Monday 27 May 2019

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΤΑΠΕΣ - ΚΟΡΥΦΗ & ΠΗΓΕΣ ΤΣΙΒΗΣ

Την Κυριακή 26 Μαΐου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου διοργάνωσε κυκλική πεζοπορία από τις Τάπες στην κορυφή και τις πηγές της Τσίβης. 
Αφήσαμε πίσω μας το φορτισμένο (λόγω εκλογών) κλίμα της πόλης και απολαύσαμε μια απαιτητική αλλά και συναρπαστική πεζοπορία που πρώτη φορά δοκίμασε η ομάδα μας, στην πανέμορφη ορεινή φύση της οροσειράς της Δίκτης.

Η ολιγομελής και ευέλικτη ομάδα μας ξεκίνησε από τις Τάπες  (υψόμετρο 536μ) και αρχικά ανηφορίσαμε από χωματόδρομο. Σύντομα αφήσαμε πίσω μας τον χωματόδρομο και κατευθυνθήκαμε προς την κορυφή της Τσίβης (υψόμετρο 1664 μ.) από απότομα ανηφορικό μη ευδιάκριτο μονοπάτι. Συνεχίσαμε ευθεία προς το βουνό με το 'Μεγάλο Λαγκάδι' και σε μια ώρα φτάσαμε στη θέση 'Μεσοκούντουρα' σε υψόμετρο 800 μ. 
 
Εξακολουθήσαμε να ανηφορίζουμε για μια ώρα και 20 λεπτά, με ακόμη πιο απότομη ανάβαση, περνώντας από τις περιοχές 'Μεσαρμί' και την 'Λατσίδα' του. Καταλήξαμε στην πηγή Ρίζωμα, με το σπουδαίο νερό (όπως λένε οι ντόπιοι). Δροσιστήκαμε και συνεχίσαμε για ακόμη ψηλότερα, τραβερσάρωντας κάτω από την μπροστινή κορυφή της Τσίβης, με το όνομα 'Καλύβια' στα 1510 μ. 

Φτάσαμε στην κορυφή της Τσίβης  μετά από ακόμα 45 λεπτά πορείας και ξεκουραστήκαμε από τη δύσκολη ανάβαση απολαμβάνοντας την πανοραμική θέα. Ανεμπόδιστη, εντυπωσιακή θέα και προς τα ανατολικά (Άγιος Νικόλαος, κόλπος Μιραμπέλλου, Σητειακά βουνά) και προς τα δυτικά (οροπέδιο Λασιθίου μέχρι τον Ψηλορείτη). Η εξαιρετικά  διαυγής ατμόσφαιρα μας επέτρεψε να δούμε ακόμη πιο μακριά, μέχρι τις  ακατοίκητες νησίδες 'Διονυσάδες'  (ανοικτά της Σητείας) και την Κάρπαθο!

Αφήσαμε την κορυφή και κατηφορίσαμε ακολουθώντας κατεύθυνση βόρεια-βορειοανατολική. Από τον κάπως απότομο πόρο στη θέση 'Καρβουναριές' φτάσαμε στο μιτάτο του Μανώλη Μπρόκου, όπου κάναμε ολιγόλεπτο διάλειμμα. Στη συνέχεια κατεβήκαμε προς την πηγή Κυνηγού, απ'  όπου με το μονοπάτι δεξιά, πιάσαμε την 'βαγγα' του νερού. Μεγαλεπήβολο έργο υποδομής, που ανοίχτηκε το μακρινό 1932 επί δημαρχίας Σκυβάλου για να μεταφέρει τα νερά των πηγών 'Χιλιά' , 'Κυνηγού' και 'Χαλασάς' για την ύδρευση της πόλης του Αγίου Νικολάου...
Ακολουθώντας πάντα την 'βάγγα' φτάσαμε στον 'Κάστελο', πάνω από τις Τάπες. Συνεχίσαμε από μονοπάτι και χωματόδρομο και επιστρέψαμε στην αφετηρία μετά από 9 ώρες, έχοντας ανέβει και κατέβει 1200 μ. (!!!)
ΑΠΟΣΤΑΣΗ: 14.170m
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 9h 14’
ΥΨΟΜΕΤΡΟ: 536-1.653m
ΥΨΟΜΕΤΡΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ: 1.342m
ΒΗΜΑΤΑ: 17.430
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ: 17-26c




ΑΡΧΗΓΟΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
XAΡΤΗΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Λάμπρου Ελένη

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ



Monday 13 May 2019

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ – ΠΡΕΒΕΛΗ

περπατώντας στον αφρό της ακτογραμμής του νότιου Κρητικού πελάγους
17 παραλίες στο νομό Ρεθύμνου 

