ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ: ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΤΟΥ ΜΥΛΩΝΑ

Monday, 6 May 2019

ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΤΟΥ ΜΥΛΩΝΑ

Τον εντυπωσιακό καταρράκτη του Μυλωνά επισκέφτηκαν τα μέλη του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου την Κυριακή 5 Μαΐου.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΜΥΛΩΝΑ

Ο καταρράκτης και το ομώνυμο φαράγγι βρίσκονται 18χλμ ανατολικά της Ιεράπετρας, στις πλαγιές της οροσειράς της Δίκτης. Το πανέμορφο φαράγγι ξεκινά από το χωριό Άγιος Ιωάννης σε υψόμετρο 500μ και καταλήγει στην παραλία της ‘Κακιάς Σκάλας’. Η περιοχή είναι γεμάτη από απόκρημνους εντυπωσιακούς βράχους, κάθετους γκρεμούς με πολυάριθμες σπηλιές, αλλά και ένα καταπράσινο πευκοδάσος.

Το εντυπωσιακότερο όμως αξιοθέατο της ρεματιάς είναι ο μεγάλος καταρράκτης με το νερό του να πέφτει από ύψος σχεδόν σαράντα μέτρων μέσα σε μια μικρή πράσινη λιμνούλα, ανάμεσα σε ένα εντυπωσιακό καταπράσινο σκηνικό.

Ο επιβλητικός καταρράκτης βρίσκεται σε υψόμετρο 217μ, έχει ύψος σχεδόν 40μ, είναι από τους μεγαλύτερους στην Κρήτη και δεύτερος σε ύψος στον νομό Λασιθίου (μετά από τον καταρράκτη του Μάστορα, στο φαράγγι του Χα). Τροφοδοτείται με νερό από τις πηγές του ορεινού όγκου της Θρυπτής. Το νερό από τις πηγές καταλήγει στο ποτάμι, που κινούσε παλαιότερα πολλούς νερόμυλους (από όπου πήρε και το όνομα η ρεματιά). Κατά μήκος της ρεματιάς μέσα στην κοίτη του ποταμού υπάρχουν πολλά πλατάνια , πεύκα, πολύχρωμες σφάκες, μυρτιές, κισσοί και αρωματικοί θάμνοι.

Πλούσια και η πανίδα, καθώς όπως αναφέρει ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος «…μπορεί να συναντήσετε διάφορα πουλιά ή ζώα της κρητικής πανίδας όπως καβούρια του γλυκού νερού, χελώνες, πεταλούδες, κουκουβάγιες, νυχτερίδες ενώ παλαιοτέρα υπήρχαν και χέλια. Το καλοκαίρι μπορεί να συναντήσετε αγριοπερίστερα και διάφορα μικρά ζώα όπως λαγούς και χελώνες».

Η διάσχιση του φαραγγιού (δημιούργημα του νερού που κατέφαγε στο διάβα του το κροκαλοπαγές πέτρωμα της περιοχής) είναι σχετικά δύσκολη. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, διαθέτει αρκετές μικρές λιμνούλες και το πέρασμά του γίνεται με ραπέλ (σχοινιά). Υπάρχουν μάλιστα και λαϊκοί μύθοι για νεράιδες που αποπλανούσαν και για δικέφαλα φίδια που σκότωναν όσους τολμηρούς επιχείρησαν να το διαβούν… Η πρόσβαση όμως στον καταρράκτη είναι πολύ εύκολη, καθώς υπάρχει ευδιάκριτο και καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι, πάνω από το φαράγγι.

