ΑΝΑΤΟΛΗ – ΚΑΛΑΜΑΥΚΑ

Στα «Μετέωρα» του Νομού Λασιθίου

Μια ομάδα περίπου 30 πεζοπόρων από όλα τα μέρη του νομού περπάτησαν  την Κυριακή 11 Μαΐου στην περιοχή της Καλαμαύκας με τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγίου Νικολάου.

Καμιά 30αριά πεζοπόροι συνόδευσαν τον Ορειβατικό μας σε αυτήν την πεζοπορία. Εδώ στον Τίμιο Σταυρό Καλαμαύκας πάνω στον λόφο τον επονομαζόμενο "Μετέωρα" του νομού

Ξεκινάμε λοιπόν κατά τις 9.30 το πρωί από την είσοδο του χωριού Ανατολή Ιεράπετρας  (649 μέτρα) κι ακολουθούμε ανηφορική πορεία αρχικά από αγροτικό δρόμο κι έπειτα από μονοπάτι ανάμεσα στα πεύκα. Στόχος μας να φτάσουμε στο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού Ανατολής, με χαρακτηριστικό του τον μεγάλο σταυρό, που φωτίζεται τα βράδια, και με τη θέα και στις δυο ακτές της Κρήτης, όπου και θα κάνουμε μια μικρή στάση.

Τίμιος Σταυρός Ανατολής

Τίμιος Σταυρός Ανατολής

Θέα από το εκκλησάκι στα νότια παράλια και το φράγμα των Μπραμιανών

Φροντισμένα τα αμπέλια αυτήν την εποχή

Καταπράσινα τα λιβάδια

Στη συνέχεια κατεβαίνοντας απ’ την πίσω πλευρά της εκκλησίας θα περάσουμε απ’ την περιοχή «Κισσός» με μια πηγή, απ’ όπου υδρεύεται το χωριό, ένα μαγικό μέρος χωσμένο στους στιβαρούς πέτρινους όγκους και στο πράσινο, με τα κατσίκια να μας κοιτάνε. Από εκεί από αγροτικό δρόμο θα φτάσουμε στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου με ίχνη από παλιές αγιογραφίες κι εκεί, στην πηγή, που αναβλύζει δίπλα του, θα σταματήσουμε για κολατσιό. Κατόπιν θα περάσουμε από την Παναγία την Καλαφατιανή, παλιό μοναστήρι και μετά σιγά-σιγά θα  ανέβουμε στην περίφημη Καστελλάνα (739 μέτρα) ένα βραχώδες ύψωμα, απ’ αυτά που δώσανε στην περιοχή την προσωνυμία «Μετέωρα του νομού Λασιθίου», στην κορυφή της οποίας βρίσκεται φωλιασμένο το δεύτερο εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού, που επισκεπτόμαστε σήμερα. Πρόκειται για έναν απλό και λιτό μονόχωρο ναό, στον οποίο διασώζονται αποσπασματικά και κάποιες τοιχογραφίες του 13^ου αιώνα. Απίστευτο μέρος με καταπληκτική θέα: φαίνεται ως και το φράγμα των Μπραμιανών.

Στη συνέχεια παίρνουμε το κατηφορικό μονοπάτι, που θα μας οδηγήσει στην Καλαμαύκα, μια εξίσου όμορφη διαδρομή, αφού περνά δίπλα από θεαματικά βράχια και βραχομορφές, πανύψηλα πεύκα και κινείται παράλληλα στο εντυπωσιακό φαράγγι του Χαυγά.

