ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΓΥΡΩ ΑΠ’ ΤΟΝ ΠΛΑΚΙΑ (ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ)

 Την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου μια μεγάλη ομάδα 30 περίπου πεζοπόρων ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Ορειβατικού Συλλόγου Αγίου Νικολάου να πραγματοποιήσει μια εξόρμηση στον Δήμο Αγίου Βασιλείου, στα νότια του Νομού Ρεθύμνου και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή γύρω απ’ τον Πλακιά.

Ομαδική με φόντο το νεόδμητο εκκλησάκι του Αγίου Παΐσιου με το πολύ ιδιαίτερο στυλ!

Στα εκκλησάκια της περιοχής

Μια και κάποιοι από μας δυστυχώς δεν τα καταφέραμε, για τους δικούς μας λόγους ο καθένας, μείναμε να ονειρευόμαστε με τις φωτογραφίες των τυχερών και το βίντεο και την αφήγηση του Γιάννη: «Ξεκινήσαμε την πορεία μας από το μικρό χωριό Γιαννιού, το οποίο βρίσκεται νοτιοδυτικά της εισόδου του Κουρταλιώτικου φαραγγιού. Πρώτος μας σταθμός, έπειτα από μια ιδιαίτερα απαιτητική ανηφόρα, ήταν ο Ιερός Ναός του Αγίου Αντωνίου, χτισμένος εντυπωσιακά μέσα στον βράχο. Στη συνέχεια, ακολουθώντας ένα όμορφο μονοπάτι, ανεβήκαμε σε λόφο όπου βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Τιμίου Σταυρού, απολαμβάνοντας πανοραμική θέα 360 μοιρών της γύρω περιοχής και μια ηλιόλουστη χειμωνιάτικη ημέρα. Οι εικόνες του καταπράσινου τοπίου ήταν για εμάς, τους προερχόμενους από την ανατολική πλευρά της Κρήτης, κάτι ιδιαίτερα ασυνήθιστο και μοναδικό. Όμως η πορεία συνεχίζεται. Έπειτα από περπάτημα και στάση στην καλοδιατηρημένη  οθωμανική βρύση του χωριού Λευκόγεια, ανηφορίσαμε προς το νεόδμητο, πολύ εντυπωσιακό εκκλησάκι του Αγίου Παϊσίου, το οποίο χτισμένο στην κορφή ενός λόφου, δεσπόζει στην περιοχή, αποκλειστικά πετρόκτιστο και ξεχωριστό για τα δεδομένα της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, όπως την έχουμε συνηθίσει.

Έναρξη πεζοπορίας από το χωριό Γιαννιού, που ανήκει στην κοινότητα Λευκογείων

Πρώτος σταθμός το ενσωματωμένο στον βράχο εκκλησάκι του Αγίου Αντωνίου μετά από μια απαιτητική ανηφόρα

Μαγευτική θέα στο νότιο κρητικό πέλαγος, καταπληκτική ηλιόλουστη μέρα

Πολύ πράσινο, ασυνήθιστο για εμάς τους εξ ανατολικής Κρήτης ορμώμενους 

Εκκλησάκι Τιμίου Σταυρού Λευκογείων με καταπληκτική θέα

Η εντυπωσιακή οθωμανική κρήνη των Λευκογείων

Το χωριό δέχεται ακόμα και σήμερα μεγάλη ποσότητα νερών λόγω της γειτνίασης με τους ορεινούς όγκους της κεντρικής Κρήτης. Αυτό κάνει το έδαφος εξαιρετικά γόνιμο και μάλιστα μια παράδοση λέει ότι λόγω των στάσιμων νερών  που φιλοξενούσαν πολλά βατράχια, το καλοκαίρι οι κοντοχωριανοί το αποκαλούσαν πειραχτικά "βατραχοχώρι". 

Οδεύοντας προς Άγιο Παΐσιο

Το εντυπωσιακό πετρόκτιστο εκκλησάκι με την ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική

