ΦΑΡΑΓΓΙ ΚΡΙΤΣΑΣ 🌞😍

Μικρό, κοντινό, συχνά παρεξηγημένο λόγω της εγγύτητάς του με την πόλη, που το καθιστά δεδομένο κι εύκολα προσβάσιμο, κι όμως τόσο όμορφο με εναλλαγές τοπίων και τόσο διαφορετικό ανάλογα τις εποχές. Ο λόγος για το φαράγγι της Κριτσάς, στο οποίο περπάτησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου,  την Κυριακή 25 Ιουνίου 2023, ημέρα εθνικών εκλογών.

Η σύσταση μιας ομάδας, αποτελούμενης σε μεγάλο βαθμό από μικρά παιδιά με τις μαμάδες τους, αλλά και νεαρούς φίλους εκτός Αγίου Νικολάου, που πρώτη φορά περνούσαν το φαράγγι ήταν η αποζημίωση για μια κοπιαστική πεζοπορία μιας πολύ θερμής ημέρας. Η διαδρομή λόγω των χαρακτηριστικών που πραναφέρθηκαν είναι εξαιρετικά φιλική για αρχάριους, ενώ το φαράγγι διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, που το καθιστούν γοητευτικό σε όποιον δεν το έχει ξαναπεράσει.

Ομαδάρα!!!

ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΜΑΣ: 

Ξεκινάει λοιπόν η παρέα μας από το πάρκινγκ της Κριτσάς, μ κατεύθυνση ΒΔ του χωριού, συνεχίζει για λίγο στον επαρχιακό δρόμο κι έπειτα από κατηφορικό μονοπάτι στην κοίτη του ξεροπόταμου με τα μεγάλα βράχια, τις πικροδάφνες και τις λυγαριές, ώσπου συναντάμε και την …επίσημη είσοδο του φαραγγιού. Με χαρά βλέπουμε ότι η πορεία είναι φρεσκοσηματοδοτημένη και με επεμβάσεις για την ασφάλεια του πεζοπόρου είτε πασαλάκια με σχοινιά είτε λαβές ή σκοινιά στα βράχια. Τα τελευταία χρόνια η πολιτεία αναγνωρίζει τη σημασία του ορειβατικού τουρισμού και των μονοπατιών και καθώς η επισκεψιμότητα αντίστοιχων χώρων ανεβαίνει, έχει αρχίσει να τα φροντίζει.

Ξεκινάμε απ' το κεφαλοχώρι της Κριτσάς κοντά στον Άγιο Νικόλαο

Πολύς νεαρόκοσμος, κλείσαν και τα σχολεία!

Σοκάκια της Κριτσάς

Οι ανθισμένες πικροδάφνες στο φόρτε τους!

Το φαράγγι ειδικά στα πρώτα χιλιόμετρα είναι πάρα πολύ εντυπωσιακό με τα πολύ στενά κάθετα και σμιλεμένα από το νερό τοιχώματά του. Η αναγκαστική αναρρίχηση σε ορισμένα σημεία –που δεν είναι ωστόσο επικίνδυνα- καθιστούν την πεζοπορία ένα παιχνίδι, που αρέσει, όπως φαίνεται στις μικρές συνοδοιπόρισσές μας, που γρήγορα επίσης μπαίνουν στο κλίμα τις ομάδας και την υποστηρίζουν όποτε χρειαστεί πχ για να βρούμε περάσματα από τα σύρματα των βοσκών, όταν το φαράγγι απλώνεται και γίνεται ρεματιά μετά από μια ώρα πορείας περίπου! 

