Μια κοντινή μας κι αγαπημένη διαδρομή πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 6 Απριλίου 2025 από τον Πύργο Καλού Χωριού ως την Πρίνα μέσω της ρεματιάς του Κατσικαντάρα. Η εγγύτητα με την πόλη μας, ο μικρός βαθμός δυσκολίας και η απίστευτη ομορφιά του τοπίου μάζεψε πολύ κόσμο.
Ομαδική μας στην έναρξη της πεζοπορίας στον γιγάντιο πλάτανο δίπλα στον νερόμυλο του Μπετούρα στη Μαρμάρω. Γύρω στους σαράντα περιπατητές αυτήν τη φορά, καθώς πρόκειται για μια απ' τις πιο όμορφες διαδρομές του νομού μας!
Το βίντεο της εξόρμησης:
Στον Πύργο Καλού Χωριού
Γύρω στους σαράντα πεζοπόροι μαζευόμαστε λοιπόν το πρωί της Κυριακής στον Πύργο, τη δυτική συνοικία του Καλού Χωριού, όπου παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας. Πρώτη μας δουλειά να επισκεφτούμε την πλατεία με τις τεχνητές λιμνούλες του οικισμού, όπου φέτος χαζέψαμε δύο μεγάλες -κινέζικες, αποφάνθηκαν οι ειδήμονες- πέστροφες και φωτογραφίσαμε τα αραδιασμένα μέλη αρχαίου ελληνικού ναού (κιονόκρανα και κίονες), εξ ου και το όνομα της περιοχής "Μάρμαρα". Έπειτα περνώντας από τα φροντισμένα περβόλια με τα εσπεριδοειδή να μοσχομυρίζουν με τους ευωδιαστούς ανθούς τους αυτή την εποχή, βγαίνουμε στον δίπατο παραδοσιακό νερόμυλο του Μπετούρα στη Μαρμάρω με τον γιγάντιο πλάτανο απέξω (τον όποιο πριν λίγο καιρό κάποιος ανεγκέφαλος δοκίμασε να κάψει -δυστυχώς)!
Στην πλατεία του Πύργου με τις τεχνητές λίμνες
Το παπάκι μας στον πεσμένο κίονα!
Και σ' ένα αρχαίο κιονόκρανο
Καλό Χωριό ισοδυναμεί με περβόλια εσπεριδοειδών, αυτή την εποχή στα καλύτερά τους, καθώς μοσχοβολούν οι ανθοί, αν κι έχουν ακόμα φρούτα!
Ο δίπατος νερόμυλος του Μπετούρα στη Μαρμάρω με τον γιγάντιο πλάτανο απέξω.
Το φαράγγι της Κατσικαντάρας
Έπειτα γυρνάμε πάλι πίσω, διασχίζουμε το χωριό, περπατάμε λίγο σε χωματόδρομο και στη συνέχεια ακολουθώντας τη σχετική πινακίδα (πολύ καλή η σηματοδότηση, μπράβο στον Γιώργο Ανδρουλάκη και τη Δ.Α.Ε.ΑΝ) βυθιζόμαστε στα άδυτα του φαραγγιού της Κατσικαντάρας. Σαν μια συνηθισμένη ρεματιά ξεκινά αυτό, με βράχια, κλαδιά, κισσούς και πλήθος πεσμένα πλατανόφυλλα, που δυσκολεύουν την διάβαση στην πολυπληθή ομάδα μας. Ωστόσο, όσο ανεβαίνουμε, πληθαίνουν οι κολύμπες με νερό, βρώμικο στην αρχή, διαυγές στη συνέχεια, ώσπου φτάνουμε στη μεγαλοπρεπή λιμνούλα στη βάση ενός μεγάλου ογκώδους βράχου προς το τέλος του φαραγγιού, όπου και κάνουμε την πρώτη στάση ανασύνταξης και θέασης του ασυνήθιστου αυτού για την ανατολική Κρήτη τοπίου!
