ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Sunday, 28 January 2024

ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΤΗΣ ΝΕΑΠΟΛΗΣ

ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ 2024

Οι πεζοπορίες που συνδέονται με την κοπή της βασιλόπιτάς μας έχουν πάντα κάποια ιδιαιτερότητα και μια άλλη ομορφιά, καθώς είναι συνήθως εύκολες, κοντινές και πολυπληθείς και μοιάζουν πιο πολύ με γιορτή. Πόσο μάλλον όταν συνδυάζονται με την παρέα ενός άλλου μεγαλύτερου συλλόγου, όπως έγινε την Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2024 όταν ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου συν-περπάτησε με τον Πεζοπορικό Όμιλο Ηρακλείου σε μια πεζοπορία φυσιολατρικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος στον κάμπο της Νεάπολης.

Ημι-ομαδική (όσοι περπάτησαν με τη βασική ομάδα) έξω από την Μητρόπολη της Νεάπολης

ΦΡΑΡΩ-ΒΟΥΛΙΣΜΕΝΗ

Το πρωί της Κυριακής μαζευόμαστε 150 περίπου άτομα (!!!) στο σημείο αφετηρίας μας, στο ΕΠΑΛ Νεάπολης. Ωστόσο η ημέρα μάς επιφυλάσσει μία έκπληξη, καθώς πριν ακόμα προλάβουμε να ανταλλάξουμε χαιρετισμούς, μας ‘πυροβολεί’ μια σύντομη –όπως αποδείχτηκε- χαλαζόπτωση, που οδηγεί πολλούς πίσω στην ασφάλεια του λεωφορείου και τους αρχηγούς των δυο συλλόγων να αναπροσαρμόσουν το αρχικό πρόγραμμα για κάθε ενδεχόμενο. Ξεκινάμε λοιπόν με μια αβεβαιότητα, σίγουροι ότι θα βραχούμε, από στενό δρομάκι μέσα στον κάμπο περνώντας ανάμεσα από κήπους με πηγάδια κι ελαιώνες ως τα ερείπια του φραγκισκανικού μοναστηριού του Αγίου Αντωνίου, γνωστό ως Φραρώ (frari το τάγμα των φραγκισκανών μοναχών στα λατινικά, όπου ξεκίνησε την ιερατική του πορεία ο Πέτρος Φιλάγρης, ο μετέπειτα Πάπας Αλέξανδρος ο Ε’), που μένει γοητευτικό όσο και ρημαγμένο μες στον κάμπο.

Μια δυνατή -αλλά σύντομη τελικά- χαλαζόπτωση στην έναρξη της πεζοπορίας,
παρά λίγο να μας καθηλώσει

Πηγάδια με ανεμόμυλους αρκετά στον εύφορο κάμπο της Νεάπολης

Στα ερείπια του φραγκισκανικού μοναστηριού του Αγίου Αντωνίου, γνωστό ως Φραρώ

Έπειτα συνεχίζουμε ως το γραφικό χωριό της Βουλισμένης κι έπειτα ακολουθούμε ένα στενό όμορφο ανηφορικό μονοπάτι δίπλα στον παλιό αγωγό του νερού (καταπότη) ανάμεσα σε κηπούλια με πηγάδια και στέρνες, εσπεριδοειδή, ‘στεγασμένο’ σχεδόν από δάφνες και μυρτιές, που αρωματίζουν τον δρόμο μας, μέχρι την Παναγία στο Βιγλί, παλιό μοναστήρι, όπου σήμερα έχει φτιαχτεί ένα καλόγουστο παρκάκι αναψυχής. Εδώ θα κάνουμε μια στάση, όπου τα παρεάκια παίρνουν φωτιά, αφού βγάζουμε επιτέλους τα αδιάβροχα και πολλοί ορειβάτες των δύο συλλόγων αναγνωρίζονται, καθώς έχουν βρεθεί και σε παλιότερες πεζοπορίες –δεν είναι και πολύ μεγάλη η κοινότητα των ορειβατών της Κρήτης.