Ο θόλος του εσωτερικά

Στους χώρους γεωλογικού ενδιαφέροντος

»»Κατηφορίζοντας, περάσαμε από την παραλία Αμμουδάκι στον όρμο Δαμνόνι και στη συνέχεια κατεβήκαμε στο ξενοδοχείο Καλυψώ, το οποίο έχει διαμορφώσει την πρόσβαση στον χώρο με μια ενδιαφέρουσα και καλαίσθητη σκάλα. Σκοπός μας να επισκεφτούμε το περίφημο πειρατικό φιορδ -στα καλύτερά του τον χειμώνα χωρίς την τουριστική  εκμετάλλευση  του καλοκαιριού. Από εκεί, μέσω μονοπατιού, κατευθυνθήκαμε προς τον Παλίγκρεμνο, με τον χαρακτηριστικό κάθετο βράχο και τις πολυάριθμες αναρριχητικές διαδρομές του. Επισκεφθήκαμε και τις στοές, λαξευμένες για πολλά μέτρα μέσα στο βουνό, προσθέτοντας μια ακόμη ξεχωριστή εμπειρία στην πεζοπορία μας: κάποτε περνούσε τρενάκι από εδώ που μετέφερε λιγνίτη στα πλοία! Για το τέλος, πριν ολοκληρώσουμε τη διαδρομή μας στον Πλακιά, περπατήσαμε κατά μήκος της αμμουδιάς, απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα, μια εικόνα που δυστυχώς στον Άγιο Νικόλαο, λόγω γεωγραφικής θέσης, δεν έχουμε τη δυνατότητα να ζούμε συχνά. Σίγουρα, τα 19 χιλιόμετρα και το πλήθος των μαγικών εικόνων, που αντικρίσαμε, αντιστοιχούν σε περισσότερες από μία πεζοπορίες».

Παραλία Αμμουδάκι στο Δαμνόνι

Φωτογραφία που δείχνουν τα εκκλησάκια στους λόφους που επισκεφτήκαμε, πίσω μας

Ωραία μονοπάτια δίπλα στη θάλασσα

Το πειρατικό φιορδ, γύρω απ' το οποίο είναι χτισμένο το ξενοδοχείο Καλυψώ

Εικόνες από το καταπληκτικό φυσικό -γνωστό και ως πειρατικό- φιορδ στο ξενοδοχείο Καλυψώ 

Οδεύοντας προς τον βράχο του Παλίγκρεμνου, εντυπωσιακό με κάθετα τοιχώματα, παράδεισο των αναρριχητών. Πρόσφατα διοργανώθηκαν πολλές διαμαρτυρίες για την ανέγερση ξενοδοχείου στην περιοχή.

Στην περιοχή υπάρχουν πολλές στοές γιατί κάποτε περνούσε σιδηροδρομική γραμμή που εξυπηρετούσε την εξόρυξη και μεταφορά λιγνίτη 

Κάνοντας αποθεραπεία στην παραλία του Πλακιά λίγο πριν το τέλος της μαραθώνιας πεζοπορίας

Θαυμάζοντας ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα

Απολογισμός

Πολλές λοιπόν οι μαγικές εικόνες από τα πολλά και ποικίλου ενδιαφέροντος αξιοθέατα. Ένας τόπος με διαφορετικό γεωγραφικό στίγμα απ’ τον δικό μας, πάντα εξωτικός. Κι ακόμα μια απολαυστική πεζοπορική διαδρομή 19 ολόκληρων χιλιομέτρων, που έπρεπε να βγει πριν βραδιάσει και πέσει το φως. Και μια διόλου αμελητέα υψομετρική διαφορά -τα ανεβοκατεβάσματα στα εκκλησάκια να ν’ καλά-  600 περίπου μέτρων, αρκετή για την εβδομαδιαία άσκηση πολλών! Πολύ καλή οργάνωση και συνέπεια στο χρονοδιάγραμμα. Και βέβαια αρωγός για μια ακόμα φορά κι ο καιρός, που επιμένει να μας συμπαθεί! Ευχαριστούμε θερμά τον αρχηγό κι εμπνευστή της πεζοπορίας, Γιάννη Ψαλλιδάκη ή Γιάννη απ’ τα Μάλλια, όπως τον ξέρουμε οι πιο πολλοί, που πάντα τον χειμώνα –όταν δεν δουλεύει- μας δείχνει όμορφες γωνιές της Κρήτης, που δεν ξέραμε καν ότι υπάρχουν!!! Καλές γιορτές σε όλους!

Ευχαριστούμε θερμά τον αρχηγό μας, Γιάννη Ψαλλιδάκη απ' τα Μάλλια, που μας ταξιδεύει πάντα σε ονειρικά μέρη της Κρήτης!

ΑΡΧΗΓΟΣ: Γιάννης Ψαλλιδάκης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος,  Γιάννης Ψαλλιδάκης, Γιώργος Αρναουτάκης, Εμμανουέλα Περάκη, Νίκος Συριανός

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ:Γιάννης Πάγκαλος, Μαρία Μετζογιαννάκη

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 

Μαρία Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ : 

Γιάννης Πάγκαλος

Με την υποστήριξη του Wikiloc

ΓΥΡΩ ΑΠ’ τους ΕΞΩ ΠΟΤΑΜΟΥΣ ΛΑΣΙΘΙΟΥ

Μια πεζοπορία με έντονα φυσιολατρικό χαρακτήρα, γύρω απ’ το μαγευτικό χωριό των Έξω Ποτάμων, πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου, που δυστυχώς απόλαυσαν μόλις  δώδεκα περιπατητές, λόγω του βροχερού καιρού των τελευταίων ημερών.

