Showing posts with label οροπέδιο Καθαρού. Show all posts
Showing posts with label οροπέδιο Καθαρού. Show all posts

Sunday 7 January 2024

 ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΚΑΘΑΡΟΥ – ΚΟΡΥΦΗ ΣΚΑΦΙΔΑΡΑΣ ΔΙΚΤΗΣ

Την Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2024, ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου πραγματοποίησε την πρώτη -αρκετά απαιτητική- πεζοπορία της χρονιάς με ανάβαση στην 6η ψηλότερη κορυφή της Δίκτης, τον Σκαφιδαρά στα 1.673 μέτρα. Ο καιρός και πάλι άστατος με δυνατό άνεμο, δεν κράτησε μακριά ωστόσο τους 28 πεζοπόρους, που μαζεύτηκαν με ΙΧ στο οροπέδιο του Καθαρού.

Ομαδική μας στον Σγουρό Πρίνο
Ξεκινάμε λίγο μετά τις εννιά από τον οικισμό Αβδελιάκο σε χωματόδρομο με κατεύθυνση ΝΑ έχοντας οδηγό τον γίγαντα Λάζαρο με τα 2085 μέτρα του (μία από τις 4 κορυφές της Δίκτης, που ξεπερνούν τα 2.000 μέτρα: οι υπόλοιπες κατά σειρά: Σπαθί, Αφέντης, Ψαρή Μαδάρα) και προς τη μεριά του πρωινού ήλιου, που μας θαμπώνει. Το εύφορο οροπέδιο δεν είναι στην καλύτερή του περίοδο: τα οπωροφόρα δέντρα έχουν ρίξει τους καρπούς τους, πολλά χορταράκια δεν έχουν ακόμα φυτρώσει, τα ρυάκια, που έχουμε δει παλιότερα να γίνονται ποτάμια, ίσα που φιλοξενούν μικρή ποσότητα νερού και οι βουνοκορφές τριγύρω δεν έχουν ούτε ίχνος χιόνι.  Εξακολουθεί όμως να είναι γοητευτικό, έτσι καθώς περιβάλλεται απ’ τα ψηλότερα βουνά του νομού μας, με τα φρεσκοσπαρμένα χωράφια του, με τα κοπάδια αιγοπρόβατα και τους γραφικούς βοσκούς του, εικόνα μιας άλλης πιο παραδοσιακής Κρήτης.

Περπατάμε λοιπόν σε ισιάδα αρχικά, περνάμε απ’ τον γνωστό μας Σγουρό Πρίνο, όπου βρίσκεται και το παλιό τυροκομείο, που ίσως κάποτε γίνει ορειβατικό καταφύγιο, ώσπου φτάνουμε στους πρόποδες του Σκαφιδαρά.

ΘΕΑ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ ΑΠΟ ΑΒΔΕΛΙΑΚΟ (στο βάθος ο Σκαφιδαράς και πίσω του ο Λάζαρος): Το Καθαρό είναι ένα πανέμορφο τοπίο της Κρήτης, διαφορετικό από τα συνηθισμένα τουριστικά μέρη του νησιού. Το καλοκαίρι εδώ μπορείτε να βρείτε δροσιά, ακόμη και κατά τη διάρκεια καύσωνα. Αξίζει να περπατήσετε ανάμεσα στις ξερολιθιές, τις μηλιές και στους γιγάντιους πρίνους, αλλά και να ανακαλύψετε τα τριγύρω βουνά. Επίσης, το οροπέδιο αποτελεί σημαντικότατο πεδίο έρευνας από τους παλαιοντολόγους, καθώς από τον 19ο αιώνα έχουν βρεθεί απολιθώματα από νάνους ιπποπόταμους και ελέφαντες, που χρονολογούνται γύρω στα 540.000 χρόνια πριν. Το γεγονός αυτό ενισχύει και την πεποίθηση ότι το Καθαρό κάποτε ήταν λίμνη, όπου κατέφευγαν τα ζώα αυτά. (Cretan beaches)

Ακολουθούμε πορεία ΝΑ του Αβδελιάκου προς τον πρωινό ήλιο

Λίγο το νερό στα συνήθως ορμητικά ρυάκια

Πολλά μήλα ακόμη στα κλαδιά, καθώς το οροπέδιο είναι μεγάλος οπωρώνας 

Χαμόστρωμα ωστόσο τα φρούτα! Τι κρίμα!

