Μια κοντινή μας κι αγαπημένη διαδρομή πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 6 Απριλίου 2025 από τον Πύργο Καλού Χωριού ως την Πρίνα μέσω της ρεματιάς του Κατσικαντάρα. Η εγγύτητα με την πόλη μας, ο μικρός βαθμός δυσκολίας και η απίστευτη ομορφιά του τοπίου μάζεψε πολύ κόσμο.
Ομαδική μας στην έναρξη της πεζοπορίας στον γιγάντιο πλάτανο δίπλα στον νερόμυλο του Μπετούρα στη Μαρμάρω. Γύρω στους σαράντα περιπατητές αυτήν τη φορά, καθώς πρόκειται για μια απ' τις πιο όμορφες διαδρομές του νομού μας!
Το βίντεο της εξόρμησης:
Στον Πύργο Καλού Χωριού
Γύρω στους σαράντα πεζοπόροι μαζευόμαστε λοιπόν το πρωί της Κυριακής στον Πύργο, τη δυτική συνοικία του Καλού Χωριού, όπου παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας. Πρώτη μας δουλειά να επισκεφτούμε την πλατεία με τις τεχνητές λιμνούλες του οικισμού, όπου φέτος χαζέψαμε δύο μεγάλες -κινέζικες, αποφάνθηκαν οι ειδήμονες- πέστροφες και φωτογραφίσαμε τα αραδιασμένα μέλη αρχαίου ελληνικού ναού (κιονόκρανα και κίονες), εξ ου και το όνομα της περιοχής "Μάρμαρα". Έπειτα περνώντας από τα φροντισμένα περβόλια με τα εσπεριδοειδή να μοσχομυρίζουν με τους ευωδιαστούς ανθούς τους αυτή την εποχή, βγαίνουμε στον δίπατο παραδοσιακό νερόμυλο του Μπετούρα στη Μαρμάρω με τον γιγάντιο πλάτανο απέξω (τον όποιο πριν λίγο καιρό κάποιος ανεγκέφαλος δοκίμασε να κάψει -δυστυχώς)!
Στην πλατεία του Πύργου με τις τεχνητές λίμνες
Το παπάκι μας στον πεσμένο κίονα!
Και σ' ένα αρχαίο κιονόκρανο
Καλό Χωριό ισοδυναμεί με περβόλια εσπεριδοειδών, αυτή την εποχή στα καλύτερά τους, καθώς μοσχοβολούν οι ανθοί, αν κι έχουν ακόμα φρούτα!
Ο δίπατος νερόμυλος του Μπετούρα στη Μαρμάρω με τον γιγάντιο πλάτανο απέξω.
Το φαράγγι της Κατσικαντάρας
Έπειτα γυρνάμε πάλι πίσω, διασχίζουμε το χωριό, περπατάμε λίγο σε χωματόδρομο και στη συνέχεια ακολουθώντας τη σχετική πινακίδα (πολύ καλή η σηματοδότηση, μπράβο στον Γιώργο Ανδρουλάκη και τη Δ.Α.Ε.ΑΝ) βυθιζόμαστε στα άδυτα του φαραγγιού της Κατσικαντάρας. Σαν μια συνηθισμένη ρεματιά ξεκινά αυτό, με βράχια, κλαδιά, κισσούς και πλήθος πεσμένα πλατανόφυλλα, που δυσκολεύουν την διάβαση στην πολυπληθή ομάδα μας. Ωστόσο, όσο ανεβαίνουμε, πληθαίνουν οι κολύμπες με νερό, βρώμικο στην αρχή, διαυγές στη συνέχεια, ώσπου φτάνουμε στη μεγαλοπρεπή λιμνούλα στη βάση ενός μεγάλου ογκώδους βράχου προς το τέλος του φαραγγιού, όπου και κάνουμε την πρώτη στάση ανασύνταξης και θέασης του ασυνήθιστου αυτού για την ανατολική Κρήτη τοπίου!
Η ομάδα ξεκουράζεται στη μεγάλη λιμνούλα προς το τέλος του φαραγγιού του Κατσικαντάρα
Στον δρόμο προς την Πρίνα κι επιστροφή
Κατόπιν ανηφορίζουμε από το καλντερίμι που συνέδεε κάποτε την Πρίνα με το Καλό Χωριό, ένα από τα πιο όμορφα της περιοχής μας, έτσι καθώς έχει αναδειχθεί και καθαριστεί, μέσα από το πευκόδασος και τα εντυπωσιακά βράχια, αλλά και με θέα στον κόλπο του Μεραμπέλλου και τη νησίδα Ψείρα. Λίγο πριν φτάσουμε στην Πρίνα, ο αρχηγός μας, γνωστός λάτρης της λαογραφίας και της αρχαιολογίας, θα μας προτείνει να φτάσουμε περιφερειακά στο χωριό περνώντας από την καταπράσινη περιοχή της Κάτω Πρίνας κοντά στους Μεσελέρους, πρόταση που αποδεχόμαστε.