Την Κυριακή 12 Μαΐου μέλη του Ορειβατικού συλλόγου Αγίου Νικολάου συμμετείχαν στην πεζοπορία που διοργάνωσε ο Ε.Ο.Σ. Ηρακλείου και περπάτησαν σε 17 εκπληκτικές παραλίες στο νότο του νομού Ρεθύμνου.
Η διαδρομή μας ξεκίνησε από τον Άγιο Παύλο, που βρίσκεται στην άκρη του ακρωτηρίου Μέλισσα και είναι γνωστός για το ξεχωριστό τοπίο του με τους μεγάλους αμμόλοφους, τις θαλασσοσπηλιές και τους εντυπωσιακούς βραχώδεις σχηματισμούς με τις πολύχρωμες πτυχώσεις.
 ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

Αφήσαμε πίσω μας τον γραφικό οικισμό και συνεχίσαμε περνώντας τον αμμόλοφο, τις παραλίες των γυμνιστών, τη μικρή και μεγάλη Τριόπετρα.
Θαυμάσαμε το κύμα του Λυβικού να κτυπά τις τρεις μεγάλες πέτρες μέσα στη θάλασσα στην ξακουστή και απομακρυσμένη Τριόπετρα. Η πανέμορφη παραλία βρίσκεται περίπου 52 χλμ νότια του Ρεθύμνου και είναι επισκέψιμη με αυτοκίνητο, αν και η μαγεία είναι να περπατήσει μέχρι εκεί κανείς από τους αμμόλοφους του Αγίου Παύλου. 
Βρίσκεται στο κεντρικό κομμάτι του μεγάλου παραλιακού μετώπου που οι ντόπιοι ονομάζουν Ακουμιανή Γιαλιά, καθώς η περιοχή της Τριόπετρας ανήκει στην περιφέρεια του χωριού Ακούμια. Αποτελείται από δύο παραλίες, οι οποίες χωρίζονται μεταξύ τους από μια μικρή χερσόνησο. Στην άκρη της χερσονήσου, μέσα στη θάλασσα, στέκονται τρεις επιβλητικοί βράχοι, από τους οποίους παίρνει το όνομα της η περιοχή. 
Η πρώτη παραλία είναι η Μικρή Τριόπετρα και λίγο πιο πέρα εκβάλει ο Ακουμιανός Ποταμός, ο οποίος χωρίζει την Τριόπετρα από τους μοναδικούς Αμμόλοφους του Αγίου Παύλου. Η κύρια παραλία της Τριόπετρας, η Μεγάλη Τριόπετρα σχηματίζεται δυτικά των τριών βράχων, η οποία εκτείνεται δυτικά για περίπου δύο χιλιόμετρα . Έχει χοντρή άμμο και υπέροχα βαθιά νερά, χαρίζει στιγμές απόλυτης ηρεμίας γι αυτό και την προτιμούν πολλές ομάδες που κάνουν γιόγκα και διάφορες ασκήσεις ηρεμίας.

Περπατώντας πάνω στην άμμο, περάσαμε διαδοχικά τις εκπληκτικής ομορφιάς παραλίες Ξερομηλιά, Λίγκρες, Κατσούνι, Παχειά Άμμο, Γλίμα, Ποδαρέ, Αγ. Φωτεινή, Πύργο, Γιαλοπόταμα, Ανατολικά, Κεφάλι, Αμμούδι και Πρέβελης όπου θαυμάζουμε την εκβολή του Κουρταλιώτη ποταμού μαζί με το Φοινικόδασος.
 ΤΡΙΟΠΕΤΡΑ

Παντού κρυστάλλινα διαυγή νερά έτοιμα να δεχτούν Έλληνες και ξένους κολυμβητές σε όσες παραλίες είναι προσιτές και κοντά στον χωματόδρομο. Σε πολλές περιπτώσεις συναντήσαμε μικρά ποτάμια να εκβάλλουν τα νερά τους στην θάλασσα πράγμα απίθανο τα προηγούμενα χρόνια λόγω ανομβρίας.

ΑΠΟΣΤΑΣΗ 13.23kh
ΔΙΑΡΚΕΙΑ 5h10’
ΒΗΜΑΤΑ 18.604
ΥΨΟΜΕΤΡΟ 0-74m
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ 20-25c

ΠΡΕΒΕΛΗ


ΚΟΥΡΤΑΛΙΩΤΗΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

ΑΡΧΗΓΟΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
ΧΑΡΤΗΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Λάμπρου Ελένη
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ



Powered by Wikiloc

Sunday 12 May 2019

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΟΥ ΡΙΧΤΗ

Την Κυριακή 12 Μαΐου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου συμμετείχε στην πανελλήνια επετειακή δράση «Πράσινες Πολιτιστικές Διαδρομές», που διοργανώνει από το 2012 το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού. 


