ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ 

ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑΣ

Αυτή ήταν σίγουρα μια πεζοπορία διαφορετική από τις άλλες: το Σάββατο  13 Απριλίου βρεθήκαμε στην Ελούντα προκειμένου να μαζέψουμε κάποια από τα πλήθος των απορριμμάτων, που συρρέουν στην περιοχή Βαθύ στην εσωτερική -δυτική- πλευρά της Κολοκύθας. Την δράση συνδιοργάνωσαν  ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου με τον Προοδευτικό Σύλλογο Ελούντας, αν και όπως συμβαίνει σε τέτοιου είδους συγκεντρώσεις ήρθαν τελικά …μόνο οι διοργανωτές. Όμως εμάς δεν μας πειράζει, αφού και καλή παρέα ήμασταν και σε ένα από τα πιο γραφικά μέρη του νομού μας πήγαμε και μάλιστα με βαρκάδα! Γρήγορα το ρίξαμε στη δουλειά και δε σηκώσαμε κεφάλι, ώσπου μεσημέριασε για τα καλά:

Αναμνηστική μετά το πέρας της δράσης! 

Ξεκινήσαμε λοιπόν το πρωί του Σαββάτου επτά πανέτοιμοι και περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένοι πεζοπόροι, έτοιμοι για δράση. Ο αέρας μάς παρακινούσε να ξεκινήσουμε περπατώντας, αλλά τελικά μεταβήκαμε με βαρκάκια στον απάνεμο όρμο Βαθύ, που σχηματίζει μια ανοιχτή αγκαλιά στα πλεούμενα. Η πρωινή βαρκάδα στον κόλπο της Ελούντας ήταν ότι έπρεπε, για να γεμίσουμε όμορφες εικόνες της πρωινής φύσης και του γαλήνιου τοπίου.

Ξεκινάμε!!

Στον κόλπο της Ελούντας

Μαζί κι ο Μελένιος της Χαράς

Βαρκάδα πρωινή στον κόλπο της Ελούντας (ποιος τη χάρη μας)

Από την πρώτη στιγμή της άφιξης μας πιάσαμε δουλειά, μια και ξεβρασμένα αντικείμενα βρίσκονται όπου υπάρχει ο άνθρωπος. Ειδικά προχωρώντας προς τα ενδότερα του κόλπου είδαμε πραγματικά τα "όσα παίρνει ο άνεμος" και η ..θάλασσα: πλαστικά μπουκάλια ως επί το πλείστον, σακούλες ανεμοδαρμένες, καλαμάκια και ποτήρια μιας χρήσης, αλλά και τουριστικά καπελάκια και παντόφλες, κάποιες σε ζευγάρια, κουτάκια μπύρας, στρώματα θαλάσσης κάθε μεγέθους είχαν την τιμητική τους. Ο πολιτισμός μας στο μεγαλείο του!

Διάσπαρτα κατά μήκος της ακτής, αλλά όχι μόνο: ο άνεμος και το κύμα φαίνεται πως συχνά σηκώνουν πολλά από τα ελαφριά αντικείμενα πάνω από την ξερολιθιά και τα βράχια και στη συνέχεια αυτά μάλλον πιάνονται στα κλαδιά των σκίνων –που είναι πλήθος στο νησί-  και ακολουθούν καθοδική πορεία προς το εσωτερικό τους, όπου τα βρήκαμε σε στρώσεις από σώρευση  ετών.

Άφιξη στο Βαθύ

Με όμορφη θέα στον κόλπο της Ελούντας

Κι η δουλειά κάνει τους ..μάγκες

Δε μας λείπουν κι οι πλάκες

Καταφέραμε να μαζέψουμε όλα τα επιφανειακά αντικείμενα κατά μήκους της ακτής και στα ενδότερα, καθώς και να ξαλαφρώσουμε αρκετούς θάμνους από το βαρύ φορτίο τους. Συνολικά γεμίσαμε πάνω από 35 μεγάλες και μικρές σακούλες απορριμμάτων! Κατόπιν τις μεταφέραμε στην Ελούντα προς αποκομιδή, πριν τις σκορπίσει πάλι ο άνεμος. Αυτό  έγινε σε δύο δόσεις με τη μικρή βάρκα του Γιώργου!

