ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Sunday, 1 October 2023

ΦΑΡΑΓΓΙ ΧΑΡΚΩΜΑΤΑ – ΛΙΟΠΕΤΡΟ

Ένα πολύ ξεχωριστό μέρος, το φαράγγι του Χαρκωματά, επισκέφθηκε ο Ορειβατικός Αγίου Νικολάου σε συνεργασία με τον Φ.ΟΡ.Σ. Σητείας την πρώτη Κυριακή του Οκτώβρη 2023. Με καιρικές συνθήκες, που έμοιαζαν δυσμενείς: πιθανές καταιγίδες, πολύς δυνατός αέρας, πολλοί ακύρωσαν τη συμμετοχή τους, ωστόσο οι λίγοι τολμηροί σίγουρα ανταμείφθηκαν.

Από τις πιο εντυπωσιακές ομαδικές μας στο 'πετροκοπιό' του φαραγγιού του Χαρκωματά

ΒΙΝΤΕΟ: Γιάννης Πάγκαλος:

Μαζευτήκαμε λοιπόν μια εικοσαμελής ομάδα από τους δυο συλλόγους, προερχόμενη από πολλά σημεία του νομού –με πολυπληθέστερη ομάδα τους Γεραπετρίτες!- καθώς κι από ξένους φίλους μας από διάφορες χώρες. Το ραντεβού μας στον οικισμό του Παπαδιόκαμπου, δυτικότερα της Παναγίας Φανερωμένης Σητείας. Εδώ αφήσαμε τα αυτοκίνητά μας δίπλα στο παραθαλάσσιο εκκλησάκι της Ανάληψης. Για να φτάσεις ως εδώ πρέπει να ακολουθήσεις επαρχιακή οδό με την σχετική ένδειξη, λίγο πριν απ’ τη Σητεία απέναντι απ’ το βενζινάδικο.

Στο εκκλησάκι της Ανάληψης στον Παπαδιόκαμπο αφήσαμε τα αυτοκίνητά μας κι αρχίσαμε την πεζοπορία

Ξεκινάμε κατά τις 9 περίπου το πρωί κι ανηφορίζουμε στην ενδοχώρα από τον αγροτικό δρόμο για Χαμαίζι αποχαιρετώντας τα ανεμοδαρμένα παράλια πίσω μας. Για να διεισδύσουμε στην κοίτη του φαραγγιού, πρέπει να ανοίξουμε την πρόχειρη πόρτα στον φράχτη του βοσκού ακολουθώντας τα σημάδια του Γεωπάρκου Σητείας. Αυτά μας οδηγούν στο ομαλότερο σημείο κατάβασης. Και πάλι την κατεβασιά εύκολη δεν την λες και θέλει σίγουρα προσοχή! Η ομάδα είναι μικρή, ευέλικτη και συμπαγής και γρήγορα πατάμε το πόδι μας στο ασφαλές ίσωμα. Προχωράμε αρχικά προς την έξοδο του φαραγγιού στη θάλασσα, τον κόλπο της Ρούσας Λίμνης. Εδώ στην ‘πετρωμένη’ -θα έλεγες- ακτή εντυπωσιακά είναι τα σπήλαια, ειδικά της ανατολικής πλευράς. Ένα απ’ αυτά είναι κι εκείνο, στο οποίο κατά την παράδοση έκρυβαν οι πειρατές τους θησαυρούς τους σε ‘χάλκινα αγγειά’, γι’ αυτό κι ονομάζεται ‘το φαράγγι του Χαρκωματά’!

Αποχαιρετούμε το εκκλησάκι ανηφορίζοντας

Η ομάδα ανεβαίνοντας τον αγροτικό δρόμο..

