Στην
πρώτη διοργάνωση του 2022 η ομάδα του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου μοιράστηκε
μια εύκολη, κυκλική πεζοπορία στα μονοπάτια γύρω από τον οικισμό Μαρδάτι.
Την
πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου περπατήσαμε στους ελαιώνες γύρω από το όμορφο
Μεραμπελιώτικο χωριό, διαγράφοντας μια πορεία σε σχήμα ‘8’, μήκους 10χλμ. Μετά
από το αναγκαστικό εορταστικό διάλλειμα και την φετινή πρωτοχρονιά με τους περιορισμούς
και τις απαγορεύσεις λόγω πανδημίας, η πεζοπορία στον ‘ελεύθερο’ αέρα της καταπράσινης, ορεινής
μας φύσης και η συνάντηση με φίλους-συνοδοιπόρους, ήταν ιδιαίτερα αναζωογονητική.
Με
αφετηρία και τερματισμό στο Μαρδάτι, ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί της Κυριακής 2
Ιανουαρίου για μια περιπλάνηση στην γνώριμη μας, κοντινή περιοχή.
Το
Μαρδάτι είναι ένας γεωργικός παραδοσιακός οικισμός, χτισμένος σε υψόμετρο 51μ,
στη μέση περίπου του δρόμου που συνδέει τον Άγιο Νικόλαο με την Κριτσά. Σε μια
μαγευτική τοποθεσία με πανοραμική θέα προς τη θάλασσα, συνδυάζει την επαφή με
τον καταπράσινο ορεινό όγκο και την εκπληκτική θέα προς τον κόλπο του
Μεραμβέλλου με τις γραφικές δαντελωτές ακρογιαλιές. Λόγω της διαμόρφωσης του
εδάφους, προσφέρεται σαν σημείο ελέγχου κάθε μετακίνησης από την ενδότερη
περιοχή προς τα παράλια. Μάλιστα η ονομασία του χωριού προέρχεται από τους Μαρδαΐτες,
τους ορεσίβιους αντάρτες, που τοποθετούσαν οι Σαρακινοί και Αραβες σε στενωπούς
και περάσματα για να ελέγχουν τις διαβάσεις.
Με υπέροχο, ζεστό καιρό ξεκινήσαμε, αφού πρώτα ανταλλάξαμε ευχές για την καινούρια
χρονιά, με την ‘Υγεία’ να είναι το πρώτο ζητούμενο για φέτος. Ξεκινήσαμε μέσα
από τον οικισμό, δίπλα από τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο και μετά από ολιγόλεπτο
περπάτημα κατηφορίσαμε βόρεια με κατεύθυνση προς Κρούστα, ακολουθώντας στενούς χωματόδρομους. Πριν μερικές δεκαετίες, στην περιοχή υπήρχε δίκτυο πολλών χιλιομέτρων με μονοπάτια που συνέδεαν τα ορεινά
χωριά με τα αστικά κέντρα χαμηλότερα. Σήμερα τα περισσότερα μονοπάτια έχουν καταστραφεί,
καθώς έχουν μετατραπεί σε δρόμους για τις ‘μηχανοκίνητες’ μετακινήσεις της σύγχρονης εποχής. Βαδίζουμε κατηφορικά ανάμεσα από λιόδεντρα, άλλα φορτωμένα ακόμη καρπό και άλλα με φανερά τα ίχνη από το πρόσφατο 'ράβδισμα'. Περπατάμε σε χωματόδρομους και σε μονοπάτια με καλντερίμι, σε όσα σημεία έχει διασωθεί το παλιό μονοπάτι.
Συνεχίζουμε μέχρι την περιοχή 'Λιμνί', ένα ερειπωμένο οικισμό με γκρεμισμένα σπίτια, που οφείλει το όνομα του στη μικρή λίμνη που σχηματίζεται την περίοδο των βροχών. Χαμηλότερα το νερό που πλημμύριζε τον χειμώνα δημιουργούσε την 'Ρούσα Λίμνη', την κόκκινη λίμνη από τα κοκκινοχώματα της περιοχής.
Στο σταυροδρόμι συναντούμε ένα παροπλισμένο ανεμόμυλο, σημάδι της οικονομικής δραστηριότητας αλλοτινών καιρών. Συνεχίζουμε μέχρι το κατάλευκο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, ένα από τα 49 γραφικά ξωκλήσια της περιοχής της Κριτσάς. Στον περιποιημένο προαύλιο χώρο κάνουμε στάση για σύντομη ανάπαυση, πριν ανηφορίσουμε προς την περιοχή του Κρούστα.
Προχωρούμε ευθεία, ανηφορικά με κατεύθυνση Ν.Δ και φτάνουμε μέχρι τις τηλεφωνικές κεραίες που βρίσκονται κοντά στο παραδοσιακό χωριό του Κρούστα. ΄Οσο ανεβαίνουμε ψηλότερα η θέα αποκαλύπτεται εντυπωσιακή: η ματιά μας πλανιέται από τον ορεινό όγκο της Θρυπτής μέχρι την κορυφή της Οξάς και από την πόλη του Αγίου Νικολάου και τις υπέροχες παραλίες του Καλού Χωριού μέχρι τον καταγάλανο κόλπο και το νησάκι των Αγίων Πάντων.
Απολαμβάνοντας την πανοραμική θέα, συνεχίζουμε δυτικά, αντικρύζοντας το όμορφο κεφαλοχώρι της Κριστάς απλωμένο στο κάμπο με τα λιόδεντρα σαν έναν τεράστιο σκορπιό. Δεξιά διακρίνουμε το ομώνυμο φαράγγι και ψηλότερα τη κορυφή της Τσίβης, που διατηρείται ακόμη χιονισμένη.
Κάνουμε μια ακόμη στάση σε ένα καταπράσινο ελαιώνα, για να μοιραστούμε ένα νόστιμο πανετόνε, κερασμένο από την συνοδοιπόρο Σοφία. Ανταλλάσσουμε και πάλι ευχές για την νέα χρονιά και ενδόμυχα όλοι ελπίζουμε ο φόβος και οι περιορισμοί που άλλαξαν την καθημερινότητα μας για σχεδόν δύο χρόνια, να τελειώσουν το 2022.
Κατηφορίζουμε μέχρι το ποτάμι που μεταφέρει τα νερά της βροχής από την Κριτσά στην θάλασσα, διαπιστώνοντας ότι η ροή του νερού είναι ικανοποιητική για την εποχή. Στη συνέχεια φτάνουμε στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου στην περιοχή 'Κλίμα', όπου κάνουμε σύντομη στάση. Στην πορεία μας συναντούμε ένα παλιό, καλοκτισμένο πηγάδι, σημείο όπου, σε παλιότερους καιρούς, έκαναν στάση για να ξεδιψάσουν άνθρωποι και ζώα.
Καταλήγουμε στην αφετηρία μετά από 4 ώρες, έχοντας καλύψει υψομετρική διαφορά 437μ και χωρίζουμε ανανεώνοντας το ραντεβού για την επόμενη Κυριακή, με προσμονή για τις συναρπαστικές εμπειρίες που μας προσμένουν και την νέα χρονιά.
ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος,
ΧΑΡΤΗΣ: Γιάννης Πάγκαλος
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ελένη Λάμπρου
ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ
