Sunday 13 February 2022

Πεζοπορία ΜΥΘΟΙ – ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΙΝΟ

Μια από τις πιο ωραίες πεζοπορίες των τελευταίων χρόνων πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου, την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022.




Ξεκινήσαμε την πορεία μας, συνολικά 29 πεζοπόροι, στις 9 το πρωί, από το κέντρο του χωριού Μύθοι, δυτικά της Ιεράπετρας ακολουθώντας τις σχετικές πινακίδες (το μονοπάτι είναι πολύ καλά σηματοδοτημένο, γιατί εδώ γίνονται αγώνες ορεινού δρόμου). Προχωράμε σε σταθερά ανηφορική πορεία για τρεις περίπου ώρες. Η ανηφόρα σε γενικές γραμμές βατή κι ως επί το πλείστον σε μινωικό μονοπάτι, καλοφτιαγμένο και πλακοστρωμένο με ξερολιθιές-υποστυλώματα όπου χρειάζεται.



Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πορεία, καθώς ανεβαίνουμε περνώντας από πολλά διαφορετικά τοπία: το πρώτο μισάωρο από ελαιώνες με τη διαδικασία του κλαδέματος ενεργή και τους καπνούς απ’ το κάψιμο των κλαδιών, να ανεβαίνουν στον ουρανό. Ο καιρός λιακάδα, που σε συνδυασμό με την κοπιώδη ανηφόρα και τη θερμοκρασία στη νότια Κρήτη πάντα πιο ψηλή, μας αναγκάζει να ‘πετάξουμε’ όλα τα περιττά ρούχα ήδη από την αρχή. Στο βάθος φαίνονται ευκρινώς –είναι πεντακάθαρη η ατμόσφαιρα- το νησί της Χρυσής και το παραπλήσιο μικρότερο νησάκι. Το νότιο κρητικό πέλαγος είναι ήρεμο σήμερα, καμιά σχέση με τους ισχυρούς ανέμους των τελευταίων ημερών, που ήταν αιτία να κλείσουν και τα σχολεία.





Στη συνέχεια περνάμε μέσα από πευκοδάσος και η σκιά του δρα ευεργετικά. Ακούμε καθαρά τον ήχο των νερών του φαραγγιού της Σαρακίνας πιο χαμηλά. «Είμαστε μάλλον πάνω απ’ τον καταρράκτη», συμπεραίνουμε. Το μυαλό μας τρέχει για λίγο στις βουτιές, που θα ρίχνουμε σε μερικούς μήνες στις κολύμπες και τους καταρράκτες του όμορφου αυτού φαραγγιού, ιδανικού για τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες!



Για την ώρα συνεχίζουμε την ανηφόρα κι ήδη αρχίζει το τοπίο να αλλάζει: δάσος από κυπαρίσσια, πρίνους, που και μια αντραμιθιά. Στις ρεματιές, όπου πάντα ένα ρυάκι μεγάλο ή μικρό τρέχει, συναντάμε και κανένα πλατάνι με τα φύλλα του να πλέουν στο νερό ή ακόμα και καμιά πικροδάφνη. Που κι ένα κατσίκι ξεπηδά, ενώ στον ουρανό πάνω απ’ τα κεφάλια μας φέρνει γύρους μια βιτσίλα σε όλη σχεδόν τη διαδρομή. Φτάνουμε σε σταυροδρόμι, όπου οι ταμπέλες μας πληροφορούν ότι δεξιά μας βρίσκεται το Σελάκανο, αριστερά μας το μονοπάτι οδηγεί στον Ομαλό και την Κάτω Σύμη. Ακολουθούμε το δεύτερο.

Η θερμοκρασία πέφτει και σύννεφα μαζεύονται. Όσοι βγάλαμε ρούχα, σπεύδουμε να τα ξαναβάλουμε. Τα γυαλιά ηλίου μπαίνουν πάλι στις θήκες τους. Όσοι προνόησαν να φέρουν γάντια και σκούφο, τώρα δικαιώνονται.






Η τελευταία ανηφόρα σε ελεύθερη ανάβαση πριν το οροπέδιο κοπιαστική. Όταν φτάνουμε όμως, μια έκπληξη μας περιμένει: το μικρό οροπέδιο Μινό στα 962 μέτρα, εκτός από πανέμορφο με τα μικρά σπιτάκια και τις πέτρινες κατασκευές, ίσως παλιές μάντρες, διατηρεί ακόμα σε πολλά σημεία του ‘χιονούρες’, όπως τις λέμε εμείς οι ορειβάτες. Τα υψώματα πιο πάνω είναι επίσης με άσπρες ραβδώσεις σε αρκετά σημεία. Ένα βουνό στο βάθος αναδύεται κατάλευκο. Είναι ο Λάζαρος, η τρίτη κορφή της Δίκτης!




Εδώ κάνουμε ένα μεγάλο διάλειμμα για ξεκούραση και φαγητό. Τα ταπεράκια ανοίγουν. Κάποιος γιορτάζει, πάλι γενέθλια, και κερνά. Μια ρακή, ένα σοκολατάκι είναι ό,τι πρέπει μετά την ανηφόρα. Πέφτει κι η ομαδική φωτογραφία μας και μας βρίσκει για μια ακόμα φορά σε μεγάλα κέφια. Γιατί όχι; Άλλη μια Κυριακή στην όμορφη φύση του τόπου μας με καλή παρέα.





Τα ζόρια περάσανε, τώρα η πορεία είναι μόνο κατηφορική. Ψάχνουμε να βρούμε το μονοπάτι της επιστροφής και το ακολουθούμε. Η κατηφόρα μας δίνει τη δυνατότητα να προσέξουμε περισσότερο τις λεπτομέρειες: θαυμάζουμε τα πετρώματα ανάμεσα στα δέντρα με ποικίλους σχηματισμούς και όμορφα χρώματα, τα μικροσκοπικά λουλουδάκια, τους γλυπτούς σχηματισμούς των πεσμένων κορμών –«πολλοί φέτος, να φταίει το χιόνι, να ‘ναι κεραυνοί;»-. Σταματάμε λίγο στο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας και συνεχίζουμε την πορεία μας ως την αφετηρία.








Η συνολική μας διαδρομή ήταν γύρω στα 14 χιλιόμετρα και συνολικά με τις στάσεις κάναμε κάτι λιγότερο από 7 ώρες. Ανεβήκαμε γύρω στα 750 μέτρα υψομετρική διαφορά, πολύ καλή γυμναστική! Ευχαριστούμε την αρχηγό μας, Σοφία Σιδηροπούλου, που μας γνώρισε το όμορφο αυτό μέρος. Ραντεβού την άλλη βδομάδα με το καλό!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Σοφία Σιδηροπούλου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Παναγιώτης Ευδαίμων 

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων, Γιάννης Πάγκαλος 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μαρία Μετζογιαννάκη

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ελένη Λάμπρου

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ

 

No comments:

Post a Comment