Στα πλαίσια της δράσης η Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου διοργάνωσε, σε συνεργασία με τοπικούς φορείς, περιήγηση στην ιστορική και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους περιοχή των Έξω Μουλιανών Σητείας. Αρχικά παρακολουθήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ξενάγηση στη βυζαντινής τεχνοτροπίας και με παλιές τοιχογραφίες, εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα.


Ακολούθησε σύντομη ενημέρωση για την ιστορία του οικισμού κατά τη βυζαντινή, βενετική και οθωμανική περίοδο. Στη συνέχεια απολαύσαμε περιήγηση στο εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς φαράγγι του Ρίχτη που βρίσκεται εντός των ορίων του Γεωπάρκου Σητείας, βορειοανατολικά από τα Έξω Μουλιανά. Το φαράγγι πήρε το όνομα του από τον εντυπωσιακό καταρράκτη, καθώς ‘ρίχτης’ στο Κρητικό ιδίωμα σημαίνει ‘καταρράκτης’. Το συνολικό του μήκος είναι περίπου 3 χλμ και η υψομετρική διαφορά εισόδου-εξόδου είναι περίπου 350 μέτρα 

Το τοξωτό γεφύρι, η πυκνή βλάστηση, το ποταμάκι που διασχίζει το φαράγγι σχηματίζοντας μικρές λιμνούλες, οι πέτρινοι νερόμυλοι, κυρίως όμως ο εντυπωσιακός καταρράκτης κάνουν το φαράγγι του Ρίχτη ένα από τα πιο όμορφα φαράγγια της Κρήτης.
Η διαδρομή μας ξεκίνησε από πέτρινο τοξωτό γεφύρι του Λαχανά, όπου κατά την ανταλλαγή τον πληθυσμών Ελλάδας-Τουρκίας λέγεται ότι οι χριστιανοί σκότωσαν τους Τούρκους της περιοχής, οι οποίοι προσπαθούσαν να διαφύγουν. Σήμερα το γεφύρι στέκεται αλλόκοτα αγέρωχο και ανεξήγητο, καθώς το ποτάμι που κυλούσε κάποτε από κάτω του έχει σήμερα εξαφανιστεί...

Περάσαμε κάτω από το γεφύρι, που τα αναρριχητικά φυτά προσπαθούν να το καλύψουν και συνεχίσαμε σε ένα κατάφυτο τοπίο βαδίζοντας δίπλα και μέσα στο ποτάμι. Η ροή του ποταμού στην κοίτη του φαραγγιού, μετά τον φετινό βροχερό χειμώνα, είναι ιδιαιτέρα ορμητική και συχνά αναγκαζόμαστε να τσαλαβουτούμε μέσα στο νερό ή σε λασπόνερα.
Τα πλατάνια, οι πικροδάφνες, οι φασκομηλιές, οι κισσοί που τυλίγονται στους κορμούς, οι κληματσίδες που κρέμονται από πανύψηλα δέντρα, ταιριάζουν με εικόνες τροπικής ζούγκλας. Μια ‘Κρητική ζούγκλα’ που παραμένει καταπράσινη όλο το καλοκαίρι, καθώς η ροή του νερού διατηρείται ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες, παρά το ξηροθερμικό κλίμα της περιοχής.
Σε μικρή απόσταση από την είσοδο συναντούμε τους πετρόκτιστους νερόμυλους, μοναδικό αποτύπωμα του παρελθόντος. Παρά την εγκατάλειψη και τη μάχη με τα αναρριχητικά φυτά, διατηρούν ακόμη την μεγαλοπρέπεια αλλοτινών καιρών με τα περίτεχνα παράθυρα τους από πελεκημένη πέτρα και το υπερυψωμένο αυλάκι που οδηγούσε το νερό στη φτερωτή.