Ο Σγουρός Πρίνος, σήμα κατατεθέν του κάμπου και το παλιό τυροκομείο, που έχει παραχωρηθεί στον Σύλλογο για ενδεχόμενο μελλοντικό τυροκομείο
Βουκολική σκηνή, συχνή στην ορεινή Κρήτη
Εδώ θα αρχίσουμε μια hard rock κάθετη ελεύθερη ανάβαση (αν και υπάρχουν ίχνη παλιότερων μονοπατιών εδώ κι εκεί) από τραχιά πλαγιά με μεγάλους ογκόλιθους, που μας ζορίζει μετά την ραστώνη των χριστουγεννιάτικων διακοπών, αλλά και μας πεισμώνει, γιατί βέβαια όλοι έχουμε δώσει την υπόσχεση για υγιεινότερο και πιο δραστήριο τρόπο ζωής με τη νέα χρονιά! Το τοπίο στα πιο απάνεμα μέρη του έχει κι αρκετά δέντρα, που αν κρίνει κανείς απ’ τα πεσμένα φύλλα τους πρόκειται για σφενδάμια.

Το Οροπέδιο του Καθαρού (που φαίνεται εδώ κατά το ανέβασμά μας) βρίσκεται στα Λασιθιώτικα Όρη, 26 χλμ νότια του Αγίου Νικολάου και 16 χλμ δυτικά της Κριτσάς, σε υψόμετρο 1150 μέτρων και στη σκιά της επιβλητικής κορφής Λάζαρος (2085μ). Τα νερά του οροπεδίου μεταφέρονται μέσω του πανέμορφου φαραγγιού του Χαυγά στο Οροπέδιο Λασιθίου(Cretan beaches)

Κάπως απότομη η ανάβαση απ' τα βράχια


Όμορφα πουρνάρια και φυλλοβόλοι κρητικοί ασφένδαμοι στα απάνεμα μέρη της ανάβασης και πίσω το γραφικό οροπέδιο

Κρόκοι ξεμυτούν στο έδαφος
Πεσμένα φύλλα ασφενδάμων δημιουργούν ένα φυσικό χαλί στο έδαφος
Μετά από περίπου τρεις ώρες φτάνουμε στην κορυφή, όπου βρίσκουμε ήδη τον Θεόφιλο, νεαρό βοσκό απ’ την Κριτσά με τον σκύλο του. Κάθε μέρα κάνει αυτή τη διαδρομή, μας λέει, και του παίρνει μισή ώρα το πολύ!!! Ξέρει το μέρος και μας το συστήνει: η άλλη μυτερή κορφούλα στ’ ανατολικά είναι ο Πατέλης, το βούλισμα κάτω δεξιά με το κοκκινόχωμα και τα πρίνα, ονομάζεται ‘Μπατελιό’. Ίσια μπροστά μας πιο επιβλητικός ο Λάζαρος, που μας τρομάζει με το μπόι του (τον έχουμε ανέβει ωστόσο στο παρελθόν)! Καθώς οι ριπές παγωμένου αέρα εδώ ψηλά είναι ιδιαίτερα αφιλόξενες, παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. 

Ο νεαρός βοσκός απ' την Κριτσά, ανεβαίνει τακτικά στην κορυφή του Σκαφιδαρά και σε χρόνο ντε τε!

Στην κορυφή του Σκαφιδαρά στα 1.673 μέτρα. Πίσω ο γίγαντας Λάζσρος με τα 2.085 μέτρα του!
Κατεβαίνουμε απ’ τη δυτική πλευρά του βουνού ως το Μπατελιό κι από κει κατηφορίζουμε ίσια κάτω σε δασωμένο διάσελο με πρίνα σε διάφορα σχέδια, ώσπου να συναντήσουμε τον χωματόδρομο. Ο Ray θυμάται το όμορφο μονοπάτι δεξιά του διάσελου, που μας οδηγεί –ακολουθώντας τα λάστιχα- σε μια πηγή με μία στέρνα ποτίσματος των ζώων (‘Αγιοθέσι’ κατά τον Χριστόφορο, που ξέρει να βρίσκει πληροφορίες.) Χαμόστρωμα τα ξεραμένα βελανίδια θέλουν προσοχή στο πάτημα, αλλά δίνουν και μια διαφορετική πινελιά στην πορεία.

