ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΔΑΣΟΣ ΚΡΙΤΣΑΣ – ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ

Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2025 ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου περπάτησε γύρω από το γραφικό οροπέδιο του Καθαρού στους ανατολικούς πρόποδες του όρους Τσίβης σε μια πορεία πολύ όμορφη και ξεχωριστή, αλλά σύντομη, καθώς είχαμε να κόψουμε και τη βασιλόπιτά μας!

Ομαδική μας τριγύρω απ' την γνωστή πηγάδα στο ξέφωτο του δάσους. Το εορταστικό της ημέρας συγκέντρωσε πλήθος κόσμου και θύμισε παλιές καλές εποχές!

Το βίντεό μας από τον Γιάννη Πάγκαλο:

Στην «Κουφάλα του Εγγλέζου»

Ξεκινήσαμε λοιπόν από τη θέση Δάμακας και από το μονοπάτι, που οδηγεί στην κορυφή της Τσίβης,  προχωρήσαμε δεξιά αναζητώντας την κουφάλα του Εγγλέζου, στην οποία έκρυβαν τον ασύρματο επικοινωνίας με το Κάιρο οι αντάρτες στην Κατοχή, την οποία και βρήκαμε κρυμμένη κάτω απ’ το πυκνό πρινόδασος. Όσοι ήρθαν για πρώτη φορά δεν έχασαν ευκαιρία να βυθιστούν στα ενδότερά της και να περιεργαστούν τον χώρο, όπου έζησε για λίγο κι ο γνωστός Πάτρικ Λη Φέρμορ («Όπως ήρθαν τα πράγματα, έμεινα στη σπηλιά πάνω από έναν μήνα. Η σπηλιά βρισκόταν ψηλά, κοντά σε μια βολική πηγή (Ασφεντάμι) στα βουνά του Λασιθίου πάνω από το χωριό Τάπες…. γεμάτη καπνό, ρεύματα και υγρασία, αλλά αναπαυτική με τα κλαριά από θάμνους στρωμένα κάτω από τους σταλακτίτες, ήταν αντιπροσωπευτική διαφόρων τέτοιων λημεριών που υπάρχουν σε όλο το νησί», απόσπασμα παρμένο από τα απομνημονεύματα του Φέρμορ, όπως δημοσιεύτηκε σε άρθρο του Λεωνίδα Κλώντζα στην Ανατολή, 2/5/21).

Κάπου στο ξεκίνημα!

Στο δάσος από πρίνα κοντά στον Δάμακα

Πρίνα και κυπαρίσσια σε αρμονική γειτνίαση

Και μία καλλιτεχνική του Γιάννη

Στην κουφάλα του Εγγλέζου, κρυμμένη μες στο δάσος, άντρο των αντιστασιακών ομάδων κατά την Κατοχή. Εδώ έμεινε κι ο γνωστός Πάτρικ Λη Φέρμορ

Στο  μοναδικό κυπαρισσόδασος της ανατολικής Κρήτης

Στη συνέχεια περπατάμε  μέσα στο μοναδικό στην ανατολική Κρήτη κυπαρισσόδασος της Κριτσάς. «Το κρητικό κυπαρίσσι είναι γνωστό ως θηλυκό ή κυπαρίσσι του Μίνωα, όντας δέντρο που φτάνει σε ύψος τα 30μ. και έχει οριζόντια απλωτά κλαδιά και πλατιά πλούσια κόμη. Τα κυπαρίσσια της Κρήτης ήταν ξακουστά σε όλο τον τότε κόσμο και από τα Μινωικά χρόνια η ξυλεία τους αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα εμπορίου. Πράγματι, η Κρήτη ήταν γνωστή ως η χώρα του κυπαρισσιού, όμως η υπερ-υλοτομία απογύμνωσε τα βουνά του νησιού» διαβάζουμε στην φιλική μας ιστοσελίδα Cretan beaches.  Η αίσθηση, όταν περπατάς στο αρχαίο αυτό δάσος είναι μοναδική, πόσο μάλλον όταν βλέπεις παντού ερείπια ανθρώπινης δραστηριότητας από το παρελθόν (καλντερίμια, μαντριά, αγροικίες). Σε κάποια ξέφωτα έχει και μεγάλες πηγάδες, ξερολιθιές και αλώνια. Κάποτε φτάνουμε και σε κάποια ψηλά σημεία (όπως στο ύψωμα της Ώχρας) και μπορούμε να δούμε ως πέρα στο βόρειο κρητικό πέλαγος! Τέλος συναντώντας το παλιό μονοπάτι που ένωνε Κριτσά με Καθαρό θα προχωρήσουμε προς την θέση Αστοιβιδωπό, όπου υπάρχουν σύγχρονες κατασκευές για εκδηλώσεις, κι από εκεί θα ανηφορίσουμε από το μινωικό καλντερίμι προς την αφετηρία μας.

