Μία εύκολη και απολαυστική διαδρομή ήταν για
τον Ορειβατικό Σύλλογο Αγίου Νικολάου
αυτή που περπατήσαμε στο Οροπέδιο
Λασιθίου τη δεύτερη Κυριακή του έτους (12-1-2025).
Με ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, αλλά προπαντός με ευχάριστη διάθεση, αφού
ήμασταν με φίλους από τον συντοπίτη μας
Ε.Ο.Σ. Λασιθίου!
Με θέα το οροπέδιο Λασιθίου 28 πεζοπόροι και από τις δυο ομάδες ποζάρουν στον φακό!
Το βίντεο της εξόρμησης από τον Γιάννη Πάγκαλο:Ξεκινήσαμε λοιπόν από το ψηλότερο χωριό του
Λασιθίου κι ίσως της Κρήτης, τον Άγιο
Χαράλαμπο (πρώην Γεροντομουρί) στα 860 μέτρα. Μέσα από αστοιβίδες αρχικά,
που απαιτούσαν μια παραπάνω προσοχή, απομακρυνόμασταν από το χωριό ρίχνοντας
συνεχώς ματιές στον πανέμορφο και
καταπράσινο κάμπο του Οροπεδίου.
Εκκίνηση από τον Άγιο Χαράλαμπο (παλιά Γεροντομούρι) στα 860 μ. υψόμετρο
Η ασυνήθιστη παλιά εκκλησία των Αγίων Σέργιου και Βάκχου απέναντι απ' το σημερινό νεκροταφείο του οικισμού
Σώζεται τμήμα του ιερού της
Ανηφορίζοντας μέσα από τις αστοιβίδες
Και μια πανοραμική του Οροπεδίου Λασιθίου, καθώς ανεβαίνουμε
Άλλοτε από μονοπάτια κι άλλοτε από αρκετά
πλατιούς χωματόδρομους φτάσαμε στου
Τσούλη Μνήμα και ρίξαμε κι εμείς την πέτρα μας, όπως επιτάσσει η συνείδηση μας.
Κατά την παράδοση σε αυτόν εδώ τον χώρο εκτελέστηκε ο Τσούλη-αγάς, γνωστός για
την σκληρότητα και για την εκμετάλλευση του ντόπιου πληθυσμού, γενίτσαρος της περιοχής,
τον οποίο μια ομάδα κατοίκων σκότωσε κι έθαψε στο σημείο αυτό και τέτοιο ήταν
το μένος εναντίον του, που ο καθένας, που περνούσε, σώριαζε κι από μια πέτρα
στον ήδη υπάρχοντα σωρό πάνω απ’ τον τάφο του! Χαμηλά από κάτω μας φαίνεται το υπό ανέγερση
αεροδρόμιο του Καστελίου, που θα αναβαθμίσει τις αεροσυγκοινωνίες μας, αλλά και
το φράγμα του Αποσελέμη -σε πολύ χαμηλή στάθμη, μας δίνει αποκαρδιωτική εικόνα,
ωστόσο έχει χειμώνα πίσω σύμφωνα με τον Χρήστο που διαβάζει τα σημάδια της
φύσης.
Περνάμε από τμήμα του Ε4 που ενώνει Κασταμονίτσα με Οροπέδιο Λασιθίου
Του Τσούλη το μνήμα είναι μια στήλη πάνω σε ένα σωρό από πέτρες, που ρίχνουν οι διαβάτες ανά τους αιώνες, αναθεματίζοντας τον Τσούλη Αγά, αδίστακτο γενίτσαρο της περιοχής, που δεν είχε όσιο και ιερό και που -κατά την παράδοση- είναι θαμμένος εδώ μετά την εκτέλεσή του από ντόπιους κατοίκους της περιοχής.
Ωραίες εικόνες απ' τα τοπία της διαδρομής
Στην συνέχεια ακολουθώντας το μινωικό μονοπάτι, που οδηγεί από Κασταμονίτσα στο Οροπέδιο κι είναι
σε αρκετά σημεία καλοδιατηρημένο επισκεφτήκαμε τον Χώνο, μια καταβόθρα στη βόρεια πλευρά του οροπεδίου, στην οποία
κατέληγαν τα νερά του κάμπου σαν αποτέλεσμα των αποστραγγιστικών έργων των
Ενετών, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν σοφά την φυσική θέση του. Πλέον αυτά καταλήγουν
στον Αποσελέμη για την ύδρευση του Ηρακλείου.
Το όμορφο καλοδιατηρημένο μονοπάτι που οδηγεί στον χώνο
Λιγοστό το νερό στις πηγάδες, όπως και στο φράγμα του Αποσελέμη που φαίνεται από εδώ ψηλά.
Γεφυράκι κάτω απ' το μονοπάτι για την αποστράγγισή του
Από εκεί επιστρέψαμε στον Άγιο Χαράλαμπο, κυκλώνονταςπεριμετρικά τους πρόποδες της Σκλόπας, αντικρίζοντας τόσο
διαφορετικές εικόνες: από τις χιονισμένες κορφές της Δίκτης, ως τα χωράφια με
τα κηπευτικά και τα κοπάδια με τα πρόβατα, που μας δημιουργήθηκε η πεποίθηση πως
ήμασταν στην «χώρα των θεών». Δεν είναι τυχαίο που η μυθολογία απέδωσε στο
Δικταίο Άνδρο το σημείο γέννησης του Δία.
Ο Χώνος -φυσική καταβόθρα, που εκμεταλλεύθηκαν οι Ενετοί για την αποστράγγιση του οροπεδίου- δυστυχώς σχεδόν στεγνός!
Μαντριά και κοπάδια αιγοπρόβατα
Πλησιάζοντας στον οικισμό
Κάτω απ' τους γίγαντες της Δίκτης, των πιο ψηλών βουνών του νομού μας, ξετυλίγεται το οροπέδιο Λσσιθίου
Βολβαριέλα η γλοιοκέφαλη, μανιτάρι της εποχής
Και μαργαρίτες Bellis silvestris
Με αυτές τις σκέψεις ολοκληρώσαμε την πορεία των 11,5 χλμ με υψομετρική διαφορά
γύρω στα 400 μέτρα. Ευχαριστούμε τον
Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Λασιθίου και ιδιαίτερα τον πρόεδρο του, κύριο Κωστή Βλαστό, για
την καθοδήγηση και τη φιλοξενία στα δικά τους τα μέρη! Καλή ορειβατική χρονιά και στους δυο συλλόγους!
