Μια μικρή αλλά πολύ ευχάριστη διαδρομή πραγματοποίησε ο Ορειβατικός σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 29 Ιουνίου 2025. Ενώ η μέρα φαινομενικά δεν φαινόταν πρόσφορη για περπάτημα (λόγω των θυελλωδών ανέμων) επιλέξαμε να περπατήσουμε στο μικρό αλλά γοητευτικό φαράγγι της Κριτσάς. Εκεί οι αέρηδες των 8 μποφόρ μεταμορφώθηκαν σε μια δροσιά που μας έκανε παρέα σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής.
Στο φαράγγι της Κριτσάς
Ξεκινήσαμε, 13 άτομα, απογευματάκι από την Κριτσά και κατευθυνθήκαμε βόρεια προς την είσοδο του φαραγγιού. Τα πρώτα γινωμένα χαρούπια, οι σφάκες και οι ανθισμένες λυγαριές κυριαρχούσαν σε όλο το τοπίο. Θαυμάσαμε όμως και τα επιβλητικά βράχια του φαραγγιού με τους παράξενους γεωλογικούς σχηματισμούς. Εντυπωσιακά ήταν τα λιοπρίνια, δέντρα που έμοιαζαν με ελιές και πρίνους μαζί.
Ξεκίνημα απ' το πάρκινγκ της Κριτσάς
Όμορφο κεφαλοχώρι της περιοχής μας
Μονοπάτι μας οδηγεί κοντά στην είσοδο του φαραγγιου
Μια ρεματιά με βράχια και πικροδάφνες
Και βέβαια πρίνα
Σε κάποια περάσματα πρέπει να σκαρφαλώσεις
Πλησιάζοντας την είσοδο, όπου νομίζεις ότι το βουνό σχίζεται στα δύο
Ανθισμένη ελυγιά, χαρακτηριστικό φυτό όλων των φαραγγιών της ανατολικής Κρήτης
Μετά από κάποια σκαρφαλώματα ακόμα ....
Μπαίνουμε στο κυρίως φαράγγι
Στα στενά τοιχώματα του φαραγγιού
Φτάσαμε στη συνέχεια στο λιθόστρωτο μονοπάτι που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του φαραγγιού και το οποίο μας οδήγησε στο ξέφωτο προς την Κριτσά. Εκεί αγναντέψαμε τον κάμπο με τα λιοφυτα του χωριού, ώσπου σιγά σιγά το είδαμε κι αυτό να ξεπροβάλει. Όλη η διαδρομή, γύρω στα 8 χλμ, ήταν λουσμένη στο απογευματινό φως του Ιουνίου και γεμάτη από τις μυρωδιές του ανθισμένου θυμαριού!!! Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Γιώργο Βαρδάκη!
Το καλοκαίρι άρχισε κι οι αξέχαστες απογευματινές πεζοπορίες του Συλλόγου είναι γεγονός. Μην τις χάσετε. Πάρτε τους φίλους, τα παιδιά κι ελάτε να εξερευνήσουμε την όμορφη φύση γύρω μας!
Τη
δεύτερη Κυριακή του Νοέμβρη (10-11-2024)
ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου πεζοπόρησε κατά την τακτική συνήθειά του, αυτή τη φορά ξεκινώντας
λίγο έξω από την πόλης μας από την περιοχή
του Μαρδατίου.
ΠΑΝΩ: Ομαδική μας στην Μονή Παναγίας Κεράς, γνωστή από την ταινία "Η νεράιδα και το παλικάρι" του 1969 - ΚΑΤΩ: Στο ρακοκάζανο μουσική από τον Δημήτρη Μπρόκο και τον γιο του!
Από εκεί
περπατήσαμε σε χωματόδρομους και μονοπάτια, διασχίσαμε τον Καλό Ποταμό, ξερό τώρα πια από την ανομβρία, ώσπου φτάσαμε στον εντυπωσιακό
θηριώδη πεύκο της Μαμούναινας, πραγματικό
μνημείο της φύσης, στην περιοχή Λογάρι.
Λένε πως έφεραν τους σπόρους από τους Αγίους Τόπους και είναι από την ποικιλία
εκείνη, που τα σπόρια του τρώγονται.
έναρξη της πεζοπορίας από την περιοχή Μαρδατίου Κριτσάς
Ο Καλός Ποταμός, ξερός με την ανομβρία που μας δέρνει
Ο θηριώδης πέυκος της Μαμούναινας στο Λογάρι, φυτεμένος με σπόρους από τους Αγίους Τόπους, πραγματικό μνημείο της φύσης
Η ομάδα στον πεύκο της Μαμούναινας
Στη συνέχεια
περάσαμε από τη διάσημη Παναγία την Κερά,
την εκκλησία-σύμβολο τόσο της Κριτσάς όσο και του Αγίου Νικολάου, ένα από τα
πιο διάσημα βυζαντινά μνημεία της Kρήτης του13ου - 14ου αι.. Έγινε γνωστός από την
πασίγνωστη ελληνική ταινία «Η νεράιδα και το παλικάρι» ή αλλιώς «Βροντάκηδες
και Φουρτουνάκηδες», όπως την θυμούνται οι πιο πολλοί, που γυρίστηκε στην περιοχή του Αγίου Νικολάου το 1969.