Η ομάδα στη θέση Ώχρα στο κυπαρισσόδασος

Θέα από το κυπαρισσόδασος στον κόλπο του Μεραμπέλλου (από το 'μπαλκόνι' στη θέση Ώχρα). Πανοραμική λήψη του Γιώργου.

Όμορφες εικόνες μέσα και γύρω από το κυπαρισσόδασος

«Το κρητικό κυπαρίσσι είναι γνωστό ως θηλυκό ή κυπαρίσσι του Μίνωα, όντας δέντρο που φτάνει σε ύψος τα 30μ. και έχει οριζόντια απλωτά κλαδιά και πλατιά πλούσια κόμη. Τα κυπαρίσσια της Κρήτης ήταν ξακουστά σε όλο τον τότε κόσμο και από τα Μινωικά χρόνια η ξυλεία τους αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα εμπορίου. Πράγματι, η Κρήτη ήταν γνωστή ως η χώρα του κυπαρισσιού, όμως η υπερ-υλοτομία απογύμνωσε τα βουνά του νησιού»: πληροφορίες από Cretan beaches

Το κυπαρίσσι στην Ελλάδα συμβολίζει το πένθος και φυτεύεται μέχρι σήμερα στα κοιμητήρια. Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Κυπάρισσος ήταν ένας όμορφος νέος από την Κέα, εγγονός του Ηρακλή και αγαπημένο του σύντροφο είχε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι. Αλλά κάποια καλοκαιρινή μέρα ενώ το ελάφι κοιμόταν ξαπλωμένο στον ίσκιο, ο Κυπάρισσος το σκότωσε από απροσεξία με ένα ακόντιο. Ο νέος γεμάτος απελπισία, θέλησε να πεθάνει. Ζήτησε από τον ουρανό τη χάρη να κυλούν τα δάκρυα του αιώνια. Οι θεοί τον μετέτρεψαν σε κυπαρίσσι, το δέντρο της θλίψης.

Όμορφα καλντερίμια από αρχαιοτάτων χρόνων για την εξυπηρέτηση γεωργών και κτηνοτρόφων

Με καλή σηματοδότηση για τους πεζοπόρους σήμερα.

Στο Αστιβιδωπό, όπου γίνονται ποικίλες εκδηλώσεις ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες

Και το γνωστό ποδήλατο αφημένο κάπου στο δάσος, πολυφωτογραφημένο από τους περιπατητές!

Γενική συνέλευση και κοπή της βασιλόπιτας στο οροπέδιο Καθαρού – Βράβευση του Ray

Στη συνέχεια με τα αυτοκίνητά μας θα κατευθυνθούμε στο εύφορο οροπέδιο του Καθαρού, που περιβάλλεται από την χιονισμένη –αυτή την εποχή- οροσειρά της Δίκτης, στα 1150 μ. υψόμετρο. Στο Καθαρό υπάρχει ένα ιδιαίτερο καθεστώς ιδιοκτησίας της γης, καθώς όλη η έκταση του ανήκει στην Κοινότητα Κριτσάς, και μόνο οι μόνιμοι εγγεγραμμένοι κάτοικοι του χωριού έχουν το δικαίωμα να χτίσουν. 

