Το όμορφο
και μοναδικό αζιλακόδασος στους πρόποδες
της Σελένας, έναν ιδανικό φυσιολατρικό χειμωνιάτικο προορισμό, ταιριαστό με
την εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών, επισκέφθηκε
ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2024.
Ολιγομελής, αλλά έμπειρη ομάδα με καλή διάθεση, εδώ στην "καρδιά "του αζιλακόδασους.
Ξεκινήσαμε
από το όμορφο παραδοσιακό χωριό Κράσι
με τη φημισμένη γραφική πλατεία, δίπλα στις πηγές, κάτω απ’ τον αρχαίο πλάτανο των 2.400 χρόνων, όπου
παραθέριζε τα καλοκαίρια του ο Νίκος Καζαντζάκης κι άλλοι φημισμένοι
λογοτέχνες. Δυστυχώς φέτος το συγκεκριμένο δέντρο –το αρχαιότερο του είδους
στον κόσμο κατά άλλους- είχε ένα ατύχημα: απ’ το χρόνο και τον δυνατό αέρα
κατέρρευσε ένα μεγάλο τμήμα του δυο βδομάδες πριν την πεζοπορία μας. Μπορούσε
κάποιος να δει ακόμα τα κομματιασμένα και στοιβαγμένα από τις υπηρεσίες του Δήμου
κούτσουρα. Μεγάλη θλίψη για το καμάρι του ορεινού χωριου, που τώρα φαίνεται να
έχει σοβαρό πρόβλημα. Μια ακόμα δυσάρεστη έκπληξη ήταν το γεγονός ότι μεσούντος
του χειμώνα δεν υπήρχε ούτε στάλα νερό στη «Μεγάλη Βρύση» το πετρόκτιστο
υδραγωγείο δίπλα στο πλατάνι. Όμως όπως και να έχει το χωριό διατηρεί την
ομορφιά και τη γραφικότητά του με τις ωραίες στολισμένες γωνιές του, τις ταβέρνες
και τα όμορφα καφέ.
Στη σκιά του τεράστιου πλατάνου στην πλακόστρωτη πλατεία τα καλοκαίρια γίνεται πάντα το "έλα να δεις". Το περίφημο δέντρο έχει πολλές φορές αναφερθεί στον "Καπετάν Μιχάλη" του Νίκου Καζαντζάκη. Ο ίδιος ο λογοτέχνης μας συνήθιζε να παραθερίζει εδώ και να γράφει στη σκιά του.
Σήμερα ο αιωνόβιος -αρχαίος κατά άλλους- αυτός πλάτανος, ένα από τα 5 ψηλότερα δέντρα της Ευρώπης και "διατηρητέο μνημείο της φύσης", είναι βαθιά πληγωμένος, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κατέρρευσε λίγες μέρες πριν την επίσκεψή μας. 😢
Κι οι πηγές στη "Μεγάλη Βρύση του χωριού έχουν στερέψει φέτος για πρώτη φορά 😥
Η λογοτεχνική συντροφιά του Κρασίου, που έκανε τον χώρο ονομαστό!
Κεντρική πλατεία του χωριού
Αφήνουμε
το χωριό και αρχίζουμε ανηφορική πορεία από μονοπάτι. Η ημέρα ιδανική για
πεζοπορία κι η ομάδα ολιγομελής, αλλά με όρεξη κι εμπειρία. Γρήγορα απλώνεται
μπροστά μας η θέα των βόρειων ακτών
ως πέρα. Που και που ένα μοναχικό δέντρο αζίλακα
ξεπετιέται στο βραχώδες τοπίο ίσα για να το παρατηρήσουμε και να δούμε τη
διαφορά του γένους Quercusilex, στο
οποίο ανήκει, με τις βελανιδιές και τα πρίνα, με τα οποία συγγενεύει. Γρήγορα όμως
θα εισέλθουμε στο βαθύ αζιλακόδασος
των 2.000 στρεμμάτων και η ατμόσφαιρα θα μοιάζει με παραμύθι, καθώς τα βρύα
έχουν καλύψει τις πέτρες και τους κορμούς των δέντρων και λίγο ακόμα να
πιστέψεις ότι θα ξεμυτίσουν πίσω απ’ τα κλαδιά αυθάδικα ξωτικά και χαριτωμένες
νεράιδες. Οι εικόνες που αντικρίσαμε δικαίωσαν τις προσδοκίες μας. το μοναδικό
αυτό –τουλάχιστον για την ανατολική Κρήτη- δάσος έχει πολύ καλή σηματοδότηση κι
αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης για όλες τις εποχές. Πολλές κι ενδιαφέρουσες είναι
επίσης οι διαδρομές που μπορούν να σχεδιαστούν γύρω και μέσα σε αυτό.
