ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: κορυφή Ανεφαλάκοι

Showing posts with label κορυφή Ανεφαλάκοι. Show all posts

Monday 31 July 2023

🌞ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ 🌕

Την πρώτη απογευματινή πεζοπορία του φετινού καλοκαιριού πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Δευτέρα 31 Ιουλίου 2023 στην αγαπημένη μας περιοχή για επόπτευση του ουράνιου θόλου, στις κορυφές της Δίκτης, ‘Ανεφελάκοι’ (1.512 μέτρα) και ‘Πλατιά Κορυφή’ (1.489 μέτρα) του γειτονικού μας οροπεδίου του Καθαρού.

Ομαδική με την Υπερπανσέληνο του Οξύρρυγχου στην κορυφή Ανεφαλάκκοι, στα 1.512 μέτρα

Το βιντεάκι μας από τον Γιάννη τον Πάγκαλο:

Οι απογευματινές πεζοπορίες είναι πάντα ξεχωριστές και συγκεντρώνουν αρκετό κόσμο, που δελεάζεται από τον ρομαντισμό της όλης ‘φάσης’. Έτσι και τώρα μαζευτήκαμε καμιά 30ριά επίδοξοι πεζοπόροι και από τη θέση Δάμακας, πριν το Καθαρό κατά τις 6.30 το από γευμα ξεκινάμε την πεζοπορία μας. Η βραδιά είναι δροσερή και φυσάει αεράκι, καμιά σχέση με την κάψα των τελευταίων ημερών. Ακολουθούμε παλιό μονοπάτι, που ελίσσεται ανάμεσα από μυρωδάτους θάμνους, θεόρατα πουρνάρια κι εντυπωσιακά βράχια. Όσο ανεβαίνουμε, τόσο ξετυλίγεται μπροστά μας η θέα όλου του κόλπου του Μιραμπέλλου από σημεία ‘μπαλκόνια’ με άνοιγμα στα βόρεια, από τον κόλπο της Ελούντας ως τον Άγιο Νικόλαο, την Παχειάμμο, το Θόλος και τα βουνά της Θρυπτής και της Λάστρου.

Όσο ανεβαίνουμε, τόσο μεγαλώνει η θέα στον κόλπο του Μιραμπέλλου

Η ομάδα ανεβαίνει σ' ένα τοπίο με πρίνα και βράχους

Οι κορυφές της Δίκτης διακρίνονται πίσω

Παιχνίδια με το φως!

Τα χρώματα, καθώς περνάει η ώρα, ‘γλυκαίνουν’ και γίνονται πιο ζεστά προσφέροντας μας όμορφες εικόνες της φύσης. Στο πέρασμά μας συναντάμε κοπάδια αιγοπροβάτων, που μασουλάνε το χορτάρι και τους θάμνους, περνάμε από παλιά ερειπωμένα μαντριά, οικήματα και κυκλικές στέρνες/ πηγάδια (έκπληξη που παρά τη φετινή ανομβρία είχαν ακόμα λίγο νερό), αποδείξεις ότι η περιοχή βασιζόταν τότε και σήμερα στην κτηνοτροφία.

Τα ζεστά χρώματα του δειλινού

Ερείπια από παλιές αγροικίες

Οι μεγάλες κυκλικές στέρνες/πηγάδια για συλλογή νερού!

Πρόβατα παντού!

Ένας τρόπος ζωής, που πια έχει χαθεί!

Πρώτα φτάνουμε στην Πλατιά κορυφή κι έπειτα στην λίγο ψηλότερη κορυφή ‘Ανεφαλάκοι’ (‘ανέφαλα’ είναι τα σύννεφα στην ντόπια διάλεκτο, αφού οι κορφές έχουν την ιδιότητα να μαζεύουν νέφη ακόμα και το καλοκαίρι).

Πλησιάζοντας την κορυφή

Κάνουμε μια ανάπαυλα και στις δύο, για να θαυμάσουμε το φανταστικό ηλιοβασίλεμα, καθώς ο ήλιος δύει πίσω απ’ τις ΒΔ πλαγιές πνίγοντας στο κόκκινο τον ορίζοντα και την ανατολή ενός –σχεδόν- ολόγιομου φεγγαριού, να δεσπόζει στον νυχτερινό ουρανό από τα ΒΑ. Είμαστε μια μέρα πριν απ’ την πρώτη Υπερπανσέληνο του Αυγούστου, την Πανσέληνο του Οξύρρυγχου, όπως αποκαλείται επισήμως, καθώς κάποτε οι ιθαγενείς της Β. Αμερικής χρησιμοποιούσαν την λάμψη της, για να ψαρεύουν μεγάλες ποσότητες του συγκεκριμένου ψαριού (‘μουρούνα’ στην κοινή ονομασία) στις λίμνες της περιοχής τους. Υπερπανσέληνος, γιατί το φεγγάρι είναι στο πιο κοντινό σημείο με τη Γη κι ειδικά τις πρώτες βραδινές ώρες φαντάζει τεράστιο και πιο λαμπερό, απ’ ότι συνήθως. Κι αν δεν σας πείσαμε με όλ’ αυτά, γιατί μια απογευματινή καλοκαιρινή πεζοπορία με τον Ορειβατικό είναι must, τι άλλο να πούμε;