Ομαδική της ολιγομελούς ομάδας μας στη γέφυρα των Σκουληκάρηδων

Από τους Έξω Ποτάμους στον Ξηροπόταμο

Παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας εννιά η ώρα το πρωί στην έξοδο του οικισμού των Έξω Ποτάμων και παίρνουμε το σοκάκι που ελίσσεται κατηφορικά δίπλα από την εκκλησία, το οποίο μας οδηγεί σε όμορφες γωνιές του σχεδόν έρημου ορεινού χωριού: το παλιό σκολειό, το μισοερειπωμένο «γλυστέρνι», πόρτες μισάνοιχτες, χορταριασμένοι τενεκέδες, ένας σωρός από ξύλα για τις ανάγκες του βαρύ χειμώνα, ένα τηγάνι κρεμασμένο στον τοίχο, καρέκλες στη σειρά περιμένουν –μάταια- να συναχθεί πάλι μια αποσπερίδα…. Πιο κάτω μια κουφάλα δέντρου χτισμένη με τοιχίο εκτελούσε ως φαίνεται χρέη ντουλαπιού κι ένα ξεχασμένο αλώνι. Μόνο σημάδι ζωής ένα κοπάδι αιγοπρόβατα, που φεύγει στο πέρασμα μας! Το όμορφο καλντερίμι μας οδηγεί  στη θέση «Γούβες» και στο εκκλησάκι της Παναγίας. Εδώ γύρω μαθαίνουμε από άρθρο της Ελένης Βασιλάκη, που περπάτησε την ίδια μέρα στην ίδια περιοχή με την ομάδα του Πεζοπορικού Ηρακλείου,  ήταν το παλιό χωριό, που ο θρύλος θέλει να εγκαταλείφθηκε τον 16^ο αιώνα μετά από επιδημία πανούκλας (ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ)!

Εκκίνηση το πρωί απ' την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού των Έξω Ποτάμων, το εξωτερικό θερμόμετρό της το μεσημέρι που γυρίσαμε έγραφε 11ο C. Το χωρίο βρίσκεται στην επαρχιακή οδό Νεάπολης - οροπεδίου Λασιθίου και σε υψόμετρο 850 μ

Όμορφα αλλά δυστυχώς εγκαταλελειμμένα στενά

τα πρόβατα έχουν κάνει κατάληψη του χώρου στην περιοχή. ΚΑΤΩ: εικόνες από τον άκρως φθινοπωρινό Ξηροπόταμο, ο οποίος εκβάλλει στην πόλη του Αγίου Νικολάου

Ξηροπόταμος με φόντο τα φθινοπωρινά φύλλα του κρητικού ασφένδαμου

Από τον  Ξηροπόταμο στη βασιλική στράτα και το «Kronio trail»

Από εδώ θα πάρουμε τον χείμαρρο Ξηροπόταμο (που εκβάλλει στην πόλη του Αγίου Νικολάου!) πατώντας θάμνους αντωναΐδας (καλοκοιμιθιάς), που μοσκομυρίζουν, κάτω από πουρνάρια, αζίλακες, χρωματιστούς ασφενδάμους, που μας απλώνουν χρωματιστά χαλιά από κοκκινωπά φύλλα ως τη γέφυρα των Σκουληκάρηδων. Εδώ θα κάνουμε στάση για προσφάι κάτω από έναν λαμπρό ήλιο και στη συνέχεια θα ανηφορίσουμε από το στιβαρό καλντερίμι της «βασιλικής» στράτας. Πλατύ είναι αυτό και πλακόστρωτο με τοιχία να το υποστηρίζουν σε πολλά σημεία του, μερικές φορές και υπερυψωμένα σαν φράκτες κι απ’ τις δυο πλευρές του. Φαίνεται πως ονομάστηκε έτσι λόγω του μεγέθους και της σημασίας του. Αυτές οι κατασκευές ήταν μάλλον ενετικές, όμως πιθανότατα «πατούσαν» σε παλαιότερα αρχαία μονοπάτια. Εννοείται ότι ανακατασκευές γίνονταν και στα νεότερα χρόνια σε σημεία που χαλούσαν. Τα περάσματα αυτά εγκαταλείφθηκαν τελικά με τους αμαξωτούς δρόμους κι αφέθηκαν να χορταριάζουν! Κάποια απ’ αυτά ευτυχώς αναδείχθηκαν τα τελευταία χρόνια λόγω του ορειβατικού τουρισμού. Το συγκεκριμένο το ακολουθούμε ως τα όρια του οροπεδίου Λασιθίου κι έπειτα στρίβουμε δεξιά στο καλά σηματοδοτημένο μονοπάτι των αγώνων ορεινού τρεξίματος «Kronio trail» που οδηγεί προς τη Σελένα.

