Την αυγουστιάτικη πανσέληνο, απόλαυσαν από την κορυφή της Οξάς στην περιοχή της Ελούντας, φίλοι και μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου. Το απόγευμα της Δευτέρας 23 Αυγούστου, ανηφορίσαμε προς την ψηλότερη κορυφή του ορεινού όγκου που δεσπόζει πάνω από τον κόλπο του Μεραμπέλου και θαυμάσαμε την μαγευτική θέα στο φως του ολόγιομου φεγγαριού του Αυγούστου.
Η πανσέληνος του Αυγούστου θεωρείται η λαμπρότερη και
μεγαλύτερη του έτους και ξεχωρίζει από το έντονα πορφυρό χρώμα της. Ιδιαίτερα
εντυπωσιακά χαρακτηριστικά, που όμως οφείλονται σε οπτική απάτη, καθώς το τόξο
που διαγράφει η σελήνη είναι μικρότερο και πιο κοντά στον ορίζοντα, οπότε
φαίνεται πιο μεγάλη, ενώ όταν μεσουρανεί, το φως της φθάνει σε εμάς
διατρέχοντας μεγαλύτερο πάχος ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα να απορροφάται το κυανό
χρώμα και να φθάνει στα μάτια μας πιο έντονο το κόκκινο.
Και μπορεί η τελευταία καλοκαιρινή πανσέληνος να χρωστά την
ξεχωριστή ομορφιά της σε μια οπτική πλάνη, όμως το ολόγιομο φεγγάρι του
Αυγούστου παραμένει χιλιοτραγουδισμένο, μαγευτικό, ερωτικό. Καθώς ο σεληνιακός
κύκλος ασκεί μεγάλη επίδραση στον πλανήτη μας, οι άνθρωποι έπλεξαν πάμπολλες
μυθοπλασίες γύρω από τις φάσεις του φεγγαριού και κυρίως της πανσέληνου. Από τα
αρχαία χρόνια και σε όλους τους πολιτισμούς ο δορυφόρος της Γης λατρεύτηκε σαν
θεότητα. Η Σελήνη, η θεά του φεγγαριού, στην αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν
αδερφή του ’Ηλιου, ο οποίος τη φωτίζει αιώνια και η ονομασία της ετυμολογείται
από το ‘σέλας’ και σημαίνει φωτεινή - λαμπερή.
Μια μέρα μετά την πλήρη πανσέληνο, ξεκινήσαμε από τον ΄Αγιο
Νικόλαο και αφού διασχίσαμε τους οικισμούς Πίσσιδες και Κατσίκια, περάσαμε από τις εγκαταστάσεις του Χ.Υ.Τ.Α
και συνεχίσαμε μέχρι τον ερειπωμένο οικισμό του Δράκου. Μετά από πεζοπορία
μισής περίπου ώρας φτάσαμε στην βάση του βουνού, στην τοποθεσία ‘Καλός Λάκκος’,
στην περιοχή των Λενικών, με στόχο να ανηφορίσουμε ψηλότερα για να απολαύσουμε
το υπερθέαμα του Μεραμπελιώτικου κόλπου υπό το σεληνόφως. Ακολουθούμε το
πετρώδες, ελικοειδές μονοπάτι, που μας οδηγεί σε μια περιοχή με προνομιακή
θέση, καθώς εποπτεύει την ακτογραμμή σε πολύ μεγάλο μήκος, πλεονέκτημα που
εξηγεί την κατοίκηση της από την αρχαιότητα μέχρι την σύγχρονη εποχή.