Οι 'θησαυροί' μας

Ο  καταναλωτικός πολιτισμός μας σε πλαστικές σακούλες 

Σίγουρα μας διδάσκει πολλά αυτή η κατάσταση. Ο τύπος των αντικειμένων που συλλέχθηκαν αποτελούν επί το πλείστον αναλώσιμα προϊόντα μιας χρήσης. Πόσο μεγάλη διαφορά θα έκανε αν ο κάθε ένας μας τα κρατούσε μέχρι το πλησιέστερο σημείο συλλογής; Ή αν αποφεύγαμε ή μειώναμε τη χρήση αυτών των συσκευασιών; Και μην ξεχνάμε πως αυτά τα αντικείμενα έχουν χρόνο ζωής από 50 έως 500 χρόνια! Ένας κλειστός κόλπος σαν της Ελούντας, αλλά και αντίστοιχα του Μεραμβέλλου τα κρατάει στις όχθες του ή τα μεταφέρει από την μία ακτή στην άλλη. Το πρόβλημα δεν είναι διαφορετικό από το πλαστικό νησί του Ειρηνικού (Great Pacific garbage patch) με έκταση εκατομμυρίων χιλιομέτρων.

Αυτή η εθελοντική δράση δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την βοήθεια κάποιων ανθρώπων. Ευχαριστούμε λοιπόν τον Πρόεδρο του Προοδευτικού Συλλόγου Ελούντας, Γιώργο Εγγλεζάκη, για την άψογη συνεργασία και προσφορά προσωπικής εργασίας και σκάφους για μεταφορά. Επίσης ευχαριστούμε τους Μ. & Γ. Υγειονομάκη της Elounda boat trips για την μεταφορά μας στο νησί, καθώς και το Τοπικό Συμβούλιο Ελούντας για την άμεση αποκομιδή από το σημείο πρόσδεσης. Ακόμα ευχαριστούμε θερμά τον κ. Σπανό και τους γενικούς διευθυντές και εστίασης Γ. Κυριακού και Γ. Κρεμαστιώτη, αντίστοιχα, του ξενοδοχείου Domes of Elounda για την προσφορά γευμάτων και αναψυκτικών στους εθελοντές.

Ο Γιώργος με τη βάρκα του (αριστερά) έκανε όλες τις μεταφορές και τα καλούδια (δεξιά), που μας ετοίμασαν από το ξενοδοχείο Domes of Elounda κι αφού περίμεναν πιο πολλούς είχαμε να φάμε για ..δέκα!

Το μεγαλύτερο ευχαριστώ, αλλά και η μεγαλύτερη ικανοποίηση απονέμεται στους ίδιους τους εθελοντές μας και την ετοιμότητά τους να δράσουν σε κάθε ευκαιρία, να κάνουν κάτι όμορφο για τον τόπο, που ζουν ή που επισκέπτονται. Θυμίζει τα λόγια του μεγάλου μας συγγραφέα Ν. Καζαντζάκη "Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω." Και στην άλλη με το καλό!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιώργος Αρναουτάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Μαρία Μετζογιαννάκη

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: 

Γιώργος Αρναουτάκης - Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ: 

Γιώργος Εγγλεζάκης, Γιώργος Αρναουτάκης, 

Γιάννης Πάγκαλος, Μαρία Μετζογιαννάκη, 

Χαρά Κουκουράκη, Μονικα Σάλκου, Ray Groves

 

 ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ

Την πάντα όμορφη και ξεχωριστή χερσόνησο της Κολοκύθας, απέναντι απ’ την Ελούντα, προστατευόμενη περιοχή απείρου φυσικού κάλλους, μόλις 20’ από την πόλη μας, επισκέφτηκε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2023. Πεζοπορία παραδοσιακά δημοφιλής, συγκέντρωσε 40 περίπου πεζοπόρους απ’ όλα τα σημεία του Νομού μας.

Δημοφιλής και κοντινή διαδρομή μάζεψε πολύ κόσμο!

ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ

Ξεκινήσαμε λοιπόν απ’ το Σχίσμα και τις αλυκές της Ελούντας, δίπλα στο κανάλι και τους Ανεμόμυλους, σήμα κατατεθέν της περιοχής, όπου παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας. Η μέρα είναι ζεστή για Νοέμβρη, επικρατεί ηλιοφάνεια και ασθενής νοτιάς, που κάνει την ατμόσφαιρα κάπως θολή.