Προς το παραδοσιακό χωριό της Βουλισμένης

Κι από εκεί για το Βιγλί

Μέσω ενός μονοπατιού, όπου μοσχομυρίζουνε οι δάφνες κι οι μυρτιές

Ακολουθώντας τον καταπότη (αγωγό του νερού)

Για κοιτάξτε τον φωτογράφο παρακαλώ!!! (στην Παναγία στο Βιγλί)

Μνημείο αφιερωμένο στη μάνα στο παρκάκι γύρω απ' την εκκλησία

ΧΟΥΜΕΡΙΑΚΟΣ

Έπειτα επιστρέφουμε στην Νεάπολη κι ακολουθούμε πορεία μέσω αγροτικού ασφαλτοστρωμένου δρόμου προς τον Χουμεριάκο, το χωριό ‘των τριών λόφων και των δεκαεπτά εκκλησιών’, που γνώρισε παλιότερα μέρες ακμής καθώς υπήρξε διοικητικό κέντρο, τόσο κατά την Ενετοκρατία, όσο και την Τουρκοκρατία. Θα κάνουμε μια στάση εδώ στον περίβολο του όμορφα αναπαλαιωμένου ναού της Παναγίας Κουμπελίνας, αφιερωμένου στην Κοίμηση της Θεοτόκου, μοναδικού του ρυθμού ‘σταυροειδής με τρούλο’ στην ανατολική Κρήτη (στον τρούλο –κουμπέ- οφείλει και το όνομά του), όπου μας ξεναγεί ο καλός φίλος και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου μας, Ιωάννης Δατσέρης, κάτοικος της περιοχής και αρχιτέκτονας, που μας δίνει πολλές λεπτομέρειες από την αρχική ανοικοδόμηση ως και την πρόσφατη αναπαλαίωση. Έπειτα περιδιαβαίνουμε τα σοκάκια του Χουμεριάκου με τις όμορφες οθωμανικές κρήνες και καταλήγουμε στη γειτονιά, όπου διατηρείται ένα από τα σπάνια βενετσιάνικα μνημεία της Κρήτης, η Πορτέλα Ρομάνα. Η περίτεχνη αυτή αψιδωτή θύρα (πορτέλα) με οχυρωματική δομή οδηγούσε σε ένα βενετσιάνικο κτίριο ευγενών και μετέπειτα έγινε κατοικία του Τούρκου Διοικητή. Εδώ πίσω απ’ τους χορταριασμένους τοίχους ξεδιπλώνεται κατά τον θρύλο κι η ιστορία της Ροδάνθης της όμορφης Κριτσωτοπούλας, την οποία απήγαγε ο Χουρσίτ Πασάς, αλλά εκείνη τον έσφαξε τη νύχτα του γάμου και στη συνέχεια μεταμφιέστηκε σε άντρα και ως «Μανώλης» πια εντάχθηκε στο σώμα καπετάν Καζάνη στο Λασίθι, όπου και διακρίθηκε! Δυστυχώς σήμερα απογοητευτική είναι η εικόνα του χώρου καθώς αφέθηκε στη μοίρα του κι έχει υποστεί πολλές αυθαίρετες παρεμβάσεις.

Στο πέρασμά μας απ' την Μητρόπολη της Νεάπολης

Χουμεριάκος

Ο Γιάννης ο Δατσέρης μας λέει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την Παναγία την Κουμπελίνα (εδώ), αλλά και για τον Χουμεριάκο γενικότερα

ΔΕΙΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΤΣΕΡΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΟΥΜΕΡΙΑΚΟ:

Παναγία Κουμπελίνα Χουμεριάκου

Πορτέλα Ρομάνα (Χουμεριάκος)

Το κάποτε διοικητήριο Ενετών και Τούρκων σήμερα ερειπωμένο και καταπατημένο. Εδώ σκότωσε η Ροδάνθη η Κριτωτοπούλα τον Χουρσίτ Πασά, την πρώτη νύχτα του γάμου τους και στη συνέχεια κατατάχθηκε στο επαναστατικό σώμα του Καπετάν Καζάνη

Ροδάνθη η Κριτσωτοπούλα, τοπική ηρωίδα, η ζωή της οποίας κατά τον θρύλο συνδέεται στενά με το οθωμανικό διοικητικό κέντρο πίσω απ' την Ρομάνα Πορτέλα

