ΕΛΟΥΝΤΑ – ΠΙΝΕΣ – ΤΣΙΦΛΙΚΙ

Την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου μαζευτήκαμε μια μεγάλη ομάδα, σαράντα και βάλε ατόμων, για την καθιερωμένη μας πεζοπορία του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου! Αρωγός στην αθρόα συμμετοχή υπήρξε σίγουρα ο καλός καιρός, αλλά και η διαδρομή τόσο για τον μικρό βαθμό δυσκολίας όσο και για την φυσική ομορφιά της: είναι η περιοχή γύρω απ’ την Ελούντα, μια από τις πιο όμορφες του νομού μας!

Πολλοί οι περιπατητές σήμερα είτε τους προσέλκυσε ο καλός καιρός ή η όμορφη κι εύκολη διαδρομή κοντά στην πόλη, θύμισαν πάντως παλιές καλές εποχές! Εδώ στο τελείωμα του ανηφορικού μονοπατιού με μοναδική θέα στον κόλπο της Ελούντας!

Το βίντεό μας: 

Ξεκινάμε λοιπόν ανηφορίζοντας τα στενά της πάνω γειτονιάς με πρώτη στάση το πανέμορφο ξωκλήσι του Αγίου Αντωνίου με το προαύλιο, που ‘βλέπει’ στον κόλπο της Ελούντας. Κατόπιν ανεβαίνουμε κι άλλο από ωραία στρωμένα καλντερίμια φτιαγμένα με την χαρακτηριστική πέτρα της περιοχής (με ενσωματωμένο σ’ αυτήν το ακόνι, για το οποίο ήταν κάποτε περίφημη, όπως μου δείχνει ο Χρήστος). Ήταν ο δρόμος που συνέδεε Ελούντα, Πινές με το κεφαλοχώρι της Φουρνής. Όσο ανεβαίνουμε τόσο αυξάνεται και η θέα ως πέρα στη χερσόνησο της Κολοκύθας. Όνειρο!

Στα στενά της Ελούντας μακριά από την τουριστική ζώνη

Ανασύνταξη της ομάδαςστην πάνω μεριά της Ελούντας

Το ειδυλλιακό εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, πίσω διακρίνεται ο λόφος της Οξάς

Θέα στον κόλπο της Ελούντας

Ανηφορίζουμε από όμορφο καλντερίμι που ένωνε την Ελούντα με Πινές και Φουρνή

Θέα στον κόλπο: Διακρίνονται οι αλυκές και η τουριστική κωμόπολη

Σε μια ανάπαυλα στην ανηφόρα - πολύς λαός!

Κάποτε φτάνουμε και στις Πινές με χαρακτηριστικό τους παλιό μυλοτόπι. Μεγάλο χωριό διασκορπισμένο σε διάφορες συνοικίες. Εμείς θα κατευθυνθούμε προς τις Πάνω Πινές, όπου θα κάνουμε στάση στις τρεις μνημειακές δεξαμενές νερού (πηγάδες), ενώ η διαδρομή ως εκεί μας προσφέρει πολλές όμορφες εικόνες με τους νοτισμένους στην πρωινή δροσιά καταπράσινους ελαιώνες, τα κοτέτσια με κότες και γαλοπούλες, τα μαντριά με τα αιγοπρόβατα που τρέχουν  στο άκουσμά μας, να μας περιεργαστούν!

Ακολουθώντας το καλντερίμι φτάνουμε στις Πινές

Αναστηλωμένος μύλος από το μυλοτόπι των Πινών, δείγμα εντατικής καλλιέργειας σιτηρών

Εικόνες από τις τρεις λιμνοδεξαμενές των Πινών

Βουκολικές σκηνές τόσο κοντά στα πιο τουριστικά θέρετρα του νομού! Αυτή είναι η Κρήτη!