Έναρξη της διαδρομής λίγο έξω απ' το χωριό
Ακολουθώντας τις σχετικές ταμπέλες, το μονοπάτι έχει πολύ καλή σηματοδότηση
Η ομάδα ξεκινά
Αρχικά συναντάμε που κι έναν μοναχικό αζίλακα στο ξερό βραχώδες τοπίο. Πρόκειται για δέντρο γένους Quercusilex, και συγγενεύει με τις βελανιδιές και τα πρίνα
Εντυπωσιακή η θέα στις βόρειες ακτές
Ευδιάκριτο και το μονοπάτι
Χαρακτηριστικά τα φύλλα και οι καρποί του είδους που το διαφοροποιούνε από βελανιδιές και πρίνα
και κάπως έτσι μπαίνουμε στο παραμυθένιο δάσος
Τα βρύα που απλώνονται σε βράχια και κορμούς κάνουν την ατμόσφαιρα παραμυθένια
Εμείς
πάντως το διασκεδάσαμε ιδιαιτέρως και με λίγες στάσεις πραγματοποιήσαμε μια διαδρομή 14,5 χλμ με υψομετρική διαφορά 440
μ. κι αρχηγό τον Γιάννη τον Πάγκαλο σε 5 ώρες. Καλά Χριστούγεννα σε
όλους!!! Σας περιμένουμε στην τελευταία εορταστική πεζοπορία της χρονιάς!
Οι δύο Γιάννηδες, Ψαλλιδάκης και Πάγκαλος, αρχηγοί σήμερα. Ευχαριστούμε, παιδιά και καλές γιορτές!
Και το παπάκι μας πήγε στο Κράσι και σας εύχεται από εκεί "Χρόνια Πολλά"
Για
μια ακόμα φορά την Κυριακή 10 Δεκεμβρίου
2023 συναγωνίστηκε ο Ορειβατικός
Σύλλογος Αγίου Νικολάου με τον καιρό και τα ..χιλιόμετρα και βγήκε νικητής,
καθώς από τον Νήσιμο –κοντά στο
Τζερμιάδο- κατεβήκαμε ως το Βραχάσι σε μια πολύ όμορφη με εναλλαγή τοπίων
και πολύ ταιριαστή με την εποχή διαδρομή, με το χαμηλό βαρομετρικό να μας παίρνει
στο κατόπιν. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή:
Ομαδική μας με θέα το πρωινό χωμένο στην ομίχλη οροπέδιο Λασιθίου και κάπως έτσι γιορτάζουμε την ημέρα του βουνού!
Βίντεο της πορείας από τον Γιάννη Πάγκαλα:
Ξεκινάμε
λοιπόν με minibus
–μεγάλο λεωφορείο δεν περνάει ως τον Νήσιμο- από τον Άγιο Νικόλαο στις 7.30 το πρωί, για να φτάσουμε μετά από
μια ώρα περίπου στο Σελί Αμπέλου, είσοδο του οροπεδίου Λασιθίου και να
θαυμάσουμε όλον τον εύφορο κάμπο τυλιγμένο στην πρωινή ομίχλη. Μπορείς να μην
σταματήσεις για μια φωτογραφία; Το φαινόμενο είναι συνηθισμένο, λέει, εδώ, αλλά
ασυνήθιστο για μας. Εξίσου ασυνήθιστη η ψύχρα των λίγων βαθμών πάνω απ’ το
μηδέν, που μας κάνει να τρέξουμε πάλι γρήγορα μέσα.
Οροπέδιο Λασιθίου χωμένο στην πρωινή ομίχλη!
