ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΙΝΑ

Στο μυθικό φαράγγι της Σαρακίνας, με τους επιβλητικούς βραχώδεις σχηματισμούς και τους εντυπωσιακούς καταρράκτες, περπάτησαν την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019, μέλη και φίλοι του Ορειβατικού  Συλλόγου Αγίου Νικολάου.

Το φαράγγι της Σαρακίνας θεωρείται από τα ομορφότερα περιπατητικά φαράγγια της Κρήτης. Ονομάζεται και φαράγγι του Σαραντάπηχου, καθώς η ξεχωριστή ομορφιά του τόπου κέντρισε την φαντασία των αρχαίων, που έπλασαν και τον σχετικό μύθο. 

Σύμφωνα λοιπόν με τον μύθο, ο Σαραντάπηχος  γιος του Δία, ένας γίγαντας με σαράντα πήχες μπόι, περνούσε από τα Λασιθιώτικα βουνά και δίψασε. Καθώς έσκυψε να δροσιστεί στο ποτάμι η γενειάδα του έσκισε τους βράχους στα δυό και ...ιδού το φαράγγι! 

Η Σαρακίνα βρίσκεται στην περιοχή της Ιεράπετρας, βόρεια από το χωριό Μύθοι και κοντά στο παραλιακό χωριό Μύρτος, όπου και εκβάλει ο Κρυοπόταμος, το ποτάμι που διαρρέει το φαράγγι. Το όνομά του φαραγγιού προέρχεται από τους Σαρακηνούς κατακτητές και είναι τοπωνύμιο που συναντάμε σε πολλά μέρη στην Κρήτη.

Παρά το μικρό του μήκος (μόλις 1,5 χλμ.), το φαράγγι είναι ιδιαίτερα επιβλητικό, καθώς το πλάτος του κυμαίνεται από 10 μέχρι 3 μέτρα, ενώ τα εντυπωσιακά τοιχώματά του τα συναντάμε κυρίως σε 'τεχνικά φαράγγια', δηλαδή φαράγγια που έχουν στην κοίτη τους απότομες καταβάσεις και η διάσχιση τους είναι δυνατή μόνο με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού. Τα μοναδικής ομορφιάς κατακόρυφα τοιχώματα φτάνουν σε ύψος τα 150 μέτρα και σε αρκετά σημεία η κλίση είναι αρνητική, δηλαδή 'κλείνουν΄ προς τα επάνω εμποδίζοντας το φως να εισχωρήσει, σχηματίζοντας περίεργες φωτοσκιάσεις στα πρανή, που σε συνδυασμό με το αδιάκοπο κελάρυσμα του νερού δημιουργούν μια 'παραμυθένια΄ ατμόσφαιρα. 

Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί και οι τεράστιοι μονόλιθοι που έχουν λαξευτεί στο πέρασμα των αιώνων από το νερό, που για εκατομμύρια χρόνια διαβρώνει τους βράχους, συνθέτοντας ένα απίστευτο γλυπτό. 

Ξεχωριστά εντυπωσιακοί οι μικροί και μεγαλύτεροι καταρράκτες, που ο 'Κρυοπόταμος' τροφοδοτεί με τα δροσερά νερά του όλο τον χρόνο, ακόμη και το καλοκαίρι (σπάνιο για τα ποτάμια της περιοχής λόγω του ξηροθερμικού κλίματος της ανατολικής Κρήτης). Το τοπίο είναι καταπράσινο και πολύχρωμο, με  πλατύφυλλα πλατάνια, ανθισμένες ροζ πικροδάφνες, μυρτιές, καλάμια και λυγαριές. 

Για την πεζοπορία μας, μεταβήκαμε αρχικά στην έξοδο του φαραγγιού, κάτω από τον παλιό νερόμυλο, στο σημείο όπου έχει κατασκευαστεί σήμερα ένα μικρό τεχνητό φράγμα. Αφήσαμε μερικά αυτοκίνητα κοντά στο χώρο αναψυχής και με τα υπόλοιπα αυτοκίνητα συνεχίσαμε ψηλότερα, προς την είσοδο του φαραγγιού. Μετά από σύντομο περπάτημα σε κατηφορικό χωματόδρομο, μπήκαμε μέσα στο φαράγγι, προσπαθώντας να μαντέψουμε τις αλλαγές που προκάλεσαν οι μεγάλες ποσότητες νερού που κύλησαν μέσα στην κοίτη του, στη διάρκεια του περασμένου ιδιαίτερα βροχερού χειμώνα. Από μέλη του συλλόγου που επιχείρησαν να το διασχίσουν το προηγούμενο διάστημα είχαμε πληροφορηθεί ότι σε αρκετά σημεία μετακινήθηκαν οι τεράστιοι βράχοι και εξαφανίστηκαν τα περάσματα, τα βοηθητικά σχοινιά χάθηκαν, ο κορμός του δέντρου με τα πελεκημένα κλαδιά που χρησίμευαν σαν σκαλοπάτια παρασύρθηκε από το νερό... 

