Την κορυφή Ανεφελάκοι στο οροπέδιο του Καθαρού επισκέφτηκε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την Κυριακή 6 Φλεβάρη 2022. Μια κεφάτη παρέα από 36 πεζοπόρους ξεκινήσαμε, με απώτερο σκοπό να προλάβουμε τα χιόνια, που έπεσαν με την πρόσφατη κακοκαιρία.
Πραγματικά ανεβαίνοντας τον επαρχιακό δρόμο προς το
οροπέδιο, η θερμοκρασία έπεφτε σιγά-σιγά και τα συσσωρευμένα χιόνια στις άκρες
του δρόμου πύκνωναν. Παρκάρουμε στο Αστιβιδωπό, χώρο, όπου η κοινότητα Κριτσάς
γιορτάζει την φεγγαροβραδιά της. Εδώ μαζευόμαστε για μία ομαδική φωτογραφία και
γιατί επιφυλάσσουμε μια έκπληξη στον Ray, που είχε γενέθλια την
προηγούμενη. Η σύζυγός του, που ξέρει την αγάπη του για τον Ορειβατικό (είναι
δε ο φίλος μας, ο Ray, ένα απ’ τα πιο παλιά και τακτικά μέλη του
Συλλόγου) μάς παράδωσε αποβραδίς την τούρτα, την οποία μεταφέραμε με πάσα
μυστικότητα ως εδώ!
Μετά τις καθιερωμένες ευχές αρχίζουμε την ανηφόρα.
Λόγω της μεγάλης ποσότητας χιονιού αλλάζουμε τον αρχικό σχεδιασμό κι επιλέγουμε
να ακολουθήσουμε για πιο πολλή ασφάλεια το παλιό καλντερίμι, που ένωνε την
Κριτσά με το Καθαρό. Η ανηφόρα είναι κοπιαστική, καθώς το πόδι βουλιάζει πολλές
φορές ως το γόνατο και πρέπει να προσέχεις που πατάς. Αν και γελάμε με την
περιπέτειά μας, αμφιβάλλουμε, αν θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε την πορεία μας
ως την κορφή. Για λίγο κατεβαίνουμε στον δρόμο πάλι, όμως κι εδώ δεν λείπουν οι
γλίστρες στην παγωμένη άσφαλτο. Αρκετοί διασκεδάζουν παίζοντας με τις παγωμένες
‘κολύμπες’, που έχουν φτιάξει οι βοσκοί, για να έχουν νερό για τα ζώα τους το
καλοκαίρι, στις οποίες άνετα θα έκανες πατινάζ.
 |
| ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΚΑΘΑΡΟΥ |
Καθώς ανεβαίνουμε προς την κορυφή, διαγράφεται
μπροστά μας το χιονισμένο οροπέδιο του Καθαρού και πίσω ολόλευκες και
καθηλωτικές δυο απ’ τις πιο ψηλές κορφές της Δίκτης: ο Λάζαρος και το Σπαθί,
καθώς και άλλες μικρότερες. Αν πάλι στρέψεις το μάτι σου από την άλλη πλευρά,
βλέπεις πανοραμικά τον κόλπο του Μεραμπέλλου, να ξεδιπλώνεται από τον
Αφορεσμένο ως το Κάβο Σίδερο, και τη θάλασσα να είναι ‘λάδι’. Να λοιπόν αυτή
είναι η Κρήτη: το μέρος, όπου μπορείς να συνδυάσεις την πεζοπορία στο χιονισμένο
βουνό το πρωί και το κολύμπι στη θάλασσα το απόγευμα!
Στο μεταξύ αρχίζουμε να ζεσταινόμαστε. Η ανηφόρα, ο
ήλιος και η απουσία ανέμου ανεβάζουν τη θερμοκρασία κι αρχίζουμε να πετούμε τα
περιττά ρούχα. Μείναμε με τα κοντομάνικα. Πολλοί θυμίζουν το παράδοξο: ότι το
καλοκαίρι που επισκεφτήκαμε την ίδια κορυφή σε μια από τις πεζοπορίες με πανσέληνο κρυώναμε τόσο πολύ, ενώ τώρα παρά το χιόνι η διαδρομή είναι τόσο
ευχάριστη! Οι ιδανικές καιρικές συνθήκες σε συνδυασμό με το χιονισμένο τοπίο
ανεβάζουν τη διάθεση και βρίσκουμε το παιδί μέσα μας: κάνουμε τσουλήθρα,
τούμπες, παίζουμε χιονοπόλεμο, γελάμε με τα παθήματά μας, έτσι καθώς
βουλιάζουμε πολλές φορές μέσα στις παγίδες που μας στήνει το χιόνι και
σφηνώνουμε ζητώντας τη βοήθεια των συνοδοιπόρων μας.
Με κάποια καθυστέρηση φτάνουμε τελικά στην κορυφή
των Ανεφαλάκων (‘ανέφαλο’ στην τοπική διάλεκτο σημαίνει σύννεφο) στα
Αποφασίζουμε στη συνέχεια να παρακάμψουμε την
Πλατιά κορφή και να επιστρέφουμε σιγά-σιγά προς το οροπέδιο Καθαρού περνώντας
από το γνωστό μας πλάτωμα με τα ανθρώπινα ίχνη: τις κυκλικές στέρνες/πηγάδια,
τις μισογκρεμισμένες στάνες και τα πετρόκτιστα ερειπωμένα σπιτάκια των βοσκών.
Παίρνουμε στη συνέχεια κατηφορικό μονοπάτι στο Κακό Βουνί, το οποίο είναι
δύσκολο να ακολουθούμε πιστά, καθώς είναι δυσδιάκριτο κάτω απ’ το χιόνι, ενώ
πολλές φορές προτιμάμε να κινηθούμε σε πετρώδες έδαφος, αφού, όπου έχει χιόνι,
δεν ξέρουμε τι …εκπλήξεις μας περιμένουν!
Φτάνουμε τελικά στην αφετηρία, αφού περπατήσαμε
γύρω στις πέντε ώρες με τις στάσεις και καλύψαμε
ΑΡΧΗΓΟΣ: Λεωνίδας Κλώντζας
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Γιάννης Πάγκαλος
ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος
ΧΑΡΤΗΣ: Γιάννης Πάγκαλος, Παναγιώτης Ευδαίμων
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Μαρία Μετζογιαννάκη
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ελένη Λάμπρου
Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΑΣ
