Showing posts with label Πισκοκέφαλο. Show all posts
Showing posts with label Πισκοκέφαλο. Show all posts

Sunday 11 December 2022

 ΚΟΙΛΑΔΑ ΣΚΛΑΒΕΔΙΑΚΟΥ ΣΗΤΕΙΑΣ 

ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ!💧💧💦💨

Όταν οι καιρικές συνθήκες προβλέπονται ακραίες με δυνατές ριπές ανέμου και βροχή, τότε πρέπει να είναι κανείς ..εθισμένος στην πεζοπορία, για να αποφασίσει να βγει απ’ το σπίτι του. Τέτοιοι αποδείχτηκαν οι 8 …‘αδιάβροχοί’ του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου, που μαζεύτηκαν στο Πισκοκέφαλο Σητείας με σκοπό να διασχίσουν την κοιλάδα του Σκλαβεδιάκου την Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2022.


Υπήρχε πρόβλεψη αποβραδίς για  επιδείνωση του καιρού μετά τις δύο. «Προλαβαίνουμε - δεν προλαβαίνουμε»! Όμως με το ξεκίνημά μας στις 9 η ώρα είχε ήδη αρχίσει το ψιλόβροχο. Τα πρώτα μέτρα κυλούσανε αργά με σταματήματα –δεν το ‘χαμε πάρει απόφαση ακόμα. Αέρας  ωστόσο δε φυσούσε και γρήγορα ξεπεράσαμε τους ενδοιασμούς μας. Αρχίσαμε κιόλας να το διασκεδάζουμε. Το τοπίο ήταν εξαιρετικής ομορφιάς και του πήγαινε τοοοόσο η βροχή!

ΕΝΑΡΞΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ

Κατηφορίζουμε λοιπόν το τσιμεντόδρομο  απέναντι από το βενζινάδικο και περπατάμε παράλληλα στη ρεματιά. Περνάμε από κατοικίες, περιβόλια, πορτοκαλεώνες.  Συζητάμε για τις πρόσφατες πλημμύρες της Σητείας, καθώς βλέπουμε ακόμα σωρούς από πέτρες στις άκρες του δρόμου. Σε μισή ώρα περίπου φτάνουμε στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Έχει υπόστεγο, αλλά τι να το κάνουμε; Θα βραχούμε που θα βραχούμε!

Ξωκλήσι Αγίου Νικολάου (φώτο αρχείου με ηλιόλουστο καιρό)

Δίπλα είναι ο εγκαταλελειμμένος οικισμός του Σκλαβεδιάκου με τα ερειπωμένα σπίτια του να δείχνουν ότι πέρασε στιγμές δόξας στο παρελθόν. Συζητάμε για το όνομά του, που ίσως δείχνει κατοίκηση Σλάβων. Σίγουρα ήταν χωριό την εποχή της Τουρκοκρατίας, όπως αναφέρεται σε τοπικό θρύλο. Τώρα τα ερείπια του τα ‘χουν σκεπάσει περικοκλάδες πρωινής χαράς!

Σκλαβεδιάκος 


Συνεχίζουμε ακόμα λίγο στο χωματόδρομο κι έπειτα κόβουμε κάτω προς την κοίτη του χειμάρρου. Περνάμε από τσιμεντόδρομο, τσακισμένο απ’ την πρόσφατη πλημμύρα. Η καταστροφή, που προκάλεσε η ορμή του νερού, μας αφήνει άφωνους!

Εμφανή τα ίχνη της πρόσφατης καταστροφικής πλημμύρας  

ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΑΡΡΟΥ ΣΚΛΑΒΕΔΙΑΚΟΥ

Για μία και βάλε ώρα θα περπατάμε πάνω στις κροκάλες της ρεματιάς, η οποία άλλοτε απλώνει άλλοτε στενεύει. Αλλού περνά εύκολα, αλλού πρέπει να παραμερίσουμε βάτα, καλάμια, κισσούς, για να βρούμε διέξοδο. Το μέρος είναι άγριο κι αυτή είναι η ομορφιά του. Προχωρώντας αυξάνεται κι η ποσότητα του νερού, που ρέει και σχηματίζει μεγάλες ‘κολύμπες’, όπου επιπλέουν τα φθινοπωρινά φύλλα των πλατανιών, έτσι κι αλλιώς στρωμένα σαν χαλί στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Πράσινα βρύα, έχουν ζώσει βράχους και ξερολιθιές. Ρίζες δέντρων ξεθαμμένες απ’ το νερό  ελίσσονται σαν φίδια στα πόδια μας.  Αλλού δέντρα ολόκληρα πεσμένα κάθετα στο ποτάμι ξεριζωμένα από κάποια πλημμύρα! Που και που μερικές ανθρώπινες κατασκευές: καταπότες για μεταφορά νερού, τεχνητοί φράχτες για να σχηματίζονται στέρνες , ξερολιθιές, ένας παλιός νερόμυλος τυλιγμένος στους κισσούς. Και κήποι με εσπεριδοειδή και ρόδια, που αναρωτιόμαστε, αν τους επισκέπτονται ακόμα οι ιδιοκτήτες τους και πως βρίσκουν διέξοδο ως εδώ. Σκηνικό εντελώς παραμυθένιο. Δεν είναι τυχαίο, πως υπάρχει ο θρύλος ότι ερχόταν οι νεράιδες κι έπλυναν τα ρούχα τους εδώ γύρω.