Η ομάδα ξεκουράζεται στη μεγάλη λιμνούλα προς το τέλος του φαραγγιού του Κατσικαντάρα
Στον δρόμο προς την Πρίνα κι επιστροφή
Κατόπιν ανηφορίζουμε από το καλντερίμι που συνέδεε κάποτε την Πρίνα με το Καλό Χωριό, ένα από τα πιο όμορφα της περιοχής μας, έτσι καθώς έχει αναδειχθεί και καθαριστεί, μέσα από το πευκόδασος και τα εντυπωσιακά βράχια, αλλά και με θέα στον κόλπο του Μεραμπέλλου και τη νησίδα Ψείρα. Λίγο πριν φτάσουμε στην Πρίνα, ο αρχηγός μας, γνωστός λάτρης της λαογραφίας και της αρχαιολογίας, θα μας προτείνει να φτάσουμε περιφερειακά στο χωριό περνώντας από την καταπράσινη περιοχή της Κάτω Πρίνας κοντά στους Μεσελέρους, πρόταση που αποδεχόμαστε.
Αφήνουμε το φαράγγι και παίρνουμε ίσια πάνω το καλντερίμι που ένωνε Καλό Χωριό με Πρίνα μέσα στο πευκόδασος
Δεύτερη στάση ξεκούρασης στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην Κάτω Πρίνα.
Το διπλανό, ενσωματωμένο-σε αυτό κτίριο κατά την παράδοση λειτούργησε κάποτε ως "κρυφό σκολειό".
Όμορφες εικόνες της ανοιξιάτικης φύσης και πολλά αγριολούλουδα
Το παλιό ερειπωμένο εκκλησάκι στον κάμπο, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, όπως μάθαμε τελικά, καθώς και ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσελέρων κάνει προσπάθειες να το αναστηλώσει
Φτάνουμε στην Πρίνα αργά το μεσημέρι και δυστυχώς πρέπει να γυρίσουμε αμέσως, καθώς έχουμε αργήσει ήδη
Για την επιστροφή ακολουθούμε το όμορφο καλντερίμι
Με την φανταστική θέα
Μέσα απ' το πευκόδασος
Έτσι περπατάμε αρχικά στον επαρχιακό δρόμο και μετά από χωματόδρομους μέσα στα καλλιεργημένα εύφορα χωράφια άλλοτε φωτογραφίζοντας αγριολούλουδα άλλοτε συλλέγοντας τρυφερά σπαράγγια και μάραθα, ώσπου φτάνουμε στη νοτισμένη απ' τις πηγές περιοχή στο μικρό γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Δεύτερη μας στάση εδώ για φαγητό και ξεκούραση. Έπειτα ελισσόμαστε πάλι ανάμεσα απ' τα χωράφια, ώσπου να ανακαλύψουμε τον παλαιό ερειπωμένο -πιθανόν βυζαντινό- ναό, με σωζόμενα επιχρίσματα σε ορισμένα σημεία, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο (όπως πληροφορηθήκαμε μετέπειτα).
Στη συνέχεια θα φτάσουμε στην Πρίνα αργά το μεσημέρι και δε μας μένει αρκετός χρόνος να δούμε το όμορφο χωριό και την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στον λόφο Ξηβούνι. Αντιθέτως παίρνουμε ίσια κάτω το καλντερίμι απ' το οποίο μερικώς ανεβήκαμε και σε μία ώρα περίπου έχουμε επιστρέψει στην αφετηρία μας κατακουρασμένοι, καθώς η πορεία πήρε αρκετά παραπάνω απ' το αναμενόμενο έχοντας διανύσει σχεδόν 17 χλμ με υψομετρική διαφορά γύρω στα 500 μέτρα.Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Γιώργο Πόθο που μοιράστηκε τις γνώσεις του για την περιοχή μαζί μας, καθώς και την πολυπληθή ομάδα που μας ακολούθησε!