Γεφύρι των Σκουληκάρηδων ενταγμένο στη βασιλική στράτα με 'χαλί' από φύλλα ασφένδαμου

Η ομάδα ξεκουράζεται στο γεφύρι

Από το γεφύρι ξεκινά η βασιλική στράτα (κάτω)

Η βασιλική στράτα οδηγεί ως το οροπέδιο Λασιθίου, ωστόσο εμείς την αφήσαμε και κόψαμε δεξιά. Μπορέσαμε ωστόσο και ατενίσαμε φευγαλέα το οροπέδιο με τις λιμνοδεξαμενές του και τις κορφές της Δίκτης πίσω του

Απ' την πλευρά που πήραμε ,παράλληλα με το μονοπάτι του Κρόνιου trail, δεσπόζει ο ορεινός όγκος της Σελένας

Καλά σηματοδοτημένο και καθαρισμένο το μονοπάτι του Κρόνιου trail 

Επιστροφή με συνοδεία βροχής

Θα το αφήσουμε κι αυτό σε κάποιο σημείο και ακολουθώντας χωματόδρομους γεμάτους τρικοκκιές (αντρικοκκιές στα κρητικά) ή αλλιώς κράταιγα με τα κόκκινα μικρά φρουτάκια, που πολλοί έκοψαν σήμερα για ντεκόρ χριστουγεννιάτικο κι άλλοι γιατί ξέρουν την αξία τους ως βότανα, να τα βάζουν στο τσάι τους. Κάποιοι άλλοι πεινασμένοι για να τα μασουλούν την ώρα της κατάβασης. Πιο πέρα μαζέψαμε και αγριοκάστανα, αλλού καρύδια, φιρίκια αλλά και άγρια αχλάδια και βέβαια πιστοί στο «όποιος κάθεται μαργώνει κι όποιος πορπατεί μαζώνει» συλλέξαμε και τα πρώτα άγρια χόρτα και μανιτάρια της χρονιάς, καθώς αυτός εδώ ο ευλογημένος τόπος λόγω βροχών και θερμοκρασίας προηγείται σε όλα από τα ανεμοδαρμένα και τσουρουφλιασμένα απ’ τον ήλιο και την αρμύρα παράλια.

Χαμόστρωμα από αγριοκάστανα

Τρικοκιές ή κράταιγο με τα χαρακτηριστικά κόκκινα φρουτάκια, που θεωρούνται φάρμακο για την ρύθμιση της πίεσης και την καλή υγεία του καρδιαγγειακού συστήματος

Φάνηκαν και τα χωριά κάτω

Τα χαρακτηριστικά φύλλα του κρητικού ασφένδαμου. ΚΑΤΩ: Χαλί από βελανίδια, κρόκοι ανάμεσα στις προβατσουλιές, κάποιες εικόνες της ημέρας

Με τις βροχές βγήκαν και τα μανιτάρια (εδώ pleurotous eringii, αγκαθίτες)

Ε ανάμεσα σ’ όλα αυτά θα μας πιάσει κι η βροχή, ευλογημένη ας είναι, πολύ την περιμέναμε και χαρούμενοι την υποδεχτήκαμε και μυρίσαμε τα αρώματα της βρεγμένης γης, καθώς πλησιάζαμε προς τη Ρουσαπιδιά. Εδώ αποφασίσαμε λόγω των συνθηκών να συνεχίσουμε από την άσφαλτο.

Τοπίο στη βροχή

Γεμάτες οι στέρνες στους Έξω Ποτάμους

Φτάνοντας στους Έξω Ποτάμους συμπληρώσαμε τελικά τα 14,5 χλμ με 450μ. υψομετρική διαφορά γεμάτοι όμορφες εικόνες και αρώματα της φύσης. Η συνέχεια γράφτηκε στη ζεστή αγκαλιά του καφενέ του χωριού, καθώς το θερμόμετρο έξω έγραφε 11^ο C. Ευχαριστούμε πολύ την αρχηγό μας, Σοφία Σιδηροπούλου, -αλλά και τον φίλο ορειβάτη, Γιώργο Ανδρουλάκη, που έχει ανακαλύψει αυτές διαδρομές κι όλοι εμείς, όπως λέει κι η αρχηγός, "στ’ αχνάρια του πατάμε". Και στην άλλη με το καλό!

Χορτάσαμε  χρώματα σήμερα. Ευχαριστούμε πολύ την αρχηγό μας, Σοφία Σιδηροπούλου

ΑΡΧΗΓΟΣ: Σοφία Σιδηροπούλου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Παναγιώτης Ευδαίμων,  Μαρία Μετζογιαννάκη, Σοφία Σιδηροπούλου

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 

Μαρία Μετζογιαννάκη

ΒΙΝΤΕΟ: ------------------------------------------------

ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑΣ : 

Παναγιώτης Ευδαίμων

Powered by Wikiloc