Κατεβαίνοντας απ' την κορφή

Το Μπατελιό από την κορυφή

Αιωνόβια γιγάντια πρίνα σε διάφορους σχηματισμούς 

Με εντυπωσιακές κουφάλες
Πηγή Αγιοθέσι (;)
Το μονοπάτι μας κάποτε συναντά τον χωματόδρομο. Ο καιρός όμως έχει αρχίσει να μαζεύει σύννεφα και δε μας παίρνει να πάμε ως τον Θεριόπρινο στης Ώχρας τον λάκκο. «Το μεγαλύτερο πουρνάρι της Ελλάδας ίσως και του κόσμου με διάμετρο κορμού τρία μέτρα, γνωστό και σαν «του Εγγλέζου ο πρίνος», αφού εκεί στην κατοχή είχαν κρυφτεί δύο εγγλέζοι πράκτορες με τον ασύρματό τους», με ενημερώνει ο Χριστόφορος, που έχει μια λατρεία για τα μεγάλα δέντρα και ήρθε στην πορεία ειδικά γι’ αυτό! Κρίμα! Εκκρεμότητα για μια άλλη φορά. Για την ώρα ακολουθούμε την ασφάλεια του δρόμου, που σε κάτι λιγότερο από μία ώρα θα μας οδηγήσει πίσω στον Αβδελιάκο. Δεν θα γλιτώσουμε και κάποιες ριπές βροχής, θα φτάσουμε πάντως γενικά στεγνοί πίσω στην αφετηρία μας.

Για άλλη μια φορά, λόγω των ριπών βροχής, μάς συνόδεψε το ουράνιο τόξο στην επιστροφή μας

Ήταν μια ενδιαφέρουσα μέρα, μια κάπως περιπετειώδης πεζοπορία, μια γερή εξάσκηση και μια δυναμική αρχή για τη νέα χρονιά. Να κάνω ξεχωριστή μνεία στην φίλη μου, την Κίττυ, απ’ τις παλιότερες πεζοπόρους του Συλλόγου, που εμπνέει τους νεότερους με την επιμονή της στο περπάτημα, στους καλλιτσο-συλλέκτες της ομάδας (χορτομαζωχτάδες ιδιαίτερα της νόστιμης καλλίτσας, που φύεται στα ορεινά του νομού μας), στον Χριστόφορο, την παρέα του και τους φίλους απ’ το «Προπατώ στην Κρήτη» που μας ήρθαν απ’ το Ηράκλειο και βέβαια να ευχαριστήσουμε τον αρχηγό και πρόεδρο του συλλόγου μας, Παναγιώτη Ευδαίμων

Συνολικά περπατήσαμε γύρω στα 12,5 χιλιόμετρα με 590 περίπου υψομετρική διαφορά σε 5 ώρες μικτό χρόνο. Ας ευχηθούμε σε όλους μας «Καλή Χρονιά με πολλές όμορφες και ασφαλείς πεζοπορίες στην πλούσια κρητική φύση»!

Ο αρχηγός και Πρόεδρος του Συλλόγου, Παναγιώτης Ευδαίμων. Ευχαριστούμε!!!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Παναγιώτης Ευδαίμων, Μαρία Μετζογιαννάκη, Sylwia Czechowska