Περπατάμε ανάμεσα από λυγερά καλάμια και ανθισμένες πικροδάφνες, ενώ το γάργαρο νερό που κυλά ανάμεσα στους χαμηλούς βράχους μας προϊδεάζει για τα επόμενα μας βήματα.  Η πορεία είναι κατηφορική και η διάσχιση του φαραγγιού σχετικά εύκολη, με εξαίρεση μερικά δύσκολα σημεία. Η πορεία μας ελίσσεται ανάμεσα από βράχους που σχηματίζουν φυσικές γέφυρες και στενά περάσματα, ενώ υπάρχουν αρκετές ‘κολύμπες’ και μικροί καταρράκτες, με αναπόφευκτα τα ευχάριστα πλατσουρίσματα στο δροσερό νερό. Διασχίζουμε το φαράγγι περνώντας ανάμεσα από φυσικούς πέτρινους θόλους και τούνελ ή σκαρφαλώνοντας πάνω στους διάσπαρτους ογκόλιθους. Στα δύσκολα σημεία έχουν λαξευτεί σκαλοπάτια πάνω στα βράχια που βοηθάνε την προσπέλαση.

Αν και δεν συναντήσαμε μυθικούς γίγαντες στο φαράγγι, περπατήσαμε δίπλα σε αρκετούς μικρούς καταρράκτες που με το κελάρυσμα του νερού που τρέχει ανάμεσα στα σμιλεμένα βράχια κάνουν το φαράγγι να μοιάζει νεραϊδένιο. Σύντομα φτάσαμε στον μεγάλο καταρράκτη, που στη βάση του το νερό που πέφτει με ορμή σχηματίζει μια βαθιά λίμνη, ιδανική για δροσερές βουτιές. Ο όγκος του νερού είναι ιδιαιτέρα εντυπωσιακός, αν υπολογίσουμε ότι τυπικά έχει ξεκινήσει το φθινόπωρο. Κολυμπάμε κάτω από τον καταρράκτη και απολαμβάνουμε τη μοναδική αίσθηση του νερού που πέφτει με ορμή πάνω στο κεφάλι μας.

Με την αίσθηση ζωντάνιας και ευεξίας που χαρίζει το δροσερό νερό, συνεχίζουμε την πορεία μας προς την έξοδο. Σε ένα εξαιρετικά δύσβατο σημείο, κάποιο αόρατο προνοητικό χέρι έχει τοποθετήσει μια χειροποίητη ξύλινη σκάλα, απαραίτητη για το κατέβασμα από τα ψηλά ολισθηρά βράχια.  

Συνεχίζουμε προς την έξοδο, όπου η βλάστηση γίνεται πιο πυκνή και τα πρανή αρχίζουν να χαμηλώνουν. Ακολουθούμε τον τσιμεντένιο καταπότη, που τροφοδοτούσε με νερό τον παλιό νερόμυλο και καταλήγουμε στο χώρο αναψυχής με τα ξύλινα τραπέζια για πικ-νικ.

Η  ομάδα μας αποδείχτηκε αρκετά ευέλικτη, καθώς ολοκληρώσαμε την διάσχιση του φαραγγιού σε 1,5 ώρα, έχοντας κάνει και ένα 20λεπτο διάλειμμα στον καταρράκτη. Στην έξοδο περιμέναμε τους οδηγούς να φέρουν τα αυτοκίνητα τους από την αφετηρία και καταλήξαμε στην υπέροχη παραλία του Μύρτου για να συνεχίσουμε το μπάνιο μας στα σκουρογάλανα, ζεστά νερά του Λυβικού.

ΑΡΧΗΓΟΣ: Κλώντζας Λεωνίδας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Κλώντζας Λεωνίδας, Ευδαίμων Παναγιώτης

ΒΙΝΤΕΟ: Κλώντζας Λεωνίδας

ΧΑΡΤΗΣ: Ευδαίμων Παναγιώτης

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Λάμπρου Ελένη

ΧΑΡΤΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ

Powered by Wikiloc