Εννιά
η ώρα όμως -τέρμα τ’ αστεία- το
λεωφορείο μας αφήνει στην άκρη του μικρού οροπεδίου του Ονήσιμου ή Νήσιμου(οφείλει
το όνομά του στον μαθητή του Αγίου Παύλου, διαβάζω στην ιστοσελίδα Cretanbeaches), που βρίσκεται κοντά
στο Τζερμιάδο κι είναι ακατοίκητο. Πρώτη μας εικόνα ένα κοπάδι πρόβατα στον
περιφραγμένο χώρο τους. Το μέρος είναι γυμνό, αποψιλωμένο από τη βοσκή, ενδεχομένως, αλλά μαθαίνουμε ότι εδώ γίνεται και καλλιέργεια σιτηρών.
Ένα κοπάδι πρόβατα μας καλωσορίζει στο οροπέδιο Νήσιμου
Κάπου από δω περνάει και το Ε4
Οροπέδιο Νήσιμου
Μικρό δασάκι στις παρυφές του οροπεδίου με τα φθινοπωρινά του χρώματα
Δεν
περνά πολλή ώρα κι αρχίζουμε ανηφορική πορεία στις ΝΔ πετρώδεις πλευρές της Σελένας, ό,τι πρέπει, για να νικήσουμε
το κρύο. Από την κορυφή της πλαγιάς αποχαιρετάμε το οροπέδιο Λασιθίου
βουτηγμένο ακόμα στην ομίχλη και στη συνέχεια κατηφορίζουμε προς την ΒΔ πλευρά, όπου μας ανοίγεται καταπληκτική θέα στο φράγμα του Αποσελέμη
–τραγικά στεγνό- και τα γύρω χωριά Γωνιά, Αβδού, Μοχός.
Οροπέδιο Νήσιμου από τις πλαγιές της Σελένας
Στο βάθος το οροπέδιο Λασιθίου ακόμα κάτω απ' το πέπλο της ομίχλης
Συχνά συναντάμε νεογέννητα κατσικάκια, που βελάζουν τρομαγμένα. Ευτυχώς του συγκεκριμένου η μαμά ήταν κάπου εκεί κοντά!
Ανηφορίζοντας στις πλαγιές της Σελένας
Και κατηφορίζοντας στη συνέχεια προς ΒΑ
Ανοίγει η θέα προς φράγμα Αποσελέμη και τα γύρω χωριά, καθώς και στις βόρειες ακτές της Κρήτης
Εδώ θα
‘προσγειωθούμε’ σε μονοπάτι, το οποίο και θα ακολουθήσουμε προς τα ΒΑ. Ίσως το
πιο ωραίο κομμάτι της διαδρομής να είναι αυτό ως το Μοναστήρι του Αγίου
Γεωργίου του Βραχασιώτη: καταπράσινο
δάσος με πρίνα και αζίλακες (είδος ανάμεσα σε λιοπρίνι και πρίνο), στο
οποίο δίνουν πινελιές κίτρινου και κόκκινου οι κρητικοί φυλλοβόλοι ασφένδαμοι, που φύονται εδώ κι εκεί. Την εικόνα
παραμυθιού ενισχύει η αφούρα, που κάθεται στις κορφές των βουνών γύρω ανάγυρα.
Και μόνο η θέα στις βόρειες ακτές της
Κρήτης, από Χερσόνησο ως Μάλλια μας επαναφέρει στο σήμερα.
Συναντώντας τον πρώτο αζίλακα
Δίπλα δίπλα βλέπουμε αζίλακα και πρίνο, ανήκουν στην ίδια οικογένεια, έχουν όμως και κάποιες λεπτές διαφορές
Φύλλο -όχι πριονωτό- και βελανίδι του αζίλακα
Τις χρωματιστές πινελιές τις δίνουν ωστόσο οι κρητικοί ασφένδαμοι, καθώς ρίχνουν τα φύλλα
Ασφένδαμος, χαρακτηριστικά τα τρίφυλλα φύλλα του
Πλησιάζοντας την πεδιάδα της Νεάπολης
Κάπως
έτσι βλέπουμε μπροστά μας χαμηλά το
αναπαλαιωμένο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Εδώ θα κάνουμε μια ανάπαυλα,
καθώς μας περιμένει ο ιερέας Γεώργιος Κυριακάκης με ομάδα πιστών απ’ το
Βραχάσι, που φροντίζουν το μέρος και νοιάζονται για την ανάδειξή του. Μας προσφέρουν
πλούσιο κέρασμα, ρακή και καφέ στο φιλόξενο αρχονταρίκι της Μονής, μας ανοίγουν
να δούμε το πραγματικά εντυπωσιακό εσωτερικό του ναού, τόσο για το τέμπλο του,
όσο και για τις τοιχογραφίες κι ο παπα-Γιώργης μας λέει όλη την ιστορία του
δίκλιτου ναού, της ύστερης βυζαντινής εποχής, που έχει να παρουσιάσει πλούσια
αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας και της Τουρκοκρατίας. Ας
είναι καλά οι άνθρωποι, τους ευχαριστούμε για την φιλοξενία τους και για το
μεράκι που έχουν στον τόπο τους.