Μονή Παναγίας Κεράς δίπλα στην Κριτσά
Στη συνέχεια μπήκαμε στο φαράγγι της Κριτσάς, που σε κάθε εποχή διατηρεί τη μοναδική του
ομορφιά: στην αρχή με τα εντυπωσιακά του πρανή που είναι τόσο στενά ώστε
μπορείς να ακουμπήσεις και στις δύο πλευρές του αν τεντώσεις τα χέρια και που πολλές
φορές θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις σκοινιά ή χειρολαβές, που έχουν σφηνώσει
στα γλιστερά τοιχώματά του προς διευκόλυνση των περιπατητών. Έπειτα όταν το
φαράγγι χάσει την αρχική αγριάδα του μετατρέπεται σε μια πράσινη ρεματιά με
πικροδάφνες, χαρουπιές και πρίνα. Και κάπως έτσι με μικρά διαλείμματα απόλαυσης
στην όμορφη φθινοπωρινή φύση και μετά την τελευταία δύσκολη ανηφόρα φτάσαμε
στις Τάπες, τον μικρό αγροτικό οικισμό
των λιγοστών κατοίκων.
Η εντυπωσιακή είσοδος στο φαράγγι της Κριτσάς
Με τα εντυπωσιακά κάθετα πρανή του, τις σπηλαιώσεις και την παιγνιώδη αναρρίχηση με λαβές και σκοινιά
Αργότερα το φαράγγι μετατρέπεται σε μια καταπράσινη ρεματιά
Από όπου παίρνεις την έξοδο για τις Τάπες
Στις Τάπες, τον μικρό αγροτικό οικισμό της Κριτσάς, η πεζοπορία μας τελειώνει!
Εδώ
η πεζοπορία μας τελείωσε, αλλά η μέρα μας όχι ακόμα, αφού φιλοξενηθήκαμε στο
απόλυτο must του
φθινοπώρου στην Κρήτη: σε ένα τοπικό ρακοκάζανο, όπου μας περίμεναν
μεζεδάκια, βραστό, γαμοπίλαφο και φρέσκια ρακή. Κι όταν καρδαμώσαμε και ξεκουραστήκαμε, αρχίσαμε και το
τραγούδι με τη συνοδεία της μουσικής,
που μας έπαιξαν ο Δημήτρης ο Μπρόκος με τον γιο του. Έτσι ολοκληρώθηκε μια υπέροχη
ημέρα πεζοπορίας και καλής παρέας, στην οποία διανύσαμε 12,5 χλμ, χαλαρά σε 4,5 ώρες με υψομετρική διαφορά γύρω στα 400 μέτρα κι αρχηγό, τον Πρόεδρο του
Συλλόγου, Παναγιώτη Ευδαίμων, τον οποίο κι ευχαριστούμε για την ιδανική
καθοδήγηση κι οργάνωση. Ευχαριστούμε επίσης
τον Δημήτρη Μπρόκο και την οικογένειά του για την τέλεια ατμόσφαιρα! Και
του Χρόνου!
Ρακοκάζανο, ο απόλυτος προορισμός της φθινοπωρινής Κρήτης
Και το γαμοπίλαφο βράζει, ενώ το βραστό είναι έτοιμο
Σειρά έχει και το τραγούδι! Ευχαριστούμε τον Δημήτρη τον Μπρόκο και την οικογένειά του για τη φιλοξενία
Ευχαριστούμε τον αρχηγό και Πρόεδρο του Συλλόγου, Παναγιώτη Ευδαίμων
Το φαράγγι της Κριτσάς τόσο κοντά στην
πόλη μας, αποτελεί πάντα την «εύκολη λύση», όταν δεν βρίσκεις που να πας
καλοκαιριάτικα. Έτσι και την Κυριακή 4 Αυγούστου
με αρκετή ζέστη και με την τουριστική περίοδο στο φόρτε της ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου έβαλε πορεία κατά κει.
