ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΔΑΣΟΣ ΣΕΛΑΚΑΝΟΥ - ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΙΜΝΑΚΑΡΟΥ

Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019, μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου μοιράστηκαν μια απαιτητική αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πεζοπορία στα Λασιθιώτικα βουνά, που συνδυάζει καταπράσινο δάσος με άδενδρη, βραχώδη ορεινή φύση. 

Η διαδρομή μας ξεκίνησε από το πευκοδάσος του Σελάκανου και ακολουθώντας το πεζοπορικό μονοπάτι Ε4 καταλήξαμε στο οροπέδιο Λιμνάκαρου, διασχίσαμε δηλαδή την καρδιά της οροσειράς της Δίκτης.

ΔΕΙΤΕ ΔΙΑΔΡΟΜΗ εδώ

ΔΑΣΟΣ ΣΕΛΑΚΑΝΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕΛΑΚΑΝΙΩΤΙΣΣΑ

 

Με ιδανικές κλιματολογικές 19 πεζοπόροι ξεκινήσαμε στις 9:00 το πρωί, από την τοποθεσία 'Πεζούλια' στο δάσος του Σελάκανου, από υψόμετρο 930μ. 

Διασχίσαμε ένα μέρος τους δάσους μέχρι την περιοχή 'Ασφεντάμι' (υψόμετρο 1620μ.), περνώντας από την ομώνυμη πηγή και τα παλιά μιτάτα.

ΠΗΓΗ 'ΑΣΦΕΝΤΑΜΙ'

Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το διάσελο του 'Αβαρσάμη' σε υψόμετρο 1850μ. Παρόλο που το κομμάτι αυτό της διαδρομής είναι το πιο δύσκολο, η ομάδα αποδείχτηκε εξαιρετικά γρήγορη και ευέλικτη και στις 13:30 είχαμε ήδη φτάσει στο διάσελο.

Κάναμε ένα 20λεπτο διάλειμμα και στη συνέχεια ακολουθήσαμε κατηφορική πορεία με κατεύθυνση το οροπέδιο του Λιμνάκαρου.

Λιγότερο επίπονη η κατηφορική πορεία, απαραίτητη όμως η προσεκτική κατάβαση από το στενό, γεμάτο πέτρες μονοπάτι. Με προσοχή διασχίσαμε την απότομη βουνοπλαγιά, την σκεπασμένη με πέτρες που κυλούσαν σε κάθε μας βήμα με κίνδυνο να χάσουμε την ισορροπία μας. Περάσαμε από τα 'Ξηροκάμπια', τον ποταμό και τους 'Πετράδες', απολαμβάνοντας την ασύλληπτη θέα, αρχικά προς την 'Μικρή Δίκτη' και στη συνέχεια τους 'πύργους του Σπαθιού', (την πιο ψηλή κορφή της Δίκτης) που αποκαλύπτονταν μυστηριώδεις ανάμεσα από πυκνή ομίχλη. 

Στις 15.40 φτάσαμε στο οροπέδιο του Λιμνάκαρου, στο γραφικό πετρόκτιστο ξωκλήσι του Αγίου Πνεύματος, έχοντας διανύσει 14χλμ περίπου, με θετική υψομετρική διαφορά 1000μ.

 ΞΩΚΛΗΣΙ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ - ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΛΙΜΝΑΚΑΡΟΥ

Ολοκληρώσαμε την περιπλάνηση μας στην οροσειρά της Δίκτης μετά από 6,5 ώρες, γεμάτοι εικόνες απίστευτης ομορφιάς. Με γνήσια σπιτική ρακή βραστό και πιλάφι γιορτάσαμε τα ...επινίκια σε παραδοσιακό καφενείο  στους έξω Ποτάμους.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Ανδρουλάκης Γιώργος

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κλώντζας Λεωνίδας, Ανδρουλακης Γιώργος, Ευδαίμων Παναγιώτης, Σπυριδάκης Μανώλης
ΒΙΝΤΕΟ: Κλώντζας Λεωνίδας

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Λάμπρου Ελένη, Ανδρουλάκης Γιώργος 

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΟΧΩΡΙ - ΣΕΛΑΚΑΝΟ -ΧΡΙΣΤΟΣ

 Στο δάσος του Σελάκανου, από τα ωραιότερα πευκοδάση της Κρήτης, περπάτησε η ομάδα του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου, την Κυριακή 9 Ιουνίου 2019.

Από τα σημαντικότερα διασωζόμενα οικοσυστήματα της Κρήτης, το δάσος του Σελάκανου βρίσκεται 35 χλμ ΒΔ της Ιεράπετρας και καταλήγει στις πλαγιές κάτω από την κορυφή 'Αφέντης' της Δίκτης.

Είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα Νatura 2000 και θεωρείται από τα σπουδαιότερα δάση στη Μεσόγειο. Η περιοχή καλύπτεται από δάσος κυρίως τραχείας πεύκης (Pinus brutia), ένα πολύ ανθεκτικό είδος που αντέχει την 6μηνη ξηρασία και ευδοκιμεί και σε βραχώδες έδαφος. Συναντώνται, επίσης, και άλλα είδη δέντρων όπως είναι ο δενδρώδης πρίνος, κυπαρίσσι, σφένδαμος, πλάτανος κ.α. 