Οροπέδιο Καθαρού και πίσω οι χιονισμένες κορφές της Δίκτης. Διακρίνεται δεξιά ο οικισμός Αβδελιάκος, όπου είναι και οι ταβέρνες. Εύφορο οροπέδιο, που ανήκει στην Κριτσά, με ειδικό καθεστώς ιδιοκτησίας.

Στον οικισμό Αβδελιακό στην παραδοσιακή ταβέρνα «Στερεός» θα κάνουμε την ετήσια γενική συνέλευσή μας συνοδεία λαχταριστών μεζέδων της περιοχής (χόρτα, κουκιά, μυζήθρα, βραστό, ντολμαδάκια) και στη συνέχεια θα τιμήσουμε, ως είθισται, ένα εξέχον μέλος του συλλόγου.  Αυτή τη χρονιά είναι η σειρά του Ray Groves (του Ray μας), που επί 15 χρόνια σταθερά, φορώντας το κίτρινο μπλουζάκι του Συλλόγου, αφιερώνει τις Κυριακές του περπατώντας μαζί μας, σιωπηλός όταν μιλάμε τα κρητικά μας, κερνώντας μας τη ρακή στα διαλείμματα. Ήρεμη δύναμη, ταπεινός και φιλικός, κρύβει καλά τον χρηματιστή της Wall Street, που υπήρξε κάποτε! Του ευχόμαστε υγεία και δύναμη, ώστε να συνεχίσουμε να αλωνίζουμε μαζί την κρητική φύση!

Κι έπειτα ήρθε η ώρα να κόψουμε την βασιλόπιτά μας κατά το έθιμο. Τυχερός στο φλουρί ο Σπύρος Αγγελάκης από την Ιεράπετρα, παλαίμαχο μέλος του Συλλόγου, που θα κερδίσει μια δωροεπιταγή από το κατάστημα ορειβατικών ειδών «Direct Adventure», του Γιώργου και της Μαρίας, που εδρεύει στον Άγιο Νικόλαο, ενώ το δεύτερο φλουρί θα πάει στη Μαρία Καρτέρη, από τα νεότερα μέλη μας -ακριβοδίκαιη η διανομή της τύχης-, μια προσφορά του παντοπωλείου - ζαχαροπλαστείου «Μεσοστράτι» από τον Άγιο Νικόλαο, της φίλης μας, της Μαρίας, που κάθε χρόνο μας φτιάχνει την πιο αφράτη και μυρωδάτη βασιλόπιτα!

Ο Ray Groves με την τιμητική πλακέτα του Συλλόγου. Γιατί σύλλογος δεν είναι μόνο το Δ.Σ. ή οι αρχηγοί, αλλά και ο κόσμος που μας ακολουθά σταθερά κάθε Κυριακή. Κι αυτό κάνει ο Ray επί 15 και πάνω χρόνια.

Να και η πίτα μας! Από το παντοπωλείο-ζαχαροπλαστείο "Μεσοστράτι" στον Άγιο Νικόλαο, πάντα αφράτη και μοσχομυριστή!

Η βασιλόπιτα μας κι οι δύο τυχεροί: Σπύρος Αγγελάκης από Ιεράπετρα, παλιό και τακτικό μέλος, Μαρία Καρτέρη από Άγιο Νικόλαο από τα νέα μέλη μας. Ακριβοδίκαιη η τύχη φέτος. Τα δώρα από το κατάστημα ορειβατικών ειδών "Direct adventure" κι από το Παντοπωλείο παραδοσιακών προϊόντων "Μεσοστράτι" στον Άγιο Νικόλαο και βέβαια τους ευχαριστούμε πολύ!
Καλή χρονιά σε όλους!

Ώρα να πούμε τα «ευχαριστώ» μας!!!

