ΠΥΡΓΟΣ ΚΑΛΟΥ ΧΩΡΙΟΥ - ΦΑΡΑΓΓΙ ΚΑΤΣΙΚΑΝΤΑΡΑΣ - ΠΡΙΝΑ

Μια κοντινή μας κι αγαπημένη διαδρομή πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 6 Απριλίου 2025 από τον Πύργο Καλού Χωριού ως την Πρίνα μέσω της ρεματιάς του Κατσικαντάρα. Η εγγύτητα με την πόλη μας, ο μικρός βαθμός δυσκολίας και η απίστευτη ομορφιά του τοπίου μάζεψε πολύ κόσμο. 

Ομαδική μας στην έναρξη της πεζοπορίας στον γιγάντιο πλάτανο δίπλα στον νερόμυλο του Μπετούρα στη Μαρμάρω. Γύρω στους σαράντα περιπατητές αυτήν τη φορά, καθώς πρόκειται για μια απ' τις πιο όμορφες διαδρομές του νομού μας!

Το βίντεο της εξόρμησης: 

Στον Πύργο Καλού Χωριού

Γύρω στους σαράντα πεζοπόροι μαζευόμαστε λοιπόν το πρωί της Κυριακής στον Πύργο, τη δυτική συνοικία του Καλού Χωριού, όπου παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας. Πρώτη μας δουλειά να επισκεφτούμε την πλατεία με τις τεχνητές λιμνούλες του οικισμού, όπου φέτος χαζέψαμε δύο μεγάλες -κινέζικες, αποφάνθηκαν οι ειδήμονες- πέστροφες και φωτογραφίσαμε τα αραδιασμένα μέλη αρχαίου ελληνικού ναού (κιονόκρανα και κίονες), εξ ου  και το όνομα της περιοχής "Μάρμαρα". Έπειτα περνώντας από τα φροντισμένα περβόλια με τα εσπεριδοειδή να μοσχομυρίζουν με τους ευωδιαστούς ανθούς τους αυτή την εποχή, βγαίνουμε στον δίπατο παραδοσιακό νερόμυλο του Μπετούρα στη Μαρμάρω με τον γιγάντιο πλάτανο απέξω (τον όποιο πριν λίγο καιρό κάποιος ανεγκέφαλος δοκίμασε να κάψει -δυστυχώς)!

Στην πλατεία του Πύργου με τις τεχνητές λίμνες 

Το παπάκι μας στον πεσμένο κίονα!

Και σ' ένα αρχαίο κιονόκρανο

Καλό Χωριό ισοδυναμεί με περβόλια εσπεριδοειδών, αυτή την εποχή στα καλύτερά τους, καθώς μοσχοβολούν οι ανθοί, αν κι έχουν ακόμα φρούτα!

Ο δίπατος νερόμυλος του Μπετούρα στη Μαρμάρω με τον γιγάντιο πλάτανο απέξω.

Το φαράγγι της Κατσικαντάρας

Έπειτα γυρνάμε πάλι πίσω, διασχίζουμε το χωριό, περπατάμε λίγο σε χωματόδρομο και στη συνέχεια ακολουθώντας τη σχετική πινακίδα (πολύ καλή η σηματοδότηση, μπράβο στον Γιώργο Ανδρουλάκη και τη Δ.Α.Ε.ΑΝ) βυθιζόμαστε στα άδυτα του φαραγγιού της Κατσικαντάρας. Σαν μια συνηθισμένη ρεματιά ξεκινά αυτό, με βράχια, κλαδιά, κισσούς και πλήθος πεσμένα πλατανόφυλλα, που δυσκολεύουν την διάβαση στην πολυπληθή ομάδα μας. Ωστόσο, όσο ανεβαίνουμε, πληθαίνουν οι κολύμπες με νερό, βρώμικο στην αρχή, διαυγές στη συνέχεια, ώσπου φτάνουμε στη μεγαλοπρεπή λιμνούλα στη βάση ενός μεγάλου ογκώδους βράχου προς το τέλος του φαραγγιού, όπου και κάνουμε την πρώτη στάση ανασύνταξης και θέασης του ασυνήθιστου αυτού για την ανατολική Κρήτη τοπίου! 

