ΔΑΣΟΣ ΚΡΟΥΣΤΑ (ΤΟΥΡΚΙΣΣΕΣ – ΠΕΥΚΑΛΙΔΙΑΣ – ΚΟΚΚΙΕΣ)

Μια ομάδα 30 περίπου πεζοπόρων του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου, μεγάλων και μικρών, παλιών και νέων, πραγματοποίησε την Κυριακή 9 Απριλίου μια όμορφη πεζοπορία στο αγαπημένο μας δάσος του Κρούστα. Κι όπως λέει ο Παναγιώτης: «Το να περπατάς μέσα σε ένα δάσος είναι πάντα ευχάριστο, πόσο μάλλον στο δάσος του Κρούστα, που είναι κοντά στη πόλη μας και είναι κομμάτι της πεζοπορικής ζωής μας».

Ομαδική στην κορυφή Κοκκιές

Άλλο ένα βίντεο εδώ: 

https://www.facebook.com/panos.evdemon/videos/1678846062570095?idorvanity=588468201282923

Ο καιρός καλός για πεζοπορία 10-13 βαθμοί, ήλιος και κάποια νεφοκάλυψη κατά τη διάρκεια της πορείας. Φυσούσε αέρας ειδικά στις κορυφές, αλλά αυτό δεν πτόησε την ομάδα. Ξεκινήσαμε από τη γνωστή θέση Τούρκισσες, δίπλα στη δεξαμενή, αφετηρία μας για πολλές πεζοπορίες, όπου αφήσαμε τα αυτοκίνητά μας. 

Η δεξαμενή στις Τούρκισσες

Η ομάδα ξεκινά!

Πήραμε αρχικά χωματόδρομο κι έπειτα την κατεύθυνση  προς ‘Πευκαλιδιά’, όνομα και πράγμα, αφού ακολουθήσαμε μονοπάτια μέσα στο όμορφο πευκοδάσος, το οποίο πότε πύκνωνε και μας χάριζε τη σκιά του και τις μυρωδιές του, πότε ξάνοιγε και μας άφηνε να θαυμάσουμε τη θέα στον κόλπο του Μεραμπέλου. Πέρα απ’ τη συνήθη ανθρώπινη επέμβαση: δρόμοι, περίβολοι, μελίσσια (την προσοχή μας εφιστά ο αρχηγός, μην τα ενοχλήσουμε: ‘όχι πολύ κοντά κι όχι φασαρία’, λέει) σε κάποιο ξέφωτο του δάσους κάποιος παθιασμένος με τη φύση πεζοπόρος άφησε τα ίχνη του: έναν κοχλία φτιαγμένο με πέτρες και μια μεγάλη στρατιωτική σκηνή κάτω απ’ τα δέντρα, παρακαταθήκη στους επόμενους ορειβάτες, κυνηγούς, ανθρώπους της φύσης, που έχουν ανάγκη από κατάλυμα. 

Η σκηνή κι ο 'κοχλίας' σε ξέφωτο του δάσους

Η ομάδα συνεχίζει και οι παλαίμαχοι του Συλλόγου ο Γιώργος κι ο Λεωνίδας μας δείχνουν όλες τις κορφές με τα ονόματά τους, τα δρομάκια και που οδηγούν, τις  περιοχές με τα τοπωνύμια τους,  φυτά κι άλλες πληροφορίες, που σε κάνουν από τη μια  να θαυμάζεις τις γνώσεις τους, από την άλλη την αδυναμία σου να τα συγκρατήσεις όλ’ αυτά. Αντίθετα αφήνεσαι στις μυρωδιές του ρετσινιού, στο θρόισμα της πευκοβελόνας, στα λουλουδάκια, που ξεφυτρώνουν, στα θυμάρια και τις αστοιβίδες, όπου μαζεύονται ζουζούνια, έντομα, πεταλουδίτσες κι όλη η …παλιοπαρέα της άνοιξης.

Γιώργος και Λεωνίδας συναγωνίζονται σε γνώσεις

Ανθισμένη δάφνη

Παίρνουμε σιγά-σιγά ανηφορική πορεία. Στο δρόμο συναντάμε ερειπωμένα σπιτάκια ανάμεσα στα πεύκα, καθώς κι αναβαθμίδες, λίθινους φράκτες και μαντριά, σημάδια δραστηριότητας των προγόνων μας. Λίγο πριν την κορφή σε μέρος με ωραία θέα, αλλά χωρίς δυνατό αέρα, θα σταματήσουμε λίγο για το κολατσιό μας. Ένας γύπας φέρνει βόλτες πάνω μας εποπτεύοντας τα λημέρια του. Ανεβαίνουμε τέλος στην κορυφή Κοκκιές, απ’ όπου μας ανοίγεται η θέα προς το παραπλήσιο μικρό οροπέδιο στα Σκυφιά, αλλά και στην πεδιάδα της Ιεράπετρας και το νότιο κρητικό πέλαγος. Συνεχίζουμε ανατολικά στην κορυφογραμμή, που αποτελεί φυσικό σύνορο των χωριών Κρούστα –Καλαμαύκας – Πρίνας.