Για την ιστορία περπατήσαμε 8,5 χλμ σε 3,5 ώρες με υψομετρική διαφορά 425 μέτρα κι ευχαριστούμε Γιάννη Πάγκαλο και Λεωνίδα Κλώντζα για την καθοδήγηση της ομάδας. Επίσης ευχαριστούμε το κατάστημα ορειβατικών ειδών «Direct Adventure» και το παντοπωλείο- ζαχαροπλαστείο «Μεσοστράτι» από τον Άγιο Νικόλαο για τα δώρα τους, την ταβέρνα «Στερεός» του Καθαρού για την άψογη εξυπηρέτηση και βέβαια τον βραβευμένο πια Ray Groves, που μας εμπνέει να δίνουμε πάντα τον καλύτερό μας εαυτό! Thank you, dear Ray!!! Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά να βρισκόμαστε στην όμορφη κρητική φύση!

Και το παπί στην πίτα μας!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιάννης Πάγκαλος

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  Γιάννης Πάγκαλος, Παναγιώτης Ευδαίμων, Γιώργος Αρναουτάκης, Μαρία Μετζογιαννάκη, 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ- ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη 

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ: Γιάννης Πάγκαλος

Με την υποστήριξη του Wikiloc

ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟ ΚΑΘΑΡΟ

Το απόγευμα της Δευτέρας 19 Αυγούστου ανέβηκε στο Οροπέδιο του Καθαρού ο Σύλλογος μας. Η πανσέληνος του Αυγούστου είναι πάντα ιδιαίτερη για τον Σύλλογο μας, είναι το φεγγάρι που περιμένουμε όλο το έτος να θαυμάσουμε από την κορυφή των Ανεφαλάκων με την καθοδήγηση του εμβληματικού αρχηγού μας Λεωνίδα. 

 

Επίσης το Οροπέδιο του Καθαρού όπως πάντα έλεγε ένα άλλος επί χρόνια πρόεδρος και ψυχή του Συλλόγου, ο Ανδρέας Λουκάκης, αποτελεί την φυσική μας έδρα το κέντρο αναφοράς μας. Συνεπείς λοπόν στο ετήσιο αυτό κάλεσμα και στην τρίτη κατά σειρά εξόρμηση μας με πανσέληνο συγκεντωθήκαμε τριάντα δύο πεζοπόροι.

 

Με μεγάλη χαρά υποδεχτήκαμε φίλους από τον Άγιο Νικόλαο που επιχείρησαν για πρώτη φορά να περπατήσουν μαζί μας. Οι απογευματινές μας πεζοπορίες που εξελίσονται σε βραδινές τελικά αποκτούν το δικό τους κοινό. Σημαντική ήταν κι η παρουσία των έμπειρων συνοδοιπόρων μας από τον Αθηναϊκό Ορειβατικό Σύλλογο.

Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για περπάτημα και σε λιγότερο από δύο ώρες ήμασταν στην Πλατειά Κορυφή στην οποία είχαμε καταπληκτική θέα του ηλιοβασιλέματος πίσω από την κορυφή του Μικρού Αφέντη.

 

 

 Η κορυφή όμως των Ανεφαλάκων ήταν αυτή που μας χάρισε όμορφη κι ανεμπόδιστη θέα της Ανατολής της Σελήνης μέχρι το Νότιο Κρητικό πέλαγος. Η εικόνα του κόλπου του Μεραμπέλου από την Ελούντα έως την Παχειά Άμμο ήταν μαγική.

 

   

 

 

Κάναμε τα παιχνίδια μας με το σεληνόφως και τα φωτογραφικά μας εγχειρήματα κι επιστρέψαμε προσεκτικά και συντονισμένα με φακούς ή χωρίς. 

 

 

Όταν βέβαια το τέλος μιας πεζοπορίας περιλαμβάνει καλό μεζέ και ρακή (με μέτρο πάντα) ολοκληρώνεται ιδανικά.

 

Ευχαριστούμε τον Αρχηγό μας κ.Λεωνίδα Κλώντζα κι όλους τους συμμετέχοντες για την παρέα.