Η ομάδα ξεκουράζεται στη μεγάλη λιμνούλα προς το τέλος του φαραγγιού του Κατσικαντάρα

Στον δρόμο προς την Πρίνα κι επιστροφή

Κατόπιν ανηφορίζουμε από το καλντερίμι που συνέδεε κάποτε την Πρίνα με το Καλό Χωριό, ένα από τα πιο όμορφα της περιοχής μας, έτσι καθώς έχει αναδειχθεί και καθαριστεί, μέσα από το πευκόδασος και τα εντυπωσιακά βράχια, αλλά και με θέα στον κόλπο του Μεραμπέλλου και τη νησίδα Ψείρα. Λίγο πριν φτάσουμε στην Πρίνα, ο αρχηγός μας, γνωστός λάτρης της λαογραφίας και της αρχαιολογίας, θα μας προτείνει να φτάσουμε περιφερειακά στο χωριό περνώντας από την καταπράσινη περιοχή της Κάτω Πρίνας κοντά στους Μεσελέρους, πρόταση που αποδεχόμαστε.

Αφήνουμε το φαράγγι και παίρνουμε ίσια πάνω το καλντερίμι που ένωνε Καλό Χωριό με Πρίνα μέσα στο πευκόδασος

Δεύτερη στάση ξεκούρασης στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στην Κάτω Πρίνα. 

Το διπλανό, ενσωματωμένο-σε αυτό κτίριο κατά την παράδοση λειτούργησε κάποτε ως "κρυφό σκολειό".

Όμορφες εικόνες της ανοιξιάτικης φύσης και πολλά αγριολούλουδα

Το παλιό ερειπωμένο εκκλησάκι στον κάμπο, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, όπως μάθαμε τελικά, καθώς και ότι ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεσελέρων κάνει προσπάθειες να το αναστηλώσει

Φτάνουμε στην Πρίνα αργά το μεσημέρι και δυστυχώς πρέπει να γυρίσουμε αμέσως, καθώς έχουμε αργήσει ήδη

Για την επιστροφή ακολουθούμε το όμορφο καλντερίμι

Με την φανταστική θέα

Μέσα απ' το πευκόδασος

Έτσι περπατάμε αρχικά στον επαρχιακό δρόμο και μετά από χωματόδρομους μέσα στα καλλιεργημένα εύφορα χωράφια άλλοτε φωτογραφίζοντας αγριολούλουδα άλλοτε συλλέγοντας τρυφερά σπαράγγια και μάραθα, ώσπου φτάνουμε στη νοτισμένη απ' τις πηγές περιοχή στο μικρό γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Δεύτερη μας στάση εδώ για φαγητό και ξεκούραση. Έπειτα ελισσόμαστε πάλι ανάμεσα απ' τα χωράφια, ώσπου να ανακαλύψουμε τον παλαιό ερειπωμένο -πιθανόν βυζαντινό-  ναό, με σωζόμενα επιχρίσματα σε ορισμένα σημεία, αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο (όπως πληροφορηθήκαμε μετέπειτα). 

Στη συνέχεια θα φτάσουμε  στην Πρίνα αργά το μεσημέρι και δε μας μένει αρκετός χρόνος να δούμε το όμορφο χωριό και την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού στον λόφο Ξηβούνι. Αντιθέτως παίρνουμε ίσια κάτω το καλντερίμι απ' το οποίο μερικώς ανεβήκαμε και σε μία ώρα περίπου έχουμε επιστρέψει στην αφετηρία μας κατακουρασμένοι, καθώς η πορεία πήρε αρκετά παραπάνω απ' το αναμενόμενο έχοντας διανύσει σχεδόν 17 χλμ με υψομετρική διαφορά γύρω στα 500 μέτρα. Ευχαριστούμε τον αρχηγό μας, Γιώργο Πόθο που μοιράστηκε τις γνώσεις του για την περιοχή μαζί μας, καθώς και την πολυπληθή ομάδα που μας ακολούθησε! 