Άλλες ερειπωμένες γωνιές του Χουμεριάκου, που μαρτυρούν τη δόξα του παρελθόντος

ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΥΣΕΣ ΣΤΙΣ ΛΙΜΝΕΣ

Καθώς ο καιρός μας έκανε τη χάρη να ανοίξει, αποφασίζουμε να ανηφορίσουμε ως το παραδοσιακό χωριό των Βρυσών, ένα φυσικό «μπαλκόνι» χτισμένο στη βόρεια πλευρά του όρους Καβαλαρά στα 400 μέτρα υψόμετρο με θέα σε όλον τον κάμπο της Νεάπολης με τα χωριά του. Σταματάμε στον κεντρικό ιερό ναό του Αφέντη Χριστού απέναντι απ’ τον οποίο βρίσκεται πλακόστρωτη εξέδρα με παγκάκια, για να θαυμάσει κανείς τη θέα, κι έπειτα διασχίζουμε το χωριό από τον κεντρικό δρόμο παρατηρώντας τα όμορφα κτίριά του και κρυφοκοιτάζοντας τη θέα. Καθώς η ώρα έχει περάσει κι ο καιρός μαζεύει πάλι απ’ τα δυτικά, κατηφορίζουμε και παίρνουμε τον δρόμο προς τις Λίμνες, όπου φτάνουμε με τις πρώτες δυνατές βροντές!

Το εκκλησάκι της Αγίας Κυριακής στον δρόμο προς Βρύσες

Πολύ ωραία η θέα στην κοιλάδα από εδώ!

Καθ' οδόν προς τις Βρύσες

Στην πλατεία-εξώστη των Βρυσών

Ενώ ο καιρός 'φορτώνει' και πάλι

Επιγραφή στις Βρύσες

Οδεύοντας προς την έξοδο του χωριού

Αποχαιρετώντας τις Βρύσες

Κούτσα –κούτσα και παρά τις αντιξοότητες της ημέρας περπατήσαμε πάλι σήμερα 13 χιλιόμετρα σε 5 ώρες με τις ξεναγήσεις. Κι ευχαριστούμε τους αρχηγούς: τον Γιάννη Πάγκαλο από τον Ορειβατικό Αγίου Νικολάου και τον Αργύρη Καπανταγάκη από τον Πεζοπορικό, που διαχειρίστηκαν ιδανικά μια τόσο μεγάλη ομάδα. Επίσης ευχαριστούμε τον οδηγό μας, Γιώργο Φιορέντζη, που ανέλαβε τη μεταφορά μας στον χώρο αφιλοκερδώς!

Θέα στον κάμπο της Νεάπολης

Ερείπια που δείχνουν 'περασμένα μεγαλεία'

ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ ΣΤΙΣ ΛΙΜΝΕΣ

Εδώ στις Λίμνες στο κέντρο «Καλύβα» θα παιχτεί η τελική πράξη της ημέρας με το φαγοπότι, την κοπή της βασιλόπιτας και το γλέντι, που θα ακολουθήσει. Για τον Ορειβατικό Αγίου Νικολάου αποτέλεσε η μέρα μια ευκαιρία για την ετήσια τακτική γενική συνέλευση του Συλλόγου. Ξεκίνησε με χαιρετισμό του νεοεκλεγέντα Προέδρου, Παναγιώτη Ευδαίμονα και τον απολογισμό μιας χρονιάς, στην οποία πραγματοποιήθηκαν 50 πεζοπορίες με 17 διαφορετικούς αρχηγούς, συνεργασίες με άλλους συλλόγους και φορείς, συμμετοχή σε ημερίδες και διαβουλεύσεις, όποτε ζητήθηκε η αρωγή μας, αλλά κυρίως συνέπεια στην υπόσχεσή μας να βγάζουμε τον κόσμο κάθε Κυριακή στη φύση μακριά απ’ τα προβλήματά της καθημερινής του ζωής.