Αφήνουμε το φαράγγι και παίρνουμε ίσια πάνω το καλντερίμι που ένωνε Καλό Χωριό με Πρίνα μέσα στο πευκόδασος
Δεύτερη στάση ξεκούρασης στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην Κάτω Πρίνα.
Το διπλανό, ενσωματωμένο-σε αυτό κτίριο κατά την παράδοση λειτούργησε κάποτε ως "κρυφό σκολειό".
Όμορφες εικόνες της ανοιξιάτικης φύσης και πολλά αγριολούλουδα
Το παλιό ερειπωμένο εκκλησάκι στον κάμπο, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, όπως μάθαμε τελικά, καθώς και ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσελέρων κάνει προσπάθειες να το αναστηλώσει
Φτάνουμε στην Πρίνα αργά το μεσημέρι και δυστυχώς πρέπει να γυρίσουμε αμέσως, καθώς έχουμε αργήσει ήδη
Για την επιστροφή ακολουθούμε το όμορφο καλντερίμι
Με την φανταστική θέα
Μέσα απ' το πευκόδασος
Έτσι περπατάμε αρχικά στον επαρχιακό δρόμο και μετά από χωματόδρομους μέσα στα καλλιεργημένα εύφορα χωράφια άλλοτε φωτογραφίζοντας αγριολούλουδα άλλοτε συλλέγοντας τρυφερά σπαράγγια και μάραθα, ώσπου φτάνουμε στη νοτισμένη απ' τις πηγές περιοχή στο μικρό γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Δεύτερη μας στάση εδώ για φαγητό και ξεκούραση. Έπειτα ελισσόμαστε πάλι ανάμεσα απ' τα χωράφια, ώσπου να ανακαλύψουμε τον παλαιό ερειπωμένο -πιθανόν βυζαντινό- ναό, με σωζόμενα επιχρίσματα σε ορισμένα σημεία, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο (όπως πληροφορηθήκαμε μετέπειτα).
Στη συνέχεια θα φτάσουμε στην Πρίνα αργά το μεσημέρι και δε μας μένει αρκετός χρόνος να δούμε το όμορφο χωριό και την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στον λόφο Ξηβούνι. Αντιθέτως παίρνουμε ίσια κάτω το καλντερίμι απ' το οποίο μερικώς ανεβήκαμε και σε μία ώρα περίπου έχουμε επιστρέψει στην αφετηρία μας κατακουρασμένοι, καθώς η πορεία πήρε αρκετά παραπάνω απ' το αναμενόμενο έχοντας διανύσει σχεδόν 17 χλμ με υψομετρική διαφορά γύρω στα 500 μέτρα.Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Γιώργο Πόθο που μοιράστηκε τις γνώσεις του για την περιοχή μαζί μας, καθώς και την πολυπληθή ομάδα που μας ακολούθησε!
Μια
κοντινή στην πόλη μας κι εξαιρετικού φυσικού κάλλους περιοχή, αυτήν γύρω απ’ το Καλό Χωριό Μεραμπέλλου εξερεύνησε
ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου
την Κυριακή 10 Μαρτίου 2024.
Ομαδική μας πάνω στο ανθισμένο χαλί από μαργαρίτες με το 'παράθυρο' ανάμεσα στο πευκόδασος να ατενίζει στις γαλάζιες ακτές του κόλπου του Μεραμπέλλου
ΜΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΟΒΟΛΤΑ ΩΣ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ
Με
σύμμαχο τον καλό καρό, την ηπιότητα της πεζοπορίας και την εγγύτητά της (μόλις 10’ από τον Άγιο Νικόλαο οδικώς) μαζευτήκαμε
μια ικανοποιητική ομάδα πεζοπόρων στο σημείο εκκίνησής μας, τον Πύργο Καλού Χωριού. Ανάμεσά μας κι
ο καλός μας φίλος, Χριστόφορος Χειλαδάκης, που ήρθε από το Ηράκλειο ειδικά για
την «λουλουδοβόλτα», που είχαμε εξαγγείλει. Κι όπου έρχεται κι ο Χριστόφορος
ένα είναι σίγουρο: θα μάθουμε πολλά για τη φύση, τα φυτά, τα δέντρα, τις
τοποθεσίες, τις παλιές συνήθειες των ανθρώπων!