Εντυπωσιακό τοπίο με πευκόδασος και καθηλωτικές βραχομορφές

Η ομάδα στο προαύλιο του Αγίου Γεωργίου

Εκκλησάκι με υπολείματα τοιχογραφιών

Χωμένο μες στο δάσος

Κατσίκι μας κοιτάζει από ψηλά

Τίμιος Σταυρός στα Μετέωρα Καλαμαύκας

Πολύ όμορφη κι εύκολη πεζοπορία, γύρω στα 10 χλμ, μέσα στην ανοιξιάτικη ανθισμένη φύση, αναζωογονημένη από τις πρόσφατες βροχές, και με λογής – λογής χρώματα: αγκίσαροι, κουρμουτσούλια (κρητικός έβενος), μαχαιρίδες, παπαρούνες, ασφόδελοι, φασκομηλιές, αχλάδουλες, ακόμα κι οι ασπάλαθοι, όλα ανθισμένα. Κι ακόμα πευκοδάσος με τις μυρωδιές του να αναδύονται,  εντυπωσιακοί βραχώδεις σχηματισμοί, γραφικά ξωκλήσια! Ευχαριστούμε πολύ τον –άρτι αφιχθέντα από την Αναπούρνα- αρχηγό μας, Γιώργο Βαρδάκη, καθώς και όλη την ομάδα.

Τα ανθισμένα κουρμουτσούλια (κρητικός έβενος) αυτή την εποχή είναι στα καλύτερά τους (φωτογραφία δανεισμένη από το Cretan Flora και τον Χριστόφορο Χειλαδάκη)

Βάφουνε ροζ ολόκληρες πλαγιές. Κουρμουτσούλια ονομάζουμε τον κρητικό έβενο! (φωτογραφία δανεισμένη από το Cretan Flora και τον Χριστόφορο Χειλαδάκη)

Η πιο μεγάλη κι εντυπωσιακή πεταλούδα της Κρήτης : Papiliomachaon, φωτογραφισμένη από τον Λεωνίδα

Και μια σεράπια σπάνια: Serapias vomeracea

Αρχηγός, Γιώργος Βαρδάκης, που μόλις γύρισε από ένα ταξίδι ζωής στην Αναπούρνα

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιώργος Βαρδάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Λεωνίδας Κλώντζας, Γιώργος Μιχαηλίδης

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Γιώργος Βαρδάκης - 

Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: --------

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ 

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΠΑΝΩ ΚΑΡΚΑΣΙΑ-ΤΙΜΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ-ΑΝΑΤΟΛΗ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑΣ

Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου διοργάνωσε κυκλική πεζοπορία στην περιοχή της Ανατολής Ιεράπετρας.

Με άστατο καιρό, με εναλλαγές λιακάδας-βροχής-ψιλόβροχου, ξεκινήσαμε από την διακλάδωση του επαρχιακού δρόμου Καλογέροι-Ανατολή με κατεύθυνση το παλιό βυζαντινό μοναστήρι στα ‘Επάνω Καρκάσια’, ένα ιστορικό μοναστήρι του 14ου αιώνα με όμορφο τοιχογραφικό διάκοσμο. 

 

Ακολουθούμε παλιό μονοπάτι και χωματόδρομους, διασχίζοντας το μοναδικό φυσικό τοπίο της περιοχής, που δύσκολα μπορείς να αποφασίσεις που χρωστά την περίσσια ομορφιά του. Είναι η καταπράσινη φύση που μας περιβάλει ή μήπως οι επιβλητικοί, μετέωροι βράχοι με τα αλλόκοτα σχήματα, που για χάρη τους η περιοχή ονοματίστηκε ‘τα Μετέωρα της Κρήτης’; Είναι μήπως ο απέραντος κάμπος στη νότια ακτογραμμή του νησιού, με τα ασημόχρωμα θερμοκήπια, που από ψηλά αποκτούν μια αλλόκοσμη εξωπραγματική ομορφιά; ΄Η μήπως είναι η μαγεία του Νότου, το Λυβικό πέλαγος, που απλώνεται αστραφτερό και σκουρογάλανο, με το νησάκι της Χρυσής να ξεχωρίζει σαν μια ίσια γραμμή στο βάθος;

Περισσότερο εντυπωσιακή η ανεμπόδιστη θέα από το πλάτωμα που βρίσκεται κτισμένο το μοναστήρι στα ‘Επάνω Καρκάσια’, με το πετρόκτιστο ξωκλήσι του Σωτήρα Χριστού. Ο απέριττος ναός είναι μονόκλιτος, καμαροσκέπαστος με περίτεχνες τοιχογραφίες (που μάταια προσπαθούν να αντισταθούν στη φθορά του χρόνου...) και χαράγματα που χρονολογούνται από το 1456. Γύρω από τον ναΐσκο πολυάριθμα, στενά κελιά με βουλιαγμένες σκεπές και γκρεμισμένους τοίχους, καταπονημένοι μάρτυρες της πίστης αλλοτινών καιρών.