Πολλά τα αγριολούλουδα σήμερα

Μια όμορφη serapia

Άσπρη παπαρούνα (Ranunculus asiaticus)

Anacamptis

Κυνόγλωσσο

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιώργος Πόθος

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  Γιάννης Πάγκαλος, Μαρία Μετζογιαννάκη, 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Μ. Μετζογιαννάκη 

ΒΙΝΤΕΟ: 

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ: Γιάννης Πάγκαλος

Με την υποστήριξη του Wikiloc

 ΦΟΥΡΦΟΥΡΑΣ - ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ - ΦΑΡΑΓΓΙ ΠΛΑΤΑΝΙΩΝ (ΓΕΩΠΑΡΚΟ ΨΗΛΟΡΕΙΤΗ)

Διαδρομάρα ήταν αυτή που πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 30 Μαρτίου 2025 στην ευρύτερη περιοχή του Γεωπάρκου του Ψηλορείτη και πιο συγκεκριμένα από το χωριό Φουρφουρά ως το οροπέδιο της Κορακιάς κι επιστροφή μέσω του φαραγγιού των Πλατανιών. Κι αυτό επειδή συνδύαζε πλήθος διαφορετικών τοπίων μεγάλης φυσικής ομορφιάς, εναλλαγές καιρού, υψηλό βαθμό δυσκολίας. Ήταν μια πρόκληση λοιπόν για τους 16 έμπειρους ορειβάτες, τους οποίους δεν πτόησε ούτε η ανηφόρα των 1.000 μέτρων υψομετρικής ούτε η πρόγνωση για πιθανές καταιγίδες ούτε η απόσταση των 2,5 ωρών ως εκεί (για εκείνους που ερχόταν από άλλα σημεία του νομού ακόμα πιο πολύ) ούτε το πρωινό ξύπνημα, που έγινε δριμύτερο λόγω της αλλαγής της ώρας τα ξημερώματα!

Και οι 16 ήταν υπέροχοι!!! (ελλείψει φωτογράφου, βολευόμαστε με σέλφι-ομαδικές). Μπράβο και σ' αυτόν τον τομέα στον αρχηγό. Άξιος! Εδώ η θέση "Του Μαθιού ο Χάρακας" στην αρχή της διαδρομής.

Βίντεο της πεζοπορίας από το fb από τον Γιάννη Ψαλλιδάκη ΕΔΩ

Έτσι αποφασισμένοι ξεκινάμε από το χωριό Φουρφουράς Ρεθύμνου (460μ.) κατά τις 10.00 η ώρα. Στην αρχή η διαδρομή γίνεται από χωματόδρομο ως του "Μαθιού τον Χάρακα", απ' όπου αρχίζει το ανηφορικό μονοπάτι, που μας προσφέρει σταδιακά θέα στην κοιλάδα του Αμαρίου και τα χωριά της, στο όρος Κέντρος απέναντι, στον κόλπο της Μεσαράς και τα Παξιμάδια. Λίγο πριν την πηγή της Ώχρας (985μ.), που θα είναι και η πρώτη μας στάση, ο ουρανός βαραίνει πολύ κι ακούγονται μπουμπουνητά. Είμαστε προετοιμασμένοι, αλλά και η πιθανότητα σφοδρής καταιγίδας δε μας χαροποιεί ιδιαίτερα. Ευτυχώς την περνάμε με μια πιο ήπια βροχόπτωση, που μας συνοδεύει ωστόσο για όλη σχεδόν την ανηφόρα ως το οροπέδιο της Κορακιάς (1.490 μ.). Η βροχή δυσχεραίνει την πορεία, αλλά της δίνει και ένα μυστήριο έτσι καθώς λάμπουν σαν διαμάντια οι σταγόνες στα κλαριά των δέντρων και μοιάζουν οι συνοδοιπόροι, τυλιγμένοι στα μακριά αδιάβροχα πόντσο, σαν σκιές διαβατάρικες από άλλες εποχές. 

Πινακίδες μάς ενημερώνουν ότι βρισκόμαστε στο "Μονοπάτι του Ψηλορείτη", που ξεκινάει από εδώ και οδηγεί στην κορυφή του Προφήτη Ηλία, την ψηλότερη της Κρήτης στα 2.456 μ. Γενικά πολύ καλή σηματοδότηση στα μονοπάτια τους εδώ. Πρόκειται για περιοχές που έχουν επενδύσει από χρόνια στον ορειβατικό τουρισμό!