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: ---------------------

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ 

Powered by Wikiloc

Sunday 14 May 2023

ΚΑΘΑΡΟ – ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΑΣΙΘΙΟΥ – ΦΑΡΑΓΓΙ  ΧΑΒΓΑ- ΝΕΡΑΪΔΟΚΟΛΥΜΠΟΣ

Μια ακόμα όμορφη πεζοπορία σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος, τον Νεραϊδοκόλυμπο στον Χαβγά, που ενώνει τα δύο οροπέδια Καθαρού και Λασιθίου,  πραγματοποίησε την Κυριακή 14-05-2023 ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου. Περίπου 30 πεζοπόροι επιβιβαστήκαμε στα αυτοκίνητά μας, με κατεύθυνση το οροπέδιο Καθαρού κι από εκεί πήραμε το χωματόδρομο, που εν μέρει ακολουθεί το Ε4 και οδηγεί στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού. Αν και φέτος δεν έβρεξε πολύ, ο δρόμος ήθελε προσοχή, καθώς σε πολλά σημεία είχε λακκούβες, αλλά και κολύμπες. Έτσι με το αργό οδήγημα αρχίσαμε την πορεία μας σχεδόν 10 η ώρα σε μια μέρα που έδειχνε από νωρίς ότι θα είναι εξαιρετικά ζεστή!

Ατενίζοντας το οροπέδιο Λασιθίου από το όμορο οροπέδιο Καθαρού!

Παίρνουμε λοιπόν το Ε4 αφήνοντας πίσω μας το πολύχρωμο οροπέδιο του Καθαρού. Στην αρχή κινούμαστε σχεδόν επίπεδα στο αρκετά καλά διατηρημένο μονοπάτι διασχίζοντας πρινόδασος σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, καθώς είναι η εποχή που βγαίνουν τα νέα φύλλα. Στην τοποθεσία, που ονομάζεται στροφές τσ’ Αλέξαινας ανοίγεται μπροστά μας πανοραμική θέα του οροπεδίου Λασιθίου. Ναι! Το οροπέδιο Καθαρού είναι πιο ψηλά από εκείνο του Λασιθίου! Για του λόγου το αληθές συνεχίζουμε στο μονοπάτι σε μια αρκετά απότομη κατάβαση, που απαιτεί προσοχή, καθώς το χαλικάκι είναι ιδιαίτερα ολισθηρό. 

Σημείο εκκίνησης το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού στο Καθαρό


Το φαράγγι του Χαβγά, που θα ακολουθήσουμε στην επιστροφή, όπως φαίνεται απ' τον Τίμιο Σταυρό

Ακολουθώντας το Ε4 που συνδέει τα δύο οροπέδια


Κατσοπρίνια, σμιλεμένα απ' τα κατσίκια!
Αρκετά καλό το μονοπάτι
Απ' τις στροφές τσ' Αλέξαινας φαίνεται το οροπέδιο Λασιθίου με τα χωριά του!
Είναι τόσο όμορφη η διαδρομή μέσα στο πρινόδασος στρωμένο με κυκλάμινα κυρίως άσπρα, αλλά και κάποια πιο σπάνια ροζ, καμπανούλες, παπαρούνες. Καθώς πλησιάζουμε διακρίνουμε τα βουνά της Δίκτης να αντικατοπτρίζονται στα γαλήνια νερά –δεν κουνιέται φύλλο σήμερα- της μεγάλης λιμνοδεξαμενής! Μικρή στάση στο εκκλησάκι της Αγίας Πελαγίας με την καμπάνα του φτιαγμένη από παλιά βόμβα, που σηματοδοτεί την άφιξη μας στο οροπέδιο Λασιθίου. Η παχιά σκιά των πρίνων, τα λουλουδάκια στους αγρούς και η καταπληκτική θέα επιβραδύνει την αναχώρησή μας.
Κατηφορίζοντας από το οροπέδιο Καθαρού ως το οροπέδιο Λασιθίου
Οι πέτρες στο κατέβασμα απαιτούν χρήση μπατόν γι' ασφάλεια!

Η ανθισμένη ανοιξιάτικη φύση μια ομορφιά!

Κυκλάμινο κρητικό ανοιξιάτικο, σπάνια σε ροζ χρώμα! Χαρακτηριστικό του, διαβάζουμε, ότι το άνθος
 του στρέφεται στο έδαφος!

