Την τελευταία Κυριακή του φθινοπώρου (30/11/2025) επέλεξε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου να διασχίσει τα δυο συνεχόμενα φαράγγια,
Κριτσάς κι Ευγενούς, ως το χωριό Τάπες όπου μας περίμενε …ρακοκάζανο! Ωστόσο ο βροχερός καιρός των προηγούμενων ημερών άλλαξε
λίγο τα σχέδια, χωρίς αυτό να πτοήσει το φρόνημα των είκοσι περίπου πεζοπόρων!
Καθαροί κι ατσαλάκωτοι με φόντο το φαράγγι της Κριτσάς στην αρχή της πεζοπορίας!!! Πού να ξέραμε τι μας περιμένει;
Φαράγγι Κριτσάς, όπως δεν το έχουμε ξαναδεί
Η πεζοπορία ξεκινά απ’ την περίφημη εκκλησία της Παναγίας της Κεράς λίγο
πριν την Κριτσά, την οποία περνάμε βιαστικά κρυφοκοιτάζοντας την αξεπέραστη
ομορφιά της, έτσι καθώς επιβάλλεται με το πλάτος κι όχι με το ύψος της! Από
εκεί παίρνουμε καλντερίμι που μας
οδηγεί στην είσοδο του φαραγγιού της
Κριτσάς, όπου θα φωτογραφηθούμε ομαδικά -καθαροί κι ατσαλάκωτοι για
τελευταία φορά, όπως θα παρατηρήσει αργότερα η Γεωργία- γιατί η συνέχεια μας
επιφυλάσσει εκπλήξεις. Για να λέμε την αλήθεια, πρότεινε ο αρχηγός μας, να παρακάμψουμε το φαράγγι γιατί ίσως λόγω των
βροχοπτώσεων, να έχουμε δυσκολίες, αλλά η ομάδα θεώρησε ότι αυτό είναι το ενδιαφέρον
της υπόθεσης! Ξεκινάμε λοιπόν ανάμεσα απ’ τη ρεματιά με τις σφάκες, τους
σκίνους, τις αντραμιθιές, τα πρίνα και τους αζίλακες θαυμάζοντας τα κάθετα
πρανή και τα δεκάδες όρνια που φωλεύουν. Περνάμε τα πρώτα δύσκολα σημεία με τις
χειρολαβές, πάμε ως εκεί που τα τοιχώματα στενεύουν τόσο πολύ, που μπορεί να τα
ακουμπήσεις και με τα δυο χέρια σε έκταση, περνάμε προσεκτικά τις λακκούβες με
το νερό, όλα καλά, ώσπου οι επικεφαλής λένε «STOP: μια βαθιά κολύμπα νερό, που μας
φτάνει ως τη μέση, δε γίνεται να παρακαμφθεί»! Γυρνάμε πίσω πάλι και φτου κι
απ’ την αρχή!
Ο περίφημος Ναός Παναγίας της Κεράς κοντά στην Κριτσά, γνωστός κι από την εμβληματική ταινία ¨Βροντάκηδες και Φορτουνάκηδες" ή αλλιώς "Η Νεράιδα και το παλικάρι". Τρίκλητος καμαρόσκεπος με τρούλο και σχεδόν τετράγωνη κάτοψη. Φέρει βυζαντινές τοιχογραφίες του 14ου αιώνα. Ένα κόσμημα της περιοχής μας!!!
Το παλιό καλντερίμι δίπλα στο ρέμα που οδηγεί στην Κριτσά. ΚΑΤΩ εικόνες απ' το όμορφο και γνωστό σε μας ομώνυμο φαράγγι, το οποίο περνάμε τακτικά, αλλά ποτέ σε περίοδο βροχών!
Δεκάδες όρνια φωλεύουν στα τοιχώματα του φαραγγιού!
Αφού δεν μπορούμε να περάσουμε το φαράγγι λόγω του νερού, που έχει συσσωρευτεί, αναγκαζόμαστε να το παρακάμψουμε!
Και στη συνέχεια ξανακατεβαίνουμε στη ρεματιά για να συνεχίσουμε στο φαράγγι της Ευγενούς, που στην ουσία αποτελεί προέκταση αυτού της Κριτσάς! Σύλλογος μεγάλος που δε μασάει!!!
Φαράγγι Ευγενούς για πρώτη φορά!
Κινούμαστε λοιπόν περιφερειακά από το
γνωστό μας ανηφορικό καλντερίμι, ώστε να προσπεράσουμε τα δύσκολα περάσματα.
