ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Sunday 16 June 2024

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΡΟΥΣΤΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

Κυριακή 16 Ιουνίου 2024, κι η ζέστη ήρθε για να μείνει! Δύσκολοι καιροί για ορειβασίες. Οι περισσότεροι στις παραλίες κι αυτήν την προγραμματισμένη πεζοπορία του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου από τον Κρούστα στο Καλό Χωριό απ’ το παλιό μονοπάτι, ήταν γραπτό να την χαρούν λίγοι.

Ομαδική μας στον θηριώδη πλάτανο του Μπετούρα κοντά στον πύργο Καλού Χωριού

Βίντεο της πορείας από τον Γιάννη Πάγκαλο:

Στην περιοχή του Κρούστα

Μόλις 6 άτομα για δεύτερη συνεχόμενη Κυριακή ξεκινάμε από το όμορφο κεφαλοχώρι του Κρούστα (540 μ.), που απέχει μόλις 20 λεπτά απ’ τον Άγιο Νικόλαο, και φημίζεται για τις ταβέρνες με το παραδοσιακό φαγητό και τον κεντρικό του δρόμο, όπου οι μουρνιές δημιουργούν ένα πράσινο στέγαστρο. Η πορεία αρχίζει απ’ το Δημοτικό Σχολείο στην νότια πλευρά του χωριού στην έξοδο προς Πρίνα, όπου παρκάρουμε τ’ αυτοκίνητά μας. Πριν ακόμα αφήσουμε το χωριό μια ευχάριστη έκπληξη μας περιμένει: ένα μικρό «πουλαράκι» (μα πώς βρέθηκε; - τα γαϊδούρια είναι ένα είδος προς εξαφάνιση, αφού η επιβίωσή του είναι στενά συνδεδεμένη με τους ανθρώπους, που όμως δεν τον χρειάζονται πια), βρίσκει ενδιαφέρουσα την παρουσία μας και μας ακολουθεί τρέχοντας όλη την πλαϊνή περίφραξη κι όταν πια χανόμαστε απ' το οπτικό του πεδίο βγάζει σπαραξικάρδιο αποχαιρετιστήριο γκάρισμα!

Η πορεία ξεκινά από το Δημοτικό Σχολείο Κρούστα

Το πουλαράκι ψοφούσε για παρέα! Είναι δύσκολο να είσαι ζώο προς εξαφάνιση, που η μοίρα σου εξαρτάται αποκλειστικά από ανθρώπους και δεν βρίσκεις ομόφυλους σου για παρέα!

Αποχαιρετούμε τον Κρούστα κατηφορίζοντας

Πολλά αλώνια δείχνουν την έντονη αγροτική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή

Θέα στις παραλίες του Καλού Χωριού, που είναι κι ο τελικός προορισμός μας

Στο μονοπάτι που ένωνε Κρούστα με Καλό Χωριό

Κοντά στο χωριό θα συναντήσουμε πολλά -μα πάρα πολλά- αλώνια, δείγμα έντονης αγροτικής δραστηριότητας της περιοχής και παραγωγής σιτηρών (στ’ αλώνια κάποτε γινόταν το αλώνισμα -το σπάσιμο των κομμένων σταχιών, με τα ‘μαχαίρια’ του βωλόσυρου- κι έπειτα το λίχνισμα, ώστε να ξεχωριστεί ο καρπός απ’ τα άγανα). Πιο κάτω κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου θα δούμε και πολλές παλιές μινιμαλιστικές μονόχωρες αγροικίες. «Σπίτι όσο χωρείς, χωράφι όσο θωρείς», θυμήθηκε το μότο των προγόνων μας ο Γιάννης!