Τότε, που περπατάς κάτω απ’ όμορφο πρινόδασος, ώσπου φτάνεις κοντά στις Τάπες, γεγονός που φαίνεται απ’ τους πρώτους ελαιώνες και αγροτικούς δρόμους, που συναντάς. Εμείς σήμερα δεν θα προσεγγίσουμε το χωριό, αντίθετα θα πάρουμε παλιό, αρκετά καλά διατηρημένο, καλντερίμι στα δεξιά μας ακολουθώντας αρχικά ανηφορική πορεία κι έπειτα κατηφορική, που μας οδηγεί πίσω στην αφετηρία μας στην Κριτσά μετά από 4 ώρες περπατήματος με συχνές, αλλά σύντομες στάσεις προς δρόσισμα κι ανασύνταξη της ομάδας. 

Το καλντερίμι, που μας οδηγεί πίσω στην Κριτσά

Πανοραμική θέα του φαραγγιού από το καλντερίμι

Ουπς! Κάποιος μας παρακολουθεί!

Συνολικά περπατήσαμε 13 χιλιόμετρα και στη συνέχεια  άλλοι δροσίστηκαν με μια μπίρα  στις παραδοσιακές καφετέριες του χωριού, ενώ άλλοι προτίμησαν μια βουτιά στις κοντινές παραλίες. Χρόνος έμεινε και για τα δύο, όπως και για την εξάσκηση του εκλογικού μας δικαιώματος. Ευχαριστούμε πολύ τον βετεράνο αρχηγό και πρόεδρο του Συλλόγου μας, Λεωνίδα Κλώντζα, δεινό γνώστη της περιοχής, απ’ την οποία εξάλλου κατάγεται!

Ο αρχηγός μας ηγείται της ομάδας κι είναι πολύ καλός ξεναγός για τα πιτσιρίκια σαν παππούς κι ο ίδιος

Άλλο ένα βίντεο απ' το φαράγγι της Κριτσάς απ' τον φίλο μας, John Kasiolas: 

ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Λεωνίδας Κλώντζας, Γιάννης Ψαλλιδάκης, 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

Powered by Wikiloc

ΣΤΑ ΦΑΡΑΓΓΙΑ ΡΟΖΑΣ ΚΙ ΕΜΠΑΣΑΣ   🐦🌳⛅

Δυο όμορφα όσο και διαφορετικά φαράγγια στην περιοχή Χερσονήσου, της Ρόζας και της Εμπασάς,  περπάτησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 18 Ιουνίου 2023 με πολύ καλές για την εποχή καιρικές συνθήκες, ιδανικές για πεζοπορία.

Ομαδική στο χαρακτηριστικό φυσικό 'θέατρο' του φαραγγιού της Ρόζας

Αλλά και στο πιο απότομο σημείο της διαδρομής! Χαμογελαστοί βγήκαμε πάντως, παρά το γκρεμό, που χάσκει από κάτω!

Φαράγγι της Ρόζας, η επιτομή του φαραγγιού

Μαζευτήκαμε λοιπόν στην είσοδο του φαραγγιού, μετά το χωριό Γωνιές, δεκατρείς νοματαίοι όλοι κι όλοι. Ώρα εννιά περίπου ξεκινάμε! Το φαράγγι της Ρόζας, που ανοίγεται μπροστά μας, βαθύ κι εντυπωσιακό στις δυτικές πλαγιές της Δίκτης, αποτελεί την επιτομή του φαραγγιού, καθώς είναι βαθύ με πολύ ψηλά κάθετα τοιχώματα. Αποτελεί ένα από τα πιο επισκέψιμα φαράγγια της Κρήτης λόγω της άγριας ομορφιάς του, αλλά και της εγγύτητας του με το Ηράκλειο. Πιθανολογείται ότι πήρε το όνομά από τους γεωλογικούς σχηματισμούς του σε καστανοκόκκινο χρώμα (ρόδινη απόχρωση àΡόζα).

