ΑΝΑΒΑΣΗ στην ΚΟΡΥΦΗ ΚΛΗΡΟΣ της ΘΡΥΠΤΗΣ

Μια κοντινή πεζοπορία στο κέντρο του νομού μας πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 15 Μαΐου 2022 στην κορυφή της Θρυπτής Κλήρος (1.331 μ.).

Το οροπέδιο της Θρυπτής ή όπως λένε οι ντόπιοι ‘στ’ αόρη’ βρίσκεται φωλιασμένο στην Λασιθιώτικη οροσειρά σε υψόμετρο 850μ. Χάρη στην άγρια, μοναδική ομορφιά του τόπου οι πεζοπορικές διαδρομές της περιοχής έχουν ενταχθεί στο ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. 

ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΘΡΥΠΤΗΣ

Ο οικισμός αποτελείται από πολλές αγροικίες (μαγατζέδες), σκορπισμένες ανάμεσα σε αμπέλια και περιβόλια με οπωροφόρα δέντρα, οι οποίες συνδέονται με ένα δίκτυο από διασταυρούμενους δρόμους. Ωστόσο, αυτό που κάνει την Θρυπτή να ξεχωρίζει είναι το μοναδικό πευκοδάσος, που φτάνει μέχρι τα βουνά του Μακρυγιαλού. Αν και μεγάλο μέρος του δάσους κάηκε από μεγάλη πυρκαγιά το 1987, σήμερα έχει σχεδόν αποκατασταθεί. Η ψηλότερη κορυφή βρίσκεται στον Αφέντη Σταυρωμένο, ενώ στην περιοχή υπάρχουν τα γνωστά φαράγγια του Χα, Χαυγά και Μέσονα και τα πανέμορφα πευκόφυτα φαράγγια του Μυλωνά και των Κόκκινων Πεταλούδων. Η κορυφή Κλήρος έχει υψόμετρο 1.331μ και είναι το δεύτερο ψηλότερο βουνό ανατολικά του Ισθμού της Ιεράπετρας. Ξεχωρίζει η επιβλητική ορθοπλαγιά ΄Φουρναρά', ενώ η περιοχή θεωρείται παράδεισος για τα μεγάλα αρπακτικά και πτωματοφάγα πουλιά.

Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί κατά τις 9, μια ετερόκλητη ομάδα 28 πεζοπόρων από όλες τις περιοχές του νομού μας, αλλά και αρκετών ξένων συνοδοιπόρων προερχόμενων κυρίως από τη μαρίνα του Αγίου Νικολάου. Το ραντεβού ήταν στην πλατεία της Θρυπτής (υψόμετρο 840 μέτρα), που σφύζει από ζωή τα Σαββατοκύριακα, κόσμος που μαζεύεται για αγροτικές κυρίως εργασίες –τα αμπέλια αυτήν την εποχή έχουν την τιμητική τους. Εδώ παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας και αρχίζουμε την πορεία μας.

Αρχικά περπατάμε στον αγροτικό δρόμο, που συμπίπτει με το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. Ελισσόμαστε ανάμεσα στα σκόρπια σπίτια, βιλίτσες και μαγατζέδες του οικισμού και σε κτήματα, κήπους και αμπέλια. Πολλά τα οπωροφόρα δέντρα: αχλαδιές, μηλιές και κερασιές έχουν ήδη ‘δέσει’ τους καρπούς τους. Λουλούδια λογής-λογής ξεπετάγονται εδώ κι εκεί σε μεγάλες αποικίες. Κυριαρχεί το μοβ χρώμα: καμπανούλες διαφόρων ειδών, το ιδιαίτερο άνθος του ασκορδούλακα, γνωστό λαϊκά ως ‘παγώνι’, που ευδοκιμεί φαίνεται στην περιοχή, αλλά και πολλοί ασπρορόζ ασφόδελοι.

