ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: Λαγού

Showing posts with label Λαγού. Show all posts

Sunday 4 December 2022

ΛΑΓΟΥ – ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΝΗΣΙΜΟΥ – ΤΖΕΡΜΙΑΔΟ

ΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΜΑΣ

Όταν Ορειβατικοί Σύλλογοι από διάφορα μέρη του νησιού βρίσκονται, για να περπατήσουν μαζί, η διαδρομή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Σημασία έχει η παρέα! Έτσι την Κυριακή 4 Δεκέμβρη 2022 συναντήθηκαν στο οροπέδιο Λασιθίου ο Ε.Ο.Σ. Μοιρών, ο Ορειβατικός Αγίου Νικολάου και κάποιοι φίλοι ορειβάτες των δυο συλλόγων από Ηράκλειο και Ρέθυμνο για μια κοινή εξόρμηση. Γέμισε η Λαγού, το όμορφο χωριουδάκι του οροπεδίου, αυτοκίνητα κι ορειβάτες.

Μέρος της ομάδας μας στο προαύλιο του Τιμίου Σταυρού

Ίσα –ίσα, που προλάβαμε να χαιρετιστούμε και να κεραστούμε και στις 9 η ώρα ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας, 57 άτομα συνολικά! Σ’ αυτήν την μακριά πομπή ορειβατών είχα την τιμή να κάνω τη ‘σκούπα’. Με είχαν εξοπλίσει οι -πάντα καλά οργανωμένοι Μοιριανοί- με ασύρματο και τακτικά ακουγόταν η φωνή του Μανώλη, από μπροστά: «Μαρία, την πόρτα!». Έτσι είναι σε μας τους ορειβάτες, ο τελευταίος κλείνει πάντα την πόρτα από τα βοσκοτόπια, που άνοιξε ο πρώτος, αφού βεβαιωθεί βέβαια πρώτα ότι πέρασε όλη η ομάδα.

Δυο πόρτες έχει η ζωή!

ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΓΟΥ ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ

Ξεκινάμε λοιπόν ανηφορίζοντας απ’ τη Λαγού από ένα τέλεια διατηρημένο, φαρδύ καλντερίμι μέσα στο δάσος. Το κοκκινόχωμα ανάμεσα στις πέτρες γλιστρά και χρειάζεται προσοχή. Η βλάστηση αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από πρίνα, αλλά και κάποιες αγριελιές. Που και που λίγα κρητικά σφεντάμια ‘σπάνε’ με το φθινοπωρινό τους κόκκινο, το σκούρο πράσινο των παραπάνω. Μέσα στο δάσος όλα είναι νωπά ακόμα από τις προηγούμενες βροχές, ιδανικό περιβάλλον για μανιτάρια, αλλά και βρύα, που δίνουν μαζί με τα πεσμένα φύλλα μια ατμόσφαιρα παραμυθιού.

Ξεκίνημα από εντυπωσιακό καλντερίμι μέσα στο πρινόδασος.

Βρύα σκεπάζουν τα βράχια δείχνοντας ότι το μέρος δέχεται πολλή υγρασία.

Ανεβαίνοντας πιο ψηλά ένα στρώμα ομίχλης μας σκεπάζει, μας κρύβει την ορατότητα, όμως προσδίδει ομορφιά και μυστήριο στην πορεία. Δυστυχώς όταν φτάνουμε στη θέση ‘Καρφί’ το πυκνό πέπλο ομίχλης μας εμποδίζει να ανεβούμε στην κορφή, αφού δεν έχει και νόημα λόγω μειωμένης ορατότητας. Για τον ίδιο λόγο δεν περνάμε κι απ’ τη Βιτσιλοβρύση. Βλέπουμε όμως τα ερείπια του οικισμού των Ετεοκρητών στη βάση του λόφου. Ο φίλος μας, ο Γιώργος, που είναι επαγγελματίας ξεναγός και τα ξέρει καλά, μας ενημερώνει ότι «εδώ κατέφυγαν οι αυτόχθονες Μινωίτες –αλλιώς Ετεοκρήτες-, όταν κατέφθασαν στο νησί οι φιλοπόλεμοι Δωριείς και τους εκδίωξαν απ’ τα πεδινά. Οι άσχημες όμως καιρικές συνθήκες επέτρεψαν την κατοίκηση του χώρου μόνο για έναν αιώνα, γιατί στη συνέχεια οι κάτοικοι μεταναστεύουν νοτιότερα».

Ομίχλη πλακώνει καθώς ανεβαίνουμε.

Τα χρωματιστά μπλουζάκια βοηθάνε στην αναγνώριση της ομάδας μέσα στην ομίχλη.

Μικρή στάση για ανασύνταξη.

Στα βράχια δίπλα στο Καρφί.

ΚΑΤΗΦΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ Ε4

Παίρνουμε στη συνέχεια το μονοπάτι Ε4 και κατηφορίζουμε μέσα στην ομίχλη. Σε όλη τη διαδρομή συναντάμε λογιών – λογιών χόρτα, «καλίτσες, ραδίκια, λάπαθα, …», κρυφακούω το Γιώργο και τη Μαρία, πίσω μου, που συναγωνίζονται στις γνώσεις. Πιο κάτω ο φίλος μας ο Μανέλης, θα μας δείξει μια οικογένεια αγκαθίτες, «νόστιμα μανιτάρια, δίπλα στη ρίζα του αγκαθιού eryngium campestre. Δύο πετούμενα που φέρνουν βόλτες πάνω απ’ τα κεφάλια μας θα ξεσηκώσουν συζητήσεις, αν είναι γυπαετοί ή απλές βιτσίλες. Πόσα πράγματα τελικά μαθαίνεις, αν πας για ένα απλό περίπατο στο βουνό!