Συνεχίζουμε με τον χαλαρωτικό ήχο του νερού να κάνει της εικόνες της πολύχρωμης ανθισμένης φύσης ακόμη πιο όμορφες. Κατεβαίνουμε την ξύλινη στριφογυριστή σκάλα που διευκολύνει την πρόσβαση στον καταρράκτη και αντικρίζουμε τον επιβλητικό καταρράκτη που ρίχνει με ορμή το νερό από ύψος περισσότερο από 20 μέτρα μέσα σε μια καταπράσινη λιμνούλα. Μαγευτικό τοπίο, ιδανικό σημείο για χαλάρωση κάτω από καταπράσινα πλατάνια και δροσιστικά παιχνίδια με το νερό. Φέτος, μετά τις έντονες βροχοπτώσεις, ο καταρράκτης είναι ξεχωριστά εντυπωσιακός με τον μεγάλο υδάτινο όγκο που ξεχύνεται με ορμή πάνω στα σμιλευμένα από το νερό βράχια.
Όμορφος επίλογος η έξοδος μας στην όμορφη βοτσαλωτή παραλία του Ρίχτη, όπου υπάρχει μικρό δασύλλιο με αλμυρίκια, πέτρινα καθίσματα, τραπέζια, αλλά και μια πέτρινη βρύση με πόσιμο νερό. Δεχτήκαμε το φιλόξενο κέρασμα που ετοίμασε ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος και η τοπική κοινότητα και επιστρέψαμε στην αφετηρία με τα αυτοκίνητα που μας διέθεσε η  Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Κλώντζας Λεωνίδας
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κλώντζας Λεωνίδας
ΒΙΝΤΕΟ: Κλώντζας Λεωνίδας
ΧΑΡΤΗΣ: Μιχαηλίδης Γιώργος
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Λάμπρου Ελένη

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ




Monday 6 May 2019

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΤΟΥ ΜΥΛΩΝΑ

Τον εντυπωσιακό καταρράκτη του Μυλωνά επισκέφτηκαν τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου την Κυριακή 5 Μαΐου.
 ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΜΥΛΩΝΑ
Ο καταρράκτης και το ομώνυμο φαράγγι βρίσκονται 18χλμ ανατολικά της Ιεράπετρας, στις πλαγιές της οροσειράς της Δίκτης. Το πανέμορφο φαράγγι ξεκινά από το χωριό Άγιος Ιωάννης σε υψόμετρο 500μ και καταλήγει στην παραλία της ‘Κακιάς Σκάλας’. Η περιοχή είναι γεμάτη από απόκρημνους εντυπωσιακούς βράχους, κάθετους γκρεμούς με πολυάριθμες σπηλιές, αλλά και ένα καταπράσινο πευκοδάσος. 
Το εντυπωσιακότερο όμως αξιοθέατο της ρεματιάς είναι ο μεγάλος καταρράκτης με το νερό του να πέφτει από ύψος σχεδόν σαράντα μέτρων μέσα σε μια μικρή πράσινη λιμνούλα, ανάμεσα σε ένα εντυπωσιακό καταπράσινο σκηνικό. 

Ο επιβλητικός  καταρράκτης βρίσκεται σε υψόμετρο 217μ, έχει ύψος σχεδόν 40μ, είναι από τους μεγαλύτερους στην Κρήτη και δεύτερος σε ύψος στον νομό Λασιθίου (μετά από τον καταρράκτη του Μάστορα, στο φαράγγι του Χα). Τροφοδοτείται με νερό από τις πηγές του ορεινού όγκου της Θρυπτής. Το νερό από τις πηγές καταλήγει στο ποτάμι, που κινούσε παλαιότερα πολλούς νερόμυλους (από όπου πήρε και το όνομα η ρεματιά). Κατά μήκος της ρεματιάς μέσα στην κοίτη του ποταμού υπάρχουν πολλά πλατάνια , πεύκα, πολύχρωμες σφάκες, μυρτιές, κισσοί και αρωματικοί θάμνοι. 
Πλούσια και η πανίδα, καθώς όπως αναφέρει ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος «…μπορεί να συναντήσετε διάφορα πουλιά ή ζώα της κρητικής πανίδας όπως καβούρια του γλυκού νερού, χελώνες, πεταλούδες, κουκουβάγιες, νυχτερίδες ενώ παλαιοτέρα υπήρχαν και χέλια. Το καλοκαίρι μπορεί να συναντήσετε αγριοπερίστερα και διάφορα μικρά ζώα όπως λαγούς και χελώνες».
Η διάσχιση του φαραγγιού (δημιούργημα του νερού που κατέφαγε στο διάβα του το κροκαλοπαγές πέτρωμα της περιοχής) είναι σχετικά δύσκολη. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, διαθέτει αρκετές μικρές λιμνούλες και το πέρασμά του γίνεται με ραπέλ (σχοινιά). Υπάρχουν μάλιστα και λαϊκοί μύθοι για νεράιδες που αποπλανούσαν και για δικέφαλα φίδια που σκότωναν όσους τολμηρούς επιχείρησαν να το διαβούν… Η πρόσβαση όμως στον καταρράκτη είναι πολύ εύκολη, καθώς υπάρχει ευδιάκριτο και καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι, πάνω από το φαράγγι.