Γαλοπούλα, Κούρκος, Διάννος, Τούρκος, όπως κι αν τον λένε είναι εντυπωσιακό πτηνό ειδικά όταν κορδώνεται

Τέλος η ανηφόρα κάπου εκεί θα σταματήσει και θα ακολουθήσουμε πορεία κατηφορική προς το φαράγγι του Χαυγά, ένα μικρό δασωμένο αριστούργημα της φύσης με πολλά και μεγάλα βρώσιμα χόρτα, χαρά για τους χορτοσυλλέκτες μας. Το πέτρινο με υπερυψωμένα τοιχώματα μονοπάτι, που ακολουθούμε, δείχνει ότι επρόκειτο για πολυσύχναστο πέρασμα κάποτε, καθώς ένωνε Πάνω Μεραμπέλλο με Σπιναλόγκα, κι ο Λεωνίδας μας λέει ότι από εδώ περνούσαν όλα τα στρατεύματα κατακτητών στην ιστορία του τόπου μας. Θα βγούμε πολύ κοντά στην τουριστική περιοχή της Πλάκας, όπου χτίζεται άλλο ένα μεγάλο ξενοδοχείο, δίπλα στο μαντρί με τα φασαριόζικα αιγοπρόβατα. Κι είναι απορίας άξιον πώς στην Κρήτη συνδέονται τόσο στενά και συνυπάρχουν αυτές οι δυο διαφορετικές πηγές εσόδων: ο τουρισμός με την κτηνοτροφία!

Φαράγγι Χαυγά

Στο δασωμένο φαράγγι του Χαβγά, που ένωνε το Πάνω Μεραμπέλλο με Πλάκα και Σπιναλόγκα

Μια δρακοντιά

Ένα καμίνι κι άλλες όμορφες εικόνες απ' το φαράγγι

Κατόπιν από περάσματα θα φτάσουμε στον οικισμό «Τσιφλίκι», όπου υπάρχει εντυπωσιακό κτίριο, θερινή κατοικία κάποτε του Αγά του Χουμεριάκου με θέα στον κόλπο. Παλιότερα το γνωρίσαμε ως μαντρί, σήμερα ήταν πιο καθαρό –μόνο κοτέτσι φιλοξενούσε!- και με ταμπέλα προς πώληση, για όποιον ενδιαφέρεται. Μαθαίνω πως μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους το μέρος πέρασε σε Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες κι έτσι κάπως έφτασε σήμερα να ανήκει σε ιδιώτες! Ελπίζουμε οι νέοι του ιδιοκτήτες να του δώσουν την ανακαίνιση που του αξίζει!

Η θερινή κατοικία του Αγά του Χουμεριάκου στο Τσιφλίκι της Ελούντας. Εδώ η πίσω μεριά του εντυπωσιακού κτιρίου

Και η εμπρός μεριά!

Η θύρα της αυλής και η εξαίρετη θέα προς τον κόλπο

Πολύ εντυπωσιακό κτίριο!

Από εδώ θα πάρουμε το παραλιακό μονοπάτι δίπλα στις δέστρες με τις βάρκες και τα ψαροκάικα, και καθώς η μέρα είναι τέλεια, νιώθουμε τόσο τυχεροί που μπορούμε να χαρούμε τόση ομορφιά! Μια εικόνα ειρηνική και γαλήνια που δεν θυμίζει σε τίποτα την ‘τρέλα’ του καλοκαιριού με την κίνηση και τον συνωστισμό σε δρόμο και παραλία! 

Όμορφη μέρα, ηλιόλουστη και γαλήνια και κυρίως με μια ηρεμία που δεν την βρίσκεις στην θορυβώδη καλοκαιρινή σεζόν

Οι δέστρες για τις βάρκες στη δυτική πλευρά του κόλπου

Πλησιάζοντας στην Ελούντα, πίσω ο λόφος της Οξάς

Βαδίζοντας δίπλα στη θάλασσα

Κάπως έτσι θα φτάσουμε πίσω στην αφετηρία έχοντας διανύσει 13,5 χιλιόμετρα σε 4,5 ώρες περίπου κι αφού ευχαριστήσουμε την αρχηγό μας Grit Hammer και την οικογένειά της που μοιράστηκαν μαζί μας ιδανικά τα μυστικά του τόπου τους, θα διασκορπιστούμε σε ομάδες είτε για καφέ κάτω απ’ τον ήλιο είτε για μπάνιο –η μέρα το ζητάει- είτε για ψαράκι στις ταβέρνες ή όπως αλλιώς επιθυμεί ο καθένας το υπόλοιπο της Κυριακής του! 