Ομαδική μας στο καλντερίμι που οδηγεί πίσω στην Κριτσά
Αν και
το επισκεπτόμαστε κάθε χρόνο, υπάρχουν ακόμα άτομα, που το κάνουν για πρώτη
φορά. Κι είναι αυτά σημαντικά γιατί μας δείχνουν τι ομορφιά υπάρχει γύρω μας που
την αγνοούμε γιατί την θεωρούμε δεδομένη! Έτσι κι η Κατερίνα που μας ήρθε από
Αθήνα κοντοστεκόταν συνεχώς να βγάζει φωτογραφίες με επιφωνήματα θαυμασμού. Γιατί
ναι, το συγκεκριμένο φαράγγι είναι καταπληκτικό. Η είσοδός του, κοντά στην
Κριτσά, με τα κάθετα πρανή του να σχίζουν τα βουνά και ν’ αφήνουν ένα πέρασμα
πολύ στενό σε ορισμένα σημεία, σμιλεμένο από το νερό, έτσι ώστε να χρειάζεται να
τραβήξεις τις ενσωματωμένες στον βράχο λαβές ή τα σχοινιά ή έστω το χέρι του
συνοδοιπόρου, για να περάσεις! Αλλά κι όταν τελειώνουν αυτά τα ..ακροβατικά,
που ενθουσιάζουν το ..κοινό και το τοπίο "μαλακώνει", είναι δασωμένο σε όλο το μήκος του με πρίνα και παρά την άνυδρη
εποχή που διανύουμε είναι μια παρηγοριά να χώνεσαι κάτω απ’ τα αειθαλή δέντρα.
Κλασικό σημείο φωτογράφησης η σπηλιά κοντά στην είσοδο του φαραγγιού
Η είσοδος του φαραγγιού πολύ κοντά στην Κριτσά είναι εντυπωσιακή
Πλησιάζοντας στο πρώτο σημείο όπου χρειάζεται μια κάποια αναρρίχηση χρησιμοποιώντας τις λαβές, που έχουν τοποθετηθεί εκεί. Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν τα στενά σημεία, όπου η ανάβαση γίνεται με τη χρήση σχοινιών.
Αργότερα το φαράγγι "ανοίγει" και γίνεται ρεματιά κάτω από τη σκιά των πρίνων
Κατά τη διάρκεια της πορείας
Αυτή
τη φορά λόγω του περιορισμού της ώρας, πήραμε για την επιστροφή την πρώτη έξοδό, που ξεκινά δίπλα απ’ το γνωστό ξέφωτο με τις στέρνες. Οδηγηθήκαμε έτσι στο πλατύ και όμορφο καλντερίμι που μας φέρνει ψηλότερα και με θέα στο φαράγγι, αλλά και στον κάμπο της Κριτσάς και στη
συνέχεια στα στενά του γραφικού ομώνυμου χωριού, που μεσούντος του θέρους
έσφυζε από ζωή. Με την ευκαιρία κάναμε κι ένα πέρασμα από το Μουσείο «Ροδάνθη» (σπανίων και
ενδημικών φυτών συστήνεται στο Ίντερνετ, αλλά στην πραγματικότητα έχει οτιδήποτε
συνδέεται με την Κρήτη, τη φύση και τον πολιτισμό της), για να χαιρετίσουμε τον
καλό μας φίλο, Γιώργο Αφορδακό, τον
καλύτερο μαραθωνοδρόμο της Κρήτης, αλλά κυρίως έναν άνθρωπο με αγάπη για το
κρητικό τοπίο, που έχει φτιάξει, συντηρεί κι εμπλουτίζει συνεχώς το πολύ
διαφορετικό αυτό μουσείο! Στη συνέχεια μια παγωμένη λεμονάδα (ε έχουμε και να
οδηγήσουμε!) στα ωραία καφέ της Κριτσάς επιβάλλεται.
Ο Φέλιξ στο καλντερίμι της Κριτσάς
Όμορφο, ευρύχωρο και καλά σηματοδοτημένο το μονοπάτι προσφέρει κι ωραία θέα στον κάμπο και στο χωριό της Κριτσάς
Η Κριτσά είναι ένα μεγάλο και γραφικό κεφαλοχώρι και είναι χαρά να περιδιαβαίνεις τα στενά της ειδικά τα βράδια του καλοκαιριού
Με τον Γιώργο Αφορδακό (τον μεγαλύτερο Κρητικό μαραθωνοδρόμο) στην αυλή του Μουσείου "Ροδάνθη" στην Κριτσά, το οποίο ίδρυσε κι εμπλουτίζει συνεχώς με περισσό μεράκι. Και τη φίλη ορειβάτισσα, Στεφανία Παπαδάκη, η οποία διέκοψε τη διαδρομή της από Ρέθυμνο- Ζάκρο, για να περπατήσει μαζί μας, επειδή μας αγαπά και την αγαπάμε!
Καταφέραμε
και σήμερα να ολοκληρώσουμε παρά την καλοκαιρινή ζέστη ένα τρίωρο απολαυστικό περπάτημα
στη φύση μαζί με καινούριους αλλά και παλιούς φίλους. Ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό μας, Λεωνίδα
Κλώντζα, βετεράνο του συλλόγου με καταγωγή απ’ την Κριτσά, που πάντα με χαρά
αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στην περιοχή.
Ο βετεράνος αρχηγός μας, Λεωνίδας Κλώντζας, πάντα μάχιμος, όταν η ομάδα τον χρειάζεται!