Καλές και οι αυτοσχέδιες επιγραφές στα βράχια. Εδώ μας κατευθύνουν στην πηγή της Ώχρας στα 985 μ., πρώτη μας στάση!

Αν και από μονοπάτι, κάθετη και κοπιαστική η ανηφόρα μάς ζόρισε κυρίως στην αρχή, ώσπου να ζεσταθεί το σώμα και να βρει ρυθμό η ομάδα!

Όσο ανεβαίνουμε πλαταίνει ο ορίζοντας κι η θέα στην κοιλάδα του Αμαρίου, τον ορεινό όγκο του Κέδρου απέναντι, αλλά και του κόλπου της Μεσαράς στο βάθος! 

Πληθαίνουν ωστόσο και τα σύννεφα κι η βροχή, που ξεσπά, μάς συνοδεύει σε όλη σχεδόν την ανηφόρα προσφέροντας ωστόσο πολύ μυστηριώδεις και γοητευτικές εικόνες.

Πρώτη στάση στην ειδυλλιακή "Πηγή της Ώχρας" στα 985 μ., σύντομη ωστόσο υπό τον φόβο της καταιγίδας.

Η διαδρομή, που ακολουθεί το "μονοπάτι του Ψηλορείτη" από τη νότια πλευρά, είναι έτσι κι αλλιώς πανέμορφη. Εκτός από τη θέα περνάμε από πρινόδασος ως την περιοχή του Χελιδονέ με τα ερείπια παλιών κατοικιών στην κόψη του γκρεμού στου "Ρούσου το Δέτη", όπου ερχόμαστε σχεδόν τετ α τετ με έναν μεγάλο γύπα, ο οποίος άνοιξε τα γιγάντια φτερά του θορυβημένος απ' την παρουσία μας πετώντας "στα σπηλιαράκια του βουνού, που είναι τα γονικά του"! Πιο πάνω συναντάμε δάσος τραχείας πεύκης, με δέντρα που στάζουν απ' τη βροχή. Το χώμα σε συνδυασμό με τις βελόνες παίρνει διάφορες  αποχρώσεις σαν καμβάς ζωγραφικής. Το νοτισμένο έδαφος μοσχοβολά από τους θάμνους που σκουντάμε περνώντας. Μια τελευταία ανηφόρα σε πετρώδες τερέν και ..... η θέα μας καθηλώνει: οι κορφές του Ψηλορείτη, του ορεινού γίγαντα της Κρήτης, χιονισμένου ακόμα, υψώνονται πάνω απ' τα κεφάλια μας και προκαλεί δέος! Στα πέτρινα θεμέλια του παλιού μιτάτου, στην άκρη του οροπεδίου, θα θαυμάσουμε τη μικρή υπόγεια σπηλιά "Χαμπαθούρα", όπου οι κτηνοτρόφοι στοίβαζαν το τυρί για φύλαξη και ωρίμανση. 

"Μεγαλιθικά" ερείπια στο Χελιδονέ, δίπλα στην κόψη του γκρεμού "Του Ρούσου ο δέτης"

Η ομάδα στο Χελιδονέ.

Και η ανάβαση συνεχίζεται σε δάσος τραχείας πεύκης.

Εντυπωσιακές βραχομορφές στην πορεία

Σταγόνες που λάμπουν στα κλαριά

Τελευταία ανηφόρα σε πετρώδες έδαφος. Εδώ η Μόνικα βρήκε και φωτογράφισε μία κρητική τουλίπα, μπουμπούκι ακόμα. Δείτε πιο κάτω φωτογραφία:

Tulipa cretica 

Να κι οι χιονισμένες κορφές του Ψηλορείτη πίσω μας. Είμαστε εξάλλου στο μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του

Σπεύδουν όλοι να φωτογραφηθούν μπροστά απ' τον ορεινό γίγαντα και στυλοβάτη της Κρήτης

Στάση για προσφάι μετά το τέλος της ανηφόρας. Φωτογραφία της ομάδας από το παλιό μιτάτο στην άκρη του οροπεδίου της Κορακιάς (1.496 μ.) κοντά στην κορυφή του Ψηλορείτη

Το μιτάτο με θέα την κορυφή

Η Χαμπαθούρα, μικρή σπηλιά, δίπλα στο μιτάτο, που λειτούργησε ως χώρος αποθήκευσης και ωρίμανσης τυριών από τους κτηνοτρόφους.