H πεζοπορία μας ξεκίνησε από τη μεγάλη στροφή της "Κακιάς Σκάλας", λίγο πριν τα Φέρμα. Προχωρήσαμε βόρεια σε χωματόδρομο, έχοντας δίπλα μας το ποτάμι, κρυμμένο πίσω από πανύψηλα δέντρα. Μετά από 20λεπτη πορεία και με τον ήχο από το τρεχούμενο νερό να μας συνοδεύει πάντα, συνεχίσαμε από ανηφορικό στενό μονοπάτι μέσα από το πευκοδάσος. Το τοπίο μαγευτικό με τις μυρωδιές της ανθισμένης φύσης και τα πολύχρωμα αγριολούλουδα. Πρωταγωνιστής της ανοιξιάτικης πανδαισίας ο ρόδινος θάμνος ‘πλουμί’ ή αλλιώς ο Κρητικό έβενος, το φυτικό πούπουλο των Κρητικών.

Συνεχίσαμε από τους τσιμεντένιους "καταπότες", οι οποίοι κατασκευάστηκαν από τους κατοίκους της περιοχής την δεκαετία του ’60 για να μεταφέρουν το πολύτιμο νερό στα πεδινά. Στα πρανή του φαραγγιού, ψηλά στα απόκρημνα βράχια διακρίνουμε ένα επιβλητικό καταρράκτη, που κυριολεκτικά ‘τρύπησε’ τα βράχια με την ορμή του υδάτινου όγκου του. Το μήκος του -βουβού λόγω της απόστασης- καταρράκτη μας εκπλήσσει ευχάριστα, καθώς τα προηγούμενα χρόνια μόλις και διακρίνονταν.    
Όσο προχωράμε στα αφτιά μας φτάνει ο θόρυβος από τη βοή του νερού του μεγάλου καταρράκτη, ενώ παρατηρούμε να ξεπηδούν άλλοι μικρότεροι από τα βράχια της γύρω περιοχής. Ξαφνικά το μικρό τσιμεντένιο χαντάκι "χώνεται" κυριολεκτικά μέσα στην οργιώδη βλάστηση και μας οδηγεί μετά από μια απότομη στροφή μπροστά στον καταρράκτη του ‘Μυλωνά ή ΄Αι Γιάννη’.
 ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΜΥΛΩΝΑ
Εντυπωσιακό το θέαμα, καθώς μετά από τις ασυνήθιστα έντονες βροχές του φετινού χειμώνα, απίστευτα μεγάλη ποσότητα νερού ξεχύνεται από το στενό πέρασμα στην κορυφή των βράχων. Στη συνέχεια η υδάτινη μάζα ανοίγει σαν βεντάλια για να πέσει με ορμή στην πράσινη λιμνούλα. Απλωθήκαμε στα βράχια γύρω από τον καταρράκτη, με τον ήχο από το νερό να μας χαλαρώνει και ένα υγρό σύννεφο από μικροσκοπικές σταγόνες να μας δροσίζει.
Συνεχίσαμε την πορεία μας σκαρφαλώνοντας στην αριστερή πλευρά τα σμιλεμένα πάνω στο βράχο ‘σκαλοπάτια’ και ανεβήκαμε στην κορυφή του καταρράκτη. Από μονοπάτι δίπλα στο τρεχούμενο νερό καταλήξαμε στην αφετηρία, με κατηφορική πορεία από αγροτικούς δρόμους/μονοπάτια μέσα στα πεύκα και στα λιόδεντρα, με μοναδική θέα προς το Λιβυκό πέλαγος. 
Διανύσαμε απόσταση 7 περίπου χιλιομέτρων σε 3,5 περίπου ώρες.

 ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΟΡΕΙΝΟΥ
Καθώς όμως είναι δύσκολο να χορτάσεις την ‘ομορφιά’ αποφασίσαμε (εκτός προγράμματος) να επισκεφθούμε ακόμη ένα καταρράκτη, στο φαράγγι του Ορεινού (υψόμετρο 921μ). Χρησιμοποιήσαμε τα αυτοκίνητα μας για να καλύψουμε ένα τμήμα της υψομετρικής διαφοράς και μετά από σύντομη πορεία απολαύσαμε το θέαμα από ένα ακόμη εντυπωσιακό καταρράκτη, που απλόχερα μας χάρισε ο φετινός βροχερός χειμώνας!!!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης, Λάμπρου Ελένη
ΒΙΝΤΕΟ: Λάμπρου Ελένη
ΧΑΡΤΗΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Λάμπρου Ελένη


Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