Showing posts with label Αξέντι. Show all posts
Showing posts with label Αξέντι. Show all posts

Sunday 5 March 2023

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΩΜΑ

Έναν πολύ ιδιαίτερο τόπο, τον μυστηριώδη Άγιο Θωμά, γνωστό και ως ‘Κέντρο της Κρήτης’ ή ‘Κρητικά Μετέωρα’ ή ‘χωριό με τις 49 εκκλησιές’, επισκέφτηκε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου  την Κυριακή 5 Μαρτίου 2023.

Η ομάδα στο λαξευτό πατητήρι

Αγία Βαρβάρα – Πιρουνιανά - Αξέντι

Ξεκινάμε λοιπόν, στις 9 η ώρα, 25 περίπου πεζοπόροι με τα αδιάβροχα μας παραμάσχαλα, -καθώς το δελτίο καιρού έλεγε άστατο καιρό με αέρα και βροχές-  στην είσοδο του χωριού της Αγίας Βαρβάρας,  κάτω από τις χιονισμένες νότιες κορυφές του Ψηλορείτη. Το χωριό, ονομαστό για τα αμπέλια και τα λάχανά του, δε διαψεύδει τη φήμη του με τις πρώτες κιόλας εικόνες. Ορχήστρα σκυλιών που γαβγίζουν συνοδεύει το πέρασμά μας!

Αγία Βαρβάρα και πίσω οι χιονισμένες νότιες κορυφές του Ψηλορείτη

'Λαχανόκηπος'
Πλησιάζουμε προς τα Πηρουνιανά. Παίρνουμε μονοπάτι, που μας οδηγεί σε παραμυθένια τοπία κάτω από πλατάνια και φυλλοβόλες βελανιδιές. «Χράτσα χρούτσα» ο ήχος των ξερών πεσμένων φύλλων, απ’ τα οποία ξεπετάγονται εδώ κι εκεί τα γνώριμα λουλουδάκια της πρώιμης ‘Άνοιξης: νεραγκούλες –ίσαμε το μπόι μας, που λέει ο λόγος-, ίριδες, ορχιδέες, παπαρούνες, κυκλάμινα, μπουράντζες κ.λ.π. Ανάμεσα στα δέντρα και οι γνωστοί για την περιοχή βράχοι από μαλακό ασβεστόλιθο, που δε σταματούν να σε ξαφνιάζουν όχι μόνο με τα σχήματά τους, αλλά και με τις λαξεύσεις των προγόνων μας σε αυτούς. Να εκεί μια εσοχή με αγιογραφία, χώρος ιερός, πιο πέρα λαξευτά πατητήρια, αγωγοί νερού. Άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι τα πολλά νερά: ρυάκια, πηγές, βρύσες, ποταμάκια, λιμνούλες, μέχρι και καταρράχτες.

Λαξευτό πατητήρι







Νεογέννητα αρνάκια






Πρώτη στάση το ημι-εγκαταλελειμμένο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Μοιάζει διαφορετικό απ’ τα ξωκλήσια που ξέρουμε. Ο θόλος με τα κεραμίδια και η πέτρα χωρίς επίστρωση ασβέστη είναι, νομίζω, που κάνει τη διαφορά. Θυμίζει ηπειρωτική Ελλάδα. Θα δούμε πολλά παρόμοια εκκλησάκια στη συνέχεια.



Τοιχογραφίες Αγίου Γεωργίου
Καθώς πλησιάζουμε το έρημο πια χωριό Αξέντι θα δούμε ερείπια καλοχτισμένου νερόμυλου κι ακολουθώντας το παραποτάμιο μονοπάτι μια ταμπέλα θα μας οδηγήσει σε μικρό όμορφο καταρράκτη με λιμνούλα και πάπιες! 
Καταρράχτης Αξεντίου

Νερόμυλος Αξεντίου



Δεύτερη στάση ο ναός του Αγίου Πνεύματος με ψηλό πετρόκτιστο περίβολο και δίπλα τα ερείπια του ναού του Αγίου Αυξεντίου. Εξισλαμισμένο το χωριό, μαθαίνουμε, κατά το γνωστόν «κι ο παπάς του ακόμα έγινε μουσουλμάνος». 

