ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Sunday, 10 November 2024

ΜΑΡΔΑΤΙ – ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΕΡΑ - ΦΑΡΑΓΓΙ ΚΡΙΤΣΑΣ – ΤΑΠΕΣ

Τη δεύτερη Κυριακή του Νοέμβρη (10-11-2024) ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου πεζοπόρησε κατά την τακτική συνήθειά του, αυτή τη φορά ξεκινώντας λίγο έξω από την πόλης μας από την περιοχή του Μαρδατίου.

ΠΑΝΩ: Ομαδική μας στην Μονή Παναγίας Κεράς, γνωστή από την ταινία "Η νεράιδα και το παλικάρι" του 1969 - ΚΑΤΩ: Στο ρακοκάζανο μουσική από τον Δημήτρη Μπρόκο και τον γιο του!

Από εκεί περπατήσαμε σε χωματόδρομους και μονοπάτια, διασχίσαμε τον Καλό Ποταμό, ξερό τώρα πια από την ανομβρία, ώσπου φτάσαμε στον εντυπωσιακό θηριώδη πεύκο της Μαμούναινας, πραγματικό μνημείο της φύσης, στην περιοχή Λογάρι. Λένε πως έφεραν τους σπόρους από τους Αγίους Τόπους και είναι από την ποικιλία εκείνη, που τα σπόρια του τρώγονται.

έναρξη της πεζοπορίας από την περιοχή Μαρδατίου Κριτσάς

Ο Καλός Ποταμός, ξερός με την ανομβρία που μας δέρνει

Ο θηριώδης πέυκος της Μαμούναινας στο Λογάρι, φυτεμένος με σπόρους από τους Αγίους Τόπους, πραγματικό μνημείο της φύσης

Η ομάδα στον πεύκο της Μαμούναινας

Στη συνέχεια περάσαμε από τη διάσημη Παναγία την Κερά, την εκκλησία-σύμβολο τόσο της Κριτσάς όσο και του Αγίου Νικολάου, ένα από τα πιο διάσημα βυζαντινά μνημεία της Kρήτης του13ου - 14ου αι.. Έγινε γνωστός από την πασίγνωστη ελληνική ταινία «Η νεράιδα και το παλικάρι» ή αλλιώς «Βροντάκηδες και Φουρτουνάκηδες», όπως την θυμούνται οι πιο πολλοί, που γυρίστηκε στην περιοχή του Αγίου Νικολάου το 1969.

Μονή Παναγίας Κεράς δίπλα στην Κριτσά

Στη συνέχεια μπήκαμε στο φαράγγι της Κριτσάς, που σε κάθε εποχή διατηρεί τη μοναδική του ομορφιά: στην αρχή με τα εντυπωσιακά του πρανή που είναι τόσο στενά ώστε μπορείς να ακουμπήσεις και στις δύο πλευρές του αν τεντώσεις τα χέρια και που πολλές φορές θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις σκοινιά ή χειρολαβές, που έχουν σφηνώσει στα γλιστερά τοιχώματά του προς διευκόλυνση των περιπατητών. Έπειτα όταν το φαράγγι χάσει την αρχική αγριάδα του μετατρέπεται σε μια πράσινη ρεματιά με πικροδάφνες, χαρουπιές και πρίνα. Και κάπως έτσι με μικρά διαλείμματα απόλαυσης στην όμορφη φθινοπωρινή φύση και μετά την τελευταία δύσκολη ανηφόρα φτάσαμε στις Τάπες, τον μικρό αγροτικό οικισμό των λιγοστών κατοίκων.

Η εντυπωσιακή είσοδος στο φαράγγι της Κριτσάς

Με τα εντυπωσιακά κάθετα πρανή του, τις σπηλαιώσεις και την παιγνιώδη αναρρίχηση με λαβές και σκοινιά

Αργότερα το φαράγγι μετατρέπεται σε μια καταπράσινη ρεματιά

Από όπου παίρνεις την έξοδο για τις Τάπες

Στις Τάπες, τον μικρό αγροτικό οικισμό της Κριτσάς, η πεζοπορία μας τελειώνει!

Εδώ η πεζοπορία μας τελείωσε, αλλά η μέρα μας όχι ακόμα, αφού φιλοξενηθήκαμε στο απόλυτο must του φθινοπώρου στην Κρήτη: σε ένα τοπικό ρακοκάζανο, όπου μας περίμεναν μεζεδάκια, βραστό, γαμοπίλαφο και φρέσκια ρακή. Κι όταν καρδαμώσαμε και ξεκουραστήκαμε, αρχίσαμε και το τραγούδι με τη συνοδεία της μουσικής, που μας έπαιξαν ο Δημήτρης ο Μπρόκος με τον γιο του. Έτσι ολοκληρώθηκε μια υπέροχη ημέρα πεζοπορίας και καλής παρέας, στην οποία διανύσαμε 12,5 χλμ, χαλαρά σε 4,5 ώρες με υψομετρική διαφορά γύρω στα 400 μέτρα κι αρχηγό, τον Πρόεδρο του Συλλόγου, Παναγιώτη Ευδαίμων, τον οποίο κι ευχαριστούμε για την ιδανική καθοδήγηση κι οργάνωση. Ευχαριστούμε επίσης τον Δημήτρη Μπρόκο και την οικογένειά του για την τέλεια ατμόσφαιρα! Και του Χρόνου!