Η Γκριτ Χάμερ, κάτοικος της περιοχής, στην πρώτη της ως αρχηγός με τον σύλλογό μας, οδήγησε ιδανικά ένα τόσο μεγάλο γκρουπ με τη συνδρομή της αξιαγάπητης οικογένειάς της! Ευχαριστούμε!!!

Μαγική εικόνα που τράβηξε ο φακός του Γιάννη

Και το παπάκι μας στη βίλα του Αγά στο Τσιφλίκι!

ΑΡΘΡΟ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΛΩΝΤΖΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΣΙΦΛΙΚΙ

ΑΡΧΗΓΟΣ: Grit Hammer

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  Γιάννης Πάγκαλος, Μαρία Μετζογιαννάκη, Λεωνίδας Κλώντζας, Εμμανουέλα Περάκη

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ- ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη 

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ: Γιάννης Πάγκαλος

Με την υποστήριξη του Wikiloc

 ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΗ ΝΟΤΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ🌞

Μια ακόμα επίσκεψη στην αγαπημένη μας Κολοκύθα ή επισήμως «Χερσόνησο της Σπιναλόγκας» πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2024, αυτή τη φορά από τη νότια πλευρά της!

Ομαδική με θέα το Γλαρονήσι

Σε έναν απ’ τους πιο αναγνωρίσιμους χώρους της Κρήτης

Αφού περάσαμε με τα αυτοκίνητα ένα απ’ τα πιο εμβληματικά τοπία της Κρήτης: τη στενή λωρίδα γης, που συνδέει την Ελούντα με την χερσόνησο της Κολοκύθας, έχοντας δεξιά μας τις παλιές αλυκές και τον βυθισμένο αρχαιολογικό χώρο του αρχαίου Ολούντος, ξεκινάμε με επίσκεψη στον πολυκαιρίτη ανεμόμυλο του  Φουντουλάκη, έναν από τους τρεις της περιοχής. Μας ξεναγεί ο κύριος Γιώργος Μαυρικάκης, εγγονός του ιδιοκτήτη.  Έπειτα περνάμε από τον περιφραγμένο χώρο της Παλαιοχριστιανικής Βασιλικής, ακολουθούμε το πέρασμα δίπλα στο κανάλι –δυο τρία ταχύπλοα θα περάσουν από κάτω χαρίζοντάς μας όμορφες φωτογραφίες- που οδηγεί στο παρεκκλήσι της Ανάληψης με την ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική, κτισμένο πιθανότατα στα θεμέλια αρχαίου ναού.  

Τα ερείπια του αρχαίου Ολούντα (ο Ολούς, λέει ο Γιώργος κι όχι η Ολούς), αρχαία πόλη της Κρήτης με πληθυσμό ως και 30.000 κατοίκους. Κατοικημένη συνεχώς από τα μινωικά χρόνια αλλά με την περίοδο της ακμής στα βυζαντινά. Βυθίστηκε στα 780 μ.Χ. μετά από καταστροφικό σεισμό. Τα ερείπιά της διακρίνονται στη θάλασσα δίπλα στις αλυκές.

Μια στενή λουρίδα γης -ο Πόρος- ενώνει την Ελούντα με τη χερσόνησο της Σπιναλόγκας ή αλλιώς "το Νησί"

Ο κόλπος της Σπιναλόγκας από τον Πόρο. Όταν η θάλασσα είναι λάδι οι αντανακλάσεις στο νερό είναι εκπληκτικές 

ΠΑΝΩ: Οι τρεις πολυκαιρίτες ανεμόμυλοι στο κανάλι  της Ελούντας. Ονομάζονται έτσι, γιατί φέρουν μηχανισμό, που τους επιτρέπει να στρίβουν ανεξαρτήτως κατεύθυνσης ανέμου. ΚΑΤΩ: στον ανεμόμυλο του Φουντουλάκη είχαμε την τύχη να ξεναγηθούμε από τον κύριο Γιώργο Μαυρικάκη, εγγονό του ιδιοκτήτη και τον οποίο ευχαριστούμε ιδιαίτερα για τις γνώσεις που μοιράστηκε μαζί μας. ΠΙΟ ΚΑΤΩ: εικόνες από το εσωτερικό του μύλου!