Στον ανοιξιάτικο περίβολο του Αξεντίου

Ερείπια Αγίου Αυξεντίου

Θύρα Αγίας Τριάδας

Άγιο Πνεύμα

Προς Αγία Τριάδα
Πιο πέρα ένα άλλο όμορφο εκκλησάκι της περιοχής κι ο Μιχαήλ Αρχάγγελος, κρυμμένος μέσα στο δασάκι. Εντυπωσιακό το χαμηλό τέμπλο, που αφήνει να φανεί το ιερό από μέσα!
Εσωτερικό Μιχαήλ Αρχαγγέλου

Μιχαήλ Αρχάγγελος


Ο μυστηριώδης Άγιος Θωμάς

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τον προορισμό μας. Ο Άγιος Θωμάς εντυπωσιακός ξεπροβάλλει μπροστά μας με τα βραχώδη μορφώματα στην κορυφή του και τα σπίτια με τις κεραμοσκεπές. 


Άγιος Θωμάς και στην κορυφή του ο Καβαλάρης

Η είσοδος μας στο χωριό απ’ το ύψωμα με τους ρωμαϊκούς τάφους. Γελάω μέσα μου με την απροθυμία μερικών να δούνε τα ‘αρχαία’. Εγώ ξέρω ότι πρόκειται για ένα μοναδικό αξιοθέατο. Τάφοι με 2 και 3 νεκρικές κλίνες και λειψανοθήκες, σμιλεμένοι στον μαλακό ασβεστόλιθο. Οι βράχοι, που τους στεγάζουν είναι ανεξάρτητοι κι αποκομμένοι, σαν γιγάντιες μπίλιες. Μερικοί έχουν πάρει και μια κλίση με τα χρόνια, έχουν σκεπαστεί με κισσό και κάνουν το μέρος να μοιάζει με στρουμφοχωριό! Άδικα φωνάζει ο αρχηγός να συντομεύουμε. Θέλουμε να δούμε κάθε σπιθαμή του ιδιαίτερου αυτού χώρου.

Εσωτερικό τάφου

Ομαδική έξω από τον τάφο


Τάφος που έχει πάρει κλίση

Κατόπιν μέσα στο χωριό συναντάμε την κεντρική εκκλησία του πολιούχου Αγίου Θωμά. Μια πινακίδα μας ενημερώνει ότι εδώ βρίσκεται το κέντρο της Κρήτης! Ελισσόμαστε στα στενά σοκάκια κατάσπαρτα με εκκλησάκια. Παίρνουμε τέλος το ανηφορικό δρομάκι προς το λόφο του νεκροταφείου. Σκαρφαλώνουμε στον περίφημο Καβαλάρη, τον βράχο που ισορροπεί πάνω στους άλλους. Η θέα από εδώ πάνω, στις καστανοκόκκινες στέγες του χωριού και σε όλη την κοιλάδα, εντυπωσιακή!

Ο πολιούχος του χωριού, Άγιος Θωμάς
Σκαρφαλωμένοι στον Καβαλάρη

Θέα του χωριού από τον Καβαλάρη

Παίρνουμε το δρόμο προς την έξοδο του χωριού κι άλλες εκπλήξεις μας περιμένουν. Πρώτα το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάσαφ, ασυνήθιστο τόσο στο όνομα –αφιερωμένο στον ξενόφερτο Άγιο, που μας έρχεται απ’ τας Ινδίας- όσο και στο σχέδιο, αφού είναι μονόχωρος ναΐσκος  σκαμμένος ολόκληρος μέσα σε ένα μεγάλο μυτερό βράχο, καλυμμένο με κισσό, όπως και οι τάφοι πριν απ’ αυτόν. Με τα βρύα να βάφουν πράσινο τον περίβολό και τη μικρή κολυμπήθρα του, θυμίζει ναούς της ΒΔ Ευρώπης. 


Η ομάδα στον Άγιο Ιωασάφ

Νέα σμιλέματα στο πέτρωμα δεξιά της εξόδου, άλλα εκκλησάκια, άλλοι τάφοι, κάποιες πινακίδες τα συνδέουν με σύμβολα απόκρυφων δοξασιών. «Είναι ενεργειακό το μέρος από την αρχαιότητα», πετάει κάποιος και με ….τρομάζει.