...που οδηγεί στο Χαμαίζι

Μία αναμνηστική πριν την κάθοδο στο φαράγγι

στο ξερό τοπίο επικρατούν λόγω εποχής οι ασκελετούρες

Η παραλία - κόλπος της Ρούσας Λίμνης στην έξοδο του φαραγγιού από ψηλά

Πανοραμική του φαραγγιού

Στα βράχια της παραλίας

Πολλές οι σπηλιές στα ασβεστολιθικά πετρώματα

Επιστρέφουμε και ξεκινάμε τη διάσχιση με κατεύθυνση αντίθετη προς τα παράλια. Το όχι και τόσο γνωστό αυτό φαράγγι είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό εξαιτίας των κατακόρυφων ψηλών ορθοπλαγιών του με τις οριζόντιες ‘ρίγες’ από πλακώδη ασβεστόλιθο, που σχηματίζονται σε αυτές. Η απουσία φυτών ειδικά στην αρχή της πορείας δεν πέρασε απαρατήρητη: ‘τι να φυτρώσει σ’ αυτό το πετροκοπιό!’. Ωστόσο, καθώς ανεβαίνουμε, το φαράγγι ‘γλυκαίνει’ κι αρχίζουν οι ‘πρασινάδες’: σχίνα, πικροδάφνες, αγριελιές και χαρουπιές συνοδεύουν την πορεία μας προσφέροντάς μας τη σκιά τους, συνεπικουρούντος του δροσερού καιρού και των βαθιών κάθετων τοιχωμάτων βέβαια. Το φαράγγι κρύβει όμως κι άλλες πέτρινες εκπλήξεις σε σημεία, που έχει σμιλέψει το νερό της βροχής και χρειάζεται προσοχή και βοήθεια απ’ τους συνοδοιπόρους, για να περαστούν.

Πολλά τα κουφάρια ζώων στην κοίτη του φαραγγιού, αρκετά σε μη προχωρημένη σήψη

Πολλά και τα περάσματα, που έχει σμιλέψει το νερό!

Σημεία, που όταν βρέξει πολύ, μαζεύεται και λιμνιάζει το νερό

Εντυπωσιακοί πλακώδεις ασβεστόλιθοι σε στρώματα

Κάθετα βαθιά τα τοιχώματα

Παιχνίδια με το φως

Δεν είναι τυχαίο που το Γεωπάρκο έχει εντάξει το συγκεκριμένο φαράγγι στις διαδρομές του

Προς την έξοδό του το φαράγγι 'γλυκαίνει' και πρασινίζει

Πολύ καλή σηματοδότηση από το Γεωπάρκο Σητείας

Φτάνουμε κάποτε στο σημείο, όπου η σηματοδότηση σού λέει ότι είναι καιρός να βγεις από την κοίτη και να πάρεις ανηφορικά το μονοπάτι, που σε οδηγεί στο πλάτωμα κάτω από τον λόφο του Λιόπετρου. Εδώ δε γίνεται να μη χαζέψεις λίγο το μαντρί με τα πρόβατα, που θορυβούν στην παρουσία μας, να χαιρετήσεις το μικρό βοσκάκι και να φωτογραφίσεις τα ερειπωμένα παλιά οικήματα, που μάλλον εξυπηρετούσαν ανάλογους κτηνοτροφικούς σκοπούς στο παρελθόν.