Ξεκινάμε από χωματόδρομο στον Πύργο Καλού Χωριού
Έτσι
ξεκινάμε την ανάβαση ακολουθώντας ένα πολύ όμορφο και καλοδιατηρημένο καλντερίμι μέσα στο δάσος κι ήδη απ’
την αρχή μια ομάδα λουλουδο-παρατηρητών μένει πιο πίσω φωτογραφίζοντας τα άνθη:
οκτώ είδη ορχιδέας (στο χωριό μου τα
λέγαμε κρινάκια, αλλού μελισσάκια, χωρίς διακρίσεις, εδώ ο Χριστόφορος τα ξέρει
ένα-ένα με το λατινικό τους ..«ονοματεπώνυμο»:
γιγαντοορχιδέες (Himantoglossum-robertianum), πεταλουδόμορφες (anacamptis
papilionacea), κρητική ή
της Αριάδνης, ιταλική κλπ) όλων των χρωμάτων οι ανεμώνες (anemone coronaria) κι άλλα
πιο κοινά, που δεν τους δίνουμε σημασία, όπως οι ίριδες ή οι μαργαρίτες (χαλιά ολόκληρα απ’ τις τελευταίες).
Ανάβαση από μονοπάτι μέσα στο πευκόδασος
Χριστόφορος Χειλαδάκης, δεινός γνώστης φυτών, λουλουδιών και δέντρων στο καλντερίμι που οδηγεί απ' τον Πύργο Καλού Χωριού στους Μεσελέρους
anemone coronaria κόκκινη
Ένα μπουκέτο ίριδες
Ανθισμένα λιβάδια, η άνοιξη είν' εδώ!
Όμως να που κι ένα μανιτάρι ξεπετάγεται ακόμα
Μαργαρίτα, κοινή και πολύ όμορφη
Η Θεανώ φωτογραφίζει ένα 'χαλί' από ορχιδέες πεταλουδόμορφες (anacamptis
papilionacea)
anemone coronaria, η κλασική
Αν
αφήσεις τα λουλούδια και κοιτάξεις πιο ψηλά το μάτι σου ξεκουράζεται στις εναλλαγές του πράσινου σε όλες τις
πιθανές αποχρώσεις (το δάσος αποτελείται
από πρίνα, βελανιδιές, άρκευθους –είδος θαμνώδους κυπαρισσιού με κέδρου-,
ελιές, όπου σταματά το δάσος με τον μπογιά-ξυνίδα στο έδαφος τους) και του γαλάζιου, γιατί όσο ανηφορίζουμε ανοίγεται η θέα στον ακύμαντο σήμερα κόλπο του
Μεραμπέλλου και στον καταγάλανο ανοιξιάτικο ουρανό! «Μάγεμα η φύσις κι
όνειρο»! Έτσι θα έπρεπε να είναι όλες οι Κυριακές μας! Μια βόλτα στη φύση, που
ο καθένας οφείλει στον εαυτό του!
Ωδή στο πράσινο, η σημερινή μέρα
Καρποί άρκευθρου (είδος θαμνοκυπάρισσου)
Θέα στ' ανατολικά
Θέα στα δυτικά
ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΡΡΙΧΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΖΑ
Χαζεύοντας
αυτήν την ομορφιά ούτε που καταλάβαμε πότε ανηφορίσαμε ως το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όπου ξαποστάσαμε λίγο για μια
ρακή και λίγη κουβεντούλα.
Ξεκούραση στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία
Μεσελέροι
Στην κατάβαση ο κλασικός κρητικός περιφραγμένος βοσκότοπος
Σύλλογος μεγάλος!!!