Οι κορφές της Δίκτης αντανακλώνται στις λιμνοδεξαμενές

Στην αυλή της Αγίας Πελαγίας, πριν πατήσουμε το έδαφος του Οροπεδίου. Υπήρξε Μονή κατά την Ενετοκρατία και λειτούργησε ως το 1583 (Cretan beaches)

Η καμπάνα της εκκλησίας φτιαγμένη από βόμβα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

Αγριόβικος, απ' τις παλιές καλλιέργειες

Καμπανούλες
Κατόπιν  παίρνουμε κατεύθυνση δεξιά παράλληλα με τις λιμνοδεξαμενές, ώσπου χωνόμαστε στη ρεματιά, που αργότερα γίνεται το φαράγγι του Χαβγά. 

Περπατώντας δίπλα στην λιμνοδεξαμενή

Προβατάκια βόσκουν δίπλα στη λιμνοδεξαμενή

Οι αγωγοί, που οδηγούν το νερό από τα βουνά της Δίκτης στις λιμνοδεξαμενές του Οροπεδίου

Στον χωματόδρομο πριν το Χαβγά

Πλησιάζουμε...

Είσοδος στο Χαβγά
Κάπως έτσι δημιουργούνται τα γλυπτά από κατσοπρίνι!

Ακολουθούμε το μονοπάτι αριστερά για τον Νεραϊδοκόλυμπο!
Περίπου μισή ώρα μετά μες στο φαράγγι το μονοπάτι διακλαδώνεται κι εμείς επιλέγουμε να στρίψουμε αριστερά με κατεύθυνση το Νεραϊδοκόλυμπο. Η ζέστη ανεβαίνει κι η πορεία απαιτεί προσοχή. Μεγάλοι βράχοι είναι διάσπαρτοι και σε ορισμένα σημεία χρειάζεται σκαρφάλωμα. Οι λιμνούλες, που δημιουργούνται στην πορεία, είναι δελεαστικές. Οι καινούριοι στην ομάδα αδημονούν ρωτώντας συνεχώς: ‘φτάσαμε;’ Η σχεδόν καλοκαιρινή αυτή  μέρα προδιαθέτει για μια βουτιά στα κρύα, αλλά δροσιστικά νερά. Όμως εμείς συνεχίζουμε! 

Πλησιάζουμε;


Σκοπός μας να επισκεφτούμε τη μεγάλη κολύμπα με τα τουρκουάζ νερά κι έπειτα να σκαρφαλώσουμε τον τελευταίο μεγάλο γλιστερό βράχο, για να θαυμάσουμε το περίφημο ‘στραγάλι’, που κρύβεται πίσω του: την ολοστρόγγυλη πέτρα, που έχει σφηνώσει στα στενά τοιχώματα του φαραγγιού σε μια στενή και σκοτεινή απόληξη του. Κι όταν αυτό συμβεί, καταλαβαίνεις τον λόγο, που έκανες τόσο κόπο. Το τοπίο είναι απλά μαγευτικό κι εξωπραγματικό, βγαλμένο σαν από παραμύθι, αντάξιο του ονόματός του! Εδώ κάνουμε μια στάση, για ν’ απολαύσουμε το μέρος, άλλοι για φαγητό, άλλοι για να βουτήξουν πόδια, χέρια, ακόμα και κεφάλι στο νερό να δροσιστούν. Οι περισσότεροι, για να φωτογραφήσουν το ‘στραγάλι’ από διάφορες οπτικές γωνίες. Και λίγοι τολμηροί, αψήφησαν τα πολύ κρύα νερά, για να κάνουν ένα σύντομο, αλλά πολύ αναζωογονητικό μπάνιο!

Ουπς!!! Κάποιος έπεσε μέσα στο νερό!

Σκαρφαλώνοντας για το 'στραγάλι'

Είναι πίσω από το βράχο. Όμως πρέπει να σκαρφαλώσεις!

Νεραϊδοκόλυμπος

Το 'στραγάλι'. Ο στρογγυλός βράχος, που σφήνωσε στα στενά πρανή του φαραγγιού!