Εκκλησάκι Αγίου Νικολάου στον δρόμο μας, γύρω του πολλές μικρές αγροικίες

Γνωστή η εμμονή του αρχηγού με τις καμπάνες

Το εσωτερικό του ναού απλό και λιτό, όπως πάντα

Μια από τις αγροικίες της περιοχής

Και μια άλλη παρακάτω. Κρίμα που έχουν αφεθεί στη μοίρα τους

Η πορεία μας σήμερα είναι κατηφορική ακολουθώντας το παλιό μονοπάτι -καλά σωζόμενο σε κάποια σημεία, όχι και τόσο σε κάποια άλλα, στην αρχή δασωμένο αργότερα πιο καθαρό. Όπως και να έχει εξαιρετική διαδρομή, που πρέπει κάποτε να επαναλάβουμε σε μια πιο ‘φιλική’ για πεζοπορία εποχή. Πέρα από τη θέα, όπου σε αρκετά ανοίγματα βλέπεις όλες τις ακτές του Καλού Χωριού με τις παραλίες τους και τις μικρές χερσονήσους, που τις χωρίζουν και την ‘μανισμένη’ σήμερα θάλασσα, περνάς από εναλλαγή πολλών φυσικών τοπίων. Ψηλότερα την πορεία συνοδεύει δάσος από πεύκα και πρίνα, καλλιεργημένα χωράφια κι ελαιώνες μετά. Χαμηλότερα αρχίζει η χλωρίδα της ρεματιάς: πλατάνια, αγριοσυκιές, πικροδάφνες, σκίνοι και λυγαριές. Μετά τα περβόλια και οι στέρνες. Πολλές κι οι μέλισσες που μαζεύονται στα νερά τους, με τσίμπησε σήμερα ο πρώτος σβούρος (μπαμπουρας) από τότε που ήμουν παιδί! Γούρι!

Ακολουθούμε τον αρχηγό στο παλιό μονοπάτι που συνέδεε τον Κρούστα με τις ακτές

Η θέα από εδώ είναι εξαιρετική, αλλά και το μονοπάτι περνά από ποικιλία τοπίων

Στην περιοχή του Καλού Χωριού

Όταν περνάμε ανάμεσα από τους πορτοκαλεώνες ξέρουμε στα σίγουρα ότι είμαστε στην επικράτεια του Καλού Χωριού! Πρώτη μας στάση στον γιγάντιο πλάτανο δίπλα στον μεγάλο δίπατο νερόμυλο του Μπετούρα, που πρόσφατα συγκέντρωσε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας των τοπικών Μ.Μ.Ε., καθώς κάποιος επιχείρησε να του βάλει φωτιά, ίχνη της οποίας φαίνονται στο εσωτερικό της κουφάλας του, που μοιάζει με σπιτάκι.

Η πρωινή χαρά, που της αρέσουν οι υγρότοποι είναι χαρακτηριστική της βλάστησης του Καλού Χωριού

Ο εντυπωσιακός διώροφος νερόμυλος του Μπετούρα κοντά στον Πύργο Καλού Χωριού, ένα μνημείο που αξίζει να προσεχθεί!

Το αυλάκι του νερού του νερόμυλου

Ο δεύτερος όροφος του

Το ισόγειο

Ο γιγάντιος πλάτανος από το πατάρι του μύλου, που κάποιος αποπειράθηκε να του βάλει φωτιά πριν λίγο καιρό, αποτέλεσε 'πίστα' για παιχνίδια στην ομάδα

Κατόπιν θα πάρουμε την κοίτη του Καλού Ποταμού, ξεροπόταμου που διασχίζει την εύφορη κοιλάδα, πρόσφατα καθαρισμένου, από τον φόβο πλημμυρικών φαινομένων, φαντάζομαι. Μια χαρά για μας, καθώς η πυκνή του βλάστηση, κυρίως από καλάμια, έχει παραμεριστεί.

Κατευθυνόμαστε στην παραλία από την κοίτη του Καλού Ποταμού, ξεροπόταμου πια. Γενικά η περιοχή είχε πολύ νερό και έλη κάποτε και το όνομα "Καλό Χωριό" του δόθηκε κατ' ευφημισμόν, αφού η ελονοσία θέριζε στην περιοχή

Η κοίτη έχει πρόσφατα καθαριστεί απ' τους φορείς όπως και σε άλλα μέρη από τον φόβο πλημμυρικών φαινομένων

Φωτοπαιχνίδια με τους κάκτους στην πορεία

Λυγαριά ή στα κρητικά (ε)λυγιά ή και εμπιστιά (αν θυμάμαι καλά)