Ηλιοβασίλεμα στα ΒΔ

Υπερπανσέληνος του Αυγούστου

Επιπλέον φέτος βοήθησε πολύ κι η καθαρή ατμόσφαιρα, που πρόσφερε μαγευτική θέα ως το σημείο που έφτανε το μάτι μας. Και για όποιον βρίσκει δικαιολογία ότι το καλοκαίρι είναι για τη θάλασσα, επειδή έχει ζέστη, μια ματιά στην ομαδική, όπου όλοι είμαστε κουκουλωμένοι στα αντιανεμικά μας, δίνει την απάντηση: στο βουνό είναι πάντα δροσερά! Κι ευτυχώς που μας έπιασε το κρύο και μαζευτήκαμε για την επιστροφή, γιατί ακόμα εκεί θα ήμασταν να παίρνουμε φωτογραφίες. Έξτρα bonus στη μαγεία της βραδιάς η επιστροφή μας νυχτιάτικα με τους φακούς!

Επιστροφή με τους φακούς, η απόλυτη περιπέτεια!

Η όμορφη κι ανέγγιχτη φύση, η καλή παρεΐστικη διάθεση, η μαγευτική δύση του ηλίου κι η ταυτόχρονη ανατολή του φεγγαριού είναι κάποια απ’ τα παράπλευρα οφέλη, που προσφέρει η ορειβασία, εκτός από τη σωματική άσκηση. Γι’ αυτό όλοι εμείς, που ζούμε τέτοιες ανεπανάληπτες στιγμές, δίνουμε πάντα την ευχή να είμαστε γεροί ως την επόμενη ευλογημένη εξόρμηση. Ευχαριστούμε θερμά τον βετεράνο αρχηγό κι εμπνευστή αυτής της πεζοπορίας, τον Πρόεδρο του Συλλόγου, Λεωνίδα Κλώντζα! Για την ιστορία περπατήσαμε γύρω στα 5 χιλιόμετρα σε τρεις ώρες με τις στάσεις!

Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Λεωνίδα Κλώντζα

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Λεωνίδας Κλώντζας, Γιώργος Αρναουτάκης, Γιώργος Μιχαηλίδης

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

Sunday 15 January 2023

ΑΣΤΙΒΙΔΩΠΟ ΚΡΙΤΣΑΣ – ΚΟΡΥΦΗ ΑΝΕΦΑΛΑΚΟΙ –

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

Με φόρα μπήκε στη νέα χρονιά ο Ορειβατικός Αγίου Νικολάου. Στη δεύτερη πεζοπορία της χρονιάς, την Κυριακή 15-1^ου περίπου 50 πεζοπόροι, μέλη και φίλοι του Συλλόγου, έδωσαν το παρόν. Ήταν κι η μέρα ξεχωριστή: επίσημη μάζωξη για κοπή της βασιλόπιτας. Βοήθησε κι ο καιρός μ’ ένα ηλιόλουστο πρωινό μετά από μέρες. Ήταν και η επιλογή του παραμυθένιου δάσους του Καθαρού, τόσο κοντά στην πόλη μας.

Η ομάδα μπροστά από τη χιονισμένη Δίκτη.

Πορεία μες στο δάσος

Βίντεο Γιάννη Ψαλλιδάκη από την έναρξη της πεζοπορίας:

https://www.facebook.com/CRETE2020/posts/pfbid029kN9MvWf5x2JCr2D5pt5gig1oUDj2x5Ben14hHCayU4Ru9FdsMBMr2jSQ4rYsxbpl

Κατά τις 9.15 ξεκινά η πεζοπορία μας από το Αστιβιδωπό της Κριτσάς, τον χώρο, όπου γιορτάζεται τα καλοκαίρια η φεγγαροβραδιά. Εδώ παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας και μέχρι να χαιρετηθούμε, οι πρώτοι έχουν ήδη φύγει. Η ανηφορική πορεία μέσα από το φρεσκοβρεγμένο δάσος είναι μαγευτική. Το βαθυκόκκινο χώμα είναι στρωμένο με τα πεσμένα φύλλα των κρητικών ασφενδάμων, ενώ καταπράσινα βρύα έχουν καλύψει τους κορμούς των δέντρων, τους βράχους και την ξερολιθιά, που στηρίζει το παλιό πλακόστρωτο μινωικό μονοπάτι. Η μυρωδιά του ξύλου, που αποσυντίθεται από την υγρασία, απλωμένη παντού κι ο ήχος του, που σπάζει κάτω απ’ τις αρβύλες μας, συνοδεύει τα βήματά μας. Που και που σκόρπια κόκαλα κάποιου άτυχου ζώου, αφήνουν την υποψία μιας άγριας φύσης. Πέτρες διαφόρων σχημάτων, πολλές τρύπιες (ντοντόνες, όπως τις έλεγαν παλιά, γιατί χρησίμευαν σαν αντίβαρο στο ανέβασμα του κουβά απ’ το πηγάδι), άλλες φτενές σαν να τις έχει κόψει μηχάνημα -μια τέτοια εντοπίζει η Ελένη, έργο τέχνης με νερά από πανάρχαια απολιθωμένα φυτά.