Ξεκούραση και μια ανάσα δροσιάς στα νερά του Νεραϊδοκόλυμπου!
Η ώρα της επιστροφής ήρθε κι η μέρα είναι στην πιο ζεστή της ώρα. Τι κι αν βραχήκαμε στη δροσιά του Νεραϊδοκόλυμπου, γρήγορα η δροσιά του έσβησε στην κάψα του μεσημεριού!

Μετά την επιστροφή στο μονοπάτι Ε4 και πριν την τελική επίπονη ανάβαση, ανεβαίνει η ζήτηση για ηλεκτρολύτες –παστίλιες που διαλύονται στο νερό και βοηθάνε στην τόνωση του οργανισμού ενόψει αφυδάτωσης- κάτι, που συμβαίνει συνήθως το καλοκαίρι. Οι περισσότεροι από εμάς φοράνε και πιο βαριά ρούχα –«οροπέδιο Λασιθίου είν’ αυτό, Μάης είν’ ακόμα», σκεφτήκαμε! Κάποιοι παλιότεροι θυμόμαστε την καταρρακτώδη βροχή πριν 6 χρόνια, όταν είχαμε ξαναέρθει! Ποιο απ’ τα δυο είναι πιο κουραστικό; Δύσκολο ν’ απαντήσεις!





Παρά την κούραση και τη ζέστη, πάντα έχουμε διάθεση για παιχνίδι!
Ωστόσο η ομάδα δείχνει αλληλεγγύη μοιράζοντας και τις τελευταίες γουλιές απ’ το νερό μας. Με μικρές στάσεις ανασύνταξης, καθώς και με κάποιες φευγαλέες ματιές στο όμορφο πυκνό δάσος, που κρύβει ακόμα εκπλήξεις: να την εκεί και την όμορφη ανθισμένη παιώνια κρυμμένη πίσω απ’ τα βράχια και στη σκιά των πρίνων! Ίσως είναι η τελευταία που θα δούμε φέτος, μια κι η ζέστη των τελευταίων ημερών θα τις ξεράνει, λέει ο αρχηγός, βαθύς γνώστης και λάτρης των άγριων λουλουδιών! Παρά την κούραση νομίζω δεν υπήρξε μέλος της ομάδας που δεν σκύβει να απαθανατίσει το όμορφο αυτό και σπάνιο λουλούδι! Τελικά φτάνουμε στ’ αυτοκίνητα μας για τον γυρισμό!

Επιστροφή από Ε4

Παιώνια ή Παγωνιά, το ακριβοθώρητο λουλούδι του κρητικού δάσους,
που ενδημεί σε κάποιο υψόμετρο!
Στον μικρό οικισμό του Καθαρού με τις παραδοσιακές ταβέρνες θα δοθεί ο επίλογος της σημερινής εξόρμησης με μια δροσιστική μπίρα ή λεμονάδα και παραδοσιακά μεζεδάκια! Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον αρχηγό και πρόεδρο του Συλλόγου μας, τον βετεράνο, Λεωνίδα Κλώντζα, για την πραγματοποίηση αυτής της όμορφης πεζοπορίας. Περπατήσαμε συνολικά 11,5 χιλιόμετρα με υψομετρική διαφορά γύρω στα 580 μέτρα σε 4 ώρες, 6,5 με τις στάσεις! Την ώρα αυτή που γράφεται το κείμενο κι έχοντας δημοσιευτεί κι οι φωτογραφίες μόνο ένα πράγμα έχω να παρατηρήσω: ποτέ άλλοτε δεν είδα τόσα ερωτήματα κάτω απ’ τις φωτογραφίες «Πού είν’ αυτό το τοπίο;»! Ελάτε λοιπόν μαζί μας να ανακαλύψουμε όλες αυτές τις ομορφιές!

Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Πρόεδρο του Συλλόγου κι ένα απ' τα ιδρυτικά μέλη του,
Λεωνίδα Κλώντζα!

Άλλο βίντεο απ' το facebook:  

https://www.facebook.com/panos.evdemon/videos/593493959422867

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος,  Λεωνίδας Κλώντζας, Παναγιώτης Ευδαίμων, Μαρία Μετζογιαννάκη, Σοφία Καραμανώλη 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος


ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:


Powered by Wikiloc