Παίζουν ανυποψίαστα, εξάλλου το Πάσχα αργεί
Η θέα κατά την επιστροφή συγκλονιστική
Κατόπιν συνεχίζουμε από χωματόδρομους, περνούμε κοντά από το χωριό των Μεσελέρων κι
ακολουθούμε πορεία προς την αφετηρία μας σταματώντας για λίγο στο αναρριχητικό πεδίο της Πέζας, έναν
συγκλονιστικό χώρο με κάθετα εντυπωσιακά κατακόκκινα βράχια και σπηλαιώσεις και
φανταστική θέα στην πεδιάδα του Καλού Χωριού και τους οικισμούς του, καθώς και σε
όλες τις βόρειες ακτές. Εδώ μαζεύονται τις Κυριακές οι αναρριχητές της περιοχής
για προπόνηση. Με χαιρετά, καθώς πλησιάζω από ψηλά ένας νεαρός με πορτοκαλί
μπαντάνα κρεμάμενος. Είναι ο Θέμελης (Κάσπερ) Μαρνέλλος, που με το γραφείο του «ExploreAgiosNikolaos, outdooractivities» (www.exploreagn.com), οργανώνει τέτοιες
δραστηριότητες στην γύρω περιοχή κι επιμένει ότι ποτέ δεν είναι αργά, για ν’
ασχοληθείς με το άθλημα (έχει ‘μαθητές’ ακόμα κι 75 χρονών!) κι ότι η αναρρίχηση έχει
βγει πια απ’ τη λίστα με τις επικίνδυνες δραστηριότητες, καθώς θεωρείται πλέον εντελώς ασφαλής. Αφού μας δείχνει τον εξοπλισμό του και μας εξηγεί, πώς
δουλεύει το καθετί, μας κάνουν μια επίδειξη τεχνικής και συνεργασίας μαζί με τη
Μαρία σε μια πίστα δύσκολη (7+ στην κλίμακα της αναρρίχησης, η
δυσκολότερη είναι στα 9, μαθαίνω, κι ελάχιστοι άνθρωποι στον κόσμο την έχουν
καταφέρει). Αν θέλετε να φανταστείτε τη σκηνή σκεφτείτε μια νεαρή κοπέλα να
επιχειρεί την επίπονη ανάβαση, κολλημένη στον βράχο σαν βεντούζα και μια ομάδα
αργόσχολων από κάτω να βιντεοσκοπεί με το στόμα ανοικτό! Ευχαριστούμε θερμά την ομάδα των αναρριχητών:Θέμελη Μαρνέλλο, Γιώργο Δατσέρη, Δημήτρη Καμπουράκη,
Μαρία Κουλουγουσίδου, Φαίη Ευδαίμων κι ας μας συγχωρήσουν αν ξεχάσαμε κανένα.
Τους ευχόμαστε να είναι γεροί, δυνατοί και να συνεχίσουν ως τα 100 την
εντυπωσιακή ενασχόλησή τους. Η αναρρίχηση, όπως και το canyoning, είναι μαζί με την ορειβασία
συγγενείς δραστηριότητες στη φύση κι όσο κι αν δεν έχουμε εμείς οι ορειβάτες
την ενέργεια και τα κότσια των αναρριχητών, αισθανόμαστε ωστόσο ότι ανήκουμε
στην ίδια ευρύτερη οικογένεια και μοιραζόμαστε τις ίδιες χαρές και συγκινήσεις.
Μία πινακίδα μάς δείχνει το δρομάκι προς το αναρριχητικό πεδίο της Πέζας
Με τα εντυπωσιακά βράχια και τις σπηλαιώσεις
Απ' όπου η θέα είναι συγκλονιστική
Ο Θέμελης μάς εξηγεί πώς λειτουργεί ο εξοπλισμός της αναρρίχησης
Η Μαρία ξεκινά μια επίδειξη δεξιοτήτων αναρρίχησης για μας
Χαρίζοντάς μας συγκλονιστικές εικόνες
Η τεράστια σπηλιά στην Πέζα ως 'κάδρο' για την όμορφη θέα
Μετά
από μισή ώρα ακόμα κατηφόρας θα φτάσουμε στην αφετηρία μας, αφού διασχίσουμε
τον εύφορο κάμπο με τις ελιές και τα εσπεριδοειδή, το Καλό Χωριό και τον Πύργο και θα αποχαιρετιστούμε δίνοντας
ραντεβού ως την επόμενη Κυριακή. Προσωπικά δεν παρέλειψα μια επίσκεψη στην γειτονική παραλία του Αγίου Παντελεήμονα
και στο υγροβιότοπο της, τόσο όμορφη αυτήν την εποχή χωρίς τις ορδές των
καλοκαιρινών κολυμβητών.
Η παραλία του Αγίου Παντελεήμονα στο Ίστρον Καλού Χωριού
Με τον υγροβιότοπό της
Ευκολάκι
η σημερινή πεζοπορία μεν, αλλά «γράψαμε χιλιόμετρα» δε: 17χλμ με μια διόλου
ευκαταφρόνητη υψομετρική διαφορά γύρω στα 520 μέτρα σε 6 ώρες με τις στάσεις. Ευχαριστούμε τον αρχηγό και Πρόεδρο του
Συλλόγου, Παναγιώτη Ευδαίμων, καθώς και τον Χριστόφορο Χειλαδάκη και τον Θέμη
Μαρνέλλο για την ‘ξενάγησή’ τους στον κόσμο των φυτών ο πρώτος και της αναρρίχησης
ο δεύτερος, που τόσο καλά γνωρίζουν και υπηρετούν!