Η πολυπληθής παρέα μας, έτσι όπως διαγράφεται στο στενό κατηφορικό μονοπάτι προς το μικρό οροπέδιο, όπου χωράει μόνο ένας, φαίνεται να μην έχει τελειωμό. Όταν οι πρώτοι φτάνουν στο μικρό εκκλησάκι της Αγίας Αριάδνης (μοναδικό στην Ελλάδα, γιορτάζει στις 18 Σεπτεμβρίου, παλιά γινόταν και πανηγύρι εκεί) και χτυπάνε την καμπάνα, οι τελευταίοι είναι σχεδόν μισή ώρα πίσω!

Οροπέδιο Νήσιμου από ψηλά.

Η πρώτη ομάδα έφτασε κιόλας στην Αγία Αριάδνη.

ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΝΗΣΙΜΟΥ ΚΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Φτάνουμε τελικά όλοι στο μικρό οροπέδιο του Νήσιμου σε υψόμετρο 890 μ. Στο μεγάλο περιφραγμένο προαύλιο της Αγίας Αριάδνης θα κάνουμε μια στάση για κολατσιό. Ο ήλιος έχει ξαναβγεί. Γέλια, πηγαδάκια, κεράσματα και τέλος η ομαδική μας φωτογραφία.

Η Αγία Αριάδνη είναι το μόνο εκκλησάκι αφιερωμένο στην συγκεκριμένη Αγία σε όλη την Ελλάδα

Οροπέδιο Νήσιμου

Μετά από εδώ μια μικρότερη ομάδα του Ε.Ο.Σ. Μοιρών με αρχηγό τον Θανάση Κολοτούρο θα κατευθυνθεί προς τη Σελένα για μια πιο απαιτητική διαδρομή, ενώ ο δικός μας ο σύλλογος και όλοι οι υπόλοιποι θα κατευθυνθούμε προς Τζερμιάδο μέσα από χωματόδρομους και μονοπάτια, με αρχηγό τον Πάνο Ευδαίμων.

Οροπέδιο Νήσιμου κατά την αναχώρηση.

Μια τελευταία στάση στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού, σ’ ένα λοφάκι με ωραία θέα στο οροπέδιο και όλα τα χωριά του. Έπειτα με κατηφορικό μονοπάτι, μέσα σε πρίνα και σφενδάμια, θα φτάσουμε στο Τζερμιάδο σε μισή ώρα περίπου.

Θέα οροπεδίου Λασιθίου από εκκλησάκι Τιμίου Σταυρού

Στο προαύλιο του Τίμιου Σταυρού, πίσω η Σελένα

ΑΦΙΞΗ ΣΤΟ ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ

Περιδιαβάζοντας τα όμορφα στενά του χωριού φωτογραφίζουμε αρχοντόσπιτα, που έχουν αφεθεί να ρημάξουν, αλλά και άλλες κατοικίες, που σε πείσμα των καιρών, οι ιδιοκτήτες τους τις συντηρούν με μεράκι και καλαισθησία.

Προχωρώντας στον επαρχιακό δρόμο που συνδέει τα χωριά του οροπεδίου, ώσπου να φτάσουμε στα αυτοκίνητα θαυμάζουμε τα χαρακτηριστικά, που κάνουν το χώρο αυτό έναν ξεχωριστό παράδεισο: αναπαλαιωμένοι ανεμόμυλοι, φρεσκοσπαρμένα χωράφια με σιτηρά να απλώνονται σαν πράσινο γκαζόν, φυτείες από χειμερινά λαχανικά, αλλά και ..φράουλες. Πλατάνια, μουριές, κερασιές, κυδωνιές, αλλά κυρίως μηλιές, με τα φθινοπωρινά τους χρώματα. Χαμόστρωμα τα μήλα και τα κυδώνια. Αλλού τα λιγουρεύονται, εδώ περισσεύουν.

Η πεζοπορία αυτή έλαβε τέλος, όπως ήταν φυσικό, με φαγοπότι σε ταβέρνα της περιοχής, που γέμισε ορειβάτες. Στη συνέχεια αναχώρησε ο καθένας στον τόπο του έχοντας όλο και κάποια ‘σουβενίρ’: λίγα χόρτα στο σακούλι, κάνα μήλο στις τσέπες, γαλακτοκομικά προϊόντα απ’ τον Συνεταιρισμό του χωριού, που είναι –σοφά- ανοικτός τις Κυριακές. Και βέβαια καλή παρέα κι όμορφες αναμνήσεις.

Το Σούπερ Μάρκετ του Αγροτικού Συνεταιρισμού Οροπεδίου με ντόπια προϊόντα, ανοικτό και τις Κυριακές

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Λόγω των περικοπών στη διαδρομή, περπατήσαμε συνολικά γύρω στα 8,5 χιλιόμετρα σε 4 ώρες με τις στάσεις! Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Παναγιώτη Ευδαίμων, κι όλους όσους μας ακολούθησαν σήμερα και βέβαια τα φιλαράκια μας απ’ τον Ε.Ο.Σ. Μοιρών, που φέρνουν κέφι, όπου κι αν πάνε! Και στην άλλη με καλό!