 

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος

VIDEO: Γιάννης Πάγκαλος

ΚΕΙΜΕΝΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Γιώργος Αρναουτάκης

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ: Γιάννης Πάγκαλος

Powered by Wikiloc

 ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΚΑΘΑΡΟΥ – ΚΟΡΥΦΗ ΣΚΑΦΙΔΑΡΑΣ ΔΙΚΤΗΣ

Την Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2024, ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου πραγματοποίησε την πρώτη -αρκετά απαιτητική- πεζοπορία της χρονιάς με ανάβαση στην 6^η ψηλότερη κορυφή της Δίκτης, τον Σκαφιδαρά στα 1.673 μέτρα. Ο καιρός και πάλι άστατος με δυνατό άνεμο, δεν κράτησε μακριά ωστόσο τους 28 πεζοπόρους, που μαζεύτηκαν με ΙΧ στο οροπέδιο του Καθαρού.

Ομαδική μας στον Σγουρό Πρίνο

Ξεκινάμε λίγο μετά τις εννιά από τον οικισμό Αβδελιάκο σε χωματόδρομο με κατεύθυνση ΝΑ έχοντας οδηγό τον γίγαντα Λάζαρο με τα 2085 μέτρα του (μία από τις 4 κορυφές της Δίκτης, που ξεπερνούν τα 2.000 μέτρα: οι υπόλοιπες κατά σειρά: Σπαθί, Αφέντης, Ψαρή Μαδάρα) και προς τη μεριά του πρωινού ήλιου, που μας θαμπώνει. Το εύφορο οροπέδιο δεν είναι στην καλύτερή του περίοδο: τα οπωροφόρα δέντρα έχουν ρίξει τους καρπούς τους, πολλά χορταράκια δεν έχουν ακόμα φυτρώσει, τα ρυάκια, που έχουμε δει παλιότερα να γίνονται ποτάμια, ίσα που φιλοξενούν μικρή ποσότητα νερού και οι βουνοκορφές τριγύρω δεν έχουν ούτε ίχνος χιόνι.  Εξακολουθεί όμως να είναι γοητευτικό, έτσι καθώς περιβάλλεται απ’ τα ψηλότερα βουνά του νομού μας, με τα φρεσκοσπαρμένα χωράφια του, με τα κοπάδια αιγοπρόβατα και τους γραφικούς βοσκούς του, εικόνα μιας άλλης πιο παραδοσιακής Κρήτης.

Περπατάμε λοιπόν σε ισιάδα αρχικά, περνάμε απ’ τον γνωστό μας Σγουρό Πρίνο, όπου βρίσκεται και το παλιό τυροκομείο, που ίσως κάποτε γίνει ορειβατικό καταφύγιο, ώσπου φτάνουμε στους πρόποδες του Σκαφιδαρά.

ΘΕΑ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ ΑΠΟ ΑΒΔΕΛΙΑΚΟ (στο βάθος ο Σκαφιδαράς και πίσω του ο Λάζαρος): Το Καθαρό είναι ένα πανέμορφο τοπίο της Κρήτης, διαφορετικό από τα συνηθισμένα τουριστικά μέρη του νησιού. Το καλοκαίρι εδώ μπορείτε να βρείτε δροσιά, ακόμη και κατά τη διάρκεια καύσωνα. Αξίζει να περπατήσετε ανάμεσα στις ξερολιθιές, τις μηλιές και στους γιγάντιους πρίνους, αλλά και να ανακαλύψετε τα τριγύρω βουνά. Επίσης, το οροπέδιο αποτελεί σημαντικότατο πεδίο έρευνας από τους παλαιοντολόγους, καθώς από τον 19ο αιώνα έχουν βρεθεί απολιθώματα από νάνους ιπποπόταμους και ελέφαντες, που χρονολογούνται γύρω στα 540.000 χρόνια πριν. Το γεγονός αυτό ενισχύει και την πεποίθηση ότι το Καθαρό κάποτε ήταν λίμνη, όπου κατέφευγαν τα ζώα αυτά. (Cretan beaches)

Ακολουθούμε πορεία ΝΑ του Αβδελιάκου προς τον πρωινό ήλιο

Λίγο το νερό στα συνήθως ορμητικά ρυάκια

Πολλά μήλα ακόμη στα κλαδιά, καθώς το οροπέδιο είναι μεγάλος οπωρώνας 

Χαμόστρωμα ωστόσο τα φρούτα! Τι κρίμα!