Το μικρό οροπέδιο των Σκυφιών της Καλαμαύκας, όπως φαίνεται απ' την κορυφή

Οι κορυφές της Δίκτης διατηρούν ακόμα λίγο χιόνι

Φωτογραφίζοντας τ' άγρια πουλιά

Ιδού το αποτέλεσμα

Έπειτα η ομάδα παίρνει την κατηφόρα ανάμεσα στο δάσος που διακόπτεται από βράχους και κάποια πεσμένα –ίσως από κεραυνούς- δέντρα. Βρίσκουμε τελικά χωματόδρομο και μ’ αυτόν οδηγό γυρνάμε στη βάση μας, αφού διασχίσαμε συνολικά απόσταση περίπου 8 χιλιομέτρων σε 3.30 ώρες με τις στάσεις. 

Μια όμορφη πορεία, αρκετή για να κρατήσει την ομάδα ζεστή για τις διακοπές του Πάσχα. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τον αρχηγό μας, Γιώργο Μιχαηλίδη, δεινό γνώστη κάθε σπιθαμής στην περιοχή. Ευχόμαστε σε αυτόν, σε όλη την ομάδα, στα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου, καθώς και σ’ όλο τον κόσμο «Καλό Πάσχα» ανανεώνοντας το ραντεβού μας για την Κυριακή του Θωμά!!!

Ο αρχηγός μας, Γιώργος Μιχαηλίδης, δεινός γνώστης της περιοχής

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιώργος Μιχαηλίδης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος,  Παναγιώτης Ευδαίμων

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μ. Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ:

Powered by Wikiloc

 ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ ΚΡΟΥΣΤΑ⛄🌞

«Χειμώνας χωρίς χιόνι δεν είναι χειμώνας, χιόνι χωρίς χιονάνθρωπο, χωρίς χιονοπόλεμο, χωρίς βόλτα στο χιόνι, δε λέει» μοιράζεται την εμπειρία του ο φίλος μας, ο Γιώργος απ’ το Ηράκλειο. Έτσι την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2023 με τη λήξη του ‘χιονιά’ -με το ευφάνταστο όνομα ‘Μπάρμπαρα’-ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου τροποποίησε κάπως το πρόγραμμά του, ώστε να εκμεταλλευτεί τις καιρικές συνθήκες και να επισκεφτεί το χιονισμένο δάσος του Κρούστα, κοντά στην πόλη μας.

Η μέρα ήταν τέλεια: με ηλιοφάνεια και χωρίς αέρα, έπειτα από καιρό. Το χιόνι ήταν ακόμα μαλακό κι αφράτο, όπως μας αρέσει! Η επιλογή της διαδρομής σοφή από τον αρχηγό, καθώς η πεζοπορία γινόταν πάνω σε μονοπάτι, πάρα πολύ καλά σηματοδοτημένο, που δε γινόταν να το χάσεις -άλλο ένα μπράβο κι ένα ευχαριστώ στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου για τη σήμανση-. Κι είναι σημαντικό αυτό, γιατί με το χιόνι να καλύπτει τα πάντα υπάρχουν πολλές παγίδες με λακκούβες που δε φαίνονται.

Πολύ καλά σηματοδοτημένο το μονοπάτι. Μπράβο στις υπηρεσίες του Δήμου!

Χιόνι που φτάνει πολλές φορές ως τα γόνατα!

Αν κι η θερμοκρασία ήταν ανάμεσα στους 4-7 βαθμούς, ο ήλιος κι η απουσία αέρα έκαναν τη διαδρομή ευχάριστη!

Κατά τις εννιά η ώρα λοιπόν φτάνει η παρέα των είκοσι περίπου πεζοπόρων στη θέση Τούρκισσες, δίπλα στη δεξαμενή, που ήταν κι η αφετηρία. Μερικά αυτοκίνητα δυσκολεύτηκαν λόγω του παγωμένου ολισθηρού δρόμου και σταμάτησαν λίγο πιο χαμηλά, χωρίς αυτό να δημιουργήσει πρόβλημα. Δεν είμαστε μόνοι μας: Πολλά άλλα αυτοκίνητα,  παρέες, κυρίως οικογένειες με παιδιά έχουν έρθει ως εδώ να παίξουν λίγο με το χιόνι και να φτιάξουν τον χιονάνθρωπό τους, εκμεταλλευόμενοι την αργία της Κυριακής

Αφού διαβάζουμε τις ενημερωτικές πινακίδες, προχωράμε στο μονοπάτι, με το χιόνι να φτάνει καμιά φορά ως το γόνατο.

