ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΛΙΜΝΩΝ

Την πρώτη Κυριακή του νέου χρόνου, φίλοι και μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου μοιράστηκαν μια ξεχωριστή πεζοπορία. Περπατήσαμε σε μια κοντινή στην πόλη του Αγίου Νικολάου περιοχή, που κρύβει όμως πολλές απρόσμενες ομορφιές: υπέροχη καταπράσινη φύση, ρεματιές με οργιώδη βλάστηση και τρεχούμενα νερά, επιβλητικά μοναστήρια και εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά μνημεία από την εποχή της ενετοκρατίας μέχρι την πρόσφατη ιστορική περίοδο.  

Ακολουθήσαμε τη διαδρομή Λίμνες-Νικηθιανό-ρεματιά Δαφνών-Βρύσες-Πλατυπόδι-Χουμεριάκο, καλύπτοντας μια απόσταση 12 χλμ σε περίπου 5 ώρες.

 

Με αναπάντεχα ζεστό καιρό, μετά από τη διαρκή και έντονη βροχόπτωση/χιονόπτωση των προηγούμενων ημερών, ξεκινήσαμε με εορταστική διάθεση από τις Λίμνες, το όμορφο παραδοσιακό χωριό, που είναι κτισμένο σε υψόμετρο 200μ, σε μια κοιλάδα κατάφυτη με λιόδεντρα, γνωστή σαν ‘Σκάφη του Μεράμπελου’. Στη ‘σκιά’ της αρχαίας Δρήρου, από τα πιο παλιά χωριά τις περιοχής, οι Λίμνες παραμένουν ένα ιδιαίτερα πλούσιο και παραγωγικό χωριό, που περιβάλλεται από πολλούς οικισμούς. Με λίγες δεκάδες κατοίκους σήμερα, οικισμοί που κάποτε έσφυζαν από ζωή, έχουν διατηρήσει μέχρι σήμερα ανεξίτηλα σημάδια και νοσταλγικές εικόνες από το παρελθόν.
Από συνδυασμό αγροτικών και επαρχιακών δρόμων, η πολυάριθμη ομάδα μας κατευθύνθηκε προς τον οικισμό του Νικηθιανού και από εκεί (αποφασισμένοι να ‘κάψουμε’ τις θερμίδες από τους κουραμπιέδες) ανηφορίσαμε προς την ρεματιά των Δαφνών.

 

 

Μας εντυπωσιάζει η πυκνή βλάστηση και τα άφθονα πηγαία νερά που κυλούν ανάμεσα από τα πεσμένα φύλλα, σχηματίζοντας συχνά μεγάλους και μικρούς καταρράκτες. Ακολουθούμε στριφογυριστά μονοπάτια, νιώθοντας το βρεγμένο χώμα μαλακό κάτω από τα πόδια μας. Τρυπώνουμε μέσα στην οργιώδη βλάστηση, με τις υπέροχες μυρωδιές της υγρής φύσης να γεμίζουν τα πνευμόνια μας. Μοιάζει μαγευτική, βγαλμένη λες από παραμύθι, η κατάφυτη ρεματιά και είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι βρίσκεσαι στο συνήθως άνυδρο Λασίθι και όχι σε μια μακρινή τροπική ζούγκλα. Αγκαθωτά βάτα και αναρριχώμενα φυτά τυλίγουν σφικτά ότι συναντούν στο διάβα τους. Κρυμμένα μέσα στην αδιαπέραστη βλάστηση, σκεπασμένα από κίτρινα φύλλα και πρασινάδες ξεπροβάλουν κτίσματα αλλοτινών καιρών: τμήματα από ρημαγμένους νερόμυλους και πορτοπαράθυρα με ανθεκτικά στο χρόνο πελέκια οδηγούν σε πετρόκτιστες κατασκευές με βουλιαγμένες σκεπές. Η φύση επιθετική και λαίμαργη καταλαμβάνει τον χώρο, αφήνοντας να φανούν ελάχιστα ίχνη της ανθρώπινης παρέμβασης. Δύσκολο να πιστέψεις πως η έρημη σήμερα ρεματιά πριν κάμποσες δεκαετίες ήταν το ‘μυλοτόπι’ της περιοχής, ο τόπος όπου οι ντόπιοι άλεθαν τα σιτηρά που καλλιεργούσαν.

Συνεπαρμένοι από την ομορφιά της φύσης, διασχίσαμε χωρίς να το καταλάβουμε την ρεματιά με τα τρεχούμενα νερά και ανηφορίσαμε προς το Μοναστήρι των Κρεμαστών, που από μακριά μοιάζει σαν να ‘κρέμεται’ στην απότομη βουνοπλαγιά (φαινόμενο στο οποίο οφείλει το όνομα του).

