Μια ακόμα ενδιαφέρουσα εκδρομή
στην περιοχή του Αποσελέμη, Δήμου Χερσονήσου, πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου την
Κυριακή 19 Νοεμβρίου, ημέρα δύσκολη,
αλλά κι ευλογημένη, καθώς έβρεξε στον τόπο μας μετά από πολύ καιρό. Η μέρα είχε
λοιπόν δυσκολίες απ’ την αρχή κι αρκετοί ακύρωσαν, αλλά ευτυχώς υπάρχουν πάντα
εκείνοι οι ‘ταγμένοι’, που αγαπούν την πεζοπορία και τη φύση και με τις
δυσκολίες της κι ως συνήθως εκείνη τους επιβραβεύει!
Ξεκινάμε λοιπόν με το λεωφορείο
του κυρ Γιώργη 8 η ώρα από τον Άγιο Νικόλαο μαζεύοντας καθ’ οδόν τους εκτός, με
τελευταίο τον οδηγό κι αγαπημένο φίλο, τον Μαρίνο. Κοντά
στη θέση Ξεροκαμάρα, στη νότια
είσοδο του φαραγγιού του Αποσελέμη, ξεκινά η πεζοπορία μας με πολύ
καλό καιρό. Θα περάσουμε αρχικά από τις
δύο γέφυρες, την παλιά πετρόκτιστη, που την σκεπάζει χιαστί η σύγχρονη.
Κουνάμε το κεφάλι, γιατί η σύγκριση είναι απογοητευτική: η αισθητική της παλιάς
γεφυρούλας είναι καθηλωτική, όμως οι ανάγκες έχουν αλλάξει, δυστυχώς!
Τα δύο γεφύρια: κάτω το παλιό πέτρινο, πανέμορφο, πάνω η γέφυρα του σύγχρονου αυτοκινητόδρομου!
Έχει βέβαια κι ο σύγχρονος πολιτισμός την artistic πλευρά του
Διπλός νερόμυλος λίγο πριν την έναρξη του φαραγγιού
Αφού περιπλανόμαστε λίγο σε χωματόδρομους και κήπους με εσπεριδοειδή,
θα εισχωρήσουμε τελικά στο φαράγγι, το οποίο αρχικά είναι καταπράσινο με
πικροδάφνες, χαρουπιές, πρίνα, βελανιδιές, σκινόδεντρα, πλατάνια, αστύρακες (Styrax officinalis, συναντάται σε όλη την
Κρήτη εκτός απ’ το νομό μας). Η πεζοπορία μας γίνεται από όμορφο μονοπάτι κάτω από τα δέντρα,
νοτισμένο από την βραδινή βροχή, που αναδύει τα αρώματα των θάμνων. Τα πεσμένα
φύλλα, καθώς και τα πρασινισμένα βρύα στις πέτρες και στους κορμούς των δέντρων,
μας θυμίζουν ότι είμαστε σχεδόν στο τέλος του φθινόπωρου. Λίγο πιο μετά
αφήνουμε το μονοπάτι και ακολουθούμε την κοίτη του χειμάρρου θαυμάζοντας τα εντυπωσιακά κάθετα τοιχώματα,
σκαρφαλώνοντας τους μεγάλους γλιστερούς βράχους με τις λακκούβες τους σε
διάφορα σχήματα, ξέχειλες με το νερό της βροχής.
Ενημερωτική πινακίδα του Δήμου Χερσονήσου
Κιόσκια και παγκάκια στην έναρξη της διαδρομής τοποθετήθηκαν για την τουριστική αξιοποίηση του χώρου, αλλά φαίνονται παρατημένα.