H πεζοπορία μας ξεκίνησε από τη μεγάλη στροφή της "Κακιάς Σκάλας", λίγο πριν τα Φέρμα. Προχωρήσαμε βόρεια σε χωματόδρομο, έχοντας δίπλα μας το ποτάμι, κρυμμένο πίσω από πανύψηλα δέντρα. Μετά από 20λεπτη πορεία και με τον ήχο από το τρεχούμενο νερό να μας συνοδεύει πάντα, συνεχίσαμε από ανηφορικό στενό μονοπάτι μέσα από το πευκοδάσος. Το τοπίο μαγευτικό με τις μυρωδιές της ανθισμένης φύσης και τα πολύχρωμα αγριολούλουδα. Πρωταγωνιστής της ανοιξιάτικης πανδαισίας ο ρόδινος θάμνος ‘πλουμί’ ή αλλιώς ο Κρητικό έβενος, το φυτικό πούπουλο των Κρητικών.

Συνεχίσαμε από τους τσιμεντένιους "καταπότες", οι οποίοι κατασκευάστηκαν από τους κατοίκους της περιοχής την δεκαετία του ’60 για να μεταφέρουν το πολύτιμο νερό στα πεδινά. Στα πρανή του φαραγγιού, ψηλά στα απόκρημνα βράχια διακρίνουμε ένα επιβλητικό καταρράκτη, που κυριολεκτικά ‘τρύπησε’ τα βράχια με την ορμή του υδάτινου όγκου του. Το μήκος του -βουβού λόγω της απόστασης- καταρράκτη μας εκπλήσσει ευχάριστα, καθώς τα προηγούμενα χρόνια μόλις και διακρίνονταν.

Όσο προχωράμε στα αφτιά μας φτάνει ο θόρυβος από τη βοή του νερού του μεγάλου καταρράκτη, ενώ παρατηρούμε να ξεπηδούν άλλοι μικρότεροι από τα βράχια της γύρω περιοχής. Ξαφνικά το μικρό τσιμεντένιο χαντάκι "χώνεται" κυριολεκτικά μέσα στην οργιώδη βλάστηση και μας οδηγεί μετά από μια απότομη στροφή μπροστά στον καταρράκτη του ‘Μυλωνά ή ΄Αι Γιάννη’.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΜΥΛΩΝΑ

Εντυπωσιακό το θέαμα, καθώς μετά από τις ασυνήθιστα έντονες βροχές του φετινού χειμώνα, απίστευτα μεγάλη ποσότητα νερού ξεχύνεται από το στενό πέρασμα στην κορυφή των βράχων. Στη συνέχεια η υδάτινη μάζα ανοίγει σαν βεντάλια για να πέσει με ορμή στην πράσινη λιμνούλα. Απλωθήκαμε στα βράχια γύρω από τον καταρράκτη, με τον ήχο από το νερό να μας χαλαρώνει και ένα υγρό σύννεφο από μικροσκοπικές σταγόνες να μας δροσίζει.

Συνεχίσαμε την πορεία μας σκαρφαλώνοντας στην αριστερή πλευρά τα σμιλεμένα πάνω στο βράχο ‘σκαλοπάτια’ και ανεβήκαμε στην κορυφή του καταρράκτη. Από μονοπάτι δίπλα στο τρεχούμενο νερό καταλήξαμε στην αφετηρία, με κατηφορική πορεία από αγροτικούς δρόμους/μονοπάτια μέσα στα πεύκα και στα λιόδεντρα, με μοναδική θέα προς το Λιβυκό πέλαγος.

Διανύσαμε απόσταση 7 περίπου χιλιομέτρων σε 3,5 περίπου ώρες.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΟΡΕΙΝΟΥ

Καθώς όμως είναι δύσκολο να χορτάσεις την ‘ομορφιά’ αποφασίσαμε (εκτός προγράμματος) να επισκεφθούμε ακόμη ένα καταρράκτη, στο φαράγγι του Ορεινού (υψόμετρο 921μ). Χρησιμοποιήσαμε τα αυτοκίνητα μας για να καλύψουμε ένα τμήμα της υψομετρικής διαφοράς και μετά από σύντομη πορεία απολαύσαμε το θέαμα από ένα ακόμη εντυπωσιακό καταρράκτη, που απλόχερα μας χάρισε ο φετινός βροχερός χειμώνας!!!