Βρύα σκαρφαλωμένα παντού

Μια 'ντοντόνα', πέτρα με τρύπα, που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν βαρίδιο σε διάφορες γεωργικές ασχολίες!

Κάτω απ’ τον ίσκιο των πανύψηλων δέντρων ξεμυτούν σιγά-σιγά τα φυτά, απ’ όπου θα μας ξεπηδήσουν σε λίγο καιρό τα κυκλάμινα και τα άγρια ενδημικά κρίνα, τα arum creticum. Εδώ ο φίλος μας, ο Χριστόφορος, θα μας δώσει πολλές πληροφορίες για πετρώματα, φυτά και δέντρα κι επειδή το μάτι του ‘κόβει’ θα ανακαλύψει κι ένα σπάνιο κουκλίστικο μοβ μανιτάρι (μπλαβομανίταρο), που οι φίλοι μας, οι Μανιταρόφιλοι Κρήτης ταυτοποίησαν ως το είδος lepista nuda.

Μια πανέμορφη lepista muda (μπλαβομανίταρο) ανακάλυψε και φωτογράφισε ο Χριστόφορος

Μια πολύ όμορφη φωτογραφία του Γιώργου με τα λιγοστά φύλλα της κρητικής σφενδάμου να κρέμονται στο δέντρο, πριν πέσουν κι εκείνα στο έδαφος

Μια μεγέθυνση των βρύων!!!!

Ίριδες

Ασκόλυμπρος;;;

Ο Χριστόφορος μάς εξηγεί τι είναι ο διμορφισμός, όταν δηλαδή σε ένα δέντρο συναντιούνται δύο είδη φύλλων, όπως σε αυτήν τη βαλανιδιά, όπου στο σημείο, που φτάνουν τα κατσίκια έχει μικρά αγκαθωτά φύλλα και αγκάθια, ενώ πιο πάνω έχει πλατιά και μαλακά. Κι όλ' αυτά στην προσπάθεια για επιβίωση!

Προς Ανεφαλάκους

Φτάνουμε κάποτε σε μια ‘ανοιχτωσά’, ένα πλάτωμα στη ράχη του βουνού. Ένα ‘Ωωωω!!!’ διακόπτει τις συζητήσεις: ανοίγεται μπροστά μας εντυπωσιακή η χιονισμένη οροσειρά της Δίκτης, έργο των τελευταίων ημερών κι ακριβώς από κάτω, το οροπέδιο του Καθαρού με τα λιβάδια του και τις σκόρπιες αγροικίες! Πέφτουν πολλές αναμνηστικές φωτογραφίες κι η ομαδική μας! Ευτυχώς, γιατί στη συνέχεια ομίχλη θα καλύψει την περιοχή.

Η χιονισμένη οροσειρά της Δίκτης με το Λάζαρο μπροστά και δίπλα το Σπαθί και κάτω το οροπέδιο του Καθαρού

Παλιές αγροικίες με πέτρες της περιοχής και μαντριά

Γούβα για τα ζώα!

Πηγάδα με αρκετό νερό

Κόβουμε από μονοπάτι ανατολικά προς την κορυφή Ανεφαλάκοι (1.512 μ.). Εδώ τα δέντρα είναι πιο αραιά και μας προσφέρεται η δυνατότητα να χαζέψουμε τα απομεινάρια ερειπωμένων αγροικιών με στάνες. Στενοί χώροι με μικροσκοπικά παράθυρα και στιβαρούς τοίχους. Χτισμένα από πέτρα της περιοχής, σχεδόν καμουφλαρισμένα, δύσκολα ξεχωρίζουν απ’ τα βράχια. Πηγάδες πετρόκτιστες στο κέντρο της ανηφοριάς με σκοπό τη συλλογή νερού, ξέχειλες, ακόμα και σήμερα. Φτάνουμε στην κορυφή. Το κρύο αεράκι δεν είναι πολύ φιλόξενο. Τα σύννεφα έχουν χαμηλώσει και μας κρύβουν τη θέα. Ανασυντάσσεται η ομάδα μετά από 1-2 ρακές και παίρνει το δρόμο της επιστροφής.