Από τα σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα ξεχωρίζει το αρχαίο
Αφροδίσιο ιερό, που βρίσκεται στη συνοριακή περιοχή των αρχαίων πόλεων-κρατών
Λατούς και Ολούντος. Το ιερό χρονολογείται στον 10ο π.Χ. αιώνα, ενώ στην ίδια
θέση ιδρύθηκε τον 2ο π.Χ. αιώνα μεγάλος δίκλιτος ναός αφιερωμένος στον Άρη και
στην Αφροδίτη. Ακόμη σε μια μαγευτική τοποθεσία με απεριόριστη θέα, ήταν
κτισμένη μια καλά οχυρωμένη πολιτεία που ταυτίζεται με την Αρχαία Νάξο και
πιθανά ήταν η ακρόπολη της Ολούντος. Διακρίνεται ακόμη το οχυρωματικό τείχος
και μερικές από τις πολλές δεξαμενές της πόλης (θεωρείται ότι ήταν περισσότερες
από 100!), ενώ έχουν εντοπιστεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Τα σημάδια
κατοίκησης της περιοχής φτάνουν μέχρι και τις πρόσφατες δεκαετίες, με κυριότερο
τον ερειπωμένο οικισμό ‘Ραΐνηδες’, με σπίτια κτισμένα ‘ξερολιθιά’, με
περίτεχνες καμάρες και ‘παραστιές’, αλώνια και δεξαμενές νερού ενετικού τύπου.
Μετά από ανάβαση μισής ώρας φτάνουμε στο γραφικό ξωκλήσι της
Ζωοδόχου Πηγής και απολαμβάνουμε την ανεμπόδιστη θέα προς την πόλη του Αγίου
Νικολάου. Μετά από σύντομη στάση, συνεχίζουμε δυτικά, κάτω από τις κορυφές
‘Σελλιά’ και ‘Κεφάλα’ και καταλήγουμε στην άκρη της Οξάς. Ο ήλιος έχει ήδη
πάρει το δρόμο για την δύση και τα χρυσοπόρφυρα χρώματα του δειλινού απλώνονται
στην πλάση. Η θέα από ψηλά κυριολεκτικά κόβει την ανάσα: τα σκουρογάλανα νερά
του κόλπου αποκτούν ρόδινες αποχρώσεις από τον ήλιο που πορεύεται προς την
δύση, η σκουρόχρωμη χερσόνησος της Κολοκύθας με το αλλόκοτο σχήμα της μοιάζει
να πλέει στα γαλήνια νερά, το ξακουστό νησάκι της Σπιναλόγκα φαντάζει
μικροσκοπικό πλάι της, ενώ τα φώτα στο κοσμοπολίτικο θέρετρο της Ελούντας
λαμπιρίζουν σαν πολύτιμα πετράδια.
Το σκοτάδι αρχίζει να απλώνεται πυκνό γύρω μας και παίρνουμε
τον δρόμο της επιστροφής. Το φεγγάρι δεν έχει ανατείλει ακόμη και
χρησιμοποιούμε τους φακούς για να φωτίσουμε τα βήματα μας. Τα περιπλανώμενα
φώτα στην σκοτεινή λοφοπλαγιά τραβούν την προσοχή όσων βρίσκονται χαμηλότερα,
αποδεικνύοντας πόσο έχουν οξυνθεί τα αντανακλαστικά της κοινωνίας μ; μετά τις
τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές. Αρχίζουν τα τηλεφωνήματα στην αστυνομία,
στην πυροσβεστική και στην αρχαιολογική υπηρεσία (κάποιοι μας πέρασαν για
αρχαιοκάπηλους!), μέχρι που ένα τηλεφώνημα στον αρχηγό καθησυχάζει τους
αρμόδιους…
 |
| ΕΛΟΥΝΤΑ |
Απολαμβάνουμε το κόκκινο φεγγάρι του Αυγούστου που ανατέλλει
αργά και περήφανα από απέναντι. Οι λοφοπλαγιές αποκτούν νέα όψη λουσμένες στο
φεγγαρόφωτο, ενώ η πόλη του Αγίου Νικολάου λάμπει με τα πολυάριθμα φώτα της στο
σκοτάδι της νύχτας.
 |
| ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ |
Επιστρέφουμε στην αφετηρία, αργά την νύχτα, έχοντας διανύσει περίπου 6χλμ. Μαζί μας πήραμε πολλές, υπέροχες εικόνες και λίγη από την μαγεία του φεγγαριού!
ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ελένη Λάμπρου