Στο κανάλι της Ελούντας

Το οποίο κατασκεύασαν Γάλλοι το 1897

Οι ανεμόμυλοι απ' το κανάλι της Ελούντας

Πάνω απ' το κανάλι η γνωστή μας Οξά

Το εκκλησάκι της Ανάληψης

Στο Βαγί

Από εδώ και μετά περπατάμε από παλιά περάσματα ή με ελεύθερη ανάβαση σε ένα τοπίο άνυδρο, πετρώδες και σκληρό, με απρόσκοπτη όμως θέα στη θάλασσα, στις απέναντι ακτές και στον κόλπο του Μεραμπέλλου. Ζωντανές είναι οι μνήμες του πρόσφατου παρελθόντος: αλώνια και μετόχια, ξερολιθιές, ίχνη παλιών καλντεριμιών, ένα μεγάλο καμίνι. Όμορφα τοπία: κόλποι με τουρκουάζ νερά και σπηλιές, φυσικοί σχηματισμοί στον εύπλαστο ψαμμίτη. Μόνη παρέα οι γνωστοί τετράποδοι ένοικοι  σχεδόν όλης της ορεινής Κρήτης, τα αιγοπρόβατα, να μας κοιτάνε αυθάδικα. Δύσκολο να πιστέψεις ότι είσαι τόσο κοντά στις πιο ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές του νομού!

Ο λόφος αυτός, που ονομάζεται μαζί με την γύρω περιοχή από τους ντόπιους «Βαγί» έχει πολλά κρυμμένα μυστικά τελικά. Μόλις στα μέσα της ανάβασης περνάμε δίπλα από ερειπωμένο κτίριο. «Αγροικία;» ρωτώ, «Όχι, σκοπιά! Δε βλέπεις τις οδοντωτές απολήξεις σαν πολεμίστρες; Από εδώ έβλεπε κανείς, όποιον πλησίαζε την χερσόνησο απ’ την πλευρά του Μεραμπέλλου!». Τα καλντερίμια στο μεταξύ πλαταίνουν και «μαρτυρούν την διέλευση μεγάλων οχημάτων των κατακτητών». «Ποιων κατακτητών, βρε παιδιά;». «Μα των Ιταλών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο»!

Μετά το εκκλησάκι της Ανάληψης περνάμε από το καλντερίμι με τις εντυπωσιακές γκρι πέτρες και κατευθυνόμαστε στην ΝΑ απόληξη της χερσονήσου: το Βαγί

Εντυπωσιακή η θέα στις ακτές

Και στον κόλπο του Μεραμπέλλου

Αγροικίες παλιές

Φυσικοί σχηματισμοί στον ψαμμίτη

Όμορφοι χώροι κατειλημμένοι από τα αιγοπρόβατα

Ένα παλιό καμίνι με διπλό τοίχο

Τα ζωντανά προσπαθούν να βρουν λίγη σκιά

Όμορφοι ορμίσκοι, προσιτοί κυρίως με βάρκα

Στην «Ανατίναξη»

Κι έτσι κάπως παίρνουμε την τελευταία ανηφόρα για το μέρος με το ιντριγκαδόρικο όνομα «Ανατίναξη». Στον άγονο βράχο ένας ολόκληρος οικισμός  περιφραγμένος με μακριά ψηλή ξερολιθιά! Εγκαταστάσεις του στρατού των Ιταλών κατακτητών! Στην «Άκρα Βαγί» την ΝΑ απόληξη της χερσονήσου σωροί από πέτρες και βράχια μαρτυρούν το βίαιο παρελθόν: αποχωρώντας τα ιταλικά στρατεύματα καταστρέφουν τον πολεμικό εξοπλισμό τους ανατινάσσοντας τον. Εδώ οφείλεται και το όνομα της περιοχής. Πολλοί ντόπιοι στην προσπάθειά τους να βρουν κάτι χρήσιμο στα ερείπια τραυματίστηκαν ή έχασαν και τη ζωή τους από ανατίναξη ξεχασμένων πυρομαχικών. Ανατριχίλα σε πιάνει, αλλά μόνο προς στιγμήν, γιατί είναι τόσο όμορφο το ανάγλυφο των ακτών από κάτω, που σε μαγεύει. «Και που να τις δεις από κοντά τι κόλπους, σπήλαια, βραχοσχηματισμούς έχουν!» λέει η Νταϊάνα που εργάζεται σε τοπικό γραφείο καταδυτικού τουρισμού και ξέρει καλά την παράκτια ζώνη.