Στο Μοναστήρι και τους καταρράχτες της Καρδιώτισσας

Κατηφορίζοντας προς την Παναγία την Καρδιώτισσα μια τελευταία ματιά στο χωριό και στον Καβαλάρη αξίζει. 

Η ανατολική πλευρά του χωριού

Κι έπειτα μπαίνεις στον περίβολο του φημισμένου ναού. Σου φαίνεται μικρός κι όχι τόσο εντυπωσιακός –έχεις εξάλλου δει τόσες εκκλησίες σήμερα, που το μάτι αρχίζει να συνηθίζει. Στον περίβολο υπάρχει μοναστηριακό οίκημα κι η χαμογελαστή φιλόξενη κυρία Γαρουφαλιά, που προσέχει το χώρο, θέλει να μας προσφέρει καφεδάκι. Κάτω απ’ την πέργκολα απλώνουμε τα καλούδια μας, βγάζουμε και ρακές. Το καφεδάκι, ελληνικό μοναστηριακό, όπως ορίζει η παράδοση, θα ακολουθήσει. 

Περίβολος Καρδιώτισσας
Μετά θα περιηγηθούμε στους χώρους της Μονής. Κάτω απ’ το κτίριο υπάρχει μεγάλη αίθουσα με αργαλειούς, υφαντά κι άλλα χειροτεχνήματα. Ένα είδος μουσείου κι έκθεσης μαζί. Πάνω υπάρχει σάλα με ξυλόσομπα  και φιλόξενα μικροσκοπικά κελιά, στρωμένα με πολύχρωμα υφαντά, στα οποία κάποιος μπορεί να διαμείνει κατόπιν συνεννοήσεως. Το όλο περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ειδυλλιακό. Όλα νοικοκυρεμένα, όλα με χάρη και μεράκι. Το ίδιο κι οι κήποι και τα περιβόλια με τα εσπεριδοειδή γύρω απ’ τη Μονή. Το ίδιο και τα μεγάλα κλουβιά που φιλοξενούν εντυπωσιακά παγώνια.

Εργαστήρι υφαντικής της Μονής


Η σάλα της Μονής

Με ένα κατηφορικό δρομάκι κατεβαίνουμε και  στους περίφημους καταρράκτες , όπου η Βαρβάρα, χειμερινή κολυμβήτρια γαρ, έχει ήδη βουτήξει τα πόδια. «Μπούζι» λέει και για να το λέει αυτή …

Ο αρχηγός στον καταρράχτη!!! Ευχαριστούμε!

Επιστροφή - Απολογισμός

Αποχαιρετούμε την Καρδιώτισσα και τον Άγιο Θωμά κι ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο οδεύουμε προς τ’ αυτοκίνητά μας.  Ο  ήλιος παίρνει την κατιούσα πάνω απ’ τον Ψηλορείτη και σε συνδυασμό με τα σύννεφα του νοτιά μάς δίνει ωραίες εικόνες. Ο καιρός, που φαινόταν απειλητικός το πρωί, ξηγήθηκε καλά με ήλιο και χωρίς δυνατό αέρα. Ίσως κάποιος απ’ τους πολλούς αγίους της περιοχής ευλόγησε το δρόμο μας. Τα σύννεφα, αν και μαζευόταν απειλητικά πάνω μας, λοξοδρομούσαν  δεξιά κι αριστερά. 

Επιστροφή
Μετά την πεζοπορία μια μικρή στάση στις Δαφνές για μπύρα κι απολογισμό: διανύσαμε συνολικά 11,5 χιλιόμετρα σε 5 ώρες με τις στάσεις. Άξιος ο αρχηγός μας, Γιάννης Ψαλλιδάκης απ’ τα Μάλια, πάντα καταρτισμένος, αεικίνητος, χαμογελαστός με τα φιλέματά του. Τον ευχαριστούμε κι αυτόν και την χαρούμενη παρέα του.  Δίνουμε ραντεβού την επόμενη Κυριακή με νέες περιπέτειες.

Τα παιδία παίζει στις Δαφνές! Φταίνε και οι μπύρες βέβαια!




ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιάννης Ψαλλιδάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣΓιάννης Πάγκαλος, Μαρία Μετζογιαννάκη, Παναγιώτης Ευδαίμων, Γιάννης Ψαλλιδάκης

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος


ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

Powered by Wikiloc