Ο στενός διάδρομος, το Σχίσμα όπως φαίνεται, όσο απομακρυνόμαστε

Σχίσμα Ελούντας με τη γέφυρα που ενώνει την Κολοκύθα, προστατευόμενη περιοχή, με την απέναντι  τουριστική περιοχή

Περπατάμε κατά μήκος της ακτογραμμής του κόλπου, ως την παραλία Βαθύ στα βόρεια, παράλληλα με τα φυσικά αγκυροβόλια για τις βάρκες. Αριστερά μας αντανακλούν στα ήρεμα νερά οι αναπτυγμένες τουριστικά ακτές της δυτικής όχθης. Εδώ όμως στον ‘αμόλυντο’ απ’ την πολυκοσμία, φυσικό παράδεισο, ακούγονται μόνο τα κακαρίσματα από πέρδικες, που κυκλοφορούν ελεύθερες στη χαμηλή βλάστηση των ακαλλιέργητων λόφων. Πολλές φορές στο διάβα μας πετάγονται σμάρια από ψάρια για μια μικρή πτήση πάνω απ’ τ’ ακύμαντα νερά, πριν χωθούν πάλι μέσα στο νερό. Το πλήθος τους δικαιολογεί την παρουσία αρκετών ερασιτεχνών ψαράδων με καλάμι τριγύρω.

Έναρξη από χωματόδρομο. Καλή σηματοδότηση από την ΔΑΕΑΝ

Περπατάμε παράλληλα στις ακτές

Στον απάνεμο όρμο αγκυροβολούν πολλά ιστιοπλοϊκά

Αν και προστατευμένη κι ακατοίκητη, η Κολοκύθα μαζεύει σε πολλά σημεία σκουπίδια από την απέναντι ακτή, εδώ παραλία Βαθύ

παλιά αγκυροβόλια για τις βάρκες με πέτρινους βραχίονες

ΣΤΑ ΕΝΔΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ

Παίρνουμε τέλος ανηφορικό καλντερίμι στρωμένο με πλάκες και με υπερυψωμένα τοιχία στις δυο πλευρές, χαρακτηριστικό της περιοχής, όπως και σ’ όλο το Άνω Μεραμπέλλο. Από τη μια η αφθονία πέτρας, από την άλλη η ανάγκη οριοθέτησης και προστασίας της περιουσίας οδήγησαν σε αυτό το μοναδικό θέαμα με τις ξερολιθιές σε όλο τον όγκο της χερσονήσου. Αγροικίες επίσης, όπως κι ολόκληροι μικρο-οικισμοί, με τους στάβλους, τις αποθήκες, τις παραστιές τους, τις σκεπαστές στέρνες, αλλά και τα παραπλήσια αλώνια τους, συναντάμε σε όλη την πορεία μας, χτισμένες κι αυτές με τις ίδιες πέτρες, δένουν αρμονικά με το τοπίο. Και τη σκέψη ‘τι στο καλό έχτιζαν εδώ στην ερημιά;’ ήρθε να μας την απαντήσει ο φίλος μας, ο Χριστόφορος, που ξέρει πάντα τόσα πολλά για την ιστορία και το περιβάλλον της Κρήτης: «Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο η περιοχή εδώ θησαύρισε από την πώληση αμυγδαλόψιχας, όταν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση η Ρωσία αποσύρθηκε από την αγορά κι άφησε το πεδίο ελεύθερο». Επίσης και τα ξυλοκέρατα, τα γνωστά μας χαρούπια, ήταν σημαντικό εμπορικό προϊόν και η χαρουπιά είναι ακόμα το πιο συχνό δέντρο στην χερσόνησο. Άλλα δέντρα είναι τα χαμοκυπάρισσα, τα σκίνα, κάποιες αγριελιές και βέβαια η χαμηλή αρωματική βλάστηση με φασκομηλιές, θυμάρια, ασπαλάθους.

