέφευγαν οι Κρήτες επαναστάτες, στα δύσκολα χρόνια της ενετικής και τουρκικής υποδούλωσης. Και φυσικά η εξαιρετική της θέση προσφέρει πανοραμική θέα και εποπτεία στην γύρω περιοχή και το πέλαγος.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Λεωνίδας Κλώντζας, Γιώργος Αρναουτάκης, 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

Powered by Wikiloc

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ στη μονή ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗΣ

Στο μοναστήρι της Παναγίας Φανερωμένης, στην περιοχή της Ιεράπετρας, ανηφόρισαν φίλοι και μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου και αυτόν το  δεκαπενταύγουστο. Το απόγευμα της παραμονής, ανηφορίσαμε προς το γραφικό μοναστήρι που βρίσκεται φωλιασμένο σε μια απότομη βουνοπλαγιά της Δίκτης, σε υψόμετρο 540μ. Μοιραστήκαμε και φέτος μια ενδιαφέρουσα πεζοπορία, απολαύσαμε την μαγευτική θέα προς τον κόλπο του Μιραμπέλλου και ζήσαμε την κατάνυξη που προκαλεί η ιερότητα του χώρου.

Η Μονή Φανερωμένης ή Παναγία Γουρνιών βρίσκεται κοντά στο μινωικό οικισμό στα Γουρνιά, Β.Δ της Παχειάς ΄Αμμου και 24 χλμ νότια του Αγίου Νικολάου. Είναι ανδρική μονή, με δίκλιτη εκκλησία, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στη Ζωοδόχο Πηγή. Το καθολικό της Μονής είναι κτισμένο μέσα σε μια σπηλιά. Το ιερό επικοινωνεί με δεύτερο σπήλαιο, από το οποίο ρέει νερό που χρησιμοποιείται ως αγίασμα. Σύμφωνα με την παράδοση μέσα στο σπήλαιο "φανερώθηκε" η εικόνα της Θεοτόκου σε ένα βοσκό και έτσι το μοναστήρι ονομάστηκε Παναγία Φανερωμένη. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προσκυνήματα της Ανατολικής Κρήτης και ιδιαίτερα την περίοδο του δεκαπενταύγουστου, οπότε καθημερινά συρρέει πλήθος πιστών, πολλοί από τους οποίους ανεβαίνουν με τα πόδια. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς ιδρύθηκε το μοναστήρι, όμως σύμφωνα με τις ιστορικές ενδείξεις ιδρύθηκε κατά τη νεοβυζαντινή περίοδο, δηλ. πριν από την κατάληψη της Κρήτης από τους Ενετούς. Η οχυρή θέση και η φρουριακή μορφή του μοναστηριού επιβεβαιώνει τον αμυντικό χαρακτήρα της  μονής απέναντι στις συχνές επιδρομές πειρατών στα παράλια της Κρήτης. Τα κτίσματα έχουν τέτοια διάταξη, ώστε οι εξωτερικοί τους τοίχοι να σχηματίζουν τείχος. Πάνω από την κύρια είσοδο υπήρχε η "ζεματίστρα", μια τρύπα από την οποία έριχναν καυτό λάδι ή λιωμένο μολύβι στους εχθρούς. Στην κορυφή διασώζονται  πολεμίστρες και επάλξεις, ενώ μέσα στο φρουριακό συγκρότημα υπήρχε αρτοποιείο και αποθήκες τροφίμων. Όμως πέρα από τον θρησκευτικό χαρακτήρα, σημαντικός είναι και ο ιστορικός ρόλος της μονής, καθώς πίσω από τα τείχη της κατέφευγαν οι Κρήτες επαναστάτες, στα δύσκολα χρόνια της ενετικής και τουρκικής υποδούλωσης. Και φυσικά η εξαιρετική της θέση προσφέρει πανοραμική θέα και εποπτεία στην γύρω περιοχή και το πέλαγος.