Λιθόκτιστη σκάλα για το ανεβοκατέβασμα στη σπηλιά

Η είσοδος απ' τον πυθμένα της σπηλιάς

Η βροχή έχει στο μεταξύ σταματήσει, όμως εδώ φυσά κρύο το αεράκι απ' το βουνό και δεν αστειεύεται. Μια σύντομη στάση για προσφάι και να φυλάξουμε τα αδιάβροχα. Έπειτα θα πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής ακολουθώντας τον χωματόδρομο, που εξυπηρετεί τους βοσκούς και το καταφύγιο του Ε.Ο.Σ. Ρεθύμνου, "Τουμπωτός Πρίνος". Το περπάτημα στην ευθεία λειτουργεί θεραπευτικά στους καταπονημένους απ' τη συνεχή ανηφόρα μυς κι ενθαρρύνει τις φιλικές συζητήσεις. Θα περάσουμε από μαντριά, το εκκλησάκι του Αγίου Μύρωνα και σχεδόν παράλληλα με την οροσειρά θα κατηφορίσουμε σταδιακά, ώσπου θα βρούμε την είσοδο για το όμορφο και καταπράσινο φαράγγι των Πλατανιών. Μετά από μια μικρή παράκαμψη για τον σπηλαιώδη ναό του Αγίου Αντωνίου, θα ακολουθήσουμε το καλά διατηρημένο -με πρόσφατη τοποθέτηση ξύλινου φράχτη και ιμάντων στα επικίνδυνα σημεία - μονοπάτι σε μια σχεδόν κάθετη κατάβαση, που θα μας προσγειώσει στο ομώνυμο χωριό. Εδώ μας περιμένει το λεωφορειάκι μας και ο οδηγός μας, ο κυρ Γιώργος, που μας μεταφέρει τα χαιρετίσματα του Ε.Ο.Σ. Ρεθύμνου, που περπάτησε στην ίδια περιοχή λίγο νωρίτερα.

Επιστροφή αρχικά από χωματόδρομο

Το οροπέδιο της Κορακιάς, με παλιά και νέα μιτάτα και αγροτικό δρόμο που φτάνει ως εδώ προς εξυπηρέτησή τους.

Εκκλησάκι Αγίου Μύρωνα στη διαδρομή

Και η καμπάνα του

Φαράγγι Πλατανιών, γεωδιαδρομή του Γεωπάρκου του Ψηλορείτη

Μικρή παράκαμψη για το εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου, χωμένο στο βράχο

Το εσωτερικό του Αγίου Αντωνίου

Φαράγγι Πλατανιών, καλά σηματοδοτημένο και προφυλαγμένο για τους ορειβάτες

Μια γεμάτη μέρα, λοιπόν, που θα μείνει αξέχαστη σε όλους μας. Κι αυτά τα 17 χλμ με 1.000 μ. υψομετρική διαφορά σε 7 ώρες (τις 2 υπό βροχή) με τις στάσεις, μικρό κατόρθωμα δεν το λες και θα μετρήσουν στο "ορειβατικό βιογραφικό" του καθένα μας. Ευχαριστούμε πολύ τον αρχηγό μας, Γιάννη Ψαλλιδάκη, για την ιδέα και την υλοποίηση της φανταστικής αυτής πεζοπορίας, καθώς και όλη την ομάδα, που δε ..μάσαγε σήμερα! Άλλη μια εξόρμηση στην πλούσια κρητική φύση έλαβε τέλος!  

Ευχαριστούμε πολύ τον αεικίνητο και χαμογελαστό αρχηγό μας, Γιάννη Ψαλλιδάκη από τα Μάλλια γι' αυτή την τόσο ξεχωριστή πεζοπορία!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιάννης Ψαλλιδάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:  Μ. Μετζογιαννάκη, Γιάννης

 Ψαλλιδάκης, Μόνικα Σάλκου

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ: Μ. Μετζογιαννάκη 

ΒΙΝΤΕΟ: --------------------

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ: -----