Απ' τις καστανοκόκκινες κάθετες ορθοπλαγιές του ίσως πήρε το όνομα 'Ρόζα'

Ξεκινάμε αρχικά από αγροτικό δρόμο, δίπλα σε ρεματιά, πλαισιωμένο από ανθισμένες πικροδάφνες και πολλές καλαμιές. Έπειτα ακολουθούμε την ένδειξη πινακίδας στ’ αριστερά μας, που οδηγεί σε μονοπάτι πολύ καλά σηματοδοτημένο κι ευδιάκριτο. Έτσι ξεκινάμε μια ανηφορική πορεία, στην αρχή ομαλή κι αργότερα κάθετα ανηφορική, τόσο ώστε πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και τα χέρια πολλές φορές. Στα δύσκολα σημεία, όταν το μονοπάτι ελίσσεται στην ορθοπλαγιά και κάτω χάσκει ο γκρεμός, υπάρχουν προστατευτικοί ξύλινοι φράκτες, πιο πολύ για …ψυχολογική στήριξη!

Αφετηρία από τη ρεματιά με φόντο το όμορφο, αλλά τοξικό φυτό Delphinium staphisagria ή αγριοσταφιδιά, σε μεγάλες αποικίες σε όλο το φαράγγι 

Πολλή ρίγανη!

Ουπς! 

Μονοπάτι κάθετο σε κάποια σημεία

Σημεία που αξίζει ν’ αναφερθούν είναι το πλάτωμα από παράλληλα στρώματα πέτρας ‘κομμένα’ και ‘συγκολλημένα’ με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματίζουν ένα είδος υπαίθριου ‘θεάτρου’, όπου συνήθως φωτογραφιζόμαστε ομαδικά! Ακόμα ένα μυστηριώδες σπήλαιο στην δεξιά πλευρά του φαραγγιού στη μέση της ορθοπλαγιάς, που μας προβλημάτισε το κατά πόσο είναι προσβάσιμο, όμως φαινόταν να κρέμεται ένα σκοινί απ’ αυτό, κάτι που δηλώνει ανθρώπινη δραστηριότητα. Και βέβαια η θέα, που ανοιγόταν μπροστά μας καθώς ανεβαίναμε στο απόκρημνο μονοπάτι , που προκαλούσε δέος. Καθώς το φαράγγι τελειώνει ένα σκεπαστό κιόσκι μας σε σημείο, που έχει πανοραμική θέα, μας δίνει την ευκαιρία για σύντομη ξεκούραση και κολατσιό, πόσο μάλλον που τα δύσκολα έχουν περάσει.  

Το 'θέατρο'

Το μυστηριώδες σπήλαιο

Το κιόσκι στο τέλος της ανάβασης, προσφέρεται για πικ νικ

Μαθαίνουμε ότι στο φαράγγι εκτός απ’ τ’ άγρια πτηνά (ειδικά όρνια, ‘σκάρες’ ή ‘βιτσίλες’), που έχουν τις φωλιές τους τριγύρω, φυτρώνουν πάνω από 120 είδη φυτών. Την παράσταση έκλεβε πάντως η ανθισμένη ρίγανη, που μοσχομύριζε σ’ όλο το ανέβασμά μας, καθώς και το πολύ όμορφο –αλλά άκρως τοξικό!- ανθισμένο Delphinium staphisagria ή αγριοσταφιδιά με χνουδωτά φύλλα και εντυπωσιακά σκούρα μοβ λουλούδια. Επίσης μας εντυπωσίασαν ιδιαίτερα τα μικροσκοπικά μακρουλά σαλιγκαράκια Albinaria, που ήταν παντού κολλημένα στα βράχια. Ακόμα, αν και το φαράγγι είναι ξερικό, δεν του λείπει η βλάστηση αποτελούμενη κυρίως από πρίνους, αζίλακες, σφεντάμια  και λιόπρινα. 