Φυλάκιο στον δρόμο προς "Ανατίναξη". Η βαριά ιστορία του παρελθόντος έρχεται και δένει με τις ανάλαφρες κοσμοπολίτικες ακτές απέναντι. 

Το στρατηγείο των Ιταλών  κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο Βαγί

Περιφραγμένο με μεγάλες ξερολιθιές

Εδώ σ' αυτόν τον ειδυλλιακό λόφο φεύγοντας οι κατακτητές ανατίναξαν τα πυρομαχικά τους, για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. Πολλοί ντόπιοι ακρωτηριάστηκαν καθώς έσκαγαν στο πάτημά του ξεχασμένα πυρομαχικά τα επόμενα χρόνια.

Όμορφη όσο και άγρια ακτογραμμή με κολπίσκους, σπηλιές και κάθετα βράχια, ιδανική για καταδύσεις

Συμμετέχοντας στη δράση καθαρισμού της HELMEPA

Στα ΒΑ της περιοχής, στη θέση «Βιγλί» βρίσκουμε άλλο φυλάκιο με θέα το Γλαρονήσι και τον ύφαλο του να σβήνει σταδιακά και να δίνει όλα τα χρώματα του φάσματος στο νερό! Κατηφορίζοντας κατά μήκος των απόκρημνων ακτών περνάμε από «το ακρωτήρι της εγκαταλελειμμένης ομπρέλας», όπως το ονόμασε ο Γιώργος, «για να μαζέψουμε και κανένα σκουπίδι». Ορμητήριο ερασιτεχνών ψαράδων: πλαστικά μπουκάλια νερού και στιγμιαίου καφέ, κουτάκια μπίρας, ακόμα και κάποιες συσκευασίες από κατεψυγμένα θαλασσινά (δολώματα;) και βέβαια ‘σκελετοί’ από κατεστραμμένες ομπρέλες, τα τρόπαια. Αντιπροσωπευτικά ανδροπαρέας, που θέλει να εξασκήσει το χόμπι της, αλλά να έχει και τη βολή της! Ε, βρε παιδιά, με κάθε σεβασμό, τόσο δύσκολο είναι να παίρνουμε  τα σκουπίδια μας φεύγοντας; Μαζεύουμε συμβολικά δύο μεγάλους σάκους απορριμμάτων συμμετέχοντας σε αντίστοιχη παγκόσμια εθελοντική δράση καθαρισμού της HELMEPA.

Κατεβαίνουμε με θέα τις παραλίες της ανατολικής πλευράς και το Γλαρονήσι (γι' άλλους Κολοκύθα)

Γλαρονήσι περιστοιχισμένο από ταχύπλοα

Γλαρονήσι κι απέναντί του η μοναχική παραλία Βαγί με την ψιλή κατακόκκινη άμμο

Μεταφέροντας στην Κολοκύθα τα σκουπίδια που μαζέψαμε στη διαδρομή. Από εδώ θα τα πάρουν με σκάφη από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ελούντας

Με τις δαγκάνες προς αναζήτηση ..σκουπιδιών (ο αρχηγός μας κι η Κλειώ στην τελευταία της πορεία)

Ο αρχηγός μας, Γιώργος Αρναουτάκης 'παλεύοντας' με τον 'σκελετό' μιας κατεστραμμένης ομπρέλας. 