Παλιός νερόμυλος δίπλα στο περιβόλι του, τυλιγμένος στους κισσούς

Τα βρύα έκαναν κατάληψη στην ξερολιθιά!





Ολόκληρα δέντρα πεσμένα!
Ατέλειωτα περιβόλια με εσπεριδοειδή!!

ΣΤΟΝ ΚΙΜΟΥΡΙΩΤΗ

Σιγά-σιγά πλησιάζουμε τον Κιμουριώτη, το χωριό, που δεσπόζει στην κοιλάδα. Μικρός αλλά πανέμορφος οικισμός, του οποίου τα περισσότερα σπίτια είναι πολύ ωραία αναπαλαιωμένα. Κάτοικο δε συναντήσαμε, αλλά ένας γατούλης κι ένας σκυλάκος μας προϋπάντησαν. Ειδικά ο δεύτερος μας ακολούθησε ως πάνω κι ελπίζουμε να βρήκε ξανά το δρόμο, να γυρίσει πίσω. Περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια του χωριού -μεγάλο δεν είναι εξάλλου. Επισκεφτήκαμε την εκκλησία  του – διμάρτυρη, Αγίας Τριάδας και Αγίου Παντελεήμονα. Από τη φίλη, Άννα Κασσωτάκη, μέλος του συλλόγου μας, που κατάγεται από Σκοπή, μαθαίνουμε ότι υπήρχε μια βρύση με ‘τρόμπα’ στη μικρή πλατεία, απ’ όπου έπαιρναν νερό παλιά οι κάτοικοι. Ακόμα ότι κατά τη διάρκεια της Κατοχής εδώ διέμεναν Ιταλοί αξιωματικοί –αυτοί έφτιαξαν το δρόμο που συνδέει το χωριό με τη Σητεία. Επίσης έτρωγαν τα βατράχια, που έπιαναν απ’ τον ποταμό, κάτι που προκαλούσε βέβαια μεγάλη εντύπωση στους ντόπιους. Σήμερα αρκετά σπίτια εδώ έχουν αγοραστεί από ξένους κι έτσι το μέρος γνωρίζει μια νέα ακμή και δεν έχει την εγκατάλειψη του Σκλαβεδιάκου.

Ο γατούλης του Κιμουριώτη με τα δυο διαφορετικού χρώματος μάτια!

Όμορφα αναπαλαιωμένος ο οικισμός.

Ο θόρυβος του νερού μας οδηγεί  στην πηγή Λαψανάρι, δίπλα στον οικισμό, όπου ρέει νερό χειμώνα-καλοκαίρι. Εδώ δίπλα είναι παλιός νερόμυλος και πανέμορφη αγροικία. Πιο πάνω το ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας με ωραία θέα στην κοιλάδα από ψηλά. Από εδώ θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε ακόμα πιο βαθειά στο ρυάκι, που γίνεται μικρό ποτάμι, και να φτάσουμε στη Σκοπή, κεφαλοχώρι της περιοχής. Τόσα πράγματα που θα θέλαμε να κάνουμε, αλλά ο καιρός ‘κατεβάζει’ από ΝΔ και τ’ αφήνουμε όλα για μια άλλη φορά.

Πηγή Λαψανάρι

Ο καινούριος μας φίλος!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΑΧΛΑΔΙΑ

Αποφασίζουμε ν’ ανηφορίσουμε για τα Αχλάδια κι …έχει ο Θεός. Παίρνουμε λοιπόν τον κάθετο χωματόδρομο, που μας οδηγεί στο χωριό σε λιγότερο από μισή ώρα. Επιταχύνουμε το βήμα, σαν να θέλουμε να γλυτώσουμε το πιτσίλισμα του αέρα και της βροχής. Μάταια! Ώσπου να φτάσουμε, έχουμε γίνει ‘παπιά’. Πάνω στην ώρα πέφτουν και στα κινητά τα μηνύματα από τη Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και μας τρομάζουν. 

Στο δρόμο γι' Αχλάδια μάς πήρε και μας σήκωσε.



Εγκαταλείποντας τον οικισμό!

Όλοι ξέρουμε ότι το ταξίδι μας τελειώνει κάπου εδώ. Ο θολωτός τάφος του Πλατύσκινου και η περιδιάβαση στα ιστορικά χωριά, Αχλάδια και Πισκοκέφαλο θα πραγματοποιηθεί μια άλλη φορά. Ευτυχώς ο δρόμος έχει αρκετή κίνηση –περίοδος λιομαζώματος γαρ-. Επιβιβαζόμαστε στα φιλόξενα αγροτικά, που μας μεταφέρουν ως το Πισκοκέφαλο, βρεγμένους ως το κόκαλο, αλλά κι ικανοποιημένους: οκτώ σκανταλιάρικα παιδιά, που μοιράστηκαν κρυφά μια κοπάνα από τη ρουτίνα της καθημερινότητας!


ΑΡΧΗΓΟΣ: Μαρία Μετζογιαννάκη

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣΓιάννης Πάγκαλος, Μαρία Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ:Μαρία Μετζογιαννάκη

.