ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: χωριό Μύθοι

Sunday, 9 February 2025

ΜΥΘΟΙ-ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΜΙΝΟ

Σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές του νομού μας, βορειοδυτικά της Ιεράπετρας, περπάτησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2025 και συγκεκριμένα ανηφορίσαμε από παλιά μινωικά μονοπάτια ως το μικρό οροπέδιο Μινό, φωλιασμένο στην ΝΑ πλευρά του όρους Αφέντης Δίκτης.

Σε όμορφη παλιά αγροικία λίγο πριν το οροπέδιο

Το βίντεό μας:

Ξεκινάμε λοιπόν νωρίς το πρωί από το παραδοσιακό χωριό Μύθοι Ιεράπετρας. Στη βόρεια Κρήτη, απ’ όπου ερχόμαστε σχεδόν όλοι, ο καιρός έχει λυσσάξει: ισχυροί βόρειοι άνεμοι, χαμηλές θερμοκρασίες, βροχή, ψοφόκρυο! Έχουμε προσέλθει όλοι ντυμένοι σαν κρεμμύδια από σκούφους, γάντια ως και γκέτες. Ο καιρός ωστόσο εδώ είναι ανοιξιάτικος ως κι οι ασφεντιλιές (ασφόδελοι) έχουν ήδη ανθίσει! Ήλιος λαμπερός, καθόλου αέρας και ξεκινάμε με τους καλύτερους οιωνούς την ανηφορική πορεία μας.

Παίρνουμε αρχικά χωματόδρομο, ώσπου συναντάμε την πινακίδα που μας δείχνει το μινωικό μονοπάτι, το οποίο και ακολουθούμε παρακάμπτοντας μόνο σε κάποια σημεία, όπου υπήρχαν πινακίδες για αξιοθέατα: στο μικρό σπήλαιο με τις νυχτερίδες («Batscave») ή στο σημείο θέασης («view point») πάνω στον λόφο με πανοραμική θέα στους Μύθους και την κοιλάδα τους και στο νότιο κρητικό πέλαγος.

Μύθοι, παραδοσιακό χωριό, 22 χλμ δυτικά της Ιεράπετρας χτισμένο στην κοιλάδα του ποταμού Σαραντάπηχου. Είναι διάσημο και πολύ επισκέψιμο το καλοκαίρι λόγω της γειτνίασης με το περίφημο φαράγγι της Σαρακίνας, ένα απ’ τα ομορφότερα της Κρήτης.

Πρόκειται για μικρό γραφικό χωριό, σε καταπράσινο τοπίο, με ωραία πλατεία που την σκιάζουν αιωνόβια πλατάνια. Λέγεται ότι το χωριό πήρε το όνομα του από το φυτό “Μύνθη” κοινώς φλισκούνι που αφθονεί εκεί (ΠΗΓΗ: ψηφιακό μουσείο Ιεράπετρας)

Το 'μινωικό' μονοπάτι είναι γνωστό, καθαρισμένο και πολύ καλά σηματοδοτημένο, καθώς εδώ φιλοξενούνται αγώνες ορεινού τρεξίματος.

Παρά την επίπονη ανηφόρα ρίχνουμε κλεφτές ματιές στο νότιο κρητικό πέλαγος

Έχουν ανθίσει ήδη οι αγριοαμυγδαλιές κι οι αχλάδουλες

Οι Μύθοι από ψηλά (απ' το σημείο θέασης, του Καστέλλου το χαράκι)

Και συνεχώς ανεβαίνουμε περπατώντας σε όμορφα μονοπάτια μέσα από πρίνα, κυπαρίσσια, πεύκα, ανθισμένους αχλάδουλες, συναντώντας παλιά –και νέα- κτίσματα, παλιά ξωκλήσια, μαντριά, κοπάδια από αιγοπρόβατα με τη συνοδεία πάντα άγριων ορνίων (gyps fulvus), που φέρνουν βόλτες στον ουρανό. Ίσια πάνω καραδοκούν οι ψηλές κορυφές της Δίκτης, όπου έχουν στρατοπεδεύσει τα βαριά σύννεφα της κακοκαιρίας, που προμηνύουν αφούρα, βροχή, χιόνι. Συνεχώς είμαστε με το φόβο ότι θα κατηφορίσουν προς εμάς, κάτι που δεν έγινε, ευτυχώς.

παιχνίδια με το φακό στις βουρκιασμένες στέρνες των ζώων

Κοπάδι από αιγοπρόβατα και πίσω οι Μάλλες

Στο εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας, στάση για ξεκούραση. Χτισμένο το 1881, όπως αναφέρει επιγραφή στο ανώθυρο. Ένα ειδυλλιακό μέρος μέσα στο πυκνό πρινόδασος

Κι η καμπάνα κλασικά κρεμασμένη στον γειτονικό στο προαύλιο πρίνο!
ΚΑΤΩ: Το χαμηλό βαρομετρικό με τα παχιά σύννεφα έχει καθίσει στα ψηλά βουνά της Δίκτης, τα οποία το εμποδίζουν να κατέβει προς εμάς, που περπατάμε με ανοιξιάτικο καιρό, ενώ στη βόρεια Κρήτη, επικρατούν βόρειοι άνεμοι, νεφοκάλυψη κι ισχυρό κρύο!!!

Φτάνουμε κάποτε και στο οροπέδιο Μινό, με τα ερείπια του παλιού οικισμού να δείχνουν ότι υπήρχε έντονη κατοίκηση στο παρελθόν, καθώς υπάρχει εύφορο έδαφος κι αρκετές πηγές. Υπάρχουν όμως κι ένα-δυο ανακαινισμένες κατοικίες, μιας κι ο χωματόδρομος φτάνει ως εδώ και κάποια περιφραγμένα περβόλια.

Πανοραμική στο οροπέδιο Μινό

Και μια πιο κοντινή. Τα παλιά κτίσματα δείχνουν ότι υπήρχε έντονη ανθρώπινη παρουσία εδώ παλιότερες εποχές

Εκκλησάκι του Μιχαήλ Αρχαγγέλου του 1848 κοντά στον οικισμό του Μινό

Εδώ η ανηφόρα κάπου τελειώνει κι αρχίζει η κατηφορική επιστροφή κι αυτή από παλιά καλοδιατηρημένα καλντερίμια, σε μερικά σημεία ‘χτισμένα’ από πέτρα δίπλα στον γκρεμό. Ελισσόμαστε εξάλλου πάνω απ’ το γνωστό φαράγγι της Σαρακίνας.

Πολύ όμορφη και από δάσος (εδώ κυπαρισσόδασος) η επιστροφή

Η κακοκαιρία της βόρειας πλευράς μάς χάρισε ένα πολύ ωραίο ουράνιο τόξο πάνω από τις Μάλλες. ΚΑΤΩ: Εικόνες από το όμορφο μονοπάτι της επιστροφής!

Κάπως έτσι θα γυρίσουμε στην αφετηρία έχοντας διανύσει 15 χλμ με υψομετρική κοντά στα 760μ (από τους Μύθους στα 224μ ως το οροπέδιο στα 983) σε 6,5 ώρες με τις στάσεις. Μια «δυνατή», όσο και όμορφη πεζοπορία, που ικανοποίησε πλήρως τους 15 πεζοπόρους της παρέας. Ευχαριστούμε πολύ την αρχηγό μας, Σοφία Σιδηροπούλου, που ξέρει την περιοχή απέξω κι ανακατωτά. Και στην άλλη με καλό!