Ακολουθούμε το δρόμο έξω απ’ το χωριό χαζεύοντας ήδη τη θέα, που απλώνεται χαμηλά, ώσπου φτάνουμε στο διάσελο ανάμεσα στις δυο κορφές της Θρυπτής, τον Αφέντη δεξιά με τις κεραίες του και αριστερά τον Κλήρο, που είναι κι ο προορισμός μας. Αρχίζουμε ελεύθερη ανηφορική πορεία ανάμεσα στα θυμάρια και τις αστοιβίδες κι έπειτα βρίσκουμε μονοπάτι, που μας οδηγεί περιφερειακά προς την κορυφή. Την ανάβαση και ιδιαίτερα δύσκολη δεν την λες, γιατί ‘τραβερσάρει’, όπως λέμε εμείς οι ορειβάτες, δηλαδή ξετυλίγεται σιγά-σιγά απ’ το πλάι, ωστόσο στην μία περίπου ώρα μας αφήνει μια μικρή ομάδα κι επιστρέφει στο χωριό. Όσο εύκολο κι αν είναι ένα βουνό την θέλει την εξάσκησή του, το σωστό ορειβατικό μποτάκι και το υποστηρικτικό μπαστούνι!

Ο καιρός είναι ιδανικός: ηλιοφάνεια με ελαφρύ δροσιστικό αεράκι, δεν δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Μετά από δύο ώρες χαλαρό περπάτημα να ‘μαστε στην κορυφή! Βγάζουμε την αναμνηστική μας φωτογραφία γύρω απ’ το κολονάκι του στρατού κι έχουμε μια ανάπαυλα, για να τσιμπήσουμε κάτι και να θαυμάσουμε τη θέα, που είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Για όποιον θέλει να μάθει τη χωρογεωγραφία της περιοχής του, το βουνό είναι το ιδανικό μέρος. Απ’ τον Κλήρο λοιπόν βλέπεις πρώτ’ απ’ όλα τις γειτονικές κορυφές της Θρυπτής (Παπούρα 1.187 μ., Αφέντης 1.476 μ.), των βουνών της Λάστρου, των δυτικών Σητειακών βουνών (Σπαθί, Ασκορδαλιά). Ανατολικά ανοίγεται η κοιλάδα του Μπέμπονα, που κλείνει στο βάθος με τον λόφο του κάστρου Μόντε Φόρτε. Πιο ανατολικά ακόμα απλώνεται η χερσόνησος στο Κυριαμάδι και πιο πέρα αχνοφαίνονται η Κάσος και η Κάρπαθος. Δυτικά η άλλη κοιλάδα, που ενώνει την Παχιά Άμμο με την Ιεράπετρα κι ακόμα δυτικότερα ο Άγιος Νικόλαος, η Ελούντα και οι χιονισμένες κορφές της Δίκτης. Μαγεία!!!

Αφού χορτάσαμε θέα και κατατοπιστήκαμε γεωγραφικά, γυρνάμε πίσω στη βάση μας. Η κατηφόρα δυσκολεύει μερικούς περισσότερο από την ανηφόρα, όμως τελικά γρήγορα ή αργά φτάνουμε όλοι στη βάση μας στον οικισμό, όπου καθόμαστε για ένα μεζεδάκι στο γνωστό ταβερνάκι. Συνολικά περπατήσαμε 9 χιλιόμετρα με 500 περίπου μέτρα υψομετρική διαφορά σε 3,5 -4 ώρες ανάλογα το ρυθμό του καθενός. Ευχαριστούμε πολύ την αρχηγό μας, Σοφία Σιδηροπούλου, που μας οδήγησε στην ενδιαφέρουσα αυτή πεζοπορία. Περιμένουμε την επόμενη ήδη με ανυπομονησία.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Σοφία Σιδηροπούλου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Παναγιώτης Ευδαίμων   

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Παναγιώτης Ευδαίμων

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μαρία Μετζογιαννάκη 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Ελένη Λάμπρου 

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