Ανέβασμα ανάμεσα σε ανθισμένες πικροδάφνες και ρίγανη

Μονοπάτι σκεπασμένο από πρίνα και αζίλακες

σαλιγκαράκια Albinaria

Οικισμοί Άνω και Κάτω Κεράς και Μονή Κεράς Καρδιώτισσας

Συνεχίζουμε ανηφορίζοντας από χωματόδρομο και μετά βγαίνουμε για λίγο στην άσφαλτο, περνώντας από τις γραφικές ταβέρνες της Άνω Κεράς κι έπειτα κάνουμε μια σύντομη στάση στο γνωστό Μοναστήρι της Κεράς για μια σύντομη περιήγηση, όπου κάποιοι άναψαν ένα κεράκι, ενώ άλλοι θαύμασαν τη θέα στο φράγμα του Αποσελέμη (με την ανησυχητικά χαμηλή στάθμη του). Ο καιρός φορτώνει όμως από δυτικά κι είναι θέμα χρόνου πότε θα μας βρέξει. Έτσι παίρνουμε το μονοπάτι που μας οδηγεί στον πολύ όμορφα αναπαλαιωμένο οικισμό της Κάτω Κεράς. Εδώ σταματάμε λίγο στο εργαστήριο του ντόπιου ζωγράφου, Ρουσσέτου Παναγιωτάκη. Πολύ φιλόξενος μας κερνά μια ρακή και απαντά ευχαρίστως στις ερωτήσεις μας για το έργο του. Μια ματιά  στους τοίχους της οικείας μας δείχνει την τεχνοτροπία και τα θέματα που απασχολούν τον δημιουργό, που σαφώς εμπνέεται από τη μινωική παράδοση, την οποία συνδέει με σύγχρονα γεγονότα και προσωπικότητες.

π

οι παραδοσιακές ταβέρνες της Άνω Κεράς

Μοναστήρι Κεράς Καρδιώτισσας

Θέα στο φράγμα του Αποσελέμη από την αυλή της Μονής. Ανησυχητικά χαμηλή η στάθμη

Πηγές με νερό πολλές στο μονοπάτι προς Κάτω Κερά κι Εμπασά δικαιολογούν το πολύ πράσινο

Όμορφες γωνιές στην Κάτω Κερά

Πλούσια η βλάστηση παντού

Ο κύριος Ρουσσέτος Παναγιωτάκης, ντόπιος ζωγράφος στο εργαστήρι του, ενώ ετοιμάζει την ρακή καλωσορίσματος

 Φαράγγι Εμπασάς κι επιστροφή

Συνεχίζουμε καθοδικά μέσα απ’ τα σοκάκια του όμορφου οικισμού περνώντας ανάμεσα από βρύσες, όπου τρέχει το νερό, φροντισμένες αυλές με πλήθος λουλούδια ή περβόλια με οπωροκηπευτικά κι ανάμεσά τους μουριές, κορομηλιές, αχλαδιές, μηλιές με τους καρπούς δεμένους. Απ’ όλ’ αυτά μόνο κάποια κορόμηλα (τζάνερα ή αμπουρνέλες στα κρητικά) μπορούμε να δοκιμάσουμε. Είναι σαφές ότι ήρθαμε σε λάθος εποχή!!!

Άνθος Μανώλιας στην Κάτω Κερά

Να και το ανθισμένο δέντρο. Εντυπωσιακό;

Πολλά οπωροφόρα! Ε όπου υπάρχει νερό!