Αφήνουμε πίσω μας το μοναστήρι και ανηφορίζουμε από παλιό ευδιάκριτο μονοπάτι, που ξεδιπλώνεται φιδογυριστά ανάμεσα από μυρωδάτα θυμάρια και φασκομηλιές. Τα ίχνη από το παλιό καλντερίμι και η οριοθέτηση με πετρόχτιστους τράφους μαρτυρούν πως ήταν πιθανά η οδική αρτηρία που συνέδεε το μοναστήρι με το χωριό.

Σε λιγότερο από μισή ώρα, αντικρίζουμε από μακριά το γραφικό χωριό της Ανατολής, με τα σπιτάκια του φωλιασμένα στη βουνοπλαγιά σε υψόμετρο 600μ. Χωριό του Ανατέλλοντος ηλίου (όπως δηλώνει το όνομα του) λούζεται κάθε αυγή στις πρώτες ακτίνες του ήλιου. Με ιστορία που χάνεται στο βάθος των αιώνων, τόπος λογίων και αγωνιστών, γνώρισε παλιότερα μέρες δόξας. Αν και σήμερα έχει μόνο μερικές δεκάδες μόνιμους κατοίκους, εξακολουθεί να κερδίζει ... τις εντυπώσεις καθώς ο παλιός παραδοσιακός οικισμός έμεινε αναλλοίωτος στο χρόνο. Τα πετρόχτιστα σπίτια διατηρούν την αρχοντιά της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και η προνομιούχα θέση με την απεριόριστη θέα σε μαγνητίζουν. Πολλά παλιά σπίτια έχουν αναπαλαιωθεί και έχουν κτιστεί καλαίσθητα σύγχρονα με πέτρα, καθώς και τουριστικά καταλύματα εξαιρετικής αισθητικής.

Παρακάμπτουμε το χωριό και συνεχίζουμε ανηφορικά προς την κορυφή του λόφου που δεσπόζει πάνω από τον οικισμό, όπου βρίσκεται σε υψόμετρο 950μ το ξωκλήσι του Τίμιου Σταυρού. 
Ακολουθούμε ανηφορική, βορειοδυτική πορεία,  με τη θέα να αποκαλύπτεται μαγευτική όσο ανεβαίνουμε. Οι επιβλητικές Μαδάρες μας υπενθυμίζουν ότι ο χειμώνας δεν μας έχει δείξει ακόμη το χιονισμένο του ‘πρόσωπο’, ενώ η απεραντοσύνη του κάμπου με το φράγμα των Μπραμιανών και το απέραντο γαλάζιο του πελάγους μας μαγεύουν. Στην κορυφή μας περιμένει το κάτασπρο γραφικό ξωκλήσι, με τον επιβλητικό λευκό σταυρό που διακρίνεται από μακριά και από την αυλή του, που μοιάζει με ευρύχωρο μπαλκόνι, δεν μπορούμε να χορτάσουμε τις ομορφιές του νότου. 

Κάνουμε την καθιερωμένη στάση για ξεκούραση, περισσότερο όμως για να χορτάσουμε την απίστευτη θέα και από το ίδιο μονοπάτι κατηφορίζουμε προς το χωριό. 

Περιδιαβαίνουμε τα γραφικά σοκάκια με τα όμορφα πετρόκτιστα σπίτια με τις λουλουδιασμένες αυλές και κάνουμε στάση στη 'Κάτω Βρύση'. Από διαφορετικό μονοπάτι φτάνουμε στην αφετηρία, μετά από 5,5 ώρες έχοντας διανύσει 15,3χλμ.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Λεωνίδας Κλώντζας, Γιάννης Πάγκαλος

ΒΙΝΤΕΟ:  Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ελένη Λάμπρου

Powered by Wikiloc