Συνεχίζουμε ακολουθώντας την ουρά του φαραγγιού, γνωστή με το όνομα «Φαράγγι της Ευγενούς», ποιος ξέρει
γιατί. Όμορφο, κατάφυτο, με ωραίους πέτρινους σχηματισμούς και αρκετά βατό. Που
και που σχηματίζονται λιμνούλες απ’ την
πρόσφατη νεροποντή, που δίνουν ευκαιρία για παιχνίδι με τις πέτρες. Εξάλλου σε
μια άνυδρη περιοχή το νερό μόνο ευτυχία μπορεί να φέρει. Πιο ψηλά ωστόσο συναντάμε
ξύλα, πέτρες κι άλλα φερτά υλικά στην κοίτη. Μεγάλες συγκεντρώσεις λάσπης θέλουν προσοχή, ενώ οι αρβύλες με
το ζόρι σηκώνονται απ’ το έδαφος. Λίγο πριν το τέλος να το πάλι: Μεγάλη κολύμπα! Και τι να κάνουμε τώρα δηλαδή; Να γυρίσουμε πίσω;
Όχι βέβαια! Ανασκουμπώνουμε τα μπατζάκια και με τη βοήθεια των πιο δυνατών
περνάμε προσεκτικά ξυπόλητοι! Βάζουμε πάλι στα λασπωμένα πόδια, κάλτσες κι αρβύλες
κι εμπρός μαρς. Λίγο μας μένει ακόμα, μια τελευταία ανηφόρα. Την έχουμε!!!
Φαράγγι της Ευγενούς. Πολύ όμορφο έτσι με τις κολύμπες της βροχής! Πρώτη φορά η διάβασή του με τον Σύλλογο!
Αναγκαστικά βουτήξαμε στην κολύμπα στο τέλος του, καθώς δε μας έπαιρνε να γυρίσουμε πίσω!
Τέλος καλό, όλα καλά!
Καταπράσινο το φαράγγι
Το φαράγγι από ψηλά
Απολογισμός πεζοπορίας!!!
Ο επίλογος της ημέρας στις Τάπες
Φτάνουμε κάποτε στην έξοδο του
φαραγγιού. Ένας χωματόδρομος θα μας φέρει στο μικρό παραδοσιακό χωριό Τάπες.
Εδώ ξεχνάμε λίγο την λάσπη που κουβαλάμε και ενωνόμαστε όλοι μαζί σε ένα «Εις
υγεία και την άλλη με καλό!!» στο ρακοκάζανο του Δημήτρη Μπρόκου, που έχει
ετοιμάσει για μας βραστό, πιλάφι και τα αρμόζοντα για την περίσταση παραδοσιακά
μεζεκλίκια με τη ρακή –ως είθισται- να ρέει άφθονη. Το λεωφορείο που θα μας
μαζέψει επιτρέπει και μια παρασπονδία, δεν θα χρειαστεί να οδηγήσουμε!
Στον χωματόδρομο για Τάπες
Και θέα στον κόλπο του Μεραμπέλλου είχαμε!!!
Βραστό στο καζάνι με το απαραίτητο πιλάφι η ανταμοιβή μας
Όμορφη καλλιτεχνική φωτογραφία από το φαράγγι!
Ήταν μια περιπετειώδης μέρα τελικά!
Και μήπως τη μετανιώσαμε; Όχι βέβαια! Γι’ αυτό περπατάμε: για να λερωνόμαστε,
να σκονιζόμαστε, να λασπωνόμαστε και να γελάμε μετά με τα χάλια μας. Πλάκα –
πλάκα αυτή η πεζοπορία και μια σοβαρή υψομετρική (500 μ) είχε και με τις
παρακάμψεις και τα υπόλοιπα 15 χλμ μες στο νερό (ενίοτε και κυριολεκτικά) τα
κάναμε! Μόνο μελανό σημείο: φάγαμε πολύ περισσότερες θερμίδες απ’ όσες
καταναλώσαμε! Θα τα φέρουμε στα ίσα όμως την επόμενη Κυριακή, που δεν θα έχει
καζάνι!!! Ευχαριστούμε τον αρχηγό και διοργανωτή, Παναγιώτη Ευδαίμων! Και στην
άλλη με το καλό!
Αρχηγός, Παναγιώτης Ευδαίμων, αλλά και οι κομάντος της ομάδας που μας βοήθησαν στα δύσκολα. Ευχαριστούμε!!!
Μη μυριστεί νερό το παπάκι μας. Αμέσως να σπεύσει!