Μπουρνέλες, το μόνο ώριμο φρούτο της εποχής

Μερακλήδικοι κήποι

Παίρνουμε κάποτε το μονοπάτι, που μας δείχνει η πινακίδα «Φαράγγι Εμπασάς» και μαζί μ’ αυτό διεισδύουμε σε μια όαση πράσινου με πλατάνια και πρίνα τυλιγμένα με αναρριχητικά φυτά και βάτα, καθώς το νερό αφθονεί εδώ και σε μερικά σημεία ξεχύνεται στο μονοπάτι. Να που συναντάμε και κάποια μανιταράκια εδώ κι εκεί, αν και είμαστε εκτός εποχής. Η κάθοδος γίνεται υπό σκιάν κάτω από τα ψηλά δέντρα. Σε μερικά σημεία το μονοπάτι είναι κάπως ολισθηρό, καθώς τελεί και ως πίστα για ορεινή ποδηλασία (!!!) κι έχει λειανθεί απ’ τους τροχούς.  Είναι μόλις δύο χιλιόμετρα κι έπειτα ‘ανοίγει’, οδηγεί σε χωματόδρομο, που με τη σειρά του μας φέρνει πίσω στην αφετηρία μας.

Φαράγγι Εμπασάς, μια όαση πράσινου

Με τόσο νερό πως να μη βγουν μανιταράκια;

Η πεζοπορία τελειώνει σιγά-σιγά!

Κοιτάζοντας πίσω βλέπει κανείς το Μοναστήρι της Κεράς και το λόφο στο Καρφί προσιτό από το οροπέδιο Λασιθίου

Με την ώρα βλέπουμε μια μεγάλη παρέα ορειβατών να κατεβαίνει απ’ τη Ρόζα. «Ε.Ο.Σ. Ρεθύμνου;», ρωτάμε. Ξέραμε ότι σχεδιάζανε κι αυτοί την ίδια διαδρομή αλλά με αντίστροφη σειρά. Ακολουθούν οι σχετικοί χαιρετισμοί, καθώς και φιλιά, αγκαλιές, χειραψίες, αφού πολλοί από εμάς έχουμε ταξιδέψει-περπατήσει μαζί σε πορείες εντός κι εκτός Κρήτης. Η πεζοπορία είναι εξάλλου ένα πολύ κοινωνικό σπορ. Αποχαιρετιστήκαμε δίνοντας υποσχέσεις για πιθανές συνεργασίες στο μέλλον κι εμείς καταλήξαμε σε παραδοσιακή ταβέρνα στις Γωνιές να σβήσουμε την πείνα, αλλά κυρίως τη δίψα μας!

Συνολικά περπατήσαμε 8 χιλιόμετρα με υψομετρική διαφορά 650 μέτρα σε 4, 30 ώρες με τις στάσεις. Η καθοδήγηση της ομάδας ήταν συλλογική, καθώς η διαδρομή ήταν γνωστή γι’ αρκετούς συνορειβάτες. Όπως και να έχει ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον φίλο του Συλλόγου, Μαρίνο Γκόγκολο, που μας έμαθε τη διαδρομή και παρά το πρόβλημα στο γόνατο του, ήρθε νωρίς το πρωί να μας δώσει οδηγίες και να μας  ξεπροβοδίσει. Επίσης, επειδή πάντα μας δίνει όποιες πληροφορίες του ζητήσουμε για ζώα και φυτά που συναντούμε, όπως κι αυτήν την φορά. Άλλη μια Κυριακάτικη απόδραση έλαβε αίσιο τέλος, καθώς αποφύγαμε και τη βροχή, που άρχισε τελικά δυο ώρες αργότερα κι αφού επιστρέψαμε σπίτια μας.  

ΑΡΧΗΓΟΣ: ΜΑΡΙΝΟΣ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ - ΓΙΑΝΝΗΣ - ΙΩΣΗΦ (team work)

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων, Μαρία Μετζογιαννάκη, Γιάννης Ψαλλιδάκης, Γιώργος Αρναουτάκης, Εύα Λεμπιδάκη 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: ΑΠΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΕΥΔΑΙΜΩΝ: 

https://www.facebook.com/1281580981/videos/492334813057124

ΑΠΟ ΕΥΑ ΛΕΜΠΙΔΑΚΗ: 

https://www.facebook.com/evaggelia.lembidaki1/videos/216235694142810

https://www.facebook.com/evaggelia.lembidaki1/videos/1986606888363651

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

Powered by Wikiloc