Ο επισκέπτης αμέσως αιχμαλωτίζεται από την άγρια ομορφιά του τοπίου με τα υπέροχα φαράγγια,  πηγές με γάργαρα νερά, απότομες πλαγιές όπου υπάρχουν αρπακτικά πουλιά, όπως βιτσίλες και γεράκια.
Στην περιοχή 'Μελισσόκηπος' οι μέλισσες έχουν το μικρό τους βασίλειο. Την άνοιξη μάλιστα οι κυψέλες πολλαπλασιάζονται, καθώς μελισσοτρόφοι από όλη την Κρήτη μεταφέρουν τις κυψέλες τους στην περιοχή. Παρά τις εκτεταμένες καταστροφές από πυρκαγιές που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια, παραμένει ο μεγαλύτερος μελισσοπαραγωγικός τόπος του νησιού.

 

Προσφέρεται για ατέλειωτες πεζοπορίες, με διαδρομές διαφορετικού βαθμού δυσκολίας, σε ένα τοπίο που εναλλάσει απότομες πλαγιές, ρεματιές, φαράγγια (πιο γνωστό το φαράγγι της Σαρακήνας), πηγές, ρυάκια και ξέφωτα. Σε μεγάλο του τμήμα το διατρέχει το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4, ενώ στα ενδότερα υπάρχει δίκτυο δασικών δρόμων.

Η διαδρομή μας ξεκίνησε από το σχεδόν έρημο χωριό Μεταξοχώρι (υψόμετρο 600μ). Το χωριό με τα ερειπωμένα σπίτια κρητικού ρυθμού και την υπέροχη θέα προς τις βουνοκορφές, μετονομάστηκε τη δεκαετία του '50 από Πρασάς σε Μεταξοχώρι, προς τιμήν του Πατριάρχη Μελετίου Μεταξάκη που γεννήθηκε στο χωριό. 

Ακολουθήσαμε ανηφορική πορεία πάνω σε χωματόδρομους, με ΒΔ κατεύθυνση και σύντομα βρεθήκαμε να περπατάμε σε μονοπάτι μέσα στο δάσος, στη σκιά πανύψηλων δέντρων. Το μονοπάτι μας οδήγησε πάνω από το φαράγγι του Σελάκανου, με τα βραχώδη πρανή, την άγρια ομορφιά και τα αγριοπούλια να δοκιμάζουν παράτολμες πτήσης με φόντο τον καταγάλανο ουρανό.

Το φαράγγι του Σελάκανου ή Γυπαετών ή Ψωριάρη ή Παρσά σχήματίζεται στην ΝΑ πλευρά του δάσους και καταλήγει ανάμεσα στα χωριά Χριστός και Μεταξοχώρι. Η πεζοπορία μέσα στην κοίτη είναι αρκετά επίπονη, ιδιέταιρα την περίοδο που έχει νερό ο ποταμός 'Ψωριάρης' που ρέει στην κοίτη του.

Η ομάδα μας ακολούθησε το παλιό μονοπάτι που ενώνει το Σελάκανο με το Μεταξοχώρι και διέρχεται ψηλά και παράλληλα με την κοίτη του φαραγγιού. Μοιραστήκαμε μοναδικές εικόνες με την άγρια ομορφιά από τα βραχώδη πρανή του φαραγγιού να γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακή με την αντίθεση που δημιουργεί το καταπράσινο δάσος.  Υπέροχη και η ανεμπόδιστη θέα προς τον νότο, στα σκουρογάλανα νερά του Λιβυκού.

Στα μισά περίπου της διαδρομής αλλάξαμε κατεύθυνση, περάσαμε από την αντίθετη πλευρά και με ΝΑ πορεία κατευθυνθήκαμε προς το χωριό Χριστός. Ολοκληρώσαμε την πεζοπορία μας έχοντας διανύσει 11,4 χλμ σε 4,5 περίπου ώρες.
Ο Χριστός είναι ένα ορεινό παραδοσιακό χωριό, χτισμένο για αιώνες στις απόκρημνες πλαγιές της Δίκτης.  Τα γραφικά σοκάκια με τα καλντερίμια μαρτυρούν την ιστορία του, ενώ το βουνίσιο τοπίο και η όμορφη πλατεία με τα άφθονα νερά μαγεύουν τον επισκέπτη.

Περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια του χωριού με τις λουλουδιασμένες αυλές για το σύντομο διάστημα που χρειάστηκε να μεταφερθούν οι οδηγοί στην αφετηρία και να παραλάβουν τα αυτοκίνητα τους. Επίλογος της κυριακάτικης μας πεζοπορίας σε παραδοσιακή ταβέρνα της περιοχής.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Μιχαηλίδης Γιώργος

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Πάγκαλος Γιάννης, Παναγιώτης Ευδαίμων
ΒΙΝΤΕΟ: Πάγκαλος Γιάννης

ΧΑΡΤΗΣ: Μιχαηλίδης Γιώργος

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Λάμπρου Ελένη

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