Στη συνέχεια είχαμε τις τιμητικές διακρίσεις της χρονιάς:

α)την απονομή τιμητικής πλακέτας στον Αντρέα Λουκάκη, τον πρώτο Πρόεδρο και δημιουργό του πρώτου μας blog: https://pezopories.blogspot.com όπου κάποιος μπορεί ακόμα να δει όλες τις παλιές μας πεζοπορίες, την ιστορία του Συλλόγου μας! Ο Αντρέας, ο συνοδοιπόρος, ο φίλος, «που σε δύσκολα σημεία γινόταν δίχτυ ασφαλείας, για να περάσει η ομάδα», όπως θυμάται η Πόπη, που με υποδέχτηκε στην πρώτη μου πεζοπορία με χαμόγελο «εσύ ήρθες, για να μείνεις», μου λέει και κράτησα την ενθάρρυνση αυτή σαν φυλαχτό στα ζόρικα! Τώρα ο Αντρέας ασχολείται κυρίως με δρόμους μεγάλων αποστάσεων, όπου και διαπρέπει. Κι εμείς με τη σειρά μας του ευχόμαστε υγεία κι ευτυχία και να ξέρει ότι θα έχει πάντα μια θέση στην ομάδα μας!

β)την ανακήρυξη του απερχόμενου Προέδρου μας, Λεωνίδα Κλώντζα σε επίτιμο μέλος του Συλλόγου, καθώς είναι απ’ τα πιο παλιά ιδρυτικά μας μέλη, πολύ πριν ακόμα γίνουμε οργανωμένο σωματείο, και με σταθερή παρουσία στο Δ.Σ., κι εξακολουθεί να είναι πάντα δίπλα μας σε ότι χρειαστούμε

γ)Παρούσα στην βράβευση ήταν κι η αγαπημένη μας, Ελένης Λάμπρου, γραμματέας του Συλλόγου για χρόνια, που δημιούργησαν μαζί με τον άντρα της, Μιχάλη Λάμπρο, το τωρινό μας blog: https://orsian.blogspot.com με τις πιο πρόσφατες πεζοπορίες και δράσεις της ομάδας.

Τρεις εμβληματικές μορφές της ιστορίας του Συλλόγου μαζί!

Άνθρωποι που έστησαν αυτήν την ομάδα με κόπο και με μεράκι. Με τον θαυμασμό και τον σεβασμό, που τους αξίζει, υποσχόμαστε κι εμείς με τη σειρά μας να συνεχίσουμε την προσπάθειά και να παραδώσουμε κάποτε τον Σύλλογο σε άξια χέρια, όταν θα επέλθει και για μας η κόπωση!

"Στον Αντρέα Λουκάκη, τον πρώτο μας Πρόεδρο, τον συνορειβάτη, τον φίλο" . Ευχαριστούμε!!!

Τρεις εμβληματικές μορφές του Συλλόγου μαζί στο ίδιο μέρος: Λεωνίδας Κλώντζας, Ελένη Λάμπρου, Αντρέας Λουκάκης. Η φωτογραφία αριστερά του 2024, η φωτογραφία δεξιά από το 2016. Respect!

Τελειώνοντας να αναφέρουμε και τους τυχερούς, που κέρδισαν τα φλουριά: την Μαίρη Αθάνατου και τον μπαμπά της (η τύχη ευνοεί την οικογένεια για φέτος), την Βαγγελιώ Μουστάκα, παλιό μέλος του Συλλόγου και την Δέσποινα την Πιπεράκη, καινούργιο μέλος. Σοφή η κατανομή της τύχης! Εμείς τους ευχόμαστε τα καλύτερα! Δώρα είχαν θέσει ο Σύλλογός μας, το κατάστημα ορειβατικού εξοπλισμού Direct, το κατάστημα Minos sport και το ζαχαροπλαστείο Μεσοστράτι στον Άγιο Νικόλαο κι τους ευχαριστούμε από καρδιάς! Επίσης ευχαριστούμε τον οδηγό μας, Γιώργο Φιορέντζη, που ανέλαβε τη μεταφορά μας στον χώρο αφιλοκερδώς! Επίσης ευχαριστούμε τον νέο Δήμαρχο Αγίου Νικολάου, κύριο Μανώλη Μενεγάκη, που αν και παραβρέθηκε στον χώρο για προσωπικούς λόγους, πέρασε να μας χαιρετήσει! Του ευχόμαστε από καρδιάς ¨Καλή Θητεία" κι ευχόμαστε να έχουμε Καλή Συνεργασία για το καλό του τόπου μας!