Παλιές αγροικίες

Μερακλήδικοι ελαιώνες

Το πλάτωμα μετά την έξοδο του φαραγγιού

Με την σύγχρονη στάνη

Και παλιά μιτάτα

Ανηφορίζουμε έπειτα τον αγροτικό δρόμο, που οδηγεί στο μεσαιωνικό φρούριο και το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Αν και βατή, η ανηφόρα είναι απότομη και μας κόβει. Φτάνουμε κάποτε και θαυμάζουμε ιδιαίτερα τις πολυπληθείς στεγασμένες δεξαμενές! Είναι το πιο εντυπωσιακό θέαμα στο ερειπωμένο πια κάστρο! Οι κινστέρνες αυτές σκοπό είχαν να μαζέψουν νερό ικανό να τροφοδοτήσει ως και 6.000 άτομα, που θα ‘έτρεχαν’ να βρουν προστασία εδώ σε πιθανή επίθεση. Όπως και πολλά οχυρωματικά έργα της περιοχής ανοικοδομήθηκε την εποχή της Ενετοκρατίας, αν και δε χρησιμοποιήθηκες πολύ. Το όνομά του ήταν «Λιοντάρι της Πέτρας» (Leon di Pietra), που συντμήθηκε αργότερα σε ‘Λιόπετρο’. Είναι κτισμένο σε απόκρημνο βράχο ειδικά από την ΝΔ πλευρά του –αντίθετα ΒΔ σώζεται μέρος του οχυρωματικού τοίχου του-, ενώ από ΒΑ ανεβαίνει αγροτικός δρόμος. Οι περισσότεροι έρχονται βέβαια εδώ όχι τόσο για το κάστρο –που είναι παραμελημένο- ούτε για την καταπληκτική θέα στις άγριες βόρειες ακτές της επαρχίας Σητείας, αλλά όταν γιορτάζει το μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, το μόνο κτίσμα, που συντηρείται κανονικά, πάνω στον λόφο. Εδώ λοιπόν ξεκουραστήκαμε λίγο, φάγαμε τα καλούδια μας, ήπιαμε τη ρακή μας κι έπειτα κατηφορίσαμε ανάμεσα από μια ‘θάλασσα’ ασκελετούρες -λόγω εποχής- για να ..ανηφορίσουμε πάλι απέναντι και να βρούμε τον αγροτικό δρόμο που συνδέει το Χαμαίζι με τον Παπαδιόκαμπο.

Ανηφορίζοντας στον αγροτικό δρόμο για το Λιόπετρο

Πολλές οι στεγασμένες δεξαμενές νερού στο μεσαιωνικό κάστρο της κορυφής

Το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία δεσπόζει σήμερα στα αρχαία ερείπια

Εδώ η ομάδα θα ξεκουραστεί

Η θέα από το κάστρο. Είναι η ΒΔ πλευρά, φαίνεται ένα φυλάκιο και μέρος της οχύρωσης

Σαν κορυφή έχει και κολονάκι του στρατού

Απ’ αυτόν θα επιστρέψουμε περνώντας από αγροικίες, ξεχασμένους παλιούς οικισμούς και γραφικά εκκλησάκια πίσω στην αφετηρία μας, όπου με έκπληξη θα δούμε ότι 2-3 σέρφερς έχουν απλώσει τα πολύχρωμα πανιά τους σχίζοντας την αφρισμένη και ιδιαίτερα κυματώδη θάλασσα, στην οποία εμείς ούτε καν τολμήσαμε να βουτήξουμε το πόδι μας!

Ο λόφος του Λιόπετρου από απέναντι

Επιστροφή δίπλα από εγκαταλελειμμένους οικισμούς και γραφικά εκκλησάκια

Σαρνίτσια με ..ωραία θέα

Επιστρέφουμε στη βάση μας

Σερφερς που χαίρονται τα κύματα. Λόγω του έντονου κυματισμού η ακτή αποτελεί συχνά 'στέκι' για σέρφινγκ

Οι πανέμορφες ακτές πιο ανατολικά στην έξοδο του γειτονικού φαραγγιού των Αγίων Πάντων

Ο επίλογος της ημέρας δόθηκε στην πλατεία των Έξω Μουλιανών, όπου σταματήσαμε για μπύρα και σουβλάκια! Συνολικά περπατήσαμε σήμερα γύρω στα 15 χιλιόμετρα σε 6 ώρες με τις στάσεις και συνολική υψομετρική διαφορά κάπου στα 570 μέτρα, μια καλή προπόνηση μετά τη χαλαρή καλοκαιρινή ραστώνη! Ευχαριστούμε τους αρχηγούς, Αργύρη Σφενδουράκη και Μαρία Μετζογιαννάκη, καθώς και την ομάδα του Γεωπάρκου Σητείας γα τον καθαρισμό, τη σήμανση κα την ανάδειξη της περιοχής αυτής.

Μείνετε συντονισμένοι, η ορειβατική σεζόν μόλις άρχισε!