Η γυναικεία Μονή Κρεμαστών βρίσκεται νότια της Νεάπολης, κτισμένη σε μια απότομη και κατάφυτη βουνοπλαγιά του όρους Καβαλαρά, με πανοραμική θέα προς την πεδιάδα της Νεάπολης και των Λιμνών. Κτίστηκε το 1593, (όπως αναφέρει επιγραφή στην είσοδο) και διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στη μόρφωση των ντόπιων, καθώς από τα μέσα του 19^ου  ως και τις αρχές του 20^ου  αιώνα λειτούργησε αλληλοδιδακτικό σχολείο. Το μοναστικό συγκρότημα είναι κτισμένο με φρουριακή αρχιτεκτονική, σε επίπεδα γύρω από αυλή με σχήμα Γ. Το καθολικό του συγκροτήματος βρίσκεται στο ψηλότερο άκρο του μοναστηριού και κυριαρχεί των υπολοίπων κτιρίων σε ύψος, ενώ στο εσωτερικό του ναού υπάρχει όμορφο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 19^ου  αιώνα και Αγία Τράπεζα με ανάγλυφη μορφή του Χριστού.

Τριγυρίσαμε στο μοναστήρι, με τον καλά φροντισμένο περίβολο, γεμάτο γλάστρες με πολύχρωμα λουλούδια και απολαύσαμε την υπέροχη θέα προς τον κάμπο. Ο ήλιος συνεχίζει παίζει τα δικά του παιχνίδια με τα σύννεφα, ρίχνοντας στον καταπράσινο κάμπο άλλοτε φωτεινές πινελιές και άλλοτε σκουρόχρωμες ανάμεσα από τα σύννεφα.
 

  Αφήνουμε πίσω μας το μοναστήρι και συνεχίζουμε για το άλλο ‘μπαλκόνι’ της περιοχής, τις Βρύσες, από τα πιο όμορφα χωριά της επαρχίας. Σε υψόμετρο 400μ. γαντζωμένο στη βόρεια πλαγιά του βουνού Καβαλαρά, είναι κρυμμένο μέσα στην πυκνή βλάστηση με ανοικτό ορίζοντα, αποτελώντας το μόνιμο φύλακα και βιγλάτορα της περιοχής.

Στην απλόχωρη πλατεία του χωριού, με την ανεμπόδιστη θέα προς τον κάμπο και τους γειτονικούς οικισμούς, κάναμε στάση για ανάπαυση και για την καθιερωμένη ομαδική φωτογραφία. 

 

Δροσιζόμαστε στην πέτρινη βρύση με το παγωμένο νερό και από παλιό κατηφορικό μονοπάτι κατεβαίνουμε στον κάμπο και περνάμε από την περιοχή ‘Πλατυπόδι’.

 

Συνεχίζουμε προς τον Χουμεριάκο, το χωριό των τριών λόφων και των δεκαεπτά εκκλησιών. Σκαρφαλωμένο πάνω σε τρεις λόφους, στους πρόποδες του βουνού ‘Κατσόματος’, γνώρισε παλιότερα μέρες ακμής καθώς υπήρξε η έδρα δήμου, ενώ την περίοδο της Ενετοκρατίας ήταν από τα μεγαλύτερα χωριά της περιοχής. 

Περιδιαβήκαμε τα έρημα σοκάκια του χωριού (που πριν μερικές δεκαετίες είχε σχεδόν τόσα καφενεία όσες και παλιές εκκλησιές) και καταλήξαμε στη γειτονιά όπου διατηρείται ένα από τα σπάνια βενετσιάνικα μνημεία της Κρήτης, η Πορτέλα Ρομάνα.

Η περίτεχνη, αψιδωτή θύρα (πορτέλα) οδηγούσε σε ένα βενετσιάνικο palazzo του 16^ου - 17^ου αιώνα. Σήμερα διατηρούνται ελάχιστα ίχνη ενετικής αρχιτεκτονικής, με φανερές τις μετέπειτα οθωμανικές παρεμβάσεις. Πανταχού παρούσα η εγκατάλειψη και η φθορά του χρόνου, αν και πίσω από τους χορταριασμένους τοίχους κρύβεται η θρυλική ιστορία της Ροδάνθης. Της ηρωικής Κριτσωτοπούλας, που αντιστάθηκε στον Τούρκο πασά και αγωνίστηκε μαζί με τους αντάρτες, ξεπερνώντας τα στερεότυπα της εποχής της.

 ΠΟΡΤΕΛΑ ΡΟΜΑΝΑ

Επιστρέφουμε στην αφετηρία από χωματόδρομους και μονοπάτι, ολοκληρώνοντας την πρώτη πεζοπορία του 2020. Με μόλις 17.319 βήματα ανακαλύψαμε για μια ακόμη φορά άγνωστες ομορφιές του τόπου μας και κάναμε ένα συναρπαστικό ταξίδι πίσω στον χρόνο, με όχημα τα απομεινάρια από το παρελθόν που συναντήσαμε. 

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιώργος Ανδρουλάκης
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Παναγιώτης Ευδαίμων
ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος
ΧΑΡΤΗΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Ελένη Λάμπρου

Powered by Wikiloc