Επίλογος στις παραλίες

Ε καιρός είναι να δροσερέψουμε κι εμείς –η μέρα είναι εξαιρετικά ζεστή για την εποχή. Σταματάμε στην παραλία «Βαγί» με τη συστάδα από αλμυρίκια δίπλα στη θάλασσα να προσφέρει επιτέλους λίγη σκιά και τον φιλόξενο κόλπο με την ψιλή κοκκινωπή άμμο να σβήνει την κάψα μας! Μισή ώρα αναζωογονητική στάση εδώ κι έπειτα όπως είμαστε με τα μαγιό φοράμε πάλι τις αρβύλες και συνεχίζουμε. Στόχος να ρίξουμε άλλη μια βουτιά στην κοσμοπολίτικη παραλία της Κολοκύθας, όπου έχουμε δώσει ραντεβού με τον Ε.Ο.Σ. Ρεθύμνου, που περπατούσε στη βόρεια πλευρά.

Άντε τώρα να βρεις φίλους ορειβάτες, όταν τουριστικά σκάφη έχουν ήδη αρχίσει να αποβιβάζουν ορδές τουριστών.  «Ποιοι απ’ τους λουόμενους έχουν αφήσει αρβύλες και μπατόν μαζί με τα ρούχα τους;». Μπίνγκο!  Εντοπίζουμε τα παιδιά, ανταλλάσσουμε χαιρετισμούς με ευχές για καλές κι ασφαλείς πορείες. Μετά τη βουτιά μας στα τουρκουάζ νερά της Κολοκύθας –δεν είναι τυχαία τόσο διάσημη- παίρνουμε το παραθαλάσσιο μονοπάτι, που με πορεία μισής ώρας θα μας οδηγήσει πίσω στην αφετηρία μας.

Η μέρα τελειώνει με μια μπίρα στις καφετέριες του Μαυρικιανού, απ’ όπου βλέπει κανείς τη θέα όλης της Ελούντας. Μία πρόποση για μια νέα αρχή στην καλή μας φίλη, την Κλειώ, που μετακομίζει στην Αθήνα κι υπόσχεται να μη μας ξεχάσει –το καλό που της θέλουμε!- κι έπειτα ….κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!

Τα αλμυρίκια δίπλα στη θάλασσα στο Βαγί προσφέρουν την πρώτη σκιά μετά από ώρα.

Περνώντας τα εντυπωσιακά γκρι και ροζ βράχια που οδηγούν στην κοσμοπολίτικη παραλία της Κολοκύθας. Στο βάθος φαίνεται ο λόφος της Οξάς.

Η παραλία της Κολοκύθας με τα τουρκουάζ νερά στη ρίζα του λόφου "Λούτρα' της χερσονήσου. Ήδη σκάφη έχουν αποβιβάσει τους πρώτους τουρίστες. Αργά το μεσημέρι εδώ θα γίνεται πανδαιμόνιο.

Περπατήσαμε σήμερα επτά χλμ, κολυμπήσαμε άλλα τόσα, ξεναγηθήκαμε στην ιστορία της περιοχής, είδαμε ειδυλλιακά τοπία, καλωσορίσαμε φίλους, αποχαιρετίσαμε φίλους, κάναμε και το καθήκον μας μαζεύοντας κανένα σκουπίδι: μια γεμάτη μέρα! Ευχαριστούμε  τον αρχηγό μας, Γιώργο Αρναουτάκη, για την  οργάνωση, καθώς και τον κύριο Γιώργο Μαυρικάκη για την ξενάγηση, τον Πρόεδρο του Προοδευτικού Συλλόγου Ελούντας, Γιώργο Εγγλεζάκη και τον Γιάννη Μαυρικάκη, για την αποκομιδή των απορριμμάτων από την παραλία της Κολοκύθας με σκάφη.

Αρχηγός: Γιώργος Αρναουτάκης. Γιατί κανείς δεν ξέρει καλύτερα τον τόπο του, απ' αυτόν που κατοικεί σ' αυτόν. Ευχαριστούμε, Γιώργο!

ΑΡΧΗΓΟΣ :  Γιώργος Αρναουτάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ :  Γιώργος Αρναουτάκης, Παναγιώτης Ευδαίμων,  Μαρία Μετζογιαννάκη, 

ΚΕΙΜΕΝΟ: Γιώργος Αρναουτάκης, Μαρία Μετζογιαννάκη

 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Μαρία Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ : --------

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:  Παναγιώτης Ευδαίμων