Μονοπάτι μέσα σε δάσος από ποικίλα δέντρα στην νότια αρχή του φαραγγιού
Τα ξερά φύλλα δίνουν έναν φθινοπωρινό τόνο στην πεζοπορία
Στην κοίτη του χειμάρρου πια Αποσελέμη
Τα κάθετα βράχια ύψους ως και 200 μέτρα και οι σμιλεμένες λακκούβες γεμάτες νερό από τη νυχτερινή βροχή, χαρακτηριστικά του φαραγγιού
Μικρά παραφάραγγα κατά την πορεία
Πολλές οι διαμπερείς σπηλαιώσεις, που έγιναν αιτία για φωτογραφικά παιχνίδια
Το κιόσκι αναψυχής στη βόρεια πλευρά του φαραγγιού, στην έξοδό μας
Ο Μαρίνος ξέρει κάθε σπιθαμή
της περιοχής κι αυτό φαίνεται: μας οδηγεί σε κάθε τρύπα στους βράχους με ιδιόμορφο
κόψιμο, σε κάθε σπηλαίωση. Στο κεντρικό και πιο βαθύ σημείο του φαραγγιού
φωνάζει δυνατά χτυπώντας παλαμάκια: καλεί τους φίλους του, τα όρνια (gyps fulvus), τα οποία μετά από
λίγο ζυγιάζονται πάνω μας με απλωμένα τα μεγάλα φτερά τους. Ο Μαρίνος ξέρει να
μεταφράζει κάθε κίνησή τους, ποια είναι ζευγάρια και που έχουν τη φωλιά τους.
Δε μιλάνε, λέει, είναι σιωπηλά πουλιά. «Κι αυτά τα κρά κρα που ακούμε δυνατά;»!
«Κοράκια είναι, που πετούν πιο χαμηλά», λέει! Χμ! Άλλα έχουν το μπόι κι άλλα τη
φωνή, πάντα έτσι γίνεται. Τα πάντα εν σοφία εποίησεν!
Ο αρχηγός, Μαρίνος, στα μέρη που ξέρει πολύ καλά!
Κι ένας από τους πολλούς που πετούσαν από πάνω μας
Ζουμ σε γύπα που έχει τη φωλιά του στα πρανή του φαραγγιού
ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΟ ΡΕΜΑ ΩΣ Τις ΕΚΒΟΛΕΣ
ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ
Λίγο πιο κάτω θα βγούμε απ’ το
φαράγγι και θα περπατήσουμε μέσω χωματόδρομων παράλληλα με το ρέμα του Αποσελέμη, όπου όλα τα τετράποδα της
περιοχής, γάτες και σκύλοι, θα σπεύσουν να καλωσορίσουν τον φιλόζωο οδηγό μας.
Το ίδιο θα κάνουν και στις δύο λιμνούλες,
που σχηματίζονται στις όχθες, οι πάπιες
κι οι χελώνες, καθώς τους κουβαλά καλούδια. Γιατί ο φίλος μας είναι ο
γητευτής των άγριων και των ήμερων ζωντανών, όπως έχουμε πει πολλές φορές. Αλλά
και μεγάλος γνώστης χλωρίδας και πανίδας κι αφού σήμερα στη διαδρομή δεν είδαμε
αγριολούλουδα μας έκανε μια επίδειξη εκτόξευσης του υγρού με τα σπόρια της πικραγγουριάς (Ecballium elaterium: πώς εντυπωσιάζομαι απ’
τους λατινικούς όρους, όνομα και πράγμα!). Δείτε το βιντεάκι στο fb:
Στις λιμνούλες των εκβολών του Αποσελέμη ζουν διάφορα ζωντανά, πάπιες και χελώνες, που εμφανίζονται να τσιμπήσουν το ψωμάκι, αν μείνεις λίγη ώρα ήσυχος
,
Όπως αυτές οι χελωνίτσες.
Φυτείες με γαρίφαλα κοντά στις εκβολές
Ίχνη της χθεσινής μπόρας
Κάπως έτσι φτάσαμε στις εκβολές του ρέματος στη θάλασσα,
γεγονός που μας θύμισαν, πριν να δούμε ακόμα την αφρισμένη παραλία, οι ριπές
του κρύου βόρειου άνεμου! Κάπου εδώ η πεζοπορία μας τελειώνει, καθώς μας
περιμένει το λεωφορείο, για να μας επιστρέψει στη βάση μας. Συνολικά περπατήσαμε 12 χιλιόμετρα σε 4
ώρες με τις στάσεις και βέβαια χρωστούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο φίλο μας κι αρχηγό, Μαρίνο Γκόγκολο, χάρη
στις φωτογραφίες του οποίου όλοι εμείς οι περιπατητές και φυσιολάτρες
μαθαίνουμε καθημερινά την κρητική χλωρίδα και πανίδα!
Ο αρχηγός μας σήμερα, Μαρίνος Γκόγκολος, ο άνθρωπος που μας έμαθε την χλωρίδα και την πανίδα της Κρήτης, Ευχαριστούμε!