Η ομάδα στην αφετηρία

Η δεξαμενή, σήμα κατατεθέν στις Τούρκισσες

Δεν είναι τυχαίο, που το δάσος αυτό ονομάζεται «Ιστορικό». Πέρα απ’ τα δέντρα του: πεύκα, σφενδάμια, πρίνοι, -δύσκολο να τα διαχωρίσεις μια τέτοια μέρα, που όλα είναι καλυμμένα απ’ το χιόνι-, εντύπωση προκαλούν και τα αρχιτεκτονικά ευρήματα άλλων εποχών. Έτσι στη θέση "Ασφεντάμοι" έχουν εντοπισθεί τμήματα αγροτικών εγκαταστάσεων και αγροικιών της εποχής των Μινωιτών. Με τεράστιες λαξευμένες πέτρες έχουν κατασκευαστεί κυκλικές κατασκευές σαν ανοιχτά πηγάδια, που πιθανόν χρησιμοποιούνταν για αποθήκευση νερού ή σιτηρών. Ογκόλιθοι, που εντυπωσιάζουν με το μέγεθος τους και θυμίζουν ‘κυκλώπεια τείχη’, γιγάντιοι περίβολοι, που περικλείουν μεγάλα τμήματα γης. Επίσης κατά την διαδρομή μας στο ύψωμα της Φορτέτσας -αλλοτινό τόπο λατρείας ή παρατηρητήριο, καθώς βρίσκεται στα όρια των αρχαίων πόλεων Λατούς και Ιεράπυτνας- συναντάμε παραδοσιακό, καλά διατηρημένο αλώνι και εγκαταλειμμένες στάνες, απομεινάρια κτηνοτροφικής δραστηριότητας αλλοτινών καιρών.  Εκτός απ’ τα διάσπαρτα μνημεία και το χιόνι ο χώρος προσφέρει και σημεία με απρόσκοπτη θέα στην πόλη του Αγίου Νικολάου και τις ακτές του κόλπου του Μεραμπέλου.

Αρχιτεκτονικά λείψανα αγροικιών

Πηγάδες 

Θέα στον Άγιο Νικόλαο και στον κόλπο του Μεραμπέλλου

Τίποτα δεν έλειψε απ’ αυτή την εξόρμηση, που πολλά μέλη τη χαρακτήρισαν μια απ’ τις καλύτερές «λόγω του χιονιού, λόγω της μέρας, λόγω της παρέας». Το χιόνι, ασυνήθιστο σε μας τους Κρητικούς βγάζει πάντα το παιδί από μέσα μας. Χαζεύω τις φωτογραφίες  και ζηλεύω –αφού μια ίωση με καθήλωσε στο σπίτι-. Γέλια, χαρές, χιονάνθρωποι, χιονοπόλεμος, τσουλήθρες κι ηλιοθεραπεία με ξάπλωμα στο άσπρο χαλί. 

Το χιόνι ποτέ δεν το χορταίνεις!

Χιονάνθρωποι χαμογελαστοί

Κι ένας πιο σοβαρός!

Συνολικά η ομάδα περπάτησε 5.400 μέτρα, σε περίπου 3,5 ώρες, με το χιόνι, όπως είναι φυσικό, να επιβραδύνει την πορεία και παρά τις αδιάβροχες μπότες, τις γκέτες κι όλα τα σχετικά ‘μπήκε παντού και τα μούσκεψε όλα’ κατά την έκφραση του αρχηγού. Αλλά δεν πειράζει, χαλάλι του. «Εμείς στη Σητεία βλέπουμε χιόνια κάθε δέκα χρόνια!!! Γι’ αυτό απολαύσαμε την πεζοπορία στο υπέροχο χιονισμένο δάσος!!! Σας ευχαριστούμε πολύ, αρχηγέ, Παναγιώτη Ευδαίμων, Ορειβατικέ Σύλλογε Αγίου Νικολάου!!! Ήταν υπέροχα!!! Πέρασα υπέροχα!!!», μας γράφει η φίλη μας, η Βάσω στο fb κι εγώ αντιγράφω εδώ τα λεγόμενα και …τα θαυμαστικά!  «Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Σύλλογο και στον αρχηγό. Η 4ωρη πεζοπορία μας σε τέτοιο ασυνήθιστο (σε χαμηλότερο υψόμετρο) πεδίο για Κρήτη ανεπανάληπτη», προσθέτει ο Γιώργος απ’ το Ηράκλειο. 

Ευχαριστώ στον αρχηγό μας, Πάνο Ευδαίμων

Η ομάδα με θέα τον κόλπο του Μεραμπέλλου

Μεγάλη ικανοποίηση αυτή: να ξέρεις ότι ο κόσμος απολαμβάνει την πεζοπορία στη φύση και δείχνει την ευγνωμοσύνη του. Σου δίνει κουράγιο να συνεχίσεις. Και στην άλλη με το καλό λοιπόν!

Μια κατσικούλα, που μόλις είχε γεννήσει μέσα στα χιόνια!

ΑΡΧΗΓΟΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΥΔΑΙΜΩΝ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων, Γιώργος Κουναλάκης, Μαρία Γιαλίζη

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Μαρία Μετζογιαννάκη

 

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