Φτάνουμε τέλος στον Άγιο Παντελεήμονα, με το ομώνυμο γραφικό εκκλησάκι στα ανατολικά του. Στρίβουμε δυτικά και μέσω μονοπατιών φτάνουμε στην μικρή χερσόνησο που οδηγεί στο Καραβοστάσι. Εδώ ψηλά είναι ο αρχαιολογικός χώρος του Πρινιάτικου Πύργου, στον οποίο εντοπίστηκε κεραμικό εργαστήρι, που προμήθευε καλής ποιότητας κεραμικά σε όλη την ανατολική Κρήτη (πληροφορίες από το βιβλίο: «Ο Άγιος Νικόλαος και η περιοχή του»). Επιστρέφουμε ρίχνοντας κλεφτές ματιές στους λουόμενους από τα ανοίγματα των αλμυρικιών και διασχίζουμε την παραλία τραβώντας τα περίεργα –ενίοτε και ειρωνικά- βλέμματα των ελαφροντυμένων παραθεριστών, έτσι όπως είμαστε ‘εν πλήρει εξαρτήσει’ και με τις αρβύλες!

Αρχαιολογικός χώρος στον Πρινιάτικο Πύργο, από την προμινωική ακόμα εποχή. Εδώ εντοπίστηκαν κεραμικοί κλίβανοι, άρα πρόκειται για εργαστήρι κεραμικής που τροφοδοτούσε με σκεύη όλη την ανατολική περιοχή του νομού

Απ' τα γκρίζα βράχια της χερσονήσου ατενίζουμε τη 'μανισμένη' θάλασσα και τους σέρφερς που την χαίρονται

Καταπληκτική φωτογραφία του Γιάννη από την άκρη της χερσονήσου προς τον αρχαιολογικό χώρο και τις δύο παραλίες του Καλού Χωριού: Καραβοστάσι δεξιά και Άγιος Παντελεήμονας αριστερά

Ο όρμος του Αγίου Παντελεήμονα

Κρυφοκοιτάζοντας τους λουόμενους, που δροσίζονται, σε αντίθεση με μας!

Μια ράμπα ΑΜΕΑ έχει προστεθεί στην παραλία τελευταία

Μια απ' τις ομορφότερες παραλίες της περιοχής!

Κατευθυνόμαστε στην άλλη μικρή χερσόνησο ανατολικά, που χωρίζει την εδώθε παραλία από το κοσμοπολίτικο Βούλισμα. Θέλουμε να δούμε ένα γεωλογικού ενδιαφέροντος εξωπραγματικό τοπίο: πρόκειται μάλλον για μια δολίνη, ένα βύθισμα της γης, στα κάθετα βράχια της ΒΑ πλευράς του οποίου βλέπουμε σημάδια αναρριχητών. Συνεχίζουμε ως την ανεμοδαρμένη άκρη της χερσονήσου κι έπειτα επιστρέφουμε πίσω, καθώς το έδαφος άρχισε να καίει αλύπητα απ’ τις ακτίνες του ήλιου και του αέρα.

Ένα εύφορο βύθισμα της γης στη μικρή χερσόνησο που χωρίζει Άγιο Παντελεήμονα και Βούλισμα. Στην ΒΑ πλευρά τα κάθετα βράχια αποτελούν αναρριχητικό πεδίο, όπως είδαμε

Θαμνοκυπάρισσο (Juniperus phoenicea (Άρκευθος η φοινικική)

Περπατήσαμε πλάκα-πλάκα 13 χιλιόμετρα σε 5 ώρες με τις στάσεις κι ήρθε η ώρα που άλλοι θα σβήσουν την κάψα με μια βουτιά στη θάλασσα κι άλλοι με μια βουτιά στην μπίρα! Ο αρχηγός μας, Γιάννης Πάγκαλος, επιδόθηκε και στα δύο και καλώς γιατί το άξιζε και τον ευχαριστούμε πολύ για τα ενδιαφέροντα μέρη της περιοχής του, που μοιράστηκε μαζί μας!