Καλντερίμι με υπερυψωμένα τοιχία

Πολύ όμορφο καλντερίμι

Παλιές πετρόκτιστες αγροικίες

Μικρο-οικισμοί

Όμορφα αλώνια με θέα στη θάλασσα

Πίσω απ' τ' αλώνι φαίνεται το ακρωτήριο Κριός και το Γλαρονήσι

Αρκετή η βλάστηση σε χαρουπιές, σκίνα, χαμοκυπάρισσα

Χαμοκυπάρισσα

Όρνια, όπως και πολλές πέρδικες ,στο νησάκι

Το καλντερίμι και η καλή σηματοδότηση από την Δημοτική Ανώνυμη Επιχείρηση Αγίου Νικολάου (ΔΑΕΑΝ) συνεχίζει μέχρι τα ενδότερα. Για να φτάσουμε στον ναό του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, ακολουθούμε κατεύθυνση ΒΑ με πορεία ανηφορική και κάπως ελεύθερη σε μερικά σημεία, καθώς δεν υπάρχει σηματοδότηση (αν και με λίγο καθάρισμα θα μπορούσε να συμπεριληφθεί κι αυτή η όμορφη αυτή διαδρομή στο Δίκτυο των ήδη υπαρχουσών), φτάνουμε τέλος στο μικρό πετρόκτιστο εκκλησάκι. Σύντομη στάση για ξεκούραση στον περίβολό του. Η σημαία του ανεμίζει, γιατί σε μια βδομάδα από τώρα εορτάζει. Πέρυσι έτυχε να περπατήσουμε την ημέρα της εορτής του και μπορούμε να σας βεβαιώσουμε για τη φιλοξενία των κατοίκων και τα πλούσια κεράσματα. Εμείς σήμερα απλά θα ανάψουμε ένα κεράκι και θα εξερευνήσουμε την περιοχή εκμεταλλευόμενοι την ησυχία. Στο υπέρθυρο διαβάζουμε ότι ανακαινίστηκε με δωρεές των κατοίκων της Ελούντας, αλλά και ασθενών και σκεφτόμαστε τον Γολγοθά των λεπρών της Σπιναλόγκας, με τους οποίους έχει συνδέσει το όνομά της όλη η περιοχή. Μια άλλη ανάγλυφη πινακίδα μας ενημερώνει ότι χρόνος κτίσης ήταν το 1918.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Γιορτάζει τώρα κοντά (13/11ου) γι' αυτό είναι και στολισμένο

Στο υπέρθυρο πληροφορίες για την κτίση της εκκλησίας

Στον περίβολο ο Χριστόφορος μάς εξηγεί πολλά για την ιστορία και την φυσιολογία της περιοχής.

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΒΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ

Συνεχίζουμε την πορεία μας. Θα περάσουμε από την Σχίστρα, το μακρύ αυλάκι ανάμεσα στα βράχια, στον μικρό πανέμορφο ορμίσκο λίγο πριν το ακρωτήριο ‘Κριός’. Ένα κατακόκκινο τουριστικό κότερο έχει αράξει εδώ προσφέροντας βουτιές στα τουρκουάζ νερά στους επιβάτες του κι εμείς ζηλεύουμε. Ακολουθούμε μονοπάτια, που μας οδηγούν τελικά στο γνωστό ξωκλήσι του Αγίου Φωκά, χτισμένο με παρόμοια τεχνική και τοιχοποιία με το προηγούμενο στα ερείπια βυζαντινού ναού προς τιμήν του Αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά για την απελευθέρωση της Κρήτης απ’ τους Άραβες το 961 π.Χ. Γυρνάμε πίσω στην αφετηρία μας ακολουθώντας το πολύ-πολύ όμορφο παράκτιο μονοπάτι (απ’ τις ομορφότερες διαδρομές στην Κρήτη), που ο Χριστόφορος μας βεβαιώνει ότι όταν βρέξει καλά χειμώνα και άνοιξη είναι γεμάτο με λογής-λογής λουλούδια κι έχοντας θέα στο παραπλήσιο ακατοίκητο ‘Γλαρονήσι’.

Δεν αντέχουμε να περάσουμε, χωρίς να ρίξουμε μια βουτιά στα καθαρά νερά της περίφημης παραλίας ‘Κολοκύθα’, μια και την βρίσκουμε απάνεμη και χωρίς πολύ κόσμο. Δυστυχώς έχουν κάποιοι ‘στελιώσει’ και τσιμεντώσει μεγάλες ψησταριές για τα καλοκαιρινά μπάρμπεκιου των τουριστικών σκαφών. Έχουν απαγορευτεί πια, μας λένε, ωστόσο μένουν οι ‘σκελετοί’ τους. Πολλά σκουπίδια επίσης, γύρω και κάτω από τους κάδους. Κρίμα, παιδιά! Τον χώρο μας πρέπει να τον προσέχουμε πόσο μάλλον, όταν μας δίνει πλούτο απ’ την εκμετάλλευσή του!