Στην κορυφή Ανεφαλάκοι με ομίχλη

Η επιστροφή

Κατηφορίζουμε προς το Δάμακα, την είσοδο του οροπεδίου. Θα πάρουμε κατηφορική πορεία προς το Αστιβιδωπό αρχικά απ’ τον ασφαλτοστρωμένο επαρχιακό δρόμο κι έπειτα κόβοντας μέσα από το δάσος. Θα φτάσουμε στην αφετηρία μας μετά από 4 περίπου ώρες κι 8 χιλιόμετρα πορείας. Ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό μας και Πρόεδρο του Συλλόγου, Λεωνίδα Κλώντζα για την όμορφη αυτή εμπειρία!

Κλασικό μοτίβο στο μονοπάτι της επιστροφής, το σκουριασμένο ποδήλατο

Στο Δάμακα

Η κοπή της βασιλόπιτας

Η ώρα της ανταμοιβής για την πεζοπορία φτάνει. Στην παραδοσιακή ταβέρνα του Καθαρού τα ξύλα στο τζάκι τριζοβολούν και τα τραπέζια μας περιμένουν. Απολαμβάνουμε τη θαλπωρή στις μικροπαρέες μας, ενώ έξω έχει αρχίσει να ψιλοβρέχει. Ίσα που προλάβαμε! Ντόπιες παραδοσιακές λιχουδιές, κρασί, ρακί, ευχές, τσουγκρίσματα. Ώσπου έρχεται η ώρα της πίτας. Στολισμένη με το σήμα του Συλλόγου και με το ‘2023’! Τίγκα στην άχνη, όπως επιβάλλει η παράδοση! Ακολουθεί παραδοσιακά μικρός λόγος του Προέδρου μας, που, όπως πάντα συγκινημένος, μας ευχαριστεί, που στηρίζουμε αυτήν την ομάδα, χρόνια τώρα με την παρουσία, την καλή διάθεση και τη συμμετοχή μας! Εδώ ο φίλος μας, ο μαντιναδολόγος έχει γράψει μια αυτοσχέδια μαντινάδα και θέλει να την πει:

«Την πίτα κόβουν σήμερο στ’ αόρη ορειβάτες,

αφού επροπατήξανε στου Καθαρού τσι στράτες»

Η τύχη φέτος έδειξε προτίμηση στα νιάτα και την Ιεράπετρα, καθώς τα φλουριά έπεσαν σε δυο νεαρές κι όμορφες Γεραπετρίτισσες εκπαιδευτικούς, τη Βαγγελιώ και τη Σοφία!

Δύο οι πίτες μας, φτιαγμένες απ' τα μαγικά χέρια της Μαρίας από το "Μεσοστράτι"

Ο πρόεδρός μας κι αρχηγός της σημερινής πεζοπορίας, Λεωνίδας Κλώντζας, εκφωνεί ένα μικρό λόγο για το καλό!

Οι 'φλουράτες': Σοφία και Βαγγελιώ, εκπαιδευτικοί κι οι δύο και νέα μέλη. Καλή τύχη, κορίτσια!

Αναμνηστική πλακέτα σ’ ένα απ’ τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου, την Ελένη Λάμπρου

Οι εορταστικές μαζώξεις είναι πάντα μια καλή ευκαιρία ο Σύλλογος να πει τα ‘ευχαριστώ’ του στους ανθρώπους, που τον βοήθησαν στην πορεία του. Εκείνους, που μόχθησαν αφιλοκερδώς, αφιερώνοντας άπειρο χρόνο, πολλές φορές κλεμμένο από την οικογένεια, από την καθημερινή ζωή, από τη διασκέδαση. Που δημιούργησαν, που οργάνωσαν, που διαφύλαξαν και φρόντισαν να παραδώσουν νοικοκυρεμένα στους επόμενους. Ένας απ’ αυτούς υπήρξε η απερχόμενη γραμματέας κι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου, η Ελένη Λάμπρου. Ακούραστη εργάτρια κι αφανής ηρωίδα, που φρόντισε για τα άχαρα μεν, απαραίτητα δε, γραφειοκρατικά θέματα, ανάλαβε την ενημέρωση των μελών, ξεκίνησε κι οργάνωσε το blog, ένα ηλεκτρονικό αρχείο με όλες μας τις πορείες αλφαβητικά, τα βίντεο, τις φωτογραφίες και τους χάρτες των διαδρομών μας, πολύτιμο υλικό έτοιμο για χρήση και προσιτό σε όποιον το επιθυμεί. Ευχαριστούμε, Ελένη, για όσα έκανες κι εξακολουθείς να κάνεις για μας! Σου οφείλουμε πολλά!