Πλησιάζοντας τον Βραχασιώτη
Να τος που φάνηκε!
Είσοδος στη Μονή
Ο παπα-Γιώργης μάς αφηγείται την ιστορία της Μονής
Το ανάγλυφο που απεικονίζει τον Άη Γιώργη να 'σκοτώνει' τον λέοντα της Βενετίας
Δίκλιτος ναός, αφιερωμένος στους δύο καβαλάρηδες αγίους, τον Άγιο Γεώργιο και τον Άγιο Δημήτριο
Λεπτομέρεια του τέμπλου
Η ομάδα δέχεται με χαρά το κέρασμα των Βραχασιωτών
Λεπτομέρειες της παλιάς τοιχογραφίας
βίντεο με την αφήγηση της ιστορίας της Μονής από τον παπα-Γιώργη Κυριακάκη:
Και
κάπως έτσι ξεκινάμε να καλύψουμε από τον αγροτικό δρόμο τα τελευταία χιλιόμετρα
που μας χωρίζουν από το Βραχάσι. Μικρή έκπληξη, το χωμένο μες στα πρίνα πετρόκτιστο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του
Προδρόμου, που μας έδειξε ο Χάρης λίγο παρακάτω. Αξίζει μια σύντομη στάση. Περπατάμε
έπειτα σε γρήγορο ρυθμό, καθώς ο καιρός έχει κατεβάσει πολύ κι έρχεται κρύος
αέρας -δυναμώματα βροχής, που λένε στα χωριά μας. Πραγματικά –τυχεροί για μια
ακόμα Κυριακή- η βροχή ξεσπά λίγο πριν φτάσουμε στο στολισμένο
χριστουγεννιάτικα χωριό και βρούμε καταφύγιο στο ζεστό καφενείο του.
Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος κρυμμένος μέσα στο πρινόδασος
Τερματίζοντας στο Βραχάσι ταυτόχρονα με τη βροχή
Πολύ όμορφο χωριό, που χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνο! Την επόμενη φορά
Μια
πεζοπορία ήταν αυτή που τα είχε όλα: περπάτημα σε πολλά διαφορετικά τερέν, με
τις ανηφόρες και τις κατηφόρες του, με πολύ όμορφα φθινοπωρινά τοπία και μέρη
θρησκευτικού κι ιστορικού ενδιαφέροντος. Ευχαριστούμε
πάρα πολύ τον Νεαπολίτη νεαρό αρχηγό μας, Αλέξανδρο Φραγκιαδάκη και τον
φίλο του, τον Μιχάλη, που ξέρουν αυτή τη διαδρομή πολύ καλά, καθώς ‘εδώ
έρχονταν από παιδιά με τα πόδια, τα ποδήλατα ή τα μηχανάκια αργότερα’, ‘με
ήλιο ή με χιόνι’ για την άψογη καθοδήγησή τους. Περπατήσαμε γύρω στα 19 χιλιόμετρα
και κάναμε λίγο χώρο …στα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες, που μας
περιμένουν στις γιορτές!
Άξιος αρχηγός ο Αλέξανδρος Φραγκιαδάκης, στην πρώτη του πορεία με τον Σύλλογο. Ευχαριστούμε πολύ και αναμένουμε την επόμενη διαδρομή!
Καλές γιορτές για όλους από το στολισμένο Βραχάσι!