Στον ορμίσκο πριν το ακρωτήριο του Κριού

Η Σχίστρα, αυλάκι φυσικό ανάμεσα στα βράχια

Αποχαιρετώντας το εκκλησάκι του Αγίου Φωκά στο βάθος, με φόντο ένα παλιό καμίνι

ΒΑ ακτές εκτεθειμένες στο ανοικτό πέλαγος, με την άγρια γοητεία τους

Η περίφημη παραλία της Κολοκύθας

Καταλήγουμε στην αφετηρία ακολουθώντας τον χωματόδρομο, που οδηγεί πίσω στο κανάλι έχοντας περπατήσει περίπου 11,5 χιλιόμετρα σε 4,5 ώρες με τις στάσεις!  Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Γιώργο Αρναουτάκη, με καταγωγή από την περιοχή, από τα νεότερα σε ηλικία μέλη του Διοικητικού μας Συμβουλίου, όπως αναδείχθηκε στις πρόσφατες (4/11/23) εκλογές και νέο Αντιπρόεδρο του Συλλόγου! Καλή θητεία, λοιπόν, Γιώργο και καλές πορείες σε όλους μας!

Ο αρχηγός και νέος Αντιπρόεδρος του Συλλόγου, Γιώργος Αρναουτάκης

. 

Σύλλογος μεγάλος!!!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιώργος Αρναουτάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων, Μαρία Μετζογιαννάκη, Γιώργος Αρναουτάκης, Γιάννης Ψαλλιδάκης, Εύα Λεμπιδάκη

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γεωργία Γκούρα

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ 

Powered by Wikiloc

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ & ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΑ

Μια μοναδική πεζοπορία διένυσε την Κυριακή 13 Νοεμβρίου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου στην χερσόνησο της Σπιναλόγκας. Η διαδρομή ξεκίνησε υπό το βλέμμα των ανεμόμυλων στο κανάλι της Ελούντας, με μία ομάδα 45 ατόμων από τα άκρα του νομού, της Ελλάδας, αλλά και του κόσμου.

Αρχικά περπατήσαμε κατά μήκος της ακτογραμμής όπου οδηγεί σε παλιό αρμολογημένο μιτάτο, όπου και ξεκινά ανηφορικό καλντερίμι προς την ενδοχώρα της χερσονήσου Σπιναλόγκας. Λίγα μέτρα από την αρχή της ξερολιθιάς που περιβάλλει εκατέρωθεν το καλντερίμι, τα ίχνη από φρεσκοσκαμμένο χώμα μας παραξένεψαν. Μερικά βήματα αργότερα η αιτία συνέχιζε ανενόχλητη το έργο της. Ένας θηλυκός χοίρος έψαχνε για το πρωινό του, στο μαλακό ακόμα από την βραδινή υγρασία, χώμα.

Όσο ανεβαίνουμε το καλντερίμι, η θέα του γαλήνιου κόλπου της Ελούντας μας υποδέχεται. Η επιφάνεια του νερού είναι τόσο ήρεμη, που το κύμα της πρωινής βάρκας προς το νησί φαίνεται ακόμα ξεκάθαρα. Μαζί καθρεφτίζονται και οι απέναντι οικισμοί του Σχίσματος, του Μαυρικιανού, της Επάνω Ελούντας, των Πινών και στο φόντο η επιβλητική Οξά, το Καρφί και το Κατσελιό.

  

Μετά από μικρή ανηφορική πορεία, βρήκαμε το μπαλκόνι της πετρόχτιστης στέρνας με την πλούσια θέα της στον κόλπο της Ελούντας που μας καλούσε για την πρώτη μας στάση. Αφού πήραμε μια ανάσα και μαζί μια ομαδική φωτογραφία, συνεχίσαμε την πορεία μας. Το καλντερίμι και η καλή σηματοδότηση από την Δημοτική Ανώνυμη Επιχείρηση Αγίου Νικολάου (ΔΑΕΑΝ) συνεχίζει μέχρι τα ενδότερα της χερσονήσου. Για να φτάσουμε στον ναό του Αγίου Ιωάννη, ακολουθούμε καλντερίμι που συνεχίζει βόρεια προς τον όρμο Βαθύ.