Ο Σγουρός Πρίνος, σήμα κατατεθέν του κάμπου και το παλιό τυροκομείο, που έχει παραχωρηθεί στον Σύλλογο για ενδεχόμενο μελλοντικό τυροκομείο

Βουκολική σκηνή, συχνή στην ορεινή Κρήτη

Εδώ θα αρχίσουμε μια hard rock κάθετη ελεύθερη ανάβαση (αν και υπάρχουν ίχνη παλιότερων μονοπατιών εδώ κι εκεί) από τραχιά πλαγιά με μεγάλους ογκόλιθους, που μας ζορίζει μετά την ραστώνη των χριστουγεννιάτικων διακοπών, αλλά και μας πεισμώνει, γιατί βέβαια όλοι έχουμε δώσει την υπόσχεση για υγιεινότερο και πιο δραστήριο τρόπο ζωής με τη νέα χρονιά! Το τοπίο στα πιο απάνεμα μέρη του έχει κι αρκετά δέντρα, που αν κρίνει κανείς απ’ τα πεσμένα φύλλα τους πρόκειται για σφενδάμια.

Το Οροπέδιο του Καθαρού (που φαίνεται εδώ κατά το ανέβασμά μας) βρίσκεται στα Λασιθιώτικα Όρη, 26 χλμ νότια του Αγίου Νικολάου και 16 χλμ δυτικά της Κριτσάς, σε υψόμετρο 1150 μέτρων και στη σκιά της επιβλητικής κορφής Λάζαρος (2085μ). Τα νερά του οροπεδίου μεταφέρονται μέσω του πανέμορφου φαραγγιού του Χαυγά στο Οροπέδιο Λασιθίου. (Cretan beaches)

Κάπως απότομη η ανάβαση απ' τα βράχια

Όμορφα πουρνάρια και φυλλοβόλοι κρητικοί ασφένδαμοι στα απάνεμα μέρη της ανάβασης και πίσω το γραφικό οροπέδιο

Κρόκοι ξεμυτούν στο έδαφος

Πεσμένα φύλλα ασφενδάμων δημιουργούν ένα φυσικό χαλί στο έδαφος

Μετά από περίπου τρεις ώρες φτάνουμε στην κορυφή, όπου βρίσκουμε ήδη τον Θεόφιλο, νεαρό βοσκό απ’ την Κριτσά με τον σκύλο του. Κάθε μέρα κάνει αυτή τη διαδρομή, μας λέει, και του παίρνει μισή ώρα το πολύ!!! Ξέρει το μέρος και μας το συστήνει: η άλλη μυτερή κορφούλα στ’ ανατολικά είναι ο Πατέλης, το βούλισμα κάτω δεξιά με το κοκκινόχωμα και τα πρίνα, ονομάζεται ‘Μπατελιό’. Ίσια μπροστά μας πιο επιβλητικός ο Λάζαρος, που μας τρομάζει με το μπόι του (τον έχουμε ανέβει ωστόσο στο παρελθόν)! Καθώς οι ριπές παγωμένου αέρα εδώ ψηλά είναι ιδιαίτερα αφιλόξενες, παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. 

Ο νεαρός βοσκός απ' την Κριτσά, ανεβαίνει τακτικά στην κορυφή του Σκαφιδαρά και σε χρόνο ντε τε!

Στην κορυφή του Σκαφιδαρά στα 1.673 μέτρα. Πίσω ο γίγαντας Λάζσρος με τα 2.085 μέτρα του!