Ξεκινήσαμε νωρίς το απόγευμα για να αποφύγουμε την καλοκαιρινή ζέστη, από την περιοχή ΄Ιστρον, Καλού Χωριού, μετά από την παραλία ‘Βούλισμα’. Εναλλακτικά η πεζοπορία-προσκύνημα στο μοναστήρι μπορεί να ξεκινήσει και από την πόλη του Αγίου Νικολάου ή από το χωριό του Κρούστα. Βαδίσαμε για λίγο στην άκρη της εθνικής οδού προς Ιεράπετρα και στη συνέχεια στρίψαμε δεξιά ακολουθώντας επαρχιακό δρόμο και χωματόδρομο, με πορεία στο μεγαλύτερο μέρος της ανηφορική και σε κάποια σημεία με πολύ απότομη κλίση. Περπατάμε σε τοπίο κατάφυτο με πεύκα, κυπαρίσσια, ελιές, αρωματικούς θάμνους, ενώ η θέα προς τις υπέροχες παραλίες του Καλού Χωριού γίνεται όλο και πιο εντυπωσιακή όσο ανηφορίζουμε.

Μετά από σύντομη στάση, ακολουθούμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι που οδηγεί στην Μονή. Από χαμηλά αντικρίζουμε το κάτασπρο μοναστήρι σκαρφαλωμένο στην κορυφή της κατάφυτης βουνοπλαγιάς, να αγναντεύει αγέρωχο το  Αιγαίο!  Ακολουθούμε το παλιό ευδιάκριτο μονοπάτι, που με απότομη ανηφορική κλίση οδηγεί στην κορυφή και στη μονή. Η απογευματινή ζέστη και η απότομη ανηφορική πορεία στην κάθετη ορθοπλαγιά δυσκολεύουν το βάδισμα μας, όμως μετά από 20 λεπτά περίπου φτάνουμε στην είσοδο του μοναστηριού. Ακολουθούμε τα σκαλοπάτια και βρισκόμαστε μπροστά στην είσοδο του ναού, ο οποίος είναι χτισμένος μέσα σε σπηλιά, όπου ο θρύλος λέει ότι βρέθηκε η εικόνα.

Είναι η ώρα του δειλινού και ήλιος που βαδίζει προς την δύση, βάφοντας με ρόδινες ανταύγειες τις γύρω βουνοκορφές, τονίζει την μεγαλοσύνη της φύσης που μας περιτριγυρίζει και κάνει πιο έντονη την κατάνυξη των πολυάριθμων πιστών που έχουν συρρεύσει στο μοναστήρι από την γύρω περιοχή. Στον προαύλιο χώρο απολαμβάνουμε την μαγευτική θέα προς τον κόλπο του Μιραμπέλλου με την υπέροχη ακτογραμμή και  τα νησάκια του και παρακολουθούμε τον Εσπερινό, που η γλυκιά ώρα του δειλινού και η ιερότητα του χώρου κάνουν ιδιαιτέρα κατανυκτικό. Το σκοτάδι της νύχτας αρχίζει να πέφτει και η βουνοπλαγιά φωτίζεται από τις κινούμενες φωτεινές δέσμες των προβολέων των αυτοκινήτων που διασχίζουν τον δρόμο. Τα πρώτα φώτα στην πόλη του Αγίου Νικολάου και τα γύρω χωριά αρχίζουν να λαμπυρίζουν, προσθέτοντας μια ‘φωτεινή’ πινελιά στο μαγευτικό σκηνικό που μας περιβάλλει.

Ανταλλάσσουμε τις συνηθισμένες ευχές 'και του χρόνου' και αναζητούμε μεταφορικό μέσον για την επιστροφή μας στην πόλη. Και αυτό το καλοκαίρι αξιωθήκαμε να προσκυνήσουμε στη Φανερωμένη, πεζοπορώντας για 2,5 περίπου ώρες, σε μια διαδρομή 4,8χλμ με υψομετρική διαφορά 382μ.

ΑΡΧΗΓΟΣ:  Λεωνίδας Κλώντζας 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ:  Λεωνίδας Κλώντζας 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Ελένη Λάμπρου

 ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