 

Το καλντερίμι αυτό δεν είναι σηματοδοτημένο, αλλά η ξερολιθιά εκατέρωθεν δεν μας αφήνει να χαθούμε. Μικρή συντήρηση της τοπικής βλάστησης σε ορισμένα σημεία, μπορεί να επεκτείνει τις υπάρχουσες διαδρομές των επισκεπτών στην χερσόνησο. Μετά από μια-δυο παρακάμψεις περιμετρικά από σκίνους και ασπάλαθους, καταφέρνουμε να φτάσουμε στο Βαθύ και να απολαύσουμε το καθρέφτισμα μας και του περίγυρου στον ατάραχο όρμο, με τέλειες ανακλάσεις στο νερό. Από εκεί ξαναπαίρνουμε καλντερίμι που συνδέει τον όρμο με τον Άγιο Ιωάννη. Άλλο ένα μονοπάτι που με λίγη συντήρηση και σηματοδότηση μπορεί να διευκολύνει την πρόσβαση των επισκεπτών και των προσκυνητών στα όμορφα μέρη που μόνο περπατώντας φτάνουμε.

Στην πορεία, αρκετά εγκαταλελειμμένα αλώνια και καλοχτισμένες πεζούλες, καθώς και καλοχτισμένα μιτάτα με τα ρουκούνια τους, τις θυρίδες και τον φούρνο τους ακόμα όρθια, μαρτυρούν την τέχνη και την καθημερινότητα μιας άλλης εποχής στο νησί.

Λίγο παρακάτω, "να και η εκκλησία" φωνάζουμε, μόλις βλέπουμε την τριγωνική στέγη του ναού στο βάθος. Όσο πλησιάζουμε ακούγεται όλο και πιο ξεκάθαρα η λειτουργία που κοντεύει στο "πάτερ ημών". Έχουμε χρόνο να ανάψουμε το κερί μας και να προσκυνήσουμε το εικόνισμα του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου πριν το σηκώσουμε για λιτανεία.

 

Η αρτοκλασία και η ευλογία των πιστών, αλλά και των μελών του συλλόγου, από τον ιερέα, μας υποδέχεται φιλόξενα. Πολλοί πιστοί που ήρθαν με το καραβάκι νωρίτερα, ενίσχυσαν το κέρασμα με ντόπιους μεζέδες και ρακή. Καλύτερη στάση για ξεκούραση και κολατσιό δεν μπορούσαμε να έχουμε! "Βοήθεια μας" αντευχηθήκαμε και ανανεώσαμε την υπόσχεση να ξαναβρεθούμε "και του χρόνου".

Με ανανεωμένες δυνάμεις και γεμάτοι καλή διάθεση, πήραμε τον δρόμο προς την παραλία της Κολοκύθας. Ακόμα ένα πλατύ καλντερίμι μας καθοδηγεί πριν βρούμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι. Πλησιάζουμε στην θάλασσα και κάνουμε άλλη μια μικρή στάση στο ρήγμα που βλέπει τον όρμο του μεγάλου Κρίου.

 

Στην πορεία βρίσκουμε άλλο ένα καλοδιατηρημένο ξωκλήσι, χτισμένο στα ερείπια βυζαντινού ναού προς τιμήν του Αγίου Φωκά, καθώς και την παλαιοχριστιανική βασιλική που τα θεμέλια και μετρημένοι κίονες διακρίνονται. Μερικοί από την ομάδα μας δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στο κάλεσμα της αμμουδερής παραλίας με τα καταγάλανα νερά, ενώ οι υπόλοιποι συνεχίζουμε προς το σημείο εκκίνησης, μετά από μικρή στάση στο ξωκλήσι του Αγίου Λουκά.

Ήταν σίγουρα μια Κυριακή γεμάτη εμπειρίες και γνωριμία με τις ομορφιές, την παράδοση και την ιστορία του τόπου μας. Σε αυτό συνέβαλαν και ευχαριστούμε για την υπομονή και την προσευχή τους, την ενορία της Ελούντας και τους προσκυνητές που μοιράστηκαν μαζί μας τα κεράσματα τους, καθώς και τον Γιώργο Ανδρουλάκη της ΔΑΕΑΝ για την σηματοδότηση και συντήρηση των πεζοπορικών μονοπατιών. “Και στην άλλη με το καλό”

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιώργος Αρναουτάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Εμμανουέλα Περάκη, Μαρία Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: Γιάννης Πάγκαλος

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Γιώργος Αρναουτάκης

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ

 

Powered by Wikiloc