Κατεβαίνουμε απ’ τη δυτική πλευρά του βουνού ως το Μπατελιό κι από κει κατηφορίζουμε ίσια κάτω σε δασωμένο διάσελο με πρίνα σε διάφορα σχέδια, ώσπου να συναντήσουμε τον χωματόδρομο. Ο Ray θυμάται το όμορφο μονοπάτι δεξιά του διάσελου, που μας οδηγεί –ακολουθώντας τα λάστιχα- σε μια πηγή με μία στέρνα ποτίσματος των ζώων (‘Αγιοθέσι’ κατά τον Χριστόφορο, που ξέρει να βρίσκει πληροφορίες.) Χαμόστρωμα τα ξεραμένα βελανίδια θέλουν προσοχή στο πάτημα, αλλά δίνουν και μια διαφορετική πινελιά στην πορεία.

Κατεβαίνοντας απ' την κορφή

Το Μπατελιό από την κορυφή

Αιωνόβια γιγάντια πρίνα σε διάφορους σχηματισμούς 

Με εντυπωσιακές κουφάλες

Πηγή Αγιοθέσι (;)

Το μονοπάτι μας κάποτε συναντά τον χωματόδρομο. Ο καιρός όμως έχει αρχίσει να μαζεύει σύννεφα και δε μας παίρνει να πάμε ως τον Θεριόπρινο στης Ώχρας τον λάκκο. «Το μεγαλύτερο πουρνάρι της Ελλάδας ίσως και του κόσμου με διάμετρο κορμού τρία μέτρα, γνωστό και σαν «του Εγγλέζου ο πρίνος», αφού εκεί στην κατοχή είχαν κρυφτεί δύο εγγλέζοι πράκτορες με τον ασύρματό τους», με ενημερώνει ο Χριστόφορος, που έχει μια λατρεία για τα μεγάλα δέντρα και ήρθε στην πορεία ειδικά γι’ αυτό! Κρίμα! Εκκρεμότητα για μια άλλη φορά. Για την ώρα ακολουθούμε την ασφάλεια του δρόμου, που σε κάτι λιγότερο από μία ώρα θα μας οδηγήσει πίσω στον Αβδελιάκο. Δεν θα γλιτώσουμε και κάποιες ριπές βροχής, θα φτάσουμε πάντως γενικά στεγνοί πίσω στην αφετηρία μας.

Για άλλη μια φορά, λόγω των ριπών βροχής, μάς συνόδεψε το ουράνιο τόξο στην επιστροφή μας

Ήταν μια ενδιαφέρουσα μέρα, μια κάπως περιπετειώδης πεζοπορία, μια γερή εξάσκηση και μια δυναμική αρχή για τη νέα χρονιά. Να κάνω ξεχωριστή μνεία στην φίλη μου, την Κίττυ, απ’ τις παλιότερες πεζοπόρους του Συλλόγου, που εμπνέει τους νεότερους με την επιμονή της στο περπάτημα, στους καλλιτσο-συλλέκτες της ομάδας (χορτομαζωχτάδες ιδιαίτερα της νόστιμης καλλίτσας, που φύεται στα ορεινά του νομού μας), στον Χριστόφορο, την παρέα του και τους φίλους απ’ το «Προπατώ στην Κρήτη» που μας ήρθαν απ’ το Ηράκλειο και βέβαια να ευχαριστήσουμε τον αρχηγό και πρόεδρο του συλλόγου μας, Παναγιώτη Ευδαίμων. 

Συνολικά περπατήσαμε γύρω στα 12,5 χιλιόμετρα με 590 περίπου υψομετρική διαφορά σε 5 ώρες μικτό χρόνο. Ας ευχηθούμε σε όλους μας «Καλή Χρονιά με πολλές όμορφες και ασφαλείς πεζοπορίες στην πλούσια κρητική φύση»!

Ο αρχηγός και Πρόεδρος του Συλλόγου, Παναγιώτης Ευδαίμων. Ευχαριστούμε!!!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  Παναγιώτης Ευδαίμων, Μαρία Μετζογιαννάκη, Sylwia Czechowska

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: ---